CHAPTER SIX - THE PARTY

HABANG naglalakad sila pasunod kay Karen sa loob, hindi maiwasan ni Angela na iikot ang tingin sa paligid. Malawak ang space ng bakuran ng mansyon. Sa bandang kanan nito, may isang malawak na oval shape na swimming pool. Sa palibot nito landscpe naman na puno ng Bermuda grass na halatang alaga sa trim. Palibot din ng ornamental plants and orchids na kasalukuyan palang namumukadkad sa mga bulaklak na naka- dagdag sa pagiging presko ng paligid. Sa bandang dulo ng pool ay may swing at bench na malapit sa isang malaking puno na nagsisilbing pinaka lilim nito.

       Marami ng tao sa paligid, at ang iba busy sa pagkukwentuhan, ang iba naman ay kumakain at ang mga batang maliliit naman ay naglalaro sa malawak na garden nito. Buffet style ang handaan. Nakahilera sa isang lugar ang iba't- ibang uri ng pagkain at inumin, ikaw na ang syang bahalang kumuha ng gusto mo. Meron naman mga umiikot sa mga bisita na may dalang kopita ng alak para sa mga gustong uminom.

       Halos lahat ng bisita na dumalo ay halatang mayayaman. Sa mga suot pa lang mababakas mo na ang karangyaan.

       Maingay ang paligid sa kanya- kanyang tawanan at kwentuhan. Mayroon ding pumapailanlang na soft music sa paligid nito na nagmumula sa isang tila napakalaking stereo. May napansin rin syang mga batang nagsisimula ng mag- swimming habang nasa tabi naman ng mga ito ang mga tagapag- alaga.

        Napukaw ang kanyang pagmamasid sa paligid ng marinig nya ang tinig ng anak. Napabaling ang tingin nya rito na halata namang nasisiyahan sa paligid na para rito ay bago rin. 

       "Ang ganda po pala ng bahay nyo, tita ninang," masayang sabi ng bata at bahagyang tumingala sa kanyang kaibigan habang nakakapit pa rin sa kanyang kamay at naglalakad. 

       "Nagustuhan mo ba dito, baby?" na aamuse na sabi ni Karen.

       "Opo, tita ninang." mabilis na sagot nito. Nakapaskil pa rin ang ngiti sa labi habang umiikot ang tingin sa paligid.

        "Mamaya papakilala kita sa pamangkin ko para may kalaro ka at ng hindi ka maboring at antukin. Okey?" sabi pa nito at bahagyang nilahad ang palad sa kanilang mag ina na tanda ng pinapa- pasok sila. 

         Hindi nya namalayan na nasa harap na pala sila ng pinto ng bahay, dahil busy ang kanyang mga mata sa pagmamasid sa paligid.

        "Mauna kana, nakakahiya eh." sabi nya dito. Nakaramdam tuloy sya bigla ng pagkailang. Hindi nya maiwasang kabahan. 

          'Hindi naman siguro masungit ang mga magulang ng kaibigan nya.' bulong nya sa sarili.

        Pagpasok sa sala, bumungad agad  sa kanya ang isang napakalaking family picture ng kaibigan. Umikot pa ang tingin nya sa paligid, nakita nyang mamahalin ang mga muwebles rito. Maaliwalas ang kulay puting pader nito. Bawat sulok ay may nakasabit na painting ng iba't larawan ng pamilya. 

       "Maupo muna kayo at hahanapin ko lang si mommy." paalam nito. "Mabilis lang ako." at tumalikod na sa kanila. 

       Iniupo nya ang anak sa sopa.

       "Dito ka 'nak sa tabi ko." aniya. At marahang iginiya ang anak sa tabi nya upang paupuin.

        "Ang laki po pala ng bahay ni tita ninang 'noh, mama." sabi nitong hindi naitago ang paghanga sa mga mata habang inililibot ang tingin sa paligid.

        "Sana po ganito rin ang bahay natin, ano po, mama?"  inosente nitong sabi.

        "Oo naman, anak, ganito ang magiging bahay natin pag may mas stable na work na si mama, okey?"sabi naman nya. "Kailangan pa kasi mag ipon ni mama ng maraming pera magkaroon ng ganitong bahay." tila paliwanag nya pa sa bata. Alam nyang bibo ito at nakita rin nya ng tumango ang bata ng nakangiti.

        Habang ng uusap ang mag ina, lumapit sa kanila ang isang matanda na nakangiti. At base sa suot nitong uniform, marahil ay isa ito sa mga kasambahay ng kaibigan.

        "Napansin ko kasi kayo, bakit hindi kayo kumukuha ng pagkain?" sabi nito sa kanila. "Kung hindi ako nagkakamali, Kasama kayo ni Karen kanina, di ba?" Napansin ko kasi kayo ng pumasok kayo. Wag kayo mag alala, Ako nga pala ang mayordoma rito." dagdag pa nito.

         "Halikayo, at sasamahan ko na kayo para kumuha ng pagkain, tiyak naman na ginugutom na yang batang kasama mo." at sumenyas na sumunod sila sa kanya.

        Dinala sila nito sa kusina upang kumuha ng pagkain. Habang naglalakad sila ng muli itong nagsalita.

       "Ikaw siguro ang lagi nyang kinukwento sa amin na bestfriend nya?" tanong nito.

       "Ako nga ho, manang." magalang naman niyang tugon rito. Maging ito man ay mukhang mabait rin.

      "Totoo pala ang sabi nyang maganda ka." tila nakaramdam sya ng pamumula ng pisngi sa naging compliment ng matanda.

      "Naku hindi naman ho, alam nyo naman po ang kaibigan kong 'yon palabiro." medyo nahihiya nyang tugon.

       Tumawa naman ang matanda. "Oo nga sobrang mabait at malambing ang batang yon, pero totoo naman ang sinabi nya, maganda ka talaga, iha." nakangiti pa ring sabi nito sa kanya at bahagya pa silang nilingon habang nakasunod rito. 

        Pumasok sila sa isang malapad na pinto at nagulat pa ng makita ang malawak na kwarto na may malaking round table sa gitna. May ilang mga taong marahil ay bisita rin dito at naka upong kumakain. 

       Sabay- sabay napalingon sa kanila ang mga ito ng pumasok sila. Bigla tuloy syang nahiya. Ilang sandali lang naman ng isang magandang babae ang nagsalita na nakangiti. 

       "Halikayo at maupo para makakain kayo." bahagya pa itong tumango.Mukha namang friendly ito. 

       Lumapit sila sa isang bakanteng upuan. Mabilis namang kumuha ng dagdag na upuan ang isa ring katulong at inilagay sa tabi nila para maupuan ng kanyang anak.

       "H'wag na kayo mahiya, feel at home." sabi ulit ng magandang babae kanina. "Ako nga pala si Sandra." pagpapakilala nito sa sarili. Bahagya rin itong tumango sa kanya. "My husband, Alex." at bahagya nitong tinapik ang braso ng lalaki sa tabi nya.

       'So, ito pala ang isa sa tinutukoy ni karen na kapatid.' bulong nya sa sarili. Bahagya syang tumango sa mga ito.

       "Angela na lang po." pagpapakilala rin nya sa sarili. "Anak ko po si Vince." sabi nya. 

       "Hello po.!" nakangiting sabi ng bata

        "So, ikaw yung bestfriend ni Karen?" mabilis namang sabi ng isa pang lalaki na nakaupo rin sa hapag

        "Ako nga 'ho." sabi nya sabay tango.

        "Luis, and my wife Verna." sabi nito at nilingon ang isa pang babaeng nakangiti na katabi rin nito.

        Kumain sila. At nagpatuloy sa masayang kwentuhan. Ilang saglit pa at bumungad si Karen kasama ang isang babaeng siguro ay nasa 50's na ang edad. Maaliwalas ang mukha nito, at kahit may konting guhit na sa noo ay hindi pa rin mababakas ang katandaan nito. Halatang alaga pa rin ang kutis ng babae. 

       "Hello, everyone!" bati ng kaibigan. At saka isa isang hinalikan sa pisngi ang mga naroon. Ngumiti naman ito ng makita agad sya.

       Agad nagsi tayuan isa- isa ang mga naroon at lumapit sa babaeng kasama ni Karen. Humalik ang mga ito sa pisngi ng babae at yumakap saka ito binati. 

     "Happy Birthday, mama!" bati ng mga ito.

     "Thank you,!" ani donya Joana.

      "Happy Birthday, po ma'am ." bati nya rito na nakangiti at saka tumayo sa kinauupuan at bahagyang tumango sa ginang. 

      "Ma'am?" bahagyang kumunot ang noo nito sa narinig na sinabi nya. Tumingin ito sa kanya at saka ngumiti. "Call me, tita, iha." sabi nito at lumapit sa kanila. "You must be, Angela, right?" dagdag ng donya. Tumango sya ng marahan. 

       Bumaling ang tingin nito sa kanyang anak ng marinig ang maliit na tinig nito. 

      "Happy Birthday, rin po sa inyo." sabi ng bata. At nilingon rin ito ng lahat. Naaamuse na lumapit ang ginang sa bata.

      "So, it's Vince?" tanong  ng ginang.

      "Opo, ako po." mabilis na sagot ng anak. 

       "Oh!" sabi at hinawakan sa itaas na ulo ang bata at bahagyang ginulo ang buhok nito. "Napaka bibo naman ng batang ito." ani donya joana.

      Humila naman ng upuan si Karen at umupo sa tabi nya.

       " Sis, why you didn't tell to us that you had a very lovely friend." ani Alex. Nakangiti ito.

         Hindi maiwasang mag blush ni Angela. Para pa yata syang maho- hotseat nito.

         "Kuya ha, don't tell me na gusto mo pang pa selosin si ate Sandra." biro ng kaibigan sa kuya.

        Napalingon naman sya sa asawa nito na tila wala lang naman rito ang sinabing iyon ng lalaki. Nakangiti pa ring kumakain.

        "Ofcourse not, she's the only love of my life." sabi nito. Sabay taas ng mga braso sa balikat ng babae at hinalikan pa ito sa pisngi. "Di ba, hon?"

        "Hmnn..." sabi nitong nilingon ang asawa at saka marahang pinisil ang tungki ng matangos nitong ilong. 

       "Ouch! Hon, ang sakit!" sabi nito na ikinatawa ng lahat ng naroon.

         "Iwan ko muna kayo d'yan." paalam ng ginang. "Titingnan ko lang muna ang mga bisita sa labas." humarap ito muli sa kanya. "Wag ka mahiya, iha. Feel at home. Pasabi lang kayo kung may kailangan kayo." yon lang at lumabas muli ang ginang. 

       Isa isa lumabas ang mga naroon. Nauna ang mag asawang luis.

        "Mauna na kami sa inyo sa labas." sabi ni Sandra. Tinanguan lang nila ang mga ito.

        Bago pa man tuluyang makalabas ang mag asawa Sa komedor, sinalubong ang mga ito ng dalawang bata at nag uunahang yumakap at humalik sa kanila. Tinawag ni Karen ang mga bata at isa isang lumapit ang mga ito sa kanila. Tumayo si Karen at ipinakilala sa isa't isa ang mga ito.

        "Sam, Venny, this is my friend Angela and  her son Vince."  said Karen and pointed her forefinger to them.

         "Angela and  Vince, they are my niece and my nephews, Sam, and Venny." pakilala nito sa kanila. "Yung bunso 7months pa lang." dagdag ni Karen sa kanya. Tumango lang sya.

       "Nice to meet you, babies." sagot ko sa mga bata.

        Malapad na ngumiti ang batang si Venny. Dalawang taon palang ito. Lumapit ito sa kanya at humalik pa sa pisngi nya. Ganundin ang ginawa ng batang si Sam.

       "You want to play with us?" sabi naman ng batang si Sam kay Vince. 

        Tumingin ito sa kanya na tila nagtatanong kung pwede ba syang sumama. Bago pa man sya nakapagsalita naunahan na sya ni Karen. 

        "Go on, babies, enjoy." sabi at pinalayo na ang mga ito.

         Nabasa naman ng kaibigan ang pag aalalang mababakas sa kanyang mukha. Baka kung mapano ito at walang titingin dito. Akmang susundan nya ang mga ito ng magsalita si Karen. 

       "Don't worry, bess, may titingin at magbabantay naman sa kanila." sabi nito. "Lika labas na rin tayo." yaya nito sa kanya. 

       Nabawasan naman ang pag aalala nya sa sinabi ni Karen at sumunod na rin para lumabas.

        Nagtungo ang mga bata sa malawak na garden na nakita nya kanina at duon naglaro malapit sa may swing. Habang sya naman at si Karen ay busy na inilibot sya sa kabuuan ng bahay at nagtungo pa sa kwarto nito.

NORMAN'S POV

IPINARADA ni Norman sa gilid ng kalsada na may matataas na pader ang kanyang sasakyan. Madilim na rin ang paligid dahil halos mag aalas siete'y imedya na. Nasa isang bussiness meeting sya kanina ng tumawag at tanungin ni Alex sa kanya kung matutuloy pa rin syang sumama rito. Nangako naman syang susunod nalang since malapit lang naman sa lugar na kinaroronan nya, kaya lang na late pa rin sya sa dami ng kailangan pang ayusin.

         Madilim na sa labas pero para pa ring araw sa loob ng bakuran dahil sa liwanag ng mga ilaw sa paligid na pinagdarausan ng kasiyahan. Bitbit ang plastik na naglalaman ng kanyang munting regalo sa ginang na may kaarawan at syempre sa kanyang inaanak na panganay ni Alex.

        Tuloy- tuloy syang pumasok sa loob ng bakuran, hindi na rin naman sya bago rito dahil madalas rin sya magtungo rito sa tuwing maiimbitahan ng pamilya.

       Pagpasok pa lang umikot na ang tingin nya sa paligid at hinanap ng mga mata ang kaibigang si Alex. Nang mahagip ito ng tingin sa may  swing na nasa tabi ng mga bata habang naka- upo sa bench, nagsimula na syang humakbang palapit sa mga ito.

        Bago pa man sya makalapit sa mga ito, nakita nya si donya Joana na may kausap sa may bandang gilid ng pool. Lumapit muna sya rito.

        "Hi, tita. Happy birthday po, sorry I'm late." sabi nya at inabot ang dala dalang regalo para rito. 

        "Thank you, iho for coming. Suit yourself. " sabi nito 

        "I'll go ahead, tita. I will be looking for Alex. See you around." sabi nya at ipinagpatuloy ang paglapit sa kinaroroonan ng kaibigan.

        Agad naman syang nakita ni Alex at tumayo upang salubungin sya.

        "Thanks, bro. You're here." at tinapik pa sya sa balikat.

       "I'm sorry, for being late." hinging paumanhin nya rito.

        "It's okey, bro. Mabuti pa, kumain ka na  muna. Sigurado ako hindi ka pa nakakain nyan."

       Tama naman ito, pagkatapos na pagkatapos ng meeting nya dumiretso agad sya rito. Bago pa man sila maka alis, nilapitan sila ni Sam kasama ang kapatid na si Venny at isa pang batang hindi nya kilala. Marahil ay isa sa mga anak ng bisita rito. Hindi nya maiwasan ang sariling mapa titig sa mga mata nito. At tila may sumundot sa kanyang pakiramdam na hindi maipaliwanag.

         "Ninong, hello po." sabi ni Sam at nag bless sa kanya na sinundan ni Venny at nag bless rin. Ang isang batang lalaki naman na kasama nila ay nanatili lang na nakatayo at nakatingin sa kanila. May tipid na ngiti sa mga labi nito.

        "For you and Venny" sabi nya at ini abot ang dalang supot sa bata. "Nag mamadali kasi si ninong kaya iyan lang nakuha ko, bawi nalang ako nextime." dagdag nya rito. Muli nyang binalingan ng tingin ang bata na kasama nila at  napansin ang emosyon nito ng abutan nya ng regalo ang mga anak ni Alex, mababanaag ang lungkot sa mga mata nito. Hindi nya alam pero parang kinurot ang kanyang puso. Bago para sa kanya ang pakiramdam na maapektuhan ng ganoon, kung tutuusin hindi naman nya ito kakilala. 

       Habang nakatingin sya sa malungkot nitong mga mata. Pakiramdam nya gusto nyang lapitan ito at yakapin ng mahigpit. Tila ba sabik syang yakapin at lapitan ito. 

      Muli syang bumaling kay Alex ng magsalita ito at sabay ring umalis patungo sa counter kung saan nakapatong ang iba' ibang inumin upang kumuha nito. Nasulyapan rin nya roon si don Victor, ama ni Alex.

         Nang makaalis sina Alex sa harapan ng mga bata, sya namang paglapit nina Karen at Angela sa mga ito. 

ANGELA'S POV

NILAPITAN  nina Angela ang mga batang naglalaro kasama si Sandra. Gabi na rin kasi at kailangan na rin naman nilang umuwi. Alas otso na ng gabi at nag aalala syang baka antukin ang anak, nakakahiya naman kung dito pa sila mag papaabot ng umaga.

        "Ate Sarah, mag papaalam na sina Angela, ihahatid ko na muna sila ate." paalam nito. "Bahala ka ng magsabi kay mama 'te, busy kasi sya sa mga bisita nya."

         "Bakit hindi mo nalang sya dito patulugin, marami namang silid sa taas." ani Sandra.

         " Salamat nalang, ate. Pero walang kasama si lola sa bahay." sabi naman nya rito. 

          "Ah, okey. Ingat and nice seeing you." dagdag pa nito.

         "Mauna na muna  kayo sa labas ng gate. May kukunin lang ako, nalimutan ko cp ko sa kwarto. Susunod nalang ako, nandon na rin ang sasakyan sa labas, bess." sabi ni Karen. 

         Tumango sya at inakay ang anak palabas ng gate. Sa labas nalang sila maghihintay.

NORMAN'S POV 

NAGSALIN sya ng alak sa kopita at diretsong ininom iyon. Nagbatian at kwentuhan sila ng ama ni Alex. Ewan kung bakit may tumutulak sa kanyang muling sulyapan ang batang nakita kanina na kalaro ng mga anak ni Alex. Para bang sa puso nya, ang tagal na nilang magkakilala. 

        Lumingon sya sa kinaroroonan ng bata kanina , pero wala na ito roon. Tanging ang mag iina na lamang ni Alex ang naka upo sa bench. Inikot nya ang mata sa paligid ng mga bisita at nag baka- sakaling makita muli ang bata. Pero wala ito sa karamihan. 

       Napadako ang tingin nya sa babaeng patungo sa gate nakasuot ito ng floral design na bestidang light pink. May taas ito na tantya nya may  5'3 at balingkinitan ang katawan. Nakalugay ang straight nitong buhok. Hindi nga lang nya sigurado ang kulay ng balat nito dahil madilim at malayo. Hindi rin nya maaninag ang mukha nito dahil may kalayuan. Iiwas na sana sya ng tingin ng mapansing hawak nito ang bata na kanina pa laman ng isip nya.

        ' Marahil anak nya.' naibulong nya hanggang sa makalabas na ito ng gate.