PASADO alas nueve na nang gabi ng makarating sina Angela sa bahay. Nakatulog na rin si Vince habang nasa byahe, marahil sa sobrang pagod nito sa paglalaro kanina. Binuhat na lamang nya ang bata paakyat sa taas at hinatid naman sila ni Karen hanggang sa kwarto. Matapos mai- ayos ng higa si Vince muli nyang hinarap kanyang kaibigan.
"Salamat, ha.!"
"Wala 'yon, salamat rin na pinag bigyan mo ako na makadalo kayo." Anito. "Nga pala may pagkain na nakabalot dyan para kay lola." Sabay turo sa plastik na dala. "O pano aalis na rin ako para makapag pahinga ka na rin." Yumakap at humalik pa ito sa kanya bago muling umalis.
Nag ayos sya at itinabi ang pagkaing dala at naghanda ng matulog. Hindi na nya inabala pa ang iba sa pagdating nila. Binigyan rin naman sya ng sariling duplicate ng susi ni Aling Sally, sakali mang nalelate sya ng uwi. Naramdaman naman ng lola
ABALANG - abala si Norman sa pag che- check ng mga files sa harapan. Subalit palagi rin sumasagi sa isipan nya ang imahe ng batang nakita nya sa bahay nina Alex. Hindi nya alam kung anong nangyayari sa sarili. Noong una, ang paulit ulit na bangungot nya, at ngayon naman ang batang iyon. Hanggang ngayon, ramdam pa rin nya ang mabilis na pintig ng kanyang dibdibsa tuwing sasagi ito sa kanyang ala ala. Kahit na nga isang linggo na mula ng bumalik sya rito. Sa tuwing maalala nya ang mga mata nitong malungkot na nakatingin sa kanya. Parang dinudurog ang puso nya. Tila may bahagi ng puso nya na dala dala ng batang iyon. Pakiramdam na nya hindi na yata sya ang kilala nyang Norman ngayon. Ibang iba na ang nararamdaman nya sa sarili nitong mga nakalipas na araw. Gusto man nyang magtanong kay Alex ng tungkol sa bata ngunit naisip na baka kantyawan na naman sya nito. "Sir, you have a meeting with
ANGELA'S POV PAKIRAMDAM ni angela may nagmamasid sa kanila kaya inilibot nya ang tingin sa paligid. Wala naman syang nakikitang kakaiba sa mga nasa paligid nya. Normal lang ang mga taong nasa loob at wala namang kahina- hinala ang kilos. 'Napapraning na ata ako.' bulong nya sa sarili. Napansin pala ni Karen ang ginawa nya at nagtanong. "May problema ba, bess?" tila nababahalang sabi nito. "Wala naman" "Bakit uneasy ka yata dyan. Kanina ayos lang naman tayo ah." "Sino ba hinahanap mo?" "Wala naman." at ibinalik na nya ang atensyon sa pagkaing nasa harapan. "Gusto mo pa, baby?" baling nya sa bata. "Okey na po ako, busog na po.
HAPON na ng magising si Norman, sinanay muna nya ang mga mata sandali sa paligid bago tuluyang bumangon at nagtungo sa banyo para magligo. Nakakaramdam na rin sya ng gutom dahil wala pa naman syang kain mula ng dumating kanina. Shorts at sando lang ang tanging isinuot nya at lumabas ng silid upang bumaba. Pababa na sana sya ng nasa ikalawang palapag na sya at mapalingon sa pinto ng dating silid nya. Napansin nya ang paglabas ng isang babae at bata sa silid. 'Sila siguro yung mga umokupa ng silid.' he thought. Muli na sana syang hahakbang ng mapansin pa ang hitsura ng mga ito. Bahagya syang natigilan ng mapagsino ito. Ang babae at ang batang nakita nya sa mall kanina. 'What a small world.' nasabi nya. Hindi nya akalaing dito pa ito sila makikita sa sariling tahanan. 'Ano kayang pangalan nila?' hindi nya
MAALIWALAS ang mukha ni Angela kinabukasan ng magising. Parang panaginip lang na maramdaman ang pag comfort sa kanya ni Norman ng nagdaang gabi. Masaya pa rin ang puso nya sa isiping kahit papano may simpatya ito sa damdamin at nararamdaman nya. Siguro nga di rin naman masama kung maging kaibigan at maging open rin sila sa isa't isa. Subalit hindi pa sa ngayon, hindi pa rin handa ang sarili nya rito, bukod pa rin doon bago pa lang sila magkakilala at hindi pa nya ito lubos na mapagka - katiwalaan ng mga bagay bagay sa buhay nya. Marahil kung loloobin ng diyos na ito ang maging unang taong pagbigyan nya ng tiwala, bakit hindi?" Mabilis syang naghanda at nag ayos ng sarili. Tulog pa ang anak nya, pero gising na rin ang kanyang lola. Pumapasok pa rin sya sa mall habang hindi pa sya nakaka hanap ng bagong trabaho. Sisimulan na rin nyang mag apply ng trabaho na ayon sa kanyang tinapos. Balak rin nyang tawagan sa ngayon ang number na nakalagay sa napulot na wa
DALA ng puyat sa hindi pagkaka tulog ng maayos sa nagdaang gabi, mataas na ang araw ng magising si Angela. Taranta syang mabilis na bumangon. 7:28 am na ng lingunin nya ang wall clock. Wala na rin ang anak at lola nya. Marahil nasa labas na ang mga ito. Mabilis nyang tinungo ang banyo at nag shower. Mabibilis ang kilos na ginawa nya hindi sya pwedeng ma late sa trabaho. Katawan na lang ang hinugasan nya at naiwang tuyo ang kanyang ulo. Matatagalan pa sya lalo kung maliligo pa sya. Hindi naman maselan sa trabaho nya kung ma late man sya. Kaya lang hindi naman sya sanay ng ganoon. Kahit ano pa mang busy nya, kailan man hindi pa sya na late sa trabaho. Saktong paglabas nya ng banyo, narinig nya ang malakas na tawa ng anak. Mabilis tuloy syang napa lapit sa bintanang naka bukas at excited na sinilip doon ang anak. Nakita nya itong naglalaro ng basketball kasama si Norman. Unti- unting gumuhit ang ngiti sa mga labi nya. Su
Hindi naka huma si Angela ng makita ang maskulado at perpekto nitong pangangatawan habang nakasunod at nasa likuran ng kanyang anak. Nakatingin rin ito sa kanya habang naka upo sya sa gilid ng kama. Hindi nya maiwasang mag init ng katawan sa nakikitang hitsura ng lalaki. Basa ang katawan at buhok nito na bahagya pang tumutulo pababa sa malalapad nitong dibdib at balikat. Malaman at nasa ayos ang mga abs at nahigit nya ang hininga ng mapadako sa baba nito ang kanyang tingin. Tuluyan syang napalunok ng laway ng makitang nakatapis lang ito ng twalya. Pakiramdam nya nanuyo yata ang lalamunan nya. Nabalik sya mula sa pag mamasid rito ng tumikhim ang lalaki at nagsalita. "Pasensya na kung hindi ko naipag paalam si Vince sayo sa paliligo." hinging paumanhin nito. "Okay lang" at tipid syang ngumiti rito at mabilis na nag iwas ng tingin rito. "Salamat po, tito." sabi ni
Maagang bumaba si Norman mula ng magising sya sa kanyang bangungot na kagaya pa rin ng dati. Pa umaga na rin kaya mas pinili na nyang bumaba. Hanggang ngayon, patuloy pa rin ito at hindi rin nya alam kung paanong mawawala ito sa sistema nya. Nasa may dulo sya ng hagdan ng mapansin si Angela habang tila pababa at may bitbit na tila mga damit sa isang tray. Masyado pa namang maaga para magsampay ito ng mga nilabahan dahil may kadiliman pa sa paligid. Mas binilisan pa nya ang pag baba upang maabutan ito. Hindi rin sya nito napansin habang naka sunod sa likuran ng babae. "Good morning!" bati nya rito na bahagya nitong ikinagulat. "Ah, ha. Kayo ho pala, sir. Good morning din po." nahihiya nyang sagot. 'Ang aga naman nito, akala ko pa naman ako pa lang ang gising.' bulong nya sa sarili. Mula ng magising sya kanina, hindi na sya muli pang dinalaw ng antok kaya inuna na lang nyang nag laba ng kanilang maruruming damit. Wala pan
Masayang masaya ang mukha at kilos ni Vince habang panay ang linga sa loob ng mall. Hindi naman nito ugali ang magturo kung isinasama nya ito. Pero ngayon, bawat madaanan yata nila ay may napapansin ito. Daig pa ang pagiging mag ama ng dalawa habang masayang tumitingin tingin sa mga stall. Pumasok sila sa isang stuff toy store at masayang nakikita nyang masayang namimili ang bata ng bawat magustuhan nito. Ang binata naman pati bata gustong patulan para kunin rin naman. Ayaw nyang ma spoil ang anak nya kaya iniiwasan nyang bigyan ito ng labis na hindi naman talaga nito kailangan. Meron lang ilan, sapat na. Kalabisan na para sa kanya kung sumobra. "Mama, tingnan mo po oh, ang laki." sabi nito habang ipina pakita sa kanya ang halos kasing laki na nitong teddy bear. Maaliwalas at masaya ang awra nito. "Oo baby, pero tama na iyan, ha? Wag ka na kukuha ng iba. Nakakahiya naman sa tito Norman mo." sab
Matapos ang ilang buwan ng pag papagaling ng binata na si Norman ay higit pang nag karoon ng mahabang pag kakataon ang mag- ama upang mag ka- kilala at magka bonding sila. Agad itong humingi ng patawad sa dalaga sa mga maling nagawa nito na tanggap naman na nya. Nang masigurong magaling at muling malakas na ang kanyang katawan ay pormal na hiningi nito ang kamay ng dalaga sa kanyang mga magulang. Masaya naman ang lahat para sa kanila. Natagpuan rin nila ang isa't isa at muling nai- tama ang mga bawat pag- kakamali. Isa sa unang naging pinaka- masaya ay ang anak nyang si Vince, ng pormal nilang sabihin sa bata na si Norman ang tunay nitong ama. At alam nyang hindi sya nag kamali sa kanyang naging desisyon. Hindi mag kamayaw sa sobrang saya ang kanyang anak. At naisip nyang hindi nga sya
Dahil sa mga nalaman ni Angela ay tila unti- unting nag bago ang pananaw nya sa kung bakit nagawa iyon sa kanya ng binata. Kaya naman mas pinili nyang unawain ng husto ang mga nangyari noon at maging sa kanilang kasalukuyan. Hindi rin naman siguro masama kung mag papatuloy na lang sya sa kung ano ang nasa sa kanila ngayon kesa ang patuloy na mabuhay sa kanyang naka raan. Mahal nya ang kanyang anak, kaya naman nais pa rin nyang maging masaya ito. At alam nyang lubos ang magiging kasiyahan nito kung malalaman nito kung sino ang kanyang ama na pina niwalaan na nitong nasa heaven na. Hini- hintay na lang nila ang muling magising ang binata upang personal nya na maipa kilala sa kanyang munting si Vince. Alam nyang hindi na sya mahihirapan pang pag paliwanagan ang kanyang anak dahil malapit na rin naman ito sa binata matapos n
Nagulat naman si Angela sa ginawang pag amin sa kanya ng ginang matapos nitong malaman ang ginawa ng anak nito sa kanya. Hindi nya tuloy maiwasan ang mapa luha sa ipina kita nitong concern sa kanya at sa kanyang anak. Ngayon rin nya nalaman na maging sa binata ay labag rin sa loob nito ang nagawang pag kaka- mali na iyon. Parang muling may humiwa sa puso nya sa mga mapapait na ala- alang iyon. Takot, pangamba, pagka- wasak at kawalang pag- asa ang mga tanging naramdaman nya noon na sa tuwing maa- alala iyon ay agad na nag hahatid lang sa kanya ng sakit. Ngayon na nasa harapan na nya ang taong gumawa noon sa kanya at kasalukuyan ring nakaratay matapos na magawang iligtas ang anak nya, tila hindi na nya kayang sumbatan pa ito. Naramdaman na lang nya ang muling pag- patak ng luha sa kanyang mga mata at wala sa loob na napa- yakap sa ginang na n
Nasa bungad pa lang ng hospital building sina Angela ay hindi na mapigil ang malakas at mabilis na pag kabog ng kanyang dibdib. Hindi nya magawa na mapigil ang kanyang damdamin sa kanyang bagong pakiramdam. Bakit ba tila may nara- ramdaman syang concern ngayon para sa binatang si Norman? Na kung tu- tuusin ay ang tao ring kanyang lubos na pilit ibina- baon na sa limot. Bakit mas nangingibabaw yata ngayon ang pag nanais nya na makita rin ito at alamin kung ano na nga ba ang kalagayan nito. Hindi nga ba at ang kanya lang naman na anak na si Vince ang tanging may gusto na makita ito at madalaw?, ngunit bakit maging sya ay may ganoon na rin yatang pakiramdam para rito?, kasabay naman nito ay ang puso nya na may lihim na yatang pag- tangi sa binata, na pilit pa rin nyang itina- tanggi sa kanyang sarili. Tila unti- unti ng nahu- hulog ang loob nya rito.
"Si Norman!" mahina lang ang pag kaka- bigkas nya sa mga salitang iyon ngunit malinaw pa ring umabot sa pandinig ng kanyang kaibigang si Karen na nasa kabilang linya. "Ano?" gulat na bulalas nito na hindi maka paniwala. Ilang saglit pa muna itong na- tahimik sa kabilang linya na tila hindi siguro alam ang tamang nais na sabihin, o marahil ay nagulat rin ng husto at hindi rin ma proses ng isip nitong isipin ng ganoon lang kadali ang kanyang mga sinabi. "T- totoo ba iyan? Sigurado ka ba na talagang sya nga ang ang..." hindi niyo magawang ituloy- tuloy ang nais sabihin dahil alam nyang masakit iyon para sa kanyang kaibigan. "Oo, sya nga, at talagang nagulat rin ako. Hindi ko tuloy ngayon alam kung paano ko sya haharapin ngayon matapos nito. Parang hindi pa kaya ng puso ko. Nasabi ko na lang sa sarili ko, na si
Mabilis na nai- sugod sa pinaka- malapit na hospital ng Nueva Ecija ang binata na si Norman habang wala itong malay. Wala namang humpay sa pag- iyak nito ang batang si Vince habang lulan sila ng kanilang sasakyan pa- balik ng maynila. Bakas rin sa braso nito ang ilang mga pasa na dala ng mahigpit na pag kaka- kapit rito ng babaeng si Nora matapos na mapansing may mga pulis sa kanilang paligid. "Nasaktan ka ba, anak?" masuyong tanong ni Angela sa anak. Masuyo nya itong yakap habang hina- haplos ang mga braso nito na may bakas pa ng pasa. "Konti lang naman po ito, mama. Pero paano na po si tito Norman? Ano na po ang mangyayari a kanya?" tanong ng bata na bahagya pang tumingala sa kanya. Namu- mula at bahagyang nama- maga pa ang mga mata nito na dala ng labis- labis na pag- iyak, at bahagya pang humi- hikbi.&
APHRODISIAC DRUGS? Lahat ng mga naroon ay nagulat sa sinabi na iyon ni Nora. Lalo na si Norman na aware kung ano ang gamot na tinutukoy nito. Ngayon ay malinaw na sa kanya kung bakit ganoon na lang katindi ang pag nanais nya noon na angkinin ang babae na ngayon ay si Angela pala. Samantalang si Angela naman ay lalong naguluhan rin dahil wala naman syang ideya kung ano nga ba ang tinutukoy ng babae. Naging dahilan naman iyon para muli na naman bumangon ang galit sa puso ni Norman para sa babae, matapos ng kanyang mga nalaman. Kaya siguro simula pa man ay malayo na ang loob nya na mapa- lapit sa babae. Hindi nya sukat akalain na a- abot sa ganoong bagay ang gagawin ng babae. Tanda nyang kasama nya ang mga ito ng gabing iyon sa club, dahil sa kaibigan rin ito ng pinsan nyang syang nag- akit
Kasalukuyan noon na nag pa- pahinga at nag i- isip ang dalagang si Nora. Wala itong kaalam- alam ng mga oras na iyon sa naka takdang mangyari. Mataman syang nag i- isip kung ano ang kanyang susunod na gagawin. Kasalukuyan syang nasa loob ng isang silid ng malaking bahay na iyon. Habang nasa labas naman ang kanyang kasama na si Roger upang bantayan ang bata sa kabilang silid. Tahimik ang buong paligid ng mga oras na iyon. Naka bi- binging katahimikan na ang dala ay walang kasiguruhan. Unti- unti at dahan- dahang naka lapit ang mga grupo ng pulis ng bayan na iyon na kinuhang back- up ng ilang officer na syang may hawak sa kaso ni Vince. Maingat pa rin sa kanilang bawat kilos ang mga ito na huwag na maka likha ng ingay. Napa- tayo si Nora mula sa kanyang pag kaka- upo at hindi sinasadyang napa tayo at napa- tanaw sa may labas
Habang nasa byahe patungo sa lugar kung saan sina sabing naroon ang kanyang anak na si Vince, ay hindi rin matigil sa malakas at mabilis na pag tibok ang kanyang dibdib. Hindi nya maintindihan ang kanyang nararamdaman sa ngayon. Para syang pina ni- nikipan ng kanyang dibdib. Siguro nga ay dala lang ng kanyang sobrang nerbiyos dahil sa pag kakataon. Halos nasa mahigit na dalawang araw na rin na hindi nya nakita ang kanyang anak. Kaya labis- labis ang pag a- alala nila rito. Napa buntong- hininga na lang ang dalaga ng maramdaman ang bahagyang pag pisil ng ginang sa kanyang palad habang mag ka- tabi sila na naka upo sa likurang bahagi ng sasakyan. Nasa harapan naman nila ang dalawang binatang Marco. Nasa sasakyang kasunod naman nila mag kasama sina Norman at don Gregorio. May ilang convoy rin naman silang pulis na nasa harapan nila. &nbs