Pustaka
Cari
Beranda / Mafia / Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona / Kabanata 2

Share

Kabanata 2

Penulis: KarenW
Isabella’s POV

“Ayaw ko kumain ng seafood.”

Pagkatapos, para bang biglaan niyang naisip, nagbago ang tono niya. “Oo nga pala. Hindi ka siguro dapat kumain ng sashimi. Naalala ko na allergic ka ata o kung ano?”

“Pasensiya na, Isabella,” tinignan ako ni Rosa. “Matagal na akong naglilihi simula ng mabuntis ako,” dagdag niya at nagkibit balikat siya ng kaunti. “Pero kung wala ka sa mood para sa seafood, puwede naman siguro tayo lumipat sa ibang restaurant.”

Nag-alinlangan si Vincent ng tignan niya ako, malinaw na hindi niya alam kung anong gagawin niya. “Ano kaya kung hayaan natin si Rosa na piliin ang kahit na anong gusto niya pagkatapos dadalhin kita sa restaurant na gusto mo?”

Tinignan ko sila pareho. Kakaiba ang pamimilit ni Vincent, at pekeng pag-aalala ni Rosa ay nagparamdam lamang sa akin lalo kung gaano ako kaexposed.

Nanatili akong tahimik, ramdam sa ere ang pagtanggi ko. Iiwan ba niya ako ngayon at naalala niyang ayaw ko sa seafood?

Pero habang tumatagal, walang sinabi si Vincent. Palipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Rosa, kitang-kita sa mukha niya ang pag-aalinlangan.

Paubos na ang pasensiya ko. Walang sabi-sabi, tumalikod ako at pumara ng taxi. “Kalimutan mo na. Uuwi na ako para kumain sa bahay.”

Narinig ko ang boses ni Vincent, iritang boses ang maririnig kaysa pag-aalala. “Isabella, huwag ka gumawa ng eksena. Nasa publiko tayo.”

Hindi na ako sumagot. Sa halip, binuksan ko ang pinto at bago sumakay, tinignan ko siya ng huling beses mula sa balikat ko.

“Enjoy kayo sa dinner.”

Pagkatapos, sumakay ako at isinarado ng malakas ang pinto bago pa makapagsalita si Vincent. Hindi pa nakakapagtanong ang driver kung saan ako papunta ng sabihin ko ang address ng mansyon. Sumarado ng mahigpit ang mga kamao ko sa aking hita, malakas ang tibok ng puso ko—hindi lang dahil sa galit, pero mula pa sa bagay na mas malalim. Bagay na masama.

Hindi ako sinundan ni Vincent. Hindi niya man lang sinubukan.

Iyon na ang nagsabi sa akin ng lahat ng kailangan ko malaman.

Ako ang asawa ni Vincent—buntis niyang asawa—pero simula ng makapagdesisyon siyang protektahan ang baby ni Rosa, hindi na niya ako nakita pati ang baby niya.

Ang baby na ito ay minsan ko naging pag-asa at pangarap, matapos maghintay ng ilang taon.

Pero ngayon? Ngayon, sa tingin ko hindi na. Nagkamali ako.

Hindi na sana ako nabuntis kung alam ko lang na isisilang siya sa ganitong pamilya—pamilya kung saan mas maraming atensyon na ibinigay ang ama sa ibang bata kaysa sa sarili niyang anak.

Bumalik si Vincent sa mansyon at noong akala ko makakapagpahinga na ako, nagsalubong ang mga kilay niya, malinaw na nababagabag siya.

Lumuhod siya sa harap ko sa oras na makita niya ako, mukhang marangal at engrande ang ipapaliwanag niya, nagsalita siya, “Babe, huwag ka magalit sa akin, okay?”

Base sa sinabi sa akin ni Vincent, inambush din siya ni Rosa. Nasa sasakyan siya, may kausap sa phone tungkol sa isang arms deal sa Africa, ng magpakita bigla si Rosa, kung saan mugto ang mga mata niya sa pag-iyak.

Wala siyang nagawa kung hindi pagaanin ang loob niya. Lumaki nga naman sila ng magkasmaa—siya ang childhood sweetheart niya at magkaibigan din ang kanilang mga magulang.

Sinabi ni Rosa sa kanya na kapag nalaman ng kanyang mga magulang ang tungkol sa pagdadalantao niya, ipepressure siyang magpaabort. Gusto niyang ituloy ang panganganak.

Hindi iyon kayang hayaan ni Vincent na mangyari sa kanya, kaya pumayag siyang sabihin na siya ang ama, at least sa ngayon. Nagkataon na noong narinig ito ng mga magulang ni Rosa, hindi sila nagalit.

Sino nga naman ang ayaw sa baby na ang ama ay si Vincent Falcone?

“Isabella, kailangan ko talaga na magtiwala ka sa akin,” sambit niya, tumigil siya ng matagal bago nagpatuloy. “Para itong nagliligtas tayo pareho ng isang buhay. Kung hindi ko tutulungan si Rosa, ipapaabort ang baby niya sa oras na iuwi siya ng kanyang mga magulang.”

“Ano naman…?” hindi ko siya pinatapos magsalita. “Napagdesisyunan mo na gawing walang ama ang anak natin, ganoon ba? Bastardong anak ang anak ko, baka ipanganak pa ng walang apelyido at walang pamilya para tulungan siya?”

Hinawakan ni Vincent ang mga kamay ko at idinikit sa mga labi niya. “Pasensiya na, Isabella. Sandali na lang. Kapag nanganak na si Rosa, puwede ko na iuwi ang anak natin at angkinin.”

“Hindi ko kaya manood lang at panoorin si Rosa na magdusa.”

Huminga ako ng malalim. “Kung ganoon hindi na kailangan isilang ang anak natin.”

“Hindi!” Tumayo si Vincent, nalukot ang mukha niya sa galit. “Bakit ba hindi mo maintindihan? Sinabi ko sa na sa iyo, aangkinin ko ang baby natin sa oras na isilang ang anak ni Rosa. Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Hindi mo susukuan ang baby mo, at tutulungan ko din si Rosa. Tapos na ito.”

Pagkatapos, umalis na siya—na parang walang nangyari.

Sa sumunod na araw, nagpadala si Vincent ng isang dosenang mga bodyguards para palibutan ang mansyon at isang dosenang mga katulong para tulungan ako. Alam ko kung anong ginagawa niya—pinababantayan niya ako ng mabuti para masigurong hindi ko sasaktan ang anak namin.

Natatakot siya.

Kinuha pa niya pati ang phone ko, nawala ang tiyansa ko para makatakas.

Bakit niya ipinipilit na manganak pa din kahit na pinili na niya ang baby ni Rosa?

Sa tingin ba talaga ni Vincent lampa ako at hahayaan ko lang siya sa gusto niya?

Bahala siya. Hindi ako puppet, at siguradong hindi ako mauupo lang at tatanggapin ang kahit anong gusto niya.

…

Lumipas ang oras. Nandoon lang ako, at base kay Vincent, “ineenjoy” ko ang pagdadalantao ko.

Isang umaga, matapos ang almusal, narinig ko ang pagbukas ng pinto. Nakatayo si Rosa doon katabi ang babaeng hindi ko kilala.

Sa oras na nakita ako ng babaeng iyon, sarcastic siyang nagsalita. “Tignan mo ang mayabang na ito. Bakit ka nakakapit pa din sa title na Mrs. Falcone kung malinaw naman na may iba kang lalake? At nabuntis ka pa—nakakahiya.”

“Ang kawawa kong baby girl,” sambit niya. “Nagdusa ka siguro ng husto, Rosa.”

Ang babaeng iyon ay nanay ni Rosa? Anong pinagsasasabi niya—na may iba akong lalake at iyon ang nakabuntis sa akin?

Buntis ako kay Vincent, hindi siya. Si Rosa ang may ibang lalake at doon siya nabuntis.

Pinanood ko sila habang mas madaming mga tao ang dumating, may dala silang mga bag at kahon. Umarte si Rosa na parang siya ang may-ari ng bahay, inutusan niya ang mga katulong na ilipat ang mga gamit niya sa mga walang tao na kuwarto. Pagkatapos, humarap siya sa akin habang masamang nakangiti.

“Isabella,” ngisi niya, “akala ko iyo na si Vincent ng pakalasan siya, hindi ba? Tignan mo ako ngayon. Ako ang nakatayo dito, matutulog na sa kamang binili niya para sa mansyong ito.”

“Wala kang laban, Isabella.”

Pinanood ko siyang tumawa, ramdam ang sama sa boses niya. Hindi ko na mapigilan ang galit ko. Lumapit ako sa kanya, at sinampal siya gamit ang buong lakas ko.

Sumgaw siya at bumagsak sa sofa sa likod niya.

Sa oras na iyon, kakapasok lang ni Vincent, nasaksihan niya ang eksena. Hindi pa ako tapos kay Rosa. Masyado ng matagal ang pagtitiis ko sa sarcasm niya, pero hindi ibig sabihin may karapatan siyang sagarin ako.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 3

    Isabella’s POVLumapit ako kay Rosa, handa akong sampalin siya ng isa pang beses. Nagmadali agad si Vincent, pinigilan niya ang kamay ko. “Anong ginagawa mo?”“Kasalanan ko, Vincent. May karapatan si Mrs. Falcone na magalit sa akin. Una, sinabihan kitang samahan ako sa pregnancy check-up, tapos lumipat ako dito.” Umarte na namang inosente si Rosa. “Kasalanan ko itong lahat. Dapat na siguro akong umalis. Hindi na dapat talaga ako pumunta dito.”Sige, umalis ka. Sumagi sa isip ko ang ideyang ito.Nagulat ako, si Vincent—na pinipigilan akong sampalin si Rosa—ay nagsalita. “Sangayon ako. Dapat ka umalis, Rosa. Hindi ko pipiliting paalisin ang asawa ko.”Natulala ako. Matapos ang lahat, inaasahan ko na sisigawan niya ako, na palalayasin niya ko.Nabigla din si Rosa, pero sa sumunod na sandali, nagawa niyang lumuha, nagmamakaawa siya, “Aray, masakit ang tiyan ko. Galit ba sa akin ang baby ko?”Muli, pinanood ko ang seryosong ekspresyon ni Vincent na nanghina. Lumambot siya—para sa kan

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 4

    Isabella’s POVMatapos umalis ang flight, nakaramdam din ako sawakas ng ginhawa. Ang kailangan ko na lang gawin ngayon ay hintayin dumating ang tunay kong mga magulang para sunduin ako.Labing dalawang oras na lang, at magiging malaya na ako mula sa mga kasinungalingan ni Vincent. Sa sobrang saya ko at kumain pa ako ng isa pang piraso ng steak noong dinner.Matapos ko makausap ang tunay kong mga magulang, sinabi ko sa kanila na napalilibutan ni Vincent ang mansyon ng halos tatlumpung mga guwardiya.Natawa ang ama ko mula sa kabilang linya. “Tatlumpu? Huwag mo iyon alalahanin. Ang ama mo ay mayrong libo-libo.”“Magrelax ka lang at hintayin kami, okay?” sambit niya.Hindi ko alam kung nagmamalabis siya, pero sapat ng alam ko na papunta sila para sunduin ako.Pagkatapos ng dinner, habang nagbabasa ako sa living room, dumating ang nanay ni Rosa, kasunod ng mga magulang ni Vincent at mga magulang ko na umampon sa akin.Tinignan nila ako na parang ako ang masamang tao.Inihampas ng

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 5

    Isabella’s POVNoong nagising ako, dalawang tao na lang ang nasa kuwarto. Umiiyak ang babae, at ang lalaki ay palakad-lakad. Magulo pa din ang isip ko, matindi ang tama sa akin ng amnesia.Matapos ako makitang gising, tumigil sa pag-iyak ang babae at kinuha ng kamay ko. “Isabella, kumusta ang pakiramdam mo?”Nakilala ko siya agad. Siya ang tunay kong ina, si Bianca. Kahit na isang beses lang kami nagkakilala, hindi maitatanggi ang pagkakahawig namin.Ang lalaki, na kinakabahang palakad-lakad, ay hindi maitatangging tunay kong ama, si Enzo.Pareho silang nag-aalala ng tignan ako. Ibang-iba kumpara sa kung paano ako tinawag ng mga taong kahihiyan, mga taong pumilit sa akin na pumirma sa divorce papers at tapusin ang pagdadalantao ko.Mahinhin ang boses ng ama ko, pero tense pa din ang kanyang ekspresyon. “Pagbabayarin ko sila, Isabella. Isa kang Rossi. Walang kahit na sinong magpaparanas sa iyo nito muli.”Mahinhin na hinimas ng nanay ko ang buhok ko, inilagay ito sa likod ng teng

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 6

    Vincent’s POVNakaramdam ako bigla ng ginhawa sa puso ko, tila ba may nakalimutan akong mahalaga o nawalan ng mahalagang bagay.Sa totoo lang, nararamdaman ko na ito simula ng lisanin ko ang aming tahanan. At ngayon, patindi ng patindi ang pakriamdam na ito sa bawat lumilipas na segundo, halos magkaroon ako ng heartburn.May nangyari ba sa mansyon? May nangyari ba kay Isabella?Inilabas ko ang phone ko at tinawagan ang numero ni Isabella. Ilang dosena kong sinubukan, pero walang sumagot.Opisyal na akong natataranta ngayon. Bakit hindi sinasagot ni Isabella ang phone niya?Bumangon ako mula sa kama, isinuot ko ang jacket ko at pants, sinubukan ko maglakad palabas ng kuwarto. Pero napigilan ako ng boses ni Rosa, “Vincent, saan ka pupunta?”“Kailangan ko bumalik para kumustahin si Isabella. Hindi siya sumasagot sa tawag ko.”Nanginig ang boses ni Rosa, halos maiyak, “Iiwan mo na lang ako dito? Mag-isa?”Tama, hindi ako puwede bumalik. Kapag bumalik ako, ibig sabihin iiwan ko mag

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 7

    Isabella’s POVSa oras na iuwi ako ng tunay kong mga magulang, sina Bianca at Enzo, sa kanilang bahay, napagtanto ko na hindi sila nagmamalabis.Sila ang pinakamakapangyarihang pamilya ng mafia sa Hilaga, ang impluwensiya nila ay abot sa buong mundo—daan-daang nakahihigit sa itinayo ni Vincent Falcone.Ninakaw ako ilang taon na ang nakararaan ng isa sa mga kaaway ng ama ko sa matinding digmaan tungkol sa drug plant development project. Naghiganti ang ama ko sa taong responsable, pero naglaho na ako sa oras na ako’y kanyang hanapin.Pero hindi sumuko ang tunay kong mga magulang sa paghahanap sa akin. Hindi lang nila lubos akalain na papalakihin ako ng ibang pamilyang mafia—na mas maliit kumpara sa kanila.Noong una, hindi naniwala ang mga tao ng ama ko sa akin. Para sa kanila, masyado akong mahinhin para maging anak ni Enzo.Kahit ang sarili kong ama sinabi sa akin, “Basta nandito ako, hindi mo kailangan alalahanin ang pagpapatakbo sa mafia. Enjoying mo lang ang buhay mo.”Pero g

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 8

    Isabella’s POVPinakasalan ko si Ethan makalipas ang isang taon, at kumpiyansa akong sabihin na perpekto ang aming pagsasama. Pinahahalagahan ako sa lahat ng posibleng paraan ni Ethan.Hindi nagtagal, nabuntis niya ako.Makalipas ang sampung buwan, isinilang ang aming anak.Lumipas ang oras, at noong dalawang taong gulang na siya, napagdesisyunan ko bumalik sa New York kasama ang aking mga magulang.Ibang-iba ang pakiramdam ng tumapak ako muli sa New York kumpara noong umalis ako. Dati, ibang tao ako. Ngayon, bumalik ako dala sa aking mga bisig ang baby girl ko, mapagmahal na asawa sa tabi, at mga magulang ko sa likod ko. Nagbago ako. Mas malakas na. Mas masaya.Pero maliit ang mundo—masyadong maliit.Hindi ko inaasahan na magkakasalubong kami ni Rosa, pero heto siya, nagtitinda ng lobo sa kalye.Nag-alinlangan ako, hindi pa ako handang kausapin siya. Gusto ko lang siyang lampasan bago mahawak ng madumi niyang mga kamay ang dess ko.Pero napansin niya ako.Nanlaki bigla ang m

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 1

    Isabella’s POVNalaman ko na sinasamahan ng asawa ko ang childhood sweetheart niya na si Rosa para sa pregnancy check up niya sa ospital kung saan ako madalas nagpapacheckup ngayong tanghali.“Vincent, ang cute ng baby natin sa monitor.Mula sa maliit na awang sa pinto, nakita ko na napangiti ng husto si Vincent. Itinuro ni Rosa ang monitor, at tumango si Vincent, nakangiti sa kanya.Kung hindi ko lang alam na asawa ko ang lalaking ito—ang ama ng aking dinadalang bata—iisipin ko sana na magkasintahan sila, masaya at nagmamahalan.“Isabella Caruso? Handa na ang doktor para suriin ka,” tawag ng nurse.Tumalikod si Vincent, namutla siya, sinuro nia ang hallway. Narinig niya siguro ang pangalan ko.Noong napatingin siya sa akin, ibinuka niya ang kanyang bibig pero wala siyang nasabi.Masaya ang aming pagsasama ni Vincent Falcone, ang mafia kong asawa, ng sampung taon. Sa taong ito, buntis na din ako sawakas at siya ang ama. Alam dapat niya higit kanino man kung gaano kahirap para s

Bab terbaru

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 8

    Isabella’s POVPinakasalan ko si Ethan makalipas ang isang taon, at kumpiyansa akong sabihin na perpekto ang aming pagsasama. Pinahahalagahan ako sa lahat ng posibleng paraan ni Ethan.Hindi nagtagal, nabuntis niya ako.Makalipas ang sampung buwan, isinilang ang aming anak.Lumipas ang oras, at noong dalawang taong gulang na siya, napagdesisyunan ko bumalik sa New York kasama ang aking mga magulang.Ibang-iba ang pakiramdam ng tumapak ako muli sa New York kumpara noong umalis ako. Dati, ibang tao ako. Ngayon, bumalik ako dala sa aking mga bisig ang baby girl ko, mapagmahal na asawa sa tabi, at mga magulang ko sa likod ko. Nagbago ako. Mas malakas na. Mas masaya.Pero maliit ang mundo—masyadong maliit.Hindi ko inaasahan na magkakasalubong kami ni Rosa, pero heto siya, nagtitinda ng lobo sa kalye.Nag-alinlangan ako, hindi pa ako handang kausapin siya. Gusto ko lang siyang lampasan bago mahawak ng madumi niyang mga kamay ang dess ko.Pero napansin niya ako.Nanlaki bigla ang m

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 7

    Isabella’s POVSa oras na iuwi ako ng tunay kong mga magulang, sina Bianca at Enzo, sa kanilang bahay, napagtanto ko na hindi sila nagmamalabis.Sila ang pinakamakapangyarihang pamilya ng mafia sa Hilaga, ang impluwensiya nila ay abot sa buong mundo—daan-daang nakahihigit sa itinayo ni Vincent Falcone.Ninakaw ako ilang taon na ang nakararaan ng isa sa mga kaaway ng ama ko sa matinding digmaan tungkol sa drug plant development project. Naghiganti ang ama ko sa taong responsable, pero naglaho na ako sa oras na ako’y kanyang hanapin.Pero hindi sumuko ang tunay kong mga magulang sa paghahanap sa akin. Hindi lang nila lubos akalain na papalakihin ako ng ibang pamilyang mafia—na mas maliit kumpara sa kanila.Noong una, hindi naniwala ang mga tao ng ama ko sa akin. Para sa kanila, masyado akong mahinhin para maging anak ni Enzo.Kahit ang sarili kong ama sinabi sa akin, “Basta nandito ako, hindi mo kailangan alalahanin ang pagpapatakbo sa mafia. Enjoying mo lang ang buhay mo.”Pero g

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 6

    Vincent’s POVNakaramdam ako bigla ng ginhawa sa puso ko, tila ba may nakalimutan akong mahalaga o nawalan ng mahalagang bagay.Sa totoo lang, nararamdaman ko na ito simula ng lisanin ko ang aming tahanan. At ngayon, patindi ng patindi ang pakriamdam na ito sa bawat lumilipas na segundo, halos magkaroon ako ng heartburn.May nangyari ba sa mansyon? May nangyari ba kay Isabella?Inilabas ko ang phone ko at tinawagan ang numero ni Isabella. Ilang dosena kong sinubukan, pero walang sumagot.Opisyal na akong natataranta ngayon. Bakit hindi sinasagot ni Isabella ang phone niya?Bumangon ako mula sa kama, isinuot ko ang jacket ko at pants, sinubukan ko maglakad palabas ng kuwarto. Pero napigilan ako ng boses ni Rosa, “Vincent, saan ka pupunta?”“Kailangan ko bumalik para kumustahin si Isabella. Hindi siya sumasagot sa tawag ko.”Nanginig ang boses ni Rosa, halos maiyak, “Iiwan mo na lang ako dito? Mag-isa?”Tama, hindi ako puwede bumalik. Kapag bumalik ako, ibig sabihin iiwan ko mag

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 5

    Isabella’s POVNoong nagising ako, dalawang tao na lang ang nasa kuwarto. Umiiyak ang babae, at ang lalaki ay palakad-lakad. Magulo pa din ang isip ko, matindi ang tama sa akin ng amnesia.Matapos ako makitang gising, tumigil sa pag-iyak ang babae at kinuha ng kamay ko. “Isabella, kumusta ang pakiramdam mo?”Nakilala ko siya agad. Siya ang tunay kong ina, si Bianca. Kahit na isang beses lang kami nagkakilala, hindi maitatanggi ang pagkakahawig namin.Ang lalaki, na kinakabahang palakad-lakad, ay hindi maitatangging tunay kong ama, si Enzo.Pareho silang nag-aalala ng tignan ako. Ibang-iba kumpara sa kung paano ako tinawag ng mga taong kahihiyan, mga taong pumilit sa akin na pumirma sa divorce papers at tapusin ang pagdadalantao ko.Mahinhin ang boses ng ama ko, pero tense pa din ang kanyang ekspresyon. “Pagbabayarin ko sila, Isabella. Isa kang Rossi. Walang kahit na sinong magpaparanas sa iyo nito muli.”Mahinhin na hinimas ng nanay ko ang buhok ko, inilagay ito sa likod ng teng

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 4

    Isabella’s POVMatapos umalis ang flight, nakaramdam din ako sawakas ng ginhawa. Ang kailangan ko na lang gawin ngayon ay hintayin dumating ang tunay kong mga magulang para sunduin ako.Labing dalawang oras na lang, at magiging malaya na ako mula sa mga kasinungalingan ni Vincent. Sa sobrang saya ko at kumain pa ako ng isa pang piraso ng steak noong dinner.Matapos ko makausap ang tunay kong mga magulang, sinabi ko sa kanila na napalilibutan ni Vincent ang mansyon ng halos tatlumpung mga guwardiya.Natawa ang ama ko mula sa kabilang linya. “Tatlumpu? Huwag mo iyon alalahanin. Ang ama mo ay mayrong libo-libo.”“Magrelax ka lang at hintayin kami, okay?” sambit niya.Hindi ko alam kung nagmamalabis siya, pero sapat ng alam ko na papunta sila para sunduin ako.Pagkatapos ng dinner, habang nagbabasa ako sa living room, dumating ang nanay ni Rosa, kasunod ng mga magulang ni Vincent at mga magulang ko na umampon sa akin.Tinignan nila ako na parang ako ang masamang tao.Inihampas ng

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 3

    Isabella’s POVLumapit ako kay Rosa, handa akong sampalin siya ng isa pang beses. Nagmadali agad si Vincent, pinigilan niya ang kamay ko. “Anong ginagawa mo?”“Kasalanan ko, Vincent. May karapatan si Mrs. Falcone na magalit sa akin. Una, sinabihan kitang samahan ako sa pregnancy check-up, tapos lumipat ako dito.” Umarte na namang inosente si Rosa. “Kasalanan ko itong lahat. Dapat na siguro akong umalis. Hindi na dapat talaga ako pumunta dito.”Sige, umalis ka. Sumagi sa isip ko ang ideyang ito.Nagulat ako, si Vincent—na pinipigilan akong sampalin si Rosa—ay nagsalita. “Sangayon ako. Dapat ka umalis, Rosa. Hindi ko pipiliting paalisin ang asawa ko.”Natulala ako. Matapos ang lahat, inaasahan ko na sisigawan niya ako, na palalayasin niya ko.Nabigla din si Rosa, pero sa sumunod na sandali, nagawa niyang lumuha, nagmamakaawa siya, “Aray, masakit ang tiyan ko. Galit ba sa akin ang baby ko?”Muli, pinanood ko ang seryosong ekspresyon ni Vincent na nanghina. Lumambot siya—para sa kan

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 2

    Isabella’s POV“Ayaw ko kumain ng seafood.”Pagkatapos, para bang biglaan niyang naisip, nagbago ang tono niya. “Oo nga pala. Hindi ka siguro dapat kumain ng sashimi. Naalala ko na allergic ka ata o kung ano?”“Pasensiya na, Isabella,” tinignan ako ni Rosa. “Matagal na akong naglilihi simula ng mabuntis ako,” dagdag niya at nagkibit balikat siya ng kaunti. “Pero kung wala ka sa mood para sa seafood, puwede naman siguro tayo lumipat sa ibang restaurant.”Nag-alinlangan si Vincent ng tignan niya ako, malinaw na hindi niya alam kung anong gagawin niya. “Ano kaya kung hayaan natin si Rosa na piliin ang kahit na anong gusto niya pagkatapos dadalhin kita sa restaurant na gusto mo?”Tinignan ko sila pareho. Kakaiba ang pamimilit ni Vincent, at pekeng pag-aalala ni Rosa ay nagparamdam lamang sa akin lalo kung gaano ako kaexposed.Nanatili akong tahimik, ramdam sa ere ang pagtanggi ko. Iiwan ba niya ako ngayon at naalala niyang ayaw ko sa seafood?Pero habang tumatagal, walang sinabi si

  • Asawa ng Nakalimutan: Buntis at Inabandona   Kabanata 1

    Isabella’s POVNalaman ko na sinasamahan ng asawa ko ang childhood sweetheart niya na si Rosa para sa pregnancy check up niya sa ospital kung saan ako madalas nagpapacheckup ngayong tanghali.“Vincent, ang cute ng baby natin sa monitor.Mula sa maliit na awang sa pinto, nakita ko na napangiti ng husto si Vincent. Itinuro ni Rosa ang monitor, at tumango si Vincent, nakangiti sa kanya.Kung hindi ko lang alam na asawa ko ang lalaking ito—ang ama ng aking dinadalang bata—iisipin ko sana na magkasintahan sila, masaya at nagmamahalan.“Isabella Caruso? Handa na ang doktor para suriin ka,” tawag ng nurse.Tumalikod si Vincent, namutla siya, sinuro nia ang hallway. Narinig niya siguro ang pangalan ko.Noong napatingin siya sa akin, ibinuka niya ang kanyang bibig pero wala siyang nasabi.Masaya ang aming pagsasama ni Vincent Falcone, ang mafia kong asawa, ng sampung taon. Sa taong ito, buntis na din ako sawakas at siya ang ama. Alam dapat niya higit kanino man kung gaano kahirap para s

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status