One/ Nakatagong lihim
"Sa likod ng mga realidad na nagaganap, may mga nakatagong lihim ng nakaraan na mauungkat , katulad ng librong may mga kabanatang nilumot na ng panahon." ———— "Miss Rose Mary Gaile Villadencio, will you marry me?" Ito ang mga katagang binanggit ni Jino na punong-puno ng eksaytment at 'di masusukat na saya sa kaniyang babaeng pinakamamahal na si Rose Mary. Noon ay nasa isang sikat na restaurant ang dalawa at kasalukuyang nasa dinner date. Nakatayo si Jino sa pormang paluhod sa harap ng kaniyang girlfriend at wala silang paki sa mga nakapaligid sa kanila o kung pinagtitinginan man sila ng mga ito. It was Jino's most awaited moment. A moment to propose marriage to his fiancee for more than five years and still counting. Even though na parang sinasalakay ng kaba ang puso niya at handang makipagkarera sa laban sa sobrang bilis ng pintig niyon, still Jino's trying to do what he should do a year ago. Jino thought that those five years are enough to make them both settled in peace. Marami na silang pinagdadaanan as a lover, at marami na ding na-overcome na challenges along the journey of their growing relationship. He thought is about time for them to be married. Matagal na hindi nakahuma ang kaniyang fiancee. Natakpan nito ng sariling mga palad ang sariling baba. Nalula sa nakaalok na wedding ring na nakalagay sa isang red pocket box and to be honest, sinumang makatingin sa nasabing nagniningning na silver diamond ring ay mapapa"wow" sa bigla. Puwera pa sa halaga niyon na hindi nito alam kung ilang libo. Or maybe in a million price! Nakatingin lang si Jino sa medyo shocked na mukha ng babae na hindi niya alam kung ilang segundo natahimik at parang naumid ang dila. "Are you ready to be Mrs. Domingo?" Sinubukan niyang ibahin ang highlights ng kaniyang proposal marriage. Iyong line na mas proclaiming, mas thrilling ang sounds. "Y-yes!" Medyo alanganing tugon ng babae na hindi niya naiwasang mapagtakhan. It looks like she's accepting his offer in a surprise answer? "Yes! I mean yes na yes!" Agad bawi nito sa impresiyong nabanaag niya sa mukha nito. Parang pilit nitong pinasigla ang boses in order to convince him? Pinalis na lamang niya sa isipan ang mga negatibong pumapasok sa isip niya. Baka nga talaga nagulat ito, for example lang sa naging reaksiyon nito kanina. Mahaba ang kamay na iniumang nito ang mga daliri sa kaniya na parang di na makapaghintay na maisuot niya sa daliri nito ang tangan niyang singsing. How's he hope na magsukat nga rito ang singsing na binili niya para rito kahapon lamang. Nakangiting tumayo naman siya at masuyong ipinasuot sa daliri ng babae ang singsing na hindi nagpapaapekto. He saw his fiancee's eyes blooming like a glitter of a star after he had completely putted on the ring on her third finger... and he felt her most inner joy within. "Thank you!" She said happily with a tear on her eyes. She hugged him tightly then, he hugged her too. No one can express the happiness her fiancee felt right now, and he swears, he also. Nakarinig na lamang sila pareho ng mga shutter sound ng mga cameras at mga sigaw ng congratulations sa kanilang paligid.May pumalakpak at may mga kumuha ng video nila. Mayroon ding mga sumipol as to appreciating their lovestory and to make a little bit of full support. Nawala na halos ang mga atensiyon nila sa kung saang public area sila naroon kaya huli na ng marealized nilang nagsilapitan na Ang ibang customers ng luxurious restaurant na iyon upang antabayan ang kanilang happy ending but the beginning of their most crucial part as a true and legal lovers. ————— NAGPAALAM saglit si Jino Kay Rose Mary na pupunta lang ng comfort room. Noon ay kasalukuyan na nilang pinagsasaluhan ang mga inorder ni Jino na foods para sa kanilang dalawa. "Okay, go ahead. Don't be so long, you know I hate waiting." Nginitian niya ito bago sumagot. "It's just a minute and I will be right back." Pamamaalam niya. "Keep enjoying the foods at pagkatapos nito, mamasyal tayo sa buong Cebu.Is that okay?" Tumango lang ang babae at bahagyang sumubo ng pagkain. Isang dampi ng halik sa pisngi ang iniwan niya at nakangiting tinungo ang men's C.R. Pumasok na siya sa loob pero hindi niya alam kung bakit nawala ang nararamdaman niya kanina. Akala niya kasi ay tinatawag nga talaga siya ng kalikasan pero pagdating niya doon ay parang hindi naman siya kakaanuhin. Naisipan na lamang niyang maghilamos at bumalik agad. Kilala niya ang ugali ni Rose Mary, mas mabuti kung ito ang late kesa sa siya. Like what she said before, she hates waiting most. Hindi naman big deal sa kaniya ang ugaling iyon ni Rose Mary. Very understanding siya rito at mapagpasensiya. Isang bagay na nagugustuhan din nito sa kaniya. It is common and natural for every woman na mainitin ang ulo when it comes to waiting. Kahit naman nga mga lalaki ay hate na hate ang pinaghihintay sila ng girlfriend's nila. So it's a normal kaya siguro mabilis siyang nakapag adjust. Pinawi na ng lamig ng tubig na ngamumula sa faucet ng naroong washroom ang mga iniisip niya. Matapos punasan ang sariling mukha ng naroong reserved washroom tissue ay nagpasya na siyang bumalik sa nobya. Napatuyo na rin niya ang mga kamay sa pamamagitan ng naroong air dryer na nasa tabi ng lababo. Medyo may distansiya ang nasabing comfort room sa dining area dahil may pathway pa sa likod kung saan pagpasok ang daan papuntang C.R. Hindi naman aabutin ng minuto ang paglalakad para marating niya agad ang kinaroroonan ng nobya. ——— "It's look familiar." Nalingunan ni Jino ang boses babae na parang may kinakausap na partikular na tao. Iniisip niya na hindi siya ang tinutukoy nitong iyon iyon kahit alam niyang siya lang naman ang malapit sa babae. Hindi malayo ang distansiya nito, pero nagpalinga-linga muna siya at nagbakasakaling hindi nga siya ang kausap ng babae. Natiyak niyang siya nga ang kausap ng babae dahil sa kaniya lang naman ito nakatingin kahit nagpalinga-linga man siya upang alamin kung may ibang tao pa bang ang kausap ito. "You! Ikaw ang kausap ko." "Me?" Tugon niya na bahagyang itinuro ang sarili. Tumango ang babae bilang kumpirmasyon. Lumapit pa ito ng kaunti sa kaniya para magkarinigan Sila pareho. Noon niya lang din napansin na nakashade ito ng itim, nakadamit ng dress na tinatakpan ng belong itim ang kalahati ng mukha at nakasuot ng paldang itim. Maiisip ng sinumang kausap nito na maaring hindi ito nakatingin sa kausap dahil sa nagtatago ito sa isang black tinted shade. Para itong lady in black kapag tiningnan mong mabuti. "That pendant in your necklace looks familiar to me. Who give it?" Sinulyapan niya ang sout na kuwintas. It's a silver necklace with a mini- emerald stone pendant. Ito ba ang tinutukoy niya? "Ah, this necklace? It was gifted by my mom since birth." Pahayag niya nang matiyak na iyon ang tinutumbok nito. "What's about the necklace, ma'am?" Naisip niya kung bakit parang interested ito sa pendant na nasa kuwentas niya. Para lang kasing may bagay na dapat siyang malaman na ito ang nakakaalam. What was in this necklace lies a truth. A mystery. A hidden and unlocked story. "So it is true!" Reaksiyon nitong labis niya namang ikinagulat. Lumapit ito bigla sa kaniya, mas malapit kesa kanina. "You're grow up as a big man now! How I miss you, our Jino Del Fuego my nephew!" Hindi niya alam kung paano siya nakilala ng babaeng ito. At paano'ng nasabi nitong isa siyang Del Fuego? She weirderly hugged him. He dont have anything to say. He was totally left in surprise. What comes clearly to his mind is, He felt a trembling missing in her hugs. It's look indiferent on his mom's hugs. It's totally look like they're same. "What's on earth is happening here?" Sabay silang napabitiw mula sa pagkakayakap sa isa't isa ng marinig ang pamilyar na boses. ——— GALIT na lumapit sa kanilang dalawa si Rose Mary at agad na hinila siya palayo sa banyagang babae na hanggang ngayon ay hindi niya pa din kilala. But honestly, muntik na siyang maniwala sa sinasabi ng babae dahil kita naman kasi sa kilos at ramdam niya sa boses nito na nagsasabi ito ng totoo. "Hey, young lady. I think you misinterpreted us." She defended herself to my fiancee as she did it for me too. "I am just telling him the truth and —" naputol bigla ang pagsasalita nito ng biglang isang marahas na sampal ang ibinigay ni Rose Mary dito. Instinct na nagulat ang babae at siya din of course. "Your liar bitch! Kitang-kita ng dalawa kong mata kung paano mo nilalandi ang fiancee ko!" Halos pasigaw na wika nito sa babae. Para naman siyang nakaramdam ng guilty sa pinanggagawa nito at inawat ang nobya. "Hey, don't shout babe! You're making a scene here!" Palinga-linga pang tiningnan niya ang mga nasa loob ng restaurant na iyon na nabulabog sa maingay na pagtatalak ng nobya. "How dare you to accuse me like a slut? And damn you to slap me?" Ganting tugon ng babaeng kausap niya na akmang susugurin si Rose Mary. Mabuti na lang at pumagitna siya. "O bakit? Hindi ba't totoo namn diba?" Muling sulsol ni Rose Mary na niyakap na niya para lang makontrol ito. "Ano ba, bitawan mo nga ako!" Hinila na niya papalayo rito ang nobya pabalik sa table nila. "I am sorry Miss. It may not be a good day for us to meet, so let's just please forgive each other and forget everything that happened here!" Madeplomatikong pahayag niya. Nagpapasalamat na lang siya at nakinig naman ang babae. "Get your hands off me.Just let me go!" Reklamo nito na patuloy niyang hinila papalayo. "Enough Rose Mary. You're done so much to her. Wala ka namang dapat ikagalit eh!" "O talaga ba?" Pagsusupladang tugon ni Rose Mary na naniningkit ang mga kilay. "Wait!" Pigil nito bago pa man sila makalayo rito ng tuluyan. "I will just leave my calling card. If you're interested and willing to know your true identity, I will be glad to talk with you about the matter." Dagdag nitong may dinukot sa maliit nitong sling bag at inilapag sa naroong bench. " Bye nephew. I thought you're so lucky to have her as your fiancee. But guess, I am wrong." Muling nanggagalaiti sa galit si Rose Mary dahil sa mga sinabi nito. Sinuyo na lamang niya itong madala sa mesa kung saan sila nakapwesto.Two/ Mr. Discoverer "Lahat ay may karapatang malaman tungkol sa pagkatao niya o sa kaniyang nakaraan. Pero paano kung ang nakatagong nakaraan ang mga bagay na 'di na dapat pang mabalikan?" ———— HAWAK-hawak ni Jino ang calling card na ibinigay ng nagpakilalang Zieth Kate Del Fuego at kapatid daw ng totoong biological father niya na si Blake John Del Fuego. Matapos ang proposal kanina at nangyaring diskusyon sa pagitan ng babae at ni Rose Mary ay napaliwanagan na din niya ito. Aniya, ay wala namang dapat pagselosan ang nobya dahil unexpected person naman daw ang babae idagdag pang hindi niya iyon kilala. Matapos maihatid ang nobya ay agad na din siyang umuwi sa Lola Zenaida niya at Lolo Ronaldo niya. Noon ay ganap nang alas otso ng gabi at nagpapahinga na na ang matanda. Tatatlo na lamang sila sa napakalaking mansiyon ng Domingo. Ang kaniyang Tito na si Niko ay bumukod na din dahil may sarili na din itong pamilya sa edad na 35 at may dalawang anak na na parehong lalaki. Ang sumun
——— "HELLO, my beloved Jino. Ano't napatawag ang gwapo kong anak?" Sagot sa kabilang linya. Boses iyon ng Mommy Arianne niya. Matapos ang grand reunion ng pamilya, although kahit wala na ang Lolo Arthur niya ay masaya siyang nagpaalam na umuwi sa Mansiyon ng Domingo family. Naisipan niyang tawagan ang Mommy niya para kahit paano ay masabi niya rito ang kaniyang natuklasan tungkol sa pagkatao niya. Iyon din ay para huwag ng bigyang pangamba pa ang ina kung sakaling malaman man ng mga ito na nalaman na niya ang tungkol sa totoo niyang ama. Saglit muna siyang huminga upang sumagap ng lakas. "Mom, nagkita na kami ni Dad sa personal." Sagot niya. Dahan- dahan niyang binanggit ang pagkasabing iyon na parang tinitimbang ang bawat sabihin. Napatawa si Mom sa kabilang linya. "Bored ka na ba diyan at nagkakaganyan ang Jino namin? Why spend some of your days with us here in Palawan? Baka naman naho-homesick ka na? Hmmm. Huwag mong sabihing namimiss mo na ako? Kami ng Dad mo?" Sinundan i
~~~ Labinlimang taon na ang nakakaraan... KAUSAP ng kaniyang Dad ang ang isa sa mga kasosyo nito sa Hope Marketing. Iyon ang pangalan ng isa sa mga negosyong pinagkaabalahan nito these past few days. Isa iyong company ng mga Home appliances, gadgets at Kitchenwares. "Well, wala naman akong nakita na gusot o butas about my clients proposal so I suggest na idaan na natin ito sa board meetings next week?" Tinig ni Mr. Jonathan Villadencio. "Sure. As far as I know, daanan naman sa majority ang nasabing projects." panatag na tugon ni Dad rito. Nakikinig lamang siya sa usapan ng mga ito na kinakalikot ang sariling tainga para may pagkabalahan. "That was not my point, Jake." Pakli nito. "What I mean is, kung na-review mo ito ng husto, makikita mo na agad ang grounds at pwede mo na iyong dagdagan or bawasan. After all, it is you who was the biggest share in this company.You should study the whole proposal well. Sa akin ay paalala lang." Hindi nito masisi si Jonathan kung ganito na ito k
ILANG araw na lang ay matatakda na ang kasal nina Rose Mary Gaile Villadencio at Kent Jino Zeke Domingo. Eksayted at walang pagsisidlang tuwa ang nararamdaman niya dahil sa nalalapit nilang kasal ni Jino. Magkahalong kaba din at takot ang kakambal ng kaniyang kasiyahang iyon. Hindi niya alam kung bakit pero nakakaramdam siya ng takot. Kahapon lang ay tumawag si Jino at ikinuwento sa kaniya na nagkita na nga sila ng totoong biological father nito pati na din ang Lola at Auntie nitong napakamaldita ang looks. They already met na, noong nasa restaurant sila ni Jino at kakatapos lang magproposed ng binata sa kaniya. Ang babae palang iyon ay kapatid ng totoong Dad niya. Medyo nahiya siya nang makumpirmang inaway niya at pinagselosan ang Tita ni Jino. Sa tingin nga niya ay wala siyang mukhang ihaharap sa babae oras na magkita silang muli. Paano ba naman kasi? Kulang na lang ay sugurin niya ang babae kung hindi lang siya napigil ng nobyo. Baka kung ngakataon ay nagkasabunutan pa sila ni
———— "IT was your Dad's plan. Kuya Blake desired you to replace me as the new CEO of Hotel Uno." Parang nalula si Jino sa sinabi ng kaniyang Auntie Zieth Kate nang ganap silang magsarilinan. Being surprised, he didn't answer her eagerly. He was left muted yet double-minded. How he supposed to be a CEO of Hotel Uno if he had a company to manage with? He was the Overall Managing Head of the three branches of Hope Marketing within the entire Cebu and these businesses are going a lot of profit. This position was animously hidden to the knowledge of all managers of Hope. What they had already known and known alone is Mr. Jonathan was the CEO of the Cebu branch and he was the branch manager, nothing more. Tinapunan niya nang sulyap ang magamang nagkasya sa pagharutan sa isang tabi. Kung ito ngang sa Hope pa lang ay halos hindi na niya na maimanage ang time, how about kung siya na ang CEO ng Hotel Uno? Kilala niya ang nasabing Hotel. It was one of the renowned largest and most luxurian
"BAKIT ka sumunod pa dito sa akin?" Reklamo ni Zenaida sa asawang si Ronaldo. Iniwan kasi nito ang mga bisita ng apo na sa halip ay i-entertained ang mga bisita ng apo sa labas. "Nakalimutan mo na kung ano ang ginawa ng pamilyang iyan kay Arianne?" Katwiran ni Ronaldo na hindi mapalagay. Panay ang upo-tayo at paroo't parito na parang may ibig sabihin pero hindi magawang magsalita. Sinaway naman ito ng asawa. "Pst. Magdahan-dahan ka nga ng boses mo at baka marinig tayo nila." Suhestiyon ni Zenaida sa asawa na kinakabahang baka narinig ng mga bisita ang sinabi ni Ronaldo. "Ikaw, Ronaldo, pakitikom nga ng bibig mo." Sumang-ayon naman ang asawa habang hinahaluan ng chicken spread mayo ang mga loof bread. Nasa harap din nito ang isang pitsel na naglalaman ng orange juice para sa mga bisita na patuloy na hinahalo niya. "Di ba nga? May usap-usapan na may cultong kinabibilangan ang mga ito ayon na din sa kuwento at karanasan ni Arianne? Puwera pa doon sa napabalita noon ang kasong murde
SO what's the plan now? Malapit na ang wedding niyo pero wala ka pa ding planong sabihin kung ano ang plano mo?" Panimula ni Steve habang kasalukuyan itong nagsusuot ng damit. Sa harap ng nobya ay walang anumang hiyang nagpalit ito ng damit.Wala naman kasi iyon sa kanila dahil para na din silang magasawa na kaya karaniwan na iyon sa dalawa.Napakagatlabi na lamang ang nobya nang minsan ay mapagmasdan ang kahubaran ng nito.Malaking lalaki si Steve, may matipunong pangangatawan at body builder kaya maraming babae ang nagkakandarapa rito noong highschool age nito.Napatigil naman sa ginagawa si Steve nang makitang lihim na tinitigan nito ang lalaki. "What?" Natatawang wika nito sa babae na parang alam na kaagad ang tinitigan sa katawan nito."Huwag kang mag-alala, ikaw lang ang may-ari nito." Nanunukso ang mga matang pahayag ni Steve. Muli nitong ipinagpatuloy ang ginagawa."Sira!" Irap ng babae sa nobyo. Bumangon na ito upang ayusin ang sarili. "Wala pang kaalam-alam si Jino sa lihim
ALAM ni Arianne sa sarili na hindi ito ang gusto niyang mangyari sa pagitan niya at ng panganay na anak. Ayaw niyang maging selfish na ina para rito. Ang gusto lang niya ay protektahan ang anak sa mga posibilidad na kapahamakang nasa harap na nito mismo. Jonathan Villadencio is one of the associate managers ng kaniyang asawang si Jake. May malaking shares sa Hope Marketing ang naturang lalaki. Sa katunayan, ito ang naitalagang CEO ng company branch ng nasabing prominent business doon sa Cebu.Mataas kumpara sa posisyon ng anak na si Jino, gayunman ay walang ideya ang buong company na si Jino pa din ang may pinakamataas na posisyon dahil sa isa ito legit heir ng nasabing company. Lingid sa kaalaman ng lahat kung sino si Mr. Z ng company, walang ideya ang lahat na si Jino mismo ang VP Chief Manager ng buong Hope Marketing na nilahukan ng iba't ibang contributors at shared capital mula sa iba't ibang investors. "Look stressed?" Napalingon siya sa likuran ng makarinig ng pamilyar na bo
BONUS CHAPTER: GANOON na lamang ang palahaw na iyak ni Yna, asawa ni Joshua Arevallo ng araw na iyon. Iyon ay ganap nang alas -singko ng hapon pero hindi pa din nakakauwi si Glory Belle, ang panganay na anak ng mag-asawa. Magaanim na taon pa lamang ito at kasalukuyang nasa ikatlong baitang at nagaaral sa Central Cebu Elementary School. Hindi kalayuan sa bahay nila kaya may tiwala siyang hindi mapapano ang bata. Idagdag pa na kasa-kasama nito ang yaya Cherry nito at hatid-sundo sa school na pinapasukan nito. Ano kaya ang nangyari at wala pa din ang kaniyang anak at ang kaniyang Yaya?May ilang minuto na ang paroo't parito ang ginawa ng babae habang ang mga mata ay hindi inaalis sa may pintuan. Alalang-alala na si Yna dahil supposed to be ay hindi pa din nakakauwi ang kanilang anak. Dapat alas-singko pa lamang ay nakauwi na ang bata. Dahil sa labis na pag-alala ay nagawa niyang tawagan ang asawang si Joshua. Batid niyang nasa office pa nito ito at tiyak na busy pa sa lahat ng mga p
LUMIPAS ANG ILANG BUWAN... "LADIES and gentleman, I would like and proudly to announce you, our new CEO of Hotel Uno, Mr. Kent Jino Zeke Domingo!" Malakas na anunsiyo ni Zieth kate sa lahat ng mga staffs, employees, co-partners, guests at iba pang importanteng tao na dumalo sa pagtitipong iyon. Sinundan naman iyon ng masigabong palakpakan na mula sa mga karamihan ay pamilya Del Fuego at Domingo. "Mr. new CEO, please come forward." hiling ng kaniyang Tita Zeith Kate. Nakangiti namang pumagitna si Jino sa nakahilerang mga tao at masayang kumaway sa lahat. Isang palakpakan muli ang iginawad sa kaniya ng lahat. "Thank you. Thank you po sa inyong lahat." Pahayag niya na hindi mapunit-punit ang mga ngiti at iginala ang mga mata sa lahat. Naroon ang kaniyang Mommy Arianne at Daddy Jake, ang kaniyang tito Nikko at pamilya nito, ang kaniyang Tito Joshua kasama din ang pamilya nito, ang kaniyang Lolo Ron at Lola Zen, ang kaniyang Lola Adelaida at asawa ni Zieth Kate na si Kurt Justin Steve D
KAAGAD na sinalakay ng kaba ang dibdib ni Jino nang makita ang muling pagtutok ni Donya Fatima ng baril sa likuran ng ulo ni Naikkah. Iyon ang pagkakataon na hinihintay niya upang sumalakay rito. Hindi niya sinayang ang bawat segundong nalingat si Donya Fatima. Huli na nang makita nito siyang pasugod. "Walang--" Wika nitong naputol dahil matapos niyang tabigin ang baril na hawak nito ay tumama ito sa isang bahagi ng poste. "Ano bang ginagawa mo! Bitawan mo ang baril ko!" Wika ni donya Fatima sa kaniya na patuloy na ayaw patalo sa pakikipag-agawan ng baril.. Nagkaroon naman ng pagkakataon si Naikkah na magmulat at nakita nito siya na patuloy na nakikipag-agawan ng baril sa matanda. "Jino??" Sambit ni Naikkah nang makita siya. Ramdam niya ang kakaibang tuwa sa puso nito nang makitang bumalik siya para rito. "Tumakas ka na, sige na Naikkah! Iligtas mo ang sarili mo at ang anak natin!" Malakas na sigaw niya sa babae na nanatiling pa ding nanonood sa kanila. Naroon sa mga mata nito an
GULAT na gulat si Naikkah nang ganap na makilala kung sino ang bumaril sa kaniya. Agad siyang natumba dahil sa impact ng tumamang bala sa balikat niya. Sapo-sapo ang tinamaang kanang balikat na ngayon ay nagdurugo na, nahihilong tumingala siya upang tiyakin kung sino nga talaga ang nasa likod ng pagkabaril niya. Hinintay niyang makalapit ang nasabing bulto ng taong papalapit ang mga yabag at kahit sa kabila ng panlalabo ng kaniyang mga mata ay nakilala niya pa rin ang may-ari ng bultong iyon.Isang babae, may hawak na baril na bahagya pang umuusok ang nasa kaniyang harapan ngayon at tinitingnan siyang walang kaemo-emosyon. "I-ikaw??" Gulat na bulalas niya. "P-paano niyo po ito nagawa sa akin? A-ano bang k-kasalanan ko sa inyo?" Hirap na hirap niyang wika sapagkat napapaimpit siya ng daing sa walang tigil na pagdurugo at pangingirot ng kaniyang sugat. Hindi siya makapaniwalang si Donya Fatima nga ito nasa harapan siya. "Oo Naikkah! Ako nga ito!" Mayabang na wika ni Donya Fatima. Kit
HINDI nakaligtas sa mata ni Naikkah ang lihim na ngiti na gumuhit sa mga labi ni Jino. Hindi niya alam kung ano ang ikinakatawa nito pero para siyang nainsulto na ewan. "Ano'ng nginingiti-ngiti mo diyan? May nakakatawa ba?" Mataray na naman niyang wika na gusto pang sapakin si Jino kung hindi lang siya natakot na baka makabig nito ang manibela sa gagawin niyang iyon sa lalaki. Nilingon naman siya ng lalaki at sinagot. "Wala naman. Nakakatuwa ka lang tingnan kapag naasar." Tugon nito na pinapungay na naman ang mga mata. Inirapan lamang niya ang lalaki at muling inawas ang tingin. "You look disgusting but i swear, you are still beautiful in my eyes. I miss that face." Hirit pa nito na hindi na niya pinansin. Iniwas na lamang niya ang mukha hindi dahil ayaw na niyang makita pa si Jino kundi dahil--- 'My gosh! Why do i blushed?' Sa huli ay dinaig pa din ng kaniyang mataray na mukha ang namumula sanang pisngi niya dahil sa kilig na naramdaman. Uso pa ba sa kaniya ang bagay na iyo
MATAGAL nang nakaalis sina Jino At Naikkah nang bigla namang dumating sa mansiyon De Domingo si Nikko. Nagulat na lamang sina Arianne at Jake nang madatnan nito silang mag-asawa sa sala ng mansiyon kasama ang kanilang mga magulang."Nikko? Come over here, my son. Join us for this merienda!" Masayang tawag ni Zenaida, ang mommy nila. Katabi nito ang asawang si Ronaldo na ngayon ay nasa edad otsentay tres na."O Nikko? Napabalik ka? May nakalimutan ka ba?" Agad na tanong ni Jake sa kapatid. Nagtataka kasi ito kung bakit bumalik ang kapatid gayong nagpaalam na ito kanina na uuwi na kasama ang pamilya nito.Kita sa mukha nito ang pag-alala."I am sorry, Kuya...but I have something more important to tell you right away!" Tugon nito na hindi mapakali. Napansin ni Arianne na may hinahanap ito."Who are you looking for?" Nakakunot-noong tanong naman nito kay Nikko."Where's Jino? May kailangan siyang malaman tungkol sa ina ni Juno at kailangan niyang mag-ingat sa mga ito.""Kanina pa siya na
TAHIMIK na nakasakay lamang si Naikkah sa driver seat katabi si Jino. Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa din maabsorb ng utak niya ang mga nalaman. Ayon sa mga datos na nakalahay sa folder na ipinakita ni Jino, may mental disorders si Juno. Ito ay matagal nang tinatago ng lalaki sa kaniya. Lingid sa kaalaman niya na may dahilan pala ang bilang pagbabago ng ugali nito paminsan-minsan. Binalewala na lamang niya iyon dahil para sa kaniya, lahat naman ng tao ay may tinatagong moody swing. Imbes na bigyan niya iyon ng maling kahulugan ay inisip na lamang niyang natural na iyon sa mga lalaki.Hindi nakapagtataka kung bakit naging mabigat para sa kaniya na tanggapin na lang bigla ang mga nalaman. Ang isa pa niyang ipinaglalaban ay naniniwala siyang mahal siya ni Jino at hindi siya nito sasaktan ng ganoon-ganoon na lang.Mas nanaig pa din ang pagmamahal niya sa lalaki. Kaya ang nangyari, gusto pa din niyang makauwi sa mansiyon ng mga Dolmenazav upang kahit paano ay mapaghandaan ang ba
NAGULAT si Jino sa naging reaksiyon ni Naikkah matapos nitong mabasa ang nilalaman ng folder na ibinigay niya rito. Tama ang kaniyang hinala, hindi nga nito papaniwalaan ang lahat. Kung hindi nagawang kumbinsihin ng lagda at testify ng police ang babae, then how could he? "Pawang kasinungalingan lang ang lahat ng iyan!" Tanggi ni Naikkah sa mga rebelasyon at mahigpit na pinunit ang folder. Sinamantala ng babae ang pagkagulat niya kaya nagawa nitong mapunit ang mga papel nang walang kahirap-hirap. "Naikkah!" Tanging nasambit na lamang niya at walang nagawa kundi pagmasdan ang mga nagliliparang pira-piraso ng nasabing police report. Muli siyang nabigla nang bigla itong magpalahaw ng iyak at hesterical na sinasapak ang sariling ulo. "This is not true! It can't be true!Sinisiraan niyo lamang si Juno! pare-pareho lang kayo!" Mabilis niyang dinaluhan ang babae at hinawakan ito sa magkabilang braso upang awatin sa pananakit nito sa sarili. "Naikkah, stop it! You're hurting yourself!"
NARAMDAMAN ni Naikkah ang isang mainit na dampi ng halik sa bandang buhok niya. Maging ang isang tilamsik ng tubig na kung hindi siya magkakamali ay luha ni Jino. Hindi pa siya tulog, nagkukunwari lamang. Malinaw pa nga niyang naririnig ang mga sinasabi ng lalaki. Tinakpan lamang niya ang kaniyang mga tainga at mukha dahil ayaw niyang makita nito ang kaniyang mga luha. Hanggang ngayon ay hindi pa din siya makapaniwala sa mga nangyari. Ang una ay hindi niya akalaing ampon lamang si Juno ng pamilya Dolmenazav. Ang hindi pa niya maisip ay kung bakit doon pa talaga sa party nabulgar ang katotohanan tungkol sa pagkatao ni Juno. Sa totoo lang kasi ay puwede namang magyari iyon sa ibang panahon? Sumagi sa isipan niya na baka nadulas lamang si Don Edmund sa pagsabi noon dahil sa hindi na ito maawat. Ito namang tungkol sa pagkakatuklas ni Jino sa kalagayan niya ay hindi niya din alam kung paano nito nalaman. Pinaimbestigahan ba siya ng lalaki? Lihim na sinusubaybayan? Ang gulo-gulo ng is