Aubrey's POVAng isip ko ay malayo sa venue, parang nasa ibang lugar. Ang lahat ng tao ay nawala at ang tanging naririnig ko na lang ay ang boses ni Adon na nagsasalita tungkol sa isang bagay na hindi ko na naiintindihan.Nagtapos ang talumpati ni Adon at bumaba siya mula sa stage. Nakita ko siyang tumigil sa isang mesa, at isang babae na naka-yellow dress ang yumakap sa kanya at nagbigay ng halik sa pisngi.Si Trisha.Ano bang nangyayari?Nagmakaawa akong makalapit sa kanila, pero si Adon na ang lumapit sa akin. "Gusto mo ba ng wine, babe?" tanong niya, at tumango ako. Kumuha siya mula sa isang naglalakad na waiter."Kamusta ang talumpati ko?""Ang ganda. Ang ganda talaga," sabi ko, at binigyan siya ng halik.Natapos na ang lahat ng talumpati at naghalo-halo ang mga tao. Nakipag-usap si Adon sa ilang matatandang lalaki sa ibang mesa. Ang iba ay pumunta sa stage para sumayaw, at iniwan akong mag-isa sa mesa kasama si Eros Petrakis.Si Eros Petrakis, isang batang Greek na bilyonaryo. O
Aubrey's POVPagdating ko sa labas ng venue, ang pakiramdam ko ay parang gusto ko nang sumigaw sa galit at kahihiyan. Gusto kong umuwi na at makalimutan ang lahat ng nangyari. Pero sa kabila ng lahat, tinangkang kontrolin ang sarili ko at maghintay ng konti sa labas.Nakita ko si Adon na naglalakad papalabas mula sa venue, mukhang nag-aalala. Dumaan siya sa akin, at nang makita ako, agad niyang tinanong, "Are you okay? What happened?"Hindi ko makontrol ang emosyon ko at halos mabigkas ang mga salitang puno ng sama ng loob. "Hindi, hindi ako okay, Adon! Nakita mo kung anong ginawa ni Trisha sa akin? Ang lahat ay nakatingin sa akin! Nakakahiya!"Hinawakan niya ako sa mga balikat, at sinubukan akong pakalmahin. "Calm down, Aubrey. We'll talk about this, okay?"Dahil sa init ng ulo ko, halos hindi ko siya mapigilan. "Talk about what? Ang gulo na nga. Sinasabi ni Trisha na maghahain siya ng divorce pagkatapos ng settlement ng lupa. Paano ko magagawa iyon?"Tila natigilan siya sa sinabi ko
Aubrey's POVTumakbo ako palabas ng convention hall, hindi na iniintindi kung may mga nakatingin sa akin. Narinig kong tinawag ako ni Adon, pero binalewala ko lang iyon.Naghanap ako ng taxi, pero biglang lumitaw si Christian sa tabi ko."Halika na, ihahatid kita pauwi," alok niya, pero umiling ako, "Sige, dadalhin kita kahit saan mo gusto."Tumunog ang phone ko—si Adon ang tumatawag. Pinatay ko na lang ito.Sumama ako kay Christian papunta sa kotse niya. Isang pulang Ferrari. Nakita ko si Christian kanina sa venue, pero dahil sa dami ng tao, hindi kami nagkita. Nakalimutan ko rin sabihin kay Adon na si Christian ang magiging top model namin. Masyado akong nakatutok sa pagseselos ko kay Trisha."Saan mo gustong pumunta?" tanong niya nang makaupo na ako sa kotse."Sa bahay ni Camella," binigay ko ang address. Tinitigan ko ang puting leather seat na may mantsa ng dilaw na pumpkin soup."Huwag mo nang isipin 'yan. Madaling linisin ang mantsa," sabi niya habang inaalo ako.Bigla akong nap
Aubrey's POVTumayo si Adon, ang mga mata'y puno ng galit habang nakatitig sa akin at kay Camella. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Nakita ko ring hirap huminga si Christian dahil sa mga tama ni Adon."Camella, last warning na 'to. Layuan mo 'tong usapan ng mag-asawa," banta ni Adon habang nilalapit ang mukha niya kay Camella, pero hindi ito nagpatinag.Hindi nagpakita ng takot si Camella, "Kung magpapatuloy ka, tatawagin ko ang pulis. At alam mong hindi 'to magiging maganda para sa'yo, lalo na’t ikaw ang may kasalanan."Nanlaki ang mga mata ni Adon. Alam niyang tama si Camella. Isang hindi magandang iskandalo ang maaaring masira sa reputasyon niya, at bilang CEO, hindi niya iyon hahayaang mangyari. Huminga siya nang malalim, pilit na pinapakalma ang sarili."Aubrey, pakinggan mo ako. Kailangan nating pag-usapan 'to," sabik na sabi niya, nanginginig ang boses mula sa pinaghalong galit at pag-aalala. Pero hindi ko kayang makinig ngayon. Sobrang bigat ng nararamdaman ko. "Hindi
Aubrey's POVNag-stay ako sa isang five-star hotel sa labas ng New York City. Nag-leave ako sa office at ginugol ko 'yon sa loob ng hotel room, nakahiga lang sa kama. Natutulog o nakatingin lang sa kisame.Hindi ako mahilig kumain. Wala namang mukhang masarap. Kailangan ko pang pilitin ang sarili ko na kumain. Kahit yung magandang grand bathtub at Jacuzzi, wala akong interes. Kahit yung amazing na view, mukhang boring.Tumatawag at nagte-text si Adon. Pati na rin mga kaibigan ko, mga ka-trabaho, at mga kamag-anak, lahat nag-aalala sa akin, pero hindi ko sila pinapansin.Pinipilit kong mag-heal hangga't kaya ko na ulit gumalaw at ituloy ang buhay ko. Pag okay na ako, haharapin ko na silang lahat, lalo na si Adon.Si Camella lang ang may alam kung nasaan ako, at dumadalaw siya sa akin gabi-gabi. Nagdi-dinner kami at ikinukwento niya sa akin ang mga latest chismis tungkol sa kontrobersyal na pumpkin incident.Tama. Nagkalat kami ni Trisha sa balita kinabukasan. Puno ng pictures, videos,
Aubrey's POVNapako ang tingin ko kay Adon. Hindi ko in-expect na bibitawan niya agad 'yun. Magdi-divorce na kami? Just like that?"Magdi-divorce tayo?" tanong ko, tila hindi makapaniwala. "Ganun lang kadali?""Sabi mo nga, hindi ka sigurado sa atin," mahina niyang sagot. "Ayokong pilitin ka sa isang bagay na hindi mo gusto.""Pero hindi ko naman sinabing hindi kita gusto," sagot ko, ramdam ang kaba sa dibdib ko. "Nagdududa lang ako... kasi... kasi ang daming bagay na nangyari. Ang daming hindi malinaw. Paano na lang kung magkamali ako ng desisyon?""Mas mahirap kung pipilitin natin ang sarili natin na mag-work ito nang hindi tayo sigurado," seryoso niyang sagot. "Masasaktan lang tayo pareho.""Masasaktan din naman tayo kung susuko tayo agad," bulong ko, halos hindi ko marinig ang sarili ko.Napakagat ako sa labi habang tinitignan siya. Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa tabi ko, at biglang naramdaman ko ang takot na baka mawala na siya sa buhay ko. Nasa dulo na kami, pero may parte sa
Aubrey's POVNagising ako sa gitnang gabi dahil sa isang tawag."Mrs. Gustav?"Si Sheila, personal assistant ni Grandpa."Ano'ng nangyari?""Nasa ospital kami ngayon," narinig ko ang tunog ng siren sa background, kaya't nahirapan akong marinig siya."Anong nangyari?""Nagkaroon ng stroke si Grandpa."Adon's POVDalawang buwan ang nakalipasNang pumasok ako sa Gustav building, lahat ng tao ay tahimik. Pwedeng marinig ang pagkatok ng isang karayom sa sahig sa tahimik na paligid. Nagulat ang mga front guards nang dumaan ako sa main door. Ang mga receptionists at staff sa lobby ay nagtinginan, nagtataka kung ako nga ba talaga ang kanilang boss.Tila ako ang pinakaibang tao nang pumasok ako sa gusali, sa sobrang haba ng buhok at balbas ko, gamit ang luma at maduming cargo khaki pants, gray shirt na dating puti, at mga climbing boots na may bakas ng putik sa mga gilid.May dala akong itim na backpack na naglalaman ng mga essential na bagay na kinailangan ko sa nakaraang dalawang buwan.Umak
Adon's POVSa paglipas ng mga linggo mula nang natanggap ko ang mga divorce papers, ang bawat araw ay tila isang bagong pagsubok na binabalik ako sa realidad ng aking buhay. Ang opisina ay puno ng mga aktibidad, at ang mga papeles ay tila walang katapusang hamon, ngunit ang bawat oras na ako ay nag-iisa, ang sakit ng pagkawala ni Aubrey ay tila bumabalik sa aking puso.Ang mga araw ko sa opisina ay puno ng mga pulong, presentasyon, at mga pakikipag-ugnayan sa mga kliyente. Habang sinusubukan kong maging produktibo at abala, ang pakiramdam ng pangungulila ay palaging nasa likod ng aking isipan. Ang mga oras na magkasama kami ni Aubrey ay patuloy na bumabalik sa akin, mula sa maliliit na detalye ng aming mga pag-uusap hanggang sa mga simpleng sandali ng ligaya. Ang pakiramdam na nawala na siya sa aking buhay ay tila isang walang katapusang pangungulila na nagpapahirap sa akin araw-araw.Isang araw, habang ako ay nasa isang pulong sa opisina, tinawag ako ni Sheila, ang personal assistant