Adon's POVSa paglipas ng mga linggo mula nang natanggap ko ang mga divorce papers, ang bawat araw ay tila isang bagong pagsubok na binabalik ako sa realidad ng aking buhay. Ang opisina ay puno ng mga aktibidad, at ang mga papeles ay tila walang katapusang hamon, ngunit ang bawat oras na ako ay nag-iisa, ang sakit ng pagkawala ni Aubrey ay tila bumabalik sa aking puso.Ang mga araw ko sa opisina ay puno ng mga pulong, presentasyon, at mga pakikipag-ugnayan sa mga kliyente. Habang sinusubukan kong maging produktibo at abala, ang pakiramdam ng pangungulila ay palaging nasa likod ng aking isipan. Ang mga oras na magkasama kami ni Aubrey ay patuloy na bumabalik sa akin, mula sa maliliit na detalye ng aming mga pag-uusap hanggang sa mga simpleng sandali ng ligaya. Ang pakiramdam na nawala na siya sa aking buhay ay tila isang walang katapusang pangungulila na nagpapahirap sa akin araw-araw.Isang araw, habang ako ay nasa isang pulong sa opisina, tinawag ako ni Sheila, ang personal assistant
Aubrey's POV“Good morning, Miss Mañas,” bati sa akin ng lahat ng tao, habang ako ay lumalabas ng aking limousine at pumapasok sa main door ng Mañas Center Building—isang 100 stories, at isa sa mga tallest office buildings sa Manhattan.Oo, akin ang building na ito. Inherit ko ito mula sa aking lolo, pati na ang lahat ng buildings sa Mañas Business Center.Naglakad ako ng may kumpiyansa sa isang red business suit na tailor-made, habang papasok sa lobby. Ang aking executive secretary, personal assistant, at adviser, ay nasa likuran ko, nag-iinform sa akin tungkol sa itinerary ko sa araw na ito.“May board meeting ka ng alas-diez ng umaga, lunch meeting kasama si Senator Johnson ng alas-12 ng tanghali,” sabi ng personal assistant ko, “dentist’s appointment ng alas-2, meeting sa department heads ng alas-3:30 ng hapon, suppliers’ meeting ng alas-5, at dinner kasama si Mr. Firth ng alas-7:30 ng gabi.”“Ang mga contracts para sa expansion ng steel warehouses sa Pilipinas at India ay nasa la
Aubrey's POVNang dumating ang pagkain, nagsimula kaming kumain at mag-usap tungkol sa mga nangyayari. Biglang nagsalita si Christian.“Narinig ko na bumalik ang ex-husband mo,” sabi niya, habang nakatingin sa akin na may taas ng kilay.“Yeah, narinig ko rin. Galing kay Camella,” sagot ko habang tinuturo siya. “Alam mo naman ako, palaging updated.”Ibaba ko ang tinidor ko at kumuha ng kaunting sip ng wine, hinahanap ang tamang salitang sasabihin.“Hiwalay na kami. Kaya, please, palitan na ang topic.”“Sige, chill. Kung yun ang gusto mo,” sagot ni Christian na parang naintindihan naman ang pinagdadaanan ko.“Yun ang gusto ko. Huwag nang banggitin ulit.”Tawa siya ng tawa, hanggang sa kumalat ang pagkain sa bibig niya.“Eww, ang dumi mo!” sabi ko.“Walang nanonood,” sagot niya habang tumitingin sa paligid.Isang babae ang lumapit at humingi ng picture kasama siya. Kami ni Camella ay pilit na pinipigilan ang aming pagtawa habang nagpa-pose sila para sa selfie.Maraming tao ang gustong ma
Adon's POVPagpasok ko sa Gustav Mansion, pinark ko ang sasakyan ko sa harap ng bahay. Ito ang unang pagkakataon na umuwi ako pagkatapos ng breakup namin ni Aubrey.Nakagulat ang pag-uusap namin ni Celine; pakiramdam ko ay malamig, numb, at naguguluhan. Hindi ko na maalala kung paano ako nakarating dito. Parang nagdala na lang sa akin ng subconscious ko pauwi.“Magandang hapon, Mr. Gustav. Mabuti at nakabalik kayo,” bati sa akin ni Bernard, ang butler, pagpasok ko sa bahay. Tumango ako sa kanya at pumunta sa bar counter para mag-shot ng brandy. Kailangan ko ng alak para maibsan ang shock ko.Naalala ko ang pag-uusap namin ni Celine. “Wala na tayong takot na magsabi ng totoo. Nagkaroon ng stroke si Papa, hindi na niya kayang takutin si Aubrey,” sabi niya.“Anong ibig mong sabihin na takutin?” Naguluhan ako sa narinig ko. Ang ideya na may nagtatangkang manakot kay Aubrey ay nagpatindig sa akin.“Hayaan mong simulan ko mula sa simula…” Nakinig ako habang ikinukuwento niya ang lahat. Tu
Aubrey’s POVAlam kong buntis ako. Regular ang menstruation ko, at wala akong nakaligtas na cycle noon. Kaya nga nandun ako sa OBGYN clinic kahapon para magpa-blood test. Kinumpirma lang ng family doctor namin ang hinala ko.“Nakausap ko na ang OBGYN mo, at kinumpirma niya base sa lab results mo,” sabi ng doctor.Tumango ako, “Salamat, Doctor Heinz. Inaasahan ko na 'yan.”Nandun din si Sheila. Pumasok siya sa kwarto habang ina-announce ng doctor.“Hindi ako makapaniwalang buntis ka,” nangingilid ang luha ni Mama. “Blessing ang batang ito para sa atin. Balak mo bang sabihin kay Adon?”Tumango ako, “Kailangan niyang malaman. Pero kailangan ko munang iproseso 'to bago ko sabihin sa kanya. Sobrang na-overwhelm ako.”“Ako rin,” niyakap niya ako, “ang saya ko na isasama mo si Adon sa journey mo sa pagbubuntis.”“Ayoko siyang ipagkait sa batang ito.”Inadvise ako ng doctor na mag-day off muna. Kaya inutusan ko si Sheila na pumunta sa opisina at i-cancel ang mga appointments ko for the day. I
Aubrey’s POVPagkatapos naming bumisita kay Grandpa, bumalik ako sa bahay at naglaan ng oras para mag-isip. Alam kong kailangan ko nang maghanda para sabihin kay Adon ang tungkol sa pagbubuntis ko, pero hindi pa ako handa na harapin siya. Sa ngayon, kailangan ko munang ayusin ang mga bagay-bagay sa sarili ko at siguraduhin na magiging maayos ang lahat para sa bata.Umupo ako sa kama, hawak ang ultrasound photo na ibinigay sa akin ng OBGYN ko. Kahit hindi pa kita ang baby sa tiyan ko, ramdam ko na ang presensya niya. “Gagawin ko ang lahat para sa’yo,” bulong ko habang pinagmamasdan ang maliit na imahe sa papel.Kinausap ko si Camella kinabukasan, at napagkasunduan namin na unahin ang pagbili ng mga gamit para sa nursery. Hindi pa sigurado kung ano ang magiging tema, pero gusto kong maging simple pero elegante—isang lugar na magiging tahimik at komportable para sa baby ko.Pumunta kami sa isang high-end na baby store sa city. Habang naglalakad kami sa mga aisles ng mga crib, stroller, a
Adon's POVSa wakas. Pumayag na si Aubrey na magkita kami.Nasa gitna ako ng isang board meeting nang dumating ang text message niya. Gusto niyang magkita kami. Agad-agad.Iniwan ko ang lahat at agad na umalis ng meeting. Sobrang excited akong makita siya na hindi ko mapigilan ang kasiyahan ko.“Kailangan kong makipagkita kay Aubrey para mag-kape. Hindi ko sigurado kung makakabalik pa ako. Mas mabuti pa, i-cancel mo na lahat ng appointments ko for the rest of the day,” sabi ko kay William, ang executive secretary ko.“Pero sir, may meeting po kayo with the CNN executives ng alas-dos ng hapon.”Isa pang meeting tungkol sa media at ang pinakabagong robotic invention namin. Patuloy itong dumarating dahil curious ang mundo sa futuristic project namin.“I-move mo na lang sa bukas.”“Noted, sir,” mabilis na sagot ni William.Agad akong umalis ng opisina at dumaan muna sa florist para kumuha ng bouquet. Paborito niya—peach roses.Dumating ako sa Sweet Dreamer café at umorder ng kape para sa
Aubrey's POVAng puso ko ay tila tumatalon ng mabilis nang makita ko si Adon sa Sweetdreamer café, nakaupo sa isang padded chair, at umiinom ng kape. Huminto ako at tiningnan siya ng saglit. “Relax ka lang, Aubrey,” sabi ko sa sarili ko. Pero hindi ko mapigilang tingnan ang gwapong mukha niya at magandang katawan. Grabe, sobrang hot niya. Namiss ko siya ng sobra. Ngayon, magkasama kaming muli.Pinipigilan kong umiyak nang sabihin niyang mahal niya ako. Matagal ko nang inaasahan ang pagkumpuni ng kanyang nararamdaman para sa akin, kaya't sobrang naiinis ako nung binigyan niya ako ng diborsyo. Naging paranoid ako, nag-iisip ng mga hindi makatwirang dahilan na gusto lang niyang umalis sa kasal namin.Nasa sofa kami sa Sweetdreamer Café, nagliligaya at nagmamahalan. Hindi kami makasawa sa isa’t isa.“Lumabas tayo dito at pumunta sa penthouse,” sabi niya habang hinahalikan ang leeg ko at dinidilaan ang likod ng tainga ko. Grabe, talaga namang nakakagana.“May meeting ako sa isang oras. Ka