JADE
Isang araw na ang nakalipas matapos ang pangyayaring iyon. Hindi naman na ako nilapitan pa ni Jordan para magpaliwanag at kahit pa gawin niya yun hindi ko siya papakinggan, sapat na ang nakita ko hindi ko na kailangan ng paliwanag ng walang hiya na yon.
Tungkol naman doon sa babae, syempre hindi ko siya sinugod kinabukasan dahil ngayon ko yun gagawin. Naghanap pa ako ng information about sa kanya at napag alaman ko rin na Roxanne Cait ang pangalan nito. Alam rin pala ni Arnold ang tungkol sa dalawa, pero hindi alam ni Jordan na alam ito ng kaibigan niya. Madalas daw mahuli ni Arnold ang dalawa na magkasama at tuwing may training ay sumasama ang babae.Tungkol naman sa amin ni Nerd, matapos ang araw na yon. Hindi naman na kami ulit nagpansinan pa. Parang wala lang ang nangyari non hindi niya rin ito kinuwento kina Dana at Roan kahit na nakakausap niya ang mga to dahil narin sa kagrupo niya ang mga ito sa Thesis.Tungkol naman sa mga kaibigan ko, hindi ko pa nasabi sa kanila ang nangyari sa amin ni Jordan. Kahit sa buong campus ay wala pa rin na kumakalat about doon. Syempre kapag ako ang pinag-uusap malaking balita yun para sa kanila, pero this time wala pa ata talagang nakakaalam."Jade, saan ka ba pupunta?" tanong ni Dana.Saan pa? E'di sa classroom ng babaeng haliparot na 'yon.
Bago ako umalis kanina sa classroom pagkalabas ng first subject, padabog akong tumayo halos lahat ng classmate ko ay napatingin sakin at ramdam ko ang titig nila hanggang sa makalabas ako ng classroom. At eto, nakabuntot sakin ang mga kaibigan ko dahil baka may awayin nanaman ako kasi halata raw sa itsura ko ang maitim na awra. What the heck? Ano ang maitim na awra ang sinasabi ng mga ito?Hindi ko pa rin sila pinapansin ngayon at hanggang sa makarating na kami sa classroom ng babae. Sarado ang pintuan dito sa likod, ganun rin sa unahan. Huminto muna ako sa harap ng pinto dito sa likod."Sino ang pupuntahan mo dito? Hindi naman dito ang room ni Jordan." nilingon ko si Dana at doon ko lang napansin na ang iba sa mga classmate ko ay nakabuntot rin pala sa akin.What the heck??
Hindi ko sila pinansin at binalingan ng tingin si Dana. Maganda nang maraming audience ngayon, para malaman nila na ang nagtapon sakin ng tropical shake ay isang malanding babae."You will know," sagot ko.'Ha?' lang ang naisagot nito at malakas ko nang tinulak ang pintuan dito sa likurang pinto. Nakuha ko lahat ng atensyon nila, wala ang prof. Nasaan kaya nakaupo ang babae yon? At nang hindi ko talaga ito makita, nagtanong na ako.
"Asan si Roxanne Cait?"Agad silang napalingon sa babaeng kakapasok lang sa silid, dumaan ito sa unahang bahagi ng classroom. Pansin ko lang, bakit salungat kami lagi ng pinapasukan na pinto? Well, salungat rin naman din kasi ako sa kanya. Hindi ako malandi kagaya niya, slut.
"Jade sino ba 'yan?"Hindi ko pinansin ang tanong ni Roan na halos pabulong na. Ngumiti ako kay Roxanne nang madako ako ng paningin nito.
"Oh, there you are." nanlaki ang mata nito at napahakbang pa patalikod nang umabante ako."Bakit parang nakakita ka ng multo?" pang aasar ko dito. Hindi na kasi maipinta ang itsura nito. I crossed ny arms, at naglakad palapit sa kanya siya naman ay patalikod ang ginawa hanggang ang white board na ang masandalan nito."Ops, dead end." hindi parin nawawala ang ngiti ko sa labi. Ngiti na may bahid ng galit. Umingay ang paligid.
"Sa tingin mo anong nangyare?""Baka tinapunan niya ulit ng tropical shake."
Hindi umaalis ang tingin nito sa akin hanggang malapitan ko na siya nang tuluyan. Itinaas ko ang kanang palad ko at akmang sasampalin siya. Inilihis nito ang ulo saka pumikit. Napa ismid na lang ako, takot na takot ka gurl?
"Oh my ghad!"
"Ano kayang ginawa nito ni Roxanne para dayuhin pa siya dito ni Queen?"
Nahalata niya atang walang sasampal sa kanya kaya dahan dahan itong nagmulat ng tingin. Ibinaba ko naman ang palad ko saka hinarap ang mga kaklase nito. Sa likuran ay nakita ko parin ang mga kaibigan ko at ilan sa mga kaklase ko, nakatayo parin sila doon at tila may pinapanood."Gusto niyong malaman kung anong ginawa nito?" lahat sila ay tumango. Tangina natatawa ako, bakit parang sobrang special ako sa mga estudyanteng nasa eskwelahan na ito.
"Well-" naputol ang pagsasalita ko nang maramdaman ang paghawak sakin ni Roxanne.
"P-please.. Pakiusap, patawarin mo ako hindi ko naman s-sinasadya." napaismid ako sa sinabi nito. Hindi sinasadya? Fuck you.
"Ah, talaga?" sa kanya na ako ngayon bumaling habang ang mga braso ko ay pinag ekis ko sa unahan ng dibdib ko. "Hindi mo sinasadyang yakapin si Jordan?" narinig ko ang bulungan sa paligid.
"Hindi mo sinasadyang halikan si Jordan?" mas umingay pa."Hindi mo sinasadyang makipag relasyon sa lalaking alam mong may girlfriend?" at mas lalo pang umingay ang paligid."Ha?! Hindi mo sinasadya?!" lumakas na ngayon ang boses ko. Tangina bumalik kasi ang imahe nila na naghahalikan. Fuck.Nakayuko lang siya, umiiyak at hindi nagsasalita kita ko pa ang balikat nito na tumataas baba. Hindi ako maaawa sa kanya dahil mas naaawa ako sa sarili ko. Hindi dapat siya bigyan ng awa."Totoo ba yun?"
"Ang bobo naman ni Jordan pinagpalit ang Gold sa Bronze."
"Dapat ako na lang talaga ang boyfriend nito, e.""Kawawa naman si Queen."
"Napaka bobo ni Jordan!"
"Ang landi nama nito ni Roxanne.""Sabi ko na nga nasa loob ang kulo nito."Binalingan ko ng tingin ang mga classmate nitong si Roxanne at lahat naman sila ay natigil sa pagbulong bulungan."Payag ba kayo na inagawan ng boyfriend ang Queen niyo?" lahat sila ay nagsisagutan ng 'hindi' ang iba naman ay umiling lang. "Paano kung sa inyo ginawa yun? Papayag ba kayo girls?"Lahat sila ay malakas na sumigaw ng 'hindi'. Lalo pa atang napaiyak si Roxanne dahil rinig na rinig ko na ang paghikbi nito. Pero wala akong paki, mas malakas ang iyak ko sa kanya noong nakita ko silang dalawa ni Jordan.
"E, kayo boys? Payag ba kayong lokohin ang Queen niyo?" malakas din silang sumagot ng hindi. Ngumiti muna ako magsalita. "Kung ganoon, kayo na ang bahala sa babaeng to at kay Jordan." sumeryoso ang mukha bago naglakad palapit sa mga kaibigan ko.Nakita ko ang mabilis na pagtayuan ng mga classmate ni Roxanne hanggang sa marinig ko ang malakas na pagtili ng babae. You deserved it. Hindi ka kasi nag iisip, sa dinarami rami ng pwedeng agawan ako pa talaga ang napili mo."Jade kawawa naman yung babae," ani Dana bago ako makalabas. Nilingon ko siya.
"Sa akin, hindi ka naaawa?" mabilis nagbago ang ekspresyon ng mukha nito at parang natauhan sa sinabi ko.
"Ipaghihiganti kita, tara na mga alagad!" sigaw nito saka tumakbo palapit sa kumpulan, nagsisunod naman ang mga kaklase ako.
Napangiti na lang ako. Mukha akong kontrabida sa inaasta ko, but I don't care. Hindi naman yan mangyayari sa kanya kung hindi niya pinasok ang sitwasyon na ito. Baka akala nila ay maloloko pa nila ako, haha doon sila nagkamali.I turned my back and left the room with a smile, curved in my lips. Taste my oh so sweet revenge, Roxanne. Taste it.
JADE "Ma'am may naghahanap po sa inyo sa baba," Bumangon ako mula sa pagkakahiga, at tumango sa katulong para umalis na ito. Sino naman kaya itong naghahanap sakin?Hays, imbis na nagpapahinga ako ngayon e. Nilagay ko ang laptop sa side table bago bumaba. Tinitignan ko kasi ang mga post doon sa group ng school namin, at tatlong headline lang naman ang nakikita kong topic doon. At yun ay ang pagsugod ko kay Roxanne, ang panloloko sakin ni Jordan at ang kalandian ni Roxanne."Manang nasan po ang naghahanap sakin?" tanong ko doon sa tumawag sakin kanina sa kwarto. Hindi ko alam ang pangalan nito pero nakikita ko na ito dati pa dito sa bahay dahil gaya nga ng sabi ko hindi ako matandain sa pangalan not unless importante ka sakin."Nand
Hello, everyone! Ako ay humihingi ng paumanhin sa aking matagal na pagkawala at pagtigil sa pagsulat, sa kadahilanang nasira ang aking device na ginamit noon para mag update ng chapters sa librong ito. Ngayon, nais kong bumalik muli sa pagsulat at hingin ang inyong suporta sa aking pagpapatuloy. Inaasahan ko ang inyong pag-intindi sa aking naging sitwasyon. Nawa'y sana pagpatuloy ninyo akong suportahan sa pagsulat at manatili kayo sa pagbasa ng aking gagawing kwento at ng mga susunod pa na aking isusulat. Maraming salamat sa inyong pag-unawa. Nawa'y manatili kayong ligtas araw-araw at maging malusog. Ang susunod na pahina ay pagpapatuloy nang kwento nina Jade and Efraim.
JADE"Saan kayo nanggaling na dalawa? Kanina pa namin kayo hinahanap." bungad samin ni Roan nang makita kami ni nerd na papalapit sa kanila.Nandito sila sa living room, sina Mom and Dad din ay nandito na, kanina pa ata sila nakauwi."Bakit buhat buhat mo si Jade? May nangyari ba?" tanong ni Dad.Oh my ghad! Ngayon ko lang napansin na hanggang ngayon ay buhat buhat parin ako nito. Oh gosh kita ko na ang mapang asar na titig nina Roan. I'm in trouble! Si Mom naman ay parang natutuwa sa n
JADE"Look at Roxanne," nilingon ko ang parte kung saan tumuro si Dana.Mukhang umiiyak si Roxanne, well wala akong paki. Naka moved on na rin naman ako kay Jordan, hindi ko nga alam pero parang ang bilis. Hays, hayaan mo na nga, mas maganda na 'yon kaysa naman magluksa pa ako para lang sa lalaking 'yon. Duh, he's not worth for my tears."Iyak iyak pa, e siya naman ang nanloko." ani Roan saka sinukbit sa braso ko ang braso niya. Hindi naman na ako nagsalita pa at ipinagpatuloy na lang ang paglalakad.Palabas na kami ngayon ng gate, uwian na kasi. At kanina lang tumawag sakin si Mommy dahil may importante daw siyang sasabihin, tungkol saan naman kaya ang isang yun?I'm tired being Jade, wanna swap?Hindi naman umabot ng ilang minuto naka labas na rin kami ng gate, at kitang kita ko na ang sasakyan ni mommy. Binalingan ko sina Roan at Dana and we exchanged goodbyes before I went t
JADE Humahangos akong nakarating sa harap ng eskwelahan. Gosh, simula nang mag isang bahay kami ng nerd na yon, wala na akong tiga hatid at sundo! Hindi ko na talaga maintindihan ang takbo ng buhay ko, feeling ko ako na ang pinaka malas na babae sa buong mundo. Paano ako nakarating? Syempre nag grab ako, di naman ako sanay mag Bus or Jeep no! At isa pa maraming tao doon kaya mas mabuti nang mag grab taxi kaysa naman may makasabay akong iba. Mamaya makatabi ko mga nakakakilala sakin edi anong iisipin nila, na naghihirap na ako? Arg! Why Mom and Dad doing this to me? "Oh bakit ganyan ang itsura mo Jade?" salubong sakin ni Roan nang makasapasok ako sa gate. Hinintay ba ako ng dalawang to? "Yeah right, para kang pinagbagsakan ng langit at lupa." natatawa pang sabi ni Dana. Sinamaan ko lang ito ng ti
JADE "May pinuntahan ka pa ba?"Napaigtad ako sa gulat nang sumalubong sa pinto si Nerd.Damn, gusto pa ata ako nitong atakihin sa puso e. Hindi ko siya pinansin at tuloy tuloy akong pumasok sa loob ng bahay hanggang sa makaakyat ako papunta sa kwarto, hindi ako sumagot sa tanong nito.Tumingin ako sa salamin, baka kasi namamaga na ang mata ko e.Holy shit.Napansin niya kaya itong namamaga kong mata? Bwiset kasing Jordan to kung kailan feeling ko okay na ako, saka naman sumusulpot letse."Oh my dear poor ey-- ah!" napahawak na lang ako sa dibdib ko nang biglang bumukas ang pinto at sino pa nga ba ang nagbukas? Syempre si Nerd, binigyan na nga niya ako ng sakit sa puso tapos gusto pa ako patayin sa gulat gusto na ba talaga ako nito mamatay? Tss."Ah sorry" akmang isasarado na niya ang pinto nang hawakan ko ito."Hindi ba uso sayo kumatok?" hindi ako nito pinansin at padabog na
JADE "May something talaga sa inyo ni Efraim 'no?" pangungulit ni Dana sa akin.Nakabalik na kami ngayon sa classroom at eto, nangungulit sila sakin dahil lang sa hinila ko si Nerd palayo sa crowd kanina.Dapat bang hindi ko na lang ginawa yun? G r r. Bakit ko ba kasi ginawa yun? Arg."Tigilan niyo ko, pwede?"bakit ba kasi ang tagal dumating ng prof namin? Tss."Hindi pwede, hangga't di ka umaamin" sagot ni Roan.Hindi na lang ako sumagot at kunwari ay nagbabasa na lamang ako ng libro. Wala naman talagang something samin diba? Wala naman kaming feelings sa isa't isa, pinagkasundo lang naman kami."What the hell Dana?" ani ko dahil hinila nito ang libro na kunwari ay binasa ko kanina.The hell, hindi ba nila ako titigilan?"Sagutin mo muna kasi tanong namin" ani Dana saka niyakap ang lib
EFRAIM"Good morning" bati ko kay Jade nang makita itong pumasok dito sa kusina habang kinukusot-kusot ang kaliwang mata niya."What's good in the morning kung ikaw naman ang bubungad sakin" bakit ba kailangan ako tarayan nito araw-araw? Kung hindi lang talaga mahaba ang pasensya ko baka ano na nagawa ko dito, psh."I cooked for you" ani ko sabay lapag ng pagkain sa lamesa.Napansin kong natigilan ito sa paglalakad kaya naman nilingon ko ito. Nakatingin lang siya sakin pero walang emosyon. Hindi ko tuloy mabasa kung ano bang iniisip niya."What? Ayaw mo ba nito? Magluluto na lang ako ng panibago" sabi ko at akmang aalisin ko na sa lamesa ang ulam nang magsalita naman
Kinsley Marie Andrade, studying Bachelor of Secondary Education, Major in Science. She could get anything what she wish for by her own doing. But... what if the 'thing' she wants to get, would be - William Evans Vega? William Evans Vega, studying Bachelor of Science in Human Physiology. A varsity player of Raviers University. Who don't give a damn for her. 'Not every thing you wanted were can get easily, sometimes you need to work hard to get it.' they said. But, what if she already did everything but still could not get what she wanted? And if she does get it, what will happen next? Would the outcome be good or the opposite of what she expected? &n
Efraim's Point of View When I first transferred to Ravier University, mommy told me that she and daddy agreed to arrange for me to get married. At first, I had no idea who the girl was, but when I saw a woman who was exactly as mommy said 'almost-perfect-girl' I seemed to know who it was. She's my classmate and I can't take my eyes off her. Masuwerte pa ako dahil sa likod niya ako pinaupo ng prof namin. Her friends and other classmates approached me and the only one who ignored my presence was her. So, the thought of 'she hates nerdy guys' reached my mind. She hates me for being a 'nerd' . What more if she finds out that I will be his fiancé and husband in the future? From the looks of her, she's hard to approach so I didn't try to talk to her. I don't want to be scolded or anything. And
Jade's Point of View "Jade..." pinunasan niya ang luha niya at humarap sa akin. "Si Efraim..." "Anong n-nangyare?" nanginginig kong hinawakan ang balikat ni Roan. "Jade, si Efraim... Gising na si Efraim!" Umawang ang labi ko at dahan-dahang bumaba ang kamay ko mula sa braso ni Roan. Bumagsak ang luha ko dahil hindi makapaniwala sa sinasabi ni Roan. Paanong... Wala akong paalam na tumakbo palabas ng condo. Was it true? Gising na ba talaga si Efraim? Pagtunog ng elevator ay agad akong bumaba. Tumakbo ako papuntang parking pero naalala kong kay Jordan pala ang gamit na sasaky
Jade's Point of ViewMatapos ng araw na yun ay hindi na ako bumalik pa sa ospital. Hindi rin ako pumupunta ng Mansion at sa ngayon, narito ako sa condo ni Roan tumutuloy. Wala na akong balita kung ano na nga ba ang nangyari kay Efraim. I don't have any idea if Tita Arlene and Tito Robert continues what they want to do for Efraim.Dito muna rin tumutuloy sa condo ni Roan ang iba pa naming kaibigan. Hindi ko nga alam kung paano napilit ni Eurei ang makasama sa amin gayong strict masyado ang parents niya. But I'm happy that they're here for me - to accompany me. And I'm happy that we're together. Noong huling tuloy ko kasi dito 'di ba ay mag-isa lang ako? Kaya masaya ako na kasama ko sila dito."Want drinks?"Inabot ni Eurei sa akin ang
Jade's Point of ViewTulad nga ng napag-usapan, pumunta kami sa ospital para tignan ang kalagayan ni Efraim. At dahil bilang lamang ang pwedeng pumasok sa ICU, ako muna ang pinapasok nila. Hindi pa nga ako nakakalapit nang tumulo na agad ang luha ko.Nang hihina ako. Hindi ko na imagine na maa-aksidente at mangyayari ito kay Efraim nang dahil sa akin. Kung pwede lang palitan ko na siya sa higaan at kalagayan niya ay gagawin ko. Kaso, alam ko namang hindi pwede iyon mangyari.Naalala ko bago ako mawalan ng malay sa loob ng sasakyan nang gabing iyon. Niyakap niya ako para siguraduhin na magiging maayos ako pagtapos nun. Kahit na inaway ko siya ng gabing iyon, mas inisip niya parin ako. Hindi ko mapigilan ang guilt na namumutawi sa katawan ko. Pati ang galit sa sarili at
Jade's Point of View I can't imagine living without him now. I thought he's already fine? But, why does this happened... I rather die, too instead of being alive without him. It's passed 3PM since Efraim took to the ICU again. While me, stayed in his room for a while because it's my parents' wants. My friends were still here, glancing at me. I stood up. I can't wait any longer. I want to see Efraim now. I want to know his state. I'm scared. I am fucking scared, I might lose him. "Where do you plan to go, Jade?" Zaylee asked immediately as she saw me standing up. "I-I want to see Efraim now." I
Jade's Point of ViewDahan-dahan kong ibinuklat ang dalawa kong mata at ang unang bagay na bumungad sa akin ay ang puting kisame. Naramdaman ko na may nakahawak sa kanang kamay ko kaya tinignan ko iyon. Si Mama, she's sleeping beside me while holding my hands. I shifted my gaze to look around and that's when I realized that we're in the hospital.Anong ginagawa ko rito?Muli kong ipinikit ang mata ko at pilit inaalala ang nangyari;Pumunta ako sa company, may dalang pizza, pumasok sa isang kwarto, nakita ko si Efraim na may kahalikan, hinila niya ako, nagtalo kami, pinaandar niya ang sasakyan hanggang sa nagpumilit ako bumama. May nakakasilaw na bagay, isang truck, pag-alog ng malakas ng sasakyan, pagyakap sa akin ni
Jade's Point of ViewKinaumagahan ay mabigat ang talukap ng aking mata nang ako'y gumising. Kahit sobrang sakit ng mata ay pinilit kong dumilat. Inabot ko ang phone ko at nakitang 6AM na, kailangan ko na maghanda para sa pagpasok.Dumiretso ako sa banyo at nagtagal doon ng trenta minutos. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba at dumiretso sa dining, naabutan ko doon si Sarah na naghahanda ng pagkain sa lamesa."Si Efraim?" tanong ko kahit alam ko naman na ang sagot. Because half of me was hoping that he's still here."Ay, nauna na pong umalis ma'am,"Tumango na lamang ako at umupo para kumain. Nang magsimula ako ay umalis na rin si Sarah. Hindi na ako nagtagal
Jade's Point of ViewWeeks past after I talked to Mom, Dad and Mama. From now on, I'll call Maddy my Mama. Hindi ako sanay pero alam kong masasanay rin ako.And as for Efraim, he didn't leave me for one week straight. He take good care of me and look after me. My friends were so happy that time and I am, too. But today was different. It's Valentines Day and Efraim wasn't with me. He's busy for their shoot kababalik niya lang din kasi doon kaya full time siguro siya doon ngayon. It's okay, though. I'll wait for him later. I'll text him to come home for tonight and I'll set our date at home. Uutusan ko na lang sina Manang."Hay, kung kailan naman valentines wala si Efraim." nagkalumbaba si Kinsley at nakatingin sa malayo.