EFRAIM
"Good morning" bati ko kay Jade nang makita itong pumasok dito sa kusina habang kinukusot-kusot ang kaliwang mata niya.
"What's good in the morning kung ikaw naman ang bubungad sakin" bakit ba kailangan ako tarayan nito araw-araw? Kung hindi lang talaga mahaba ang pasensya ko baka ano na nagawa ko dito, psh.
"I cooked for you" ani ko sabay lapag ng pagkain sa lamesa.
Napansin kong natigilan ito sa paglalakad kaya naman nilingon ko ito. Nakatingin lang siya sakin pero walang emosyon. Hindi ko tuloy mabasa kung ano bang iniisip niya.
"What? Ayaw mo ba nito? Magluluto na lang ako ng panibago" sabi ko at akmang aalisin ko na sa lamesa ang ulam nang magsalita naman
Roan's Point of ViewAlam niyo bang lunes ngayon? Isang araw na ang lumipas matapos ang nangyari sa coffee shop at iniisip ko parin talaga hanggang ngayon kung may something ba kina Jade and Efraim. I'm not jealous ha! Wala akong gusto kay Efraim, magkaibigan lang talaga kami. And I don't know kung bakit pinagpipilitan ni Jade na may something samin."Roan!" I stopped from walking as I heard someone called my name."Ano nanaman bang kailangan mo?" tanong ko sa lalaking kurimaw na nasa harapan ko na ngayon.Tignan niyo, ngiting-ngiti ang gago. Gandang ganda nanaman siguro sakin to, hays. Bakit ba kasi ako biniyayaan ng ganda? Hindi man ako kasing ganda ni Jade, pero pumapangalawa ako. Eherm.
JADE"Jade, ano nga? Totoo nga?" binagsak ko ng padabog ang pinto ng locker ko saka tinalikuran si Dana.Ghad, tatlong araw na ang nakalipas pero hindi parin niya ako tinitigilan.Panay siya tanong kung 'totoo', sasagot naman ako ng 'oo'. Tapos ayan nanaman siya. Sobrang sakit talaga sa ulo ng babaeng to.Tatlong araw na ang lumipas magmula nang ipinagkalat ni Roxanne ang tungkol sa amin ni Nerd. At hanggang ngayon, usap-usapan parin yun dito sa campus. Balak pa ata nilang patagalin ang balita hanggang next week e. Hindi humuhupa ang daldalan nila tuwing nakikita ako. Pero pag binalingan ko naman sila ng tingin, biglang tatalikod. Psh."Jade, ano nga?" hinaw
JADE Naka-uwi na ako't lahat-lahat, yun parin ang nasa isip ko - ang video na paghahalikan ng isang babae at lalaki. Noted: ang daming taong nakasaksi ng videong iyon. Ayoko man paniwalain ang sarili ko pero wala akong magawa kundi maniwala sa mga nakita ko. Paano ko kukumbinsihin ang sarili ko na hindi si Roan at Nerd ang nakita ko doon, kung mismong dalawa kong mata ang nakakita? Hindi naman pwedeng kamukha lang yun ni Roan at nerd para pahiyain ako ni Roxanne sa maraming tao. Hindi ko alam ang mararamdaman ko, kaibigan ko ang nandoon at ang isa naman ay ang fiancé ko. Damn. Kung gusto naman nila ang isa't isa bakita hindi na lang ipaalam sakin? Kaya ba naitanong ni nerd noong nakaraan kung gusto ko bang itigil ang kasal namin, dahil sa kanilang dalawa ni Roan? If that's the case, sana sinabi niya! Hindi yung pinagm
JADEWe go straight to the house before going to the restaurant. Of course we had to go home to get dressed, we couldn't go there in uniform. I picked the red fitted dress partnered by my 3 inches red sandal. I let my long hair loose. I used lip balm too, so that I couldn't look so pale. When I was ready to leave I went down to the living room to meet the nerd. He was looking at me while I'm walking down the stair. My eyes narrowed down to his outfit and what heck I was just saw? He simple wearing a white plain t-shirt with gray jeans and a white rubber shoes.Todo ayos ako dito tapos ganyan lang ang susuotin niya?Sino ba kasing may sabing mag-ayos ka Jade?Arg! Inirapan ko siya hanggang tuluyan na akong makababa at makalapit sa kaniya. I crossed my arms
JADE"So, what's with yourdear?"nilingon ko ang nerd na nagsalita sa gilid ko na ipinatong ang relo niya sa side table ng bed.Katulad ng sinabi ko kanina, malapit lang sa bahay namin ni Nerd ang kinain naming restaurant kanina, kaya nandito na kami ngayon sa bahay. Inayos ko lang kaonti ang kumot sa higaan bago umupo at tanggalin ang rubber shoes ko, pagtapos ay saka ko ito tinignan."Narinig ko lang yun sa mag-girlfriend at boyfriend sa daan kaya ginaya ko" sagot ko sa tanong niya. Humiga ako sa kama saka nag-unat. Hindi pa ako nakakapagpalit ng damit pero ayos lang hindi naman ako amoy pawis."Bakit mo ginaya?" tanong ulit niya.Ang tanong naman ng isang to! Feeling niya ba may gusto a
JADEHeart-Shaped balloons, teddy bears, roses, candies, chocolates, students wearing red shirts, heart decorations, booths and etc. That was the first thing you will noticed once you enter our school. It looks like we're all blood 'cause all of us were wearing a red t-shirts partnered by skirt while in guys were red t-shirts partnered by their school pants.I'm not with my girls, faculty teacher's called every model in this school, so I came. And guess what? We should dance on stage later for the program! The head said that, a lot of students requested it. Duh, are we still in an elementary school? Why do we have to had a program for this Valentine's day? E, kung magturo na lang kaya sila, tss.Someone approached me. "Hi, Jade! Are you done? Pinapatawag na kasi tayo."
JADE Ilang araw na ang lumipas matapos ang Valentine's Day, pero look! Till now, hindi parin ubos ang chocolates! Hindi ko parin tapos basahin lahat ng letters! But the gifts, syempre nabuksan ko na, hehe. The gifts, kinda high class. Halatang mamahalin ang mga yun. Well, lahat naman kasi ng nag-aaral sa school na yun is mayayaman. Affordable talaga nila ang malaking tuition sa school. Someone gave me branded bags, the other are shoes and sandals. May dresses pa at perfumes. Oh diba! Pero pinaka natuwa talaga ako sa singsing na bigay sa akin ni nerd. Kahit alam ko namang hindi bukal sa puso niya ang pagbigay nun, tsk. "Hurry up!" Sigaw ni Nerd mula sa labas ng k
JADE"Ano bang mas maganda? Cocktail or gown?" Dana asked.The day after tomorrow will be our prom night, kaya naman nagtatanong na si Dana if anong magandang suotin for prom."Cocktail dress susuotin ko e. Ano bang mas prefer mo?" Roan asked.Okay na sila ngayon, unlike the past few days. Kung hindi pa ata sinabi ni Roan na ang kuya ko ang gusto niya, at gusto rin siya ng kuya ko, hindi pa ata sila magkakaayos.Ghad! I didn't know na may namamagitan na pala between my best friend and my brother! Siguro, dahil di naman nagkekwento si Roan, and ofcourse last ko nang kita kay Jei noong nandoon pa ako sa Mansion. Remember the day he ate so many? That's the day, I last s
Kinsley Marie Andrade, studying Bachelor of Secondary Education, Major in Science. She could get anything what she wish for by her own doing. But... what if the 'thing' she wants to get, would be - William Evans Vega? William Evans Vega, studying Bachelor of Science in Human Physiology. A varsity player of Raviers University. Who don't give a damn for her. 'Not every thing you wanted were can get easily, sometimes you need to work hard to get it.' they said. But, what if she already did everything but still could not get what she wanted? And if she does get it, what will happen next? Would the outcome be good or the opposite of what she expected? &n
Efraim's Point of View When I first transferred to Ravier University, mommy told me that she and daddy agreed to arrange for me to get married. At first, I had no idea who the girl was, but when I saw a woman who was exactly as mommy said 'almost-perfect-girl' I seemed to know who it was. She's my classmate and I can't take my eyes off her. Masuwerte pa ako dahil sa likod niya ako pinaupo ng prof namin. Her friends and other classmates approached me and the only one who ignored my presence was her. So, the thought of 'she hates nerdy guys' reached my mind. She hates me for being a 'nerd' . What more if she finds out that I will be his fiancé and husband in the future? From the looks of her, she's hard to approach so I didn't try to talk to her. I don't want to be scolded or anything. And
Jade's Point of View "Jade..." pinunasan niya ang luha niya at humarap sa akin. "Si Efraim..." "Anong n-nangyare?" nanginginig kong hinawakan ang balikat ni Roan. "Jade, si Efraim... Gising na si Efraim!" Umawang ang labi ko at dahan-dahang bumaba ang kamay ko mula sa braso ni Roan. Bumagsak ang luha ko dahil hindi makapaniwala sa sinasabi ni Roan. Paanong... Wala akong paalam na tumakbo palabas ng condo. Was it true? Gising na ba talaga si Efraim? Pagtunog ng elevator ay agad akong bumaba. Tumakbo ako papuntang parking pero naalala kong kay Jordan pala ang gamit na sasaky
Jade's Point of ViewMatapos ng araw na yun ay hindi na ako bumalik pa sa ospital. Hindi rin ako pumupunta ng Mansion at sa ngayon, narito ako sa condo ni Roan tumutuloy. Wala na akong balita kung ano na nga ba ang nangyari kay Efraim. I don't have any idea if Tita Arlene and Tito Robert continues what they want to do for Efraim.Dito muna rin tumutuloy sa condo ni Roan ang iba pa naming kaibigan. Hindi ko nga alam kung paano napilit ni Eurei ang makasama sa amin gayong strict masyado ang parents niya. But I'm happy that they're here for me - to accompany me. And I'm happy that we're together. Noong huling tuloy ko kasi dito 'di ba ay mag-isa lang ako? Kaya masaya ako na kasama ko sila dito."Want drinks?"Inabot ni Eurei sa akin ang
Jade's Point of ViewTulad nga ng napag-usapan, pumunta kami sa ospital para tignan ang kalagayan ni Efraim. At dahil bilang lamang ang pwedeng pumasok sa ICU, ako muna ang pinapasok nila. Hindi pa nga ako nakakalapit nang tumulo na agad ang luha ko.Nang hihina ako. Hindi ko na imagine na maa-aksidente at mangyayari ito kay Efraim nang dahil sa akin. Kung pwede lang palitan ko na siya sa higaan at kalagayan niya ay gagawin ko. Kaso, alam ko namang hindi pwede iyon mangyari.Naalala ko bago ako mawalan ng malay sa loob ng sasakyan nang gabing iyon. Niyakap niya ako para siguraduhin na magiging maayos ako pagtapos nun. Kahit na inaway ko siya ng gabing iyon, mas inisip niya parin ako. Hindi ko mapigilan ang guilt na namumutawi sa katawan ko. Pati ang galit sa sarili at
Jade's Point of View I can't imagine living without him now. I thought he's already fine? But, why does this happened... I rather die, too instead of being alive without him. It's passed 3PM since Efraim took to the ICU again. While me, stayed in his room for a while because it's my parents' wants. My friends were still here, glancing at me. I stood up. I can't wait any longer. I want to see Efraim now. I want to know his state. I'm scared. I am fucking scared, I might lose him. "Where do you plan to go, Jade?" Zaylee asked immediately as she saw me standing up. "I-I want to see Efraim now." I
Jade's Point of ViewDahan-dahan kong ibinuklat ang dalawa kong mata at ang unang bagay na bumungad sa akin ay ang puting kisame. Naramdaman ko na may nakahawak sa kanang kamay ko kaya tinignan ko iyon. Si Mama, she's sleeping beside me while holding my hands. I shifted my gaze to look around and that's when I realized that we're in the hospital.Anong ginagawa ko rito?Muli kong ipinikit ang mata ko at pilit inaalala ang nangyari;Pumunta ako sa company, may dalang pizza, pumasok sa isang kwarto, nakita ko si Efraim na may kahalikan, hinila niya ako, nagtalo kami, pinaandar niya ang sasakyan hanggang sa nagpumilit ako bumama. May nakakasilaw na bagay, isang truck, pag-alog ng malakas ng sasakyan, pagyakap sa akin ni
Jade's Point of ViewKinaumagahan ay mabigat ang talukap ng aking mata nang ako'y gumising. Kahit sobrang sakit ng mata ay pinilit kong dumilat. Inabot ko ang phone ko at nakitang 6AM na, kailangan ko na maghanda para sa pagpasok.Dumiretso ako sa banyo at nagtagal doon ng trenta minutos. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba at dumiretso sa dining, naabutan ko doon si Sarah na naghahanda ng pagkain sa lamesa."Si Efraim?" tanong ko kahit alam ko naman na ang sagot. Because half of me was hoping that he's still here."Ay, nauna na pong umalis ma'am,"Tumango na lamang ako at umupo para kumain. Nang magsimula ako ay umalis na rin si Sarah. Hindi na ako nagtagal
Jade's Point of ViewWeeks past after I talked to Mom, Dad and Mama. From now on, I'll call Maddy my Mama. Hindi ako sanay pero alam kong masasanay rin ako.And as for Efraim, he didn't leave me for one week straight. He take good care of me and look after me. My friends were so happy that time and I am, too. But today was different. It's Valentines Day and Efraim wasn't with me. He's busy for their shoot kababalik niya lang din kasi doon kaya full time siguro siya doon ngayon. It's okay, though. I'll wait for him later. I'll text him to come home for tonight and I'll set our date at home. Uutusan ko na lang sina Manang."Hay, kung kailan naman valentines wala si Efraim." nagkalumbaba si Kinsley at nakatingin sa malayo.