JADE
"Magpalit na kayo ng unifrom para sa PE." pagtapos sabihin iyon ng class president namin, mabilis namang nagsikilos ang mga kaklase ko.
Ano pa bang aasahan ko? Syempre favourite nila ang subject na p.e dahil doon lang nila narerefresh ang kanilang utak. Mga excited pa itong nagsitakbo palabas ng classroom yung iba sa likod-pinto na dumaan, jusko nagtutulakan pa sila."Jade, hindi ka pa ba kikilos? Tayo na lang ang nandito," hindi ko pinansin si Dana at iniyuko na ang ulo ko sa lamesa ng aking upuan.
Isang linggo na ang lumipas magmula nang makilala ko ang lalaking papakasalan ko. Magmula nun hindi ako sumasama kila Dana kapag kasama nila ang lalaking yon. Hindi ko nga alam kung anong nakita nila doon para kaibiganin nila. Hindi ko pa rin na sabi kila Roan at Dana ang tungkol dito, mukhang ganun rin naman ang nerd na yun - hindi parin niya sinasabi siguro dahil hindi naman ako kinukulit ng dalawa ito."Jade? May sakit ka ba?" naramdaman ko ang palad ni Roan sa kaliwang parte ng leeg."Wala naman,"Nag angat na ako ng tingin, kami na nga lang talagang tatlo ang naiwan dito. Napabuntong hininga na lang ako bago tumayo at kinuha ang paper bag kung saan nakalagay ang p.e ko."Tara na!" walang gana kong aya sa kanila. Hindi naman na sila nagsalita pa at sumunod na lang sa'kin.Hindi naman puno ang tao sa cr dahil nahuli kami sa pagpunta dito para makapagpalit ng damit. Pinasok ko agad ang nasa unahang cubicle, at nang matapos na akong magbihis ay lumabas na ako. Nasa harap na ngayon ng salamin sina Roan at Dana, nagpa foundation ata. Nilapitan ko naman sila at tumingin rin sa salamin.
Kitang kita ko ang kurba ng katawan ko, masyado kasing fitted sa akin tong pang itaas kong p.e kaya kapag pinagpapawisan ako ay naiirita ako agad, dahil doon hindi ko kinakalimutan magdala ng extra t-shirt lalo na at mabilis akong pag pawisan."Jade, try this. Bagong bili ko lang to kahapon amoy bubble gum." inabot sakin ni Roan ang lip balm na binili daw nito kahapon, inabot ko naman iyon.Inamoy ko ito bago ilag sa labi ko. Mabango nga talaga, maaakit kang dilaan to dahil sa amoy nitong bubble gum. Pinagmasdan ko ang labi ko mula sa salamin, kumikintab na ito ngayon na may pagka kulay pink.
"Thanks." binalik ko ito sa kanya, inabot naman niya yon kay Dana para ipatry din.Hilig nitong dalawa ang mag ayos lagi ng mukha. May ginagawa pa nga sila skin care routine daw, hindi ko sila maintindihan dahil hindi naman ako nag gaganun. Ewan ko ba, naaalidbadbaran ako kapag may nilalagay ako sa mukha, hindi rin ako naglalagay ng foundation at yung pampapula ng pisngi. Feeling ko ang dumi dumi nun sa mukha, shocks.
Pagkatapos mag ayos ng dalawa, dumiretso na kami sa field kung nasan ang mga classmates namin. Kompleto na silang lahat doon at kami na lang ang kulang, habang naglalakad at nagtatali ako ng buhok, paano ba naman? Sobrang tirik ang araw tapos dito pa kami mag p-p.e pwede namang sa gym na lang psh.
Nang makalapit na kami ay dumiretso ako sa pinakalikod, sumunod naman sakin sina Roan. Saglit pang nagtagpo ang tingin namin ni nerd bago ako makaupo. Tingin tingin pa ews.
"Lalo siyang gumanda nung nagtali siya,"
"Ngayon ko nga lang nakitang nagtali yan,""Ako rin, tapos ang ganda niya pa kahit pawis na pawis na tuwing PE."
"Napaka swerte talaga jan ni Jordan,"Hays, alam ko namang nagagandahan sila sakin. Pero dapat bang iparinig pa sakin? Shocks. Lumalaki na ata ang ulo ko kakapuri ng mga ito.
Nag uumpisa na ngayon ang p.e namin, at ang topic namin ngayon ay ang dutch ball. Nahati sa dalawang grupo ang section namin para sa activity na ito. At kung minamalas ka nga naman, kagrupo ko pa itong si Nerd. Ang team ko ngayon ang babatuhin, at ang team naman nila Roan ay ang mangbabato samin. Natalo kasi sila bato bato pick kaya sila ngayon ang mangbabato.
Heto na nga kami at nagkukumpulan ng mga kagrupo ko, ako naman ay pumalikod para magtago duh ayokong matamaan ng bola baka masakit sila bumato.
Nasa kaliwa si Roan habang ang class president naman namin ang nasa kanan - nasa likuran ko. Nang marinig naming pumito ang prof namin, binato na ni Roan ang bolang hawak lang nito kanina. Tinamaan ang isa naming kaklase, bumanda iyon sa hips niya kaya naman natamaan pa ang dalawa naming kagrupo. 10 na lang kami!
Mabilis akong pumihit ang mabilis ulit na nagtago sa likod ng lalaking di ko kilala kung sino man to sa mga classmate ko. Hehe hindi kasi ako tumatanda ng pangalan nila. Binato ni Class pres ang bola at may natamaan nanaman. Mabilis ako ulit na tumakbo at nagtago sa likod ng lalaking to, pansin ko rin na nilalagay niya talaga ako sa likod niya para hindi ako tamaan.
Nagsimula na ulit na bumato si Roan, pero ngayon wala siyang tinamaan. Mabilis na nasalo ni class president ang bola kaya huli na ng maisipan kong tumakbo. Damn! Matataya na ako. Napapikit na lang ako ng iangat ni class president ang palad niya para ibato ang bola, pero makalipas ang sampong segundo walang bola ang tumama sakin. E?
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko hanggang sa tingalain ko na ang sa tingin ko ay lalaki na humarang sa akin. Wala itong suot na salamin, kitang kita ko kung gaano kaganda ang mga mata nito, kulay abong mga mata.. Bakit.. Bakit ang lakas ng tibok ng dibdib ko?
"Carter, out!" mabilis akong humakbang patalikod nang marinig kong magsalita ang prof namin.
B-bakit bakit ko siya tinitigan? Gaano katagal kaming nagkatitigan? Siya ba ang lalaking pinagtataguan ko kanina? Siya ba ang lalaking naglalagay sakin sa likod niya? Ang mga mata niya.. Nakakabighani ang mga mata niya. Damn. Para akong na hypnotized.
Hanggang nandito na ako sa cr at nagpapalit ng damit, yun parin ang nasa isip ko. Paulit ulit na bumabalik sa utak ko ang imahe ng mga mata ng lalaking iyon. Damn you Jade mata lang iyon, bakit ka ba nagkakaganyan! Marahas kong itinulak ang pinto, nadatnan kong muli sina Roan sa harap ng salamin, naglalagay nanamn sila ng mga pampaganda. Pumunta ako roon.Mabilis silang natapos sa pag aayos, pinagmadali ko talaga sila dahil nag post na daw ang admin ng school namin kung sino ang mga top students. Oo natapos na ang exam namin, 3 days after nung araw na nakilala ko ang ipapakasal sakin. At ngayon naglalakad na kami papunta sa bulletin board, sana lang ay hindi ako bumaba ng rank dahil yari talaga ako. Damn.
"Feeling ko may gusto sayo si Efraim," bulalas ni Roan. Efraim? Parang narinig ko na ang pangalan na iyon. Saan ko nga ba narinig yun?"Oo nga, may pag shield pa sa kanya kanina." gatong ni Dana.May pag shield? Kanina? Ang Efraim na tinutukoy nila ay yung nerd? Kaya pala parang familiar ang pangalan. Oo nga! Pinakilala siya sakin ni Daddy, binanggit pa nga nito ang buong pangalan ng nerd na yun, kaso di ko na matandaan."Nakita niyo na ba nang malapitan ang mata niya?" hindi ko alam kung bakit bumukas ang bibig ko at iniluwa ang mga salitang iyon. Fuck."Paano namin makikita e lagi namang suot nun ang napakalaking salamin niya." si Dana ang sumagot. Nagsalita naman ako."Pero wala siyang salamin kanina," napapaisip tuloy ako, baka hallucinations lang iyon. Baka na engkanto ako? Yiw no way!"Meron baliw. Nahulog lang nung natamaan ng bola yung ulo niya habang pinoprotekhan ka," si Roan naman ngayon ang sumagot."Yiee..." rinig kong pagtukso sa akin ng dalawa.Nagsasalita sila pero hindi ko maintindihan, di ko marinig. Isa lang ang alam ko, mabilis ang pagtibok ng puso ko. Parang hindi ito magkanda ugaga sa bilis. Damn, ano ba ito? Huminto ako sa paglalakad at pinokpok ng tatlong beses ang dibdib ko, napansin ko rin ang paghinto nina Dana at nilingon ako. Hindi parin tumitigil ang malakas na pagtibok nito, tangina?? Pinukpok ko ulit ito ng tatlong beses pero gano'n pa rin."Anong ginagawa mo?""Ayos ka lang?" halos magkasabay na tanong ng dalawa kong kaibigan. Tangina nitong dibdib ko bakit ba ganito ito."Ang bilis ng tibok ng puso ko" naibubulalas ko na lang. Nagkatinginan pa ang dalawa bago naglakad palapit sakin."May sakit ka ba sa puso?" umiling ako. Malabong magkaroon ako ng sakit sa puso, at kung magkakaroon man dapat alam ko dahil every week ay kumukunsulta kami sa doctor para mag pacheck up. Kaya malabo.Hindi ko na lang pinansin ito ang malakas na pagtibok na yun at niyaya ko na ang dalawa maglakad ulit. Malapit na kasi kami sa kumpulan ng mga tao na nakatingin sa bulletin board."Congrats, Queen." bati ng lalaking nakasalubong namin.Mabilis kaming nakisiksik sa kumpulan hanggang makarating sa unahan. Kitang kita ko ang pangalan ko sa unahan. Jade, you're the best! Napangiti ako bigla. Sa kanang bahagi ng pangalan ko may nakasulat na 'got perfect scores in every subjects' Oh my ghad. Matutuwa sina mom and dad dito! Baka pwede ko na rin silang kumbinsihin. Yes!Gumapang ang paningin ko sa mga pangalan na nasa bulletin board, nagsimula ako sa number 15 pataas, hanggang huminto ang mata ko sa pangalawang bilang. He also got perfect score!"Ano ba yan Rank 5 pa rin!" rinig kong sabi ni Dana."Ako 4 haha nice nataasan kita ng isa" sabi naman ni Roan. "Wow! infairness, ha? Naka perfect rin sa lahat si Efraim." hinawakan pa ni Roan ang pangalan na nasa ibaba ng pangalan ko.
"He definitely a geek," bulong sa amin ni Dana.Bago lang siya pero nasungkit niya agad ang pangalawang pwesto at naka perfect pa sa lahat. Dapat na ba akong ma amaze?Mabilis na gumapang ang oras, alas dos na ng hapon. Uwian na! Mabilis kaming lumabas ng classroom ng mga kaibigan ko, agad kong kinapa ang phone ko at nang makapa ko iyon mabilis akong nagtipa para itext si Jordan.2nd anniversary namin ngayon, yayayain ko siyang kumain sa labas.From: Jordan,I'm sorry may importante kasi akong gagawin. Can we do it tomorrow? Promise babawi ako.
Mabilis na sumimangot ang mukha ko nang ma received ang text nito. Madalas na nga siyang walang oras sakin tapos mukhang nakalimutan niya pa na anniversary namin ngayon. Hindi ko naman kasi siya binati nung nagtext ako, gusto ko kasi siya ang unang babati sakin. Pero eto, tangina.Nilagpasan ko sina Dana, mabilis akong naglalakad ngayon. Pupuntahan ko siya sa gym alam kong nandoon siya, dahil tuwing natatapos ang klase doon siya lagi pumupunta. Naiintindihan ko naman na basketball player siya sa school na to kaya minsan iniintindi ko ito tuwing nagpapaalam sakin na may training sila kahit na monthsary pa namin. Pero ngayon na anniversary namin hindi nanaman niya ako sasamahan kumain sa labas!? Arg umiinit ang ulo ko."S-sorry," sabi ng babaeng nakabungguan ko. Hindi ko ito pinansin at nilagpasan lang siya ng lakad.Wala akong panahon ngayon para doon maybe next time kapag nakita ko siya ulit. Mas binilisan ko pa ang lakad, lakad - takbo na nga ata itong ginagawa ko. Gusto ko makasama ngayon si Jordan, damn. Namimiss ko na siya.Sumilip muna ako sa bintana nitong pintuan ng gym, at iniikot ang paningin, baka kasi mamaya pumasok ako dito tapos wala naman palang tao. Hindi ako nagkamali, andito nga si Jordan pero siya lang mag isa. Binuksan ko ang pinto at humakbang papasok pero hindi pa man ako umaabot kay Jordan nang may babaeng nagbukas ng isang pintuan ng gym at tumakbo papalapit kay Jordan.Nagyakapan sila.. Sino itong babae? Damn. Is he cheating?Kumawala sa pagkakayakap ang babae kay Jordan. Teka, parang nakita ko na ang babaeng to dati ah? Tumawa ng napakalandi ang babae bago halikan itong si Jordan. Potang ina ano itong mga nakikita ko? Fuck!Hindi na ako nagpatumpik tumpik pa, mabilis ko silang nilapitan. Sinabunutan ko agad ang babae at nanlaki ang mata nito nang makita ako."J-Jade," ano Jordan? Ano? Are you shocked?! Tangina kailan pa ba ako niloloko ng lalaking to? Putcha."Ito ba ang sabi mong importante mong gagawin? Ang makipaghalikan sa babaeng to?!" hinigpitan ko pa lalo ang sabunot sa babae, napapapikit na to dahil sa sakit. Nakahawak lang ang kamay niya sa buhok na hawak hawak ko."Nas-sasaktan ako," who cares bitch? Mas nasasaktan ako tangina!
"Jade, let her go!" hindi ko pinansin ang sinabi nito."Alam mo ba kung anong petsa ngayon? 2nd Anniversary natin! F-fuck.." pumiyok na ang boses ko. Hindi ko na napigilan ang luha ko na kanina pa gustong kumawala. Tangina, bakit ang sakit?
"I-I'm sorry," binitawan ko ang babae at ubod na lakas na sinapal ang pisngi ni Jordan.Hanggang kailan niya pa ako lolokohin kung hindi ko sila nahuli? Fuck. Bakit hindi ako nakaramdam na nagloloko na pala ang lalaking to. Never ko siyang pinagdudahan, malaki ang tiwala ko sa kanya. Pero sinira niya lang lahat. Sinira niya, hindi lang iyon pati na rin ang relasyon namin. Tangina."Magsama kayo!" tinulak ko sa kanya ang babae at lumabas sa pinasukang pinto ng babaeng iyon.Walang humpay ang pagtulo ng luha ko. Feeling ko napakamalas ng buhay ko, akala ko si Jordan ang magpaparamdam sakin ng hindi ko nararamdaman kila daddy pero mali ako. Damn mali ako! Masyado akong nagtiwala sa kanya na dapat hindi ko ginawa.Paglabas ko ng gate ay wala ng mga estudyante doon, kaya naman umupo ako sa waiting shed. Napaluha ako ulit nang sumagi sa utak ko ang imahe ng dalawang iyon na naghahalikan. Ang babaeng nakita ko kanina, yung babaeng nakatapon sakin ng tropical shake. Damn. Mga walang hiya! Mga hayop! Marurumi! Napahagulgol na ako sa sakit na nararamdaman. Wala na akong paki alam kung may makakita pa sa akin dito, gusto ko lang umiyak nang umiyak."Austrelle,"Tinanggal ko ang dalawa kong palad habang nakatingin parin sa baba. Nakita ko ang panyo na inaabot sakin ng lalaking nasa harapan ko. Tiningala ko ito para makita kung sino siya. Damn. Bakit kailangan na siya pa ang makakita sa akin sa ganitong sitwasyon?! Mabilis akong tumayo, nang lalagpasan ko na ito ay hinawakan niya ang kamay ko pero nanatili parin akong nakatalikod sa kanya."Pinapasundo ka sakin ng Dad mo." hindi ko alam pero bigla na lang ako umiyak ulit.Ayokong umuwi ng bahay. Ayoko makita sina mom and dad. Hindi ko parin matanggap hanggang ngayon na ipinagkasundo nila ako. Ayoko umuwi, ayoko. Ayoko.Sa gitna ng pag iyak ko ay naramdaman ko na lang ang mga brasong pumulupot sakin at inihilig ang ulo ko sa dibdib nito. Dahan dahan pa nitong tinatap ang likuran ko. Patuloy lang ako sa pag iyak sa dibdib niya, wala na akong paki kung siya pa ang lalaking nakayakap sakin ngayon. Wala na akong paki kahit na mukha na akong kawawa sa paningin ng nerd na ito."Shh..." bulong nito.Hinakawan ko ang vest nito at mas idiniin ko pa ang sarili ko sa dibdib niya. Damn. Sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Lalo pa akong humagulgol sa pag iyak...JADE Isang araw na ang nakalipas matapos ang pangyayaring iyon. Hindi naman na ako nilapitan pa ni Jordan para magpaliwanag at kahit pa gawin niya yun hindi ko siya papakinggan, sapat na ang nakita ko hindi ko na kailangan ng paliwanag ng walang hiya na yon.Tungkol naman doon sa babae, syempre hindi ko siya sinugod kinabukasan dahil ngayon ko yun gagawin. Naghanap pa ako ng information about sa kanya at napag alaman ko rin na Roxanne Cait ang pangalan nito. Alam rin pala ni Arnold ang tungkol sa dalawa, pero hindi alam ni Jordan na alam ito ng kaibigan niya. Madalas daw mahuli ni Arnold ang dalawa na magkasama at tuwing may training ay sumasama ang babae.Tungkol naman sa amin ni Nerd, matapos ang araw na yon. Hindi naman na kami ulit nagpansinan pa. Parang wala lang ang nangyari non hindi niya rin ito kinuwento kina Dana at Roan kahit na nakakausap
JADE "Ma'am may naghahanap po sa inyo sa baba," Bumangon ako mula sa pagkakahiga, at tumango sa katulong para umalis na ito. Sino naman kaya itong naghahanap sakin?Hays, imbis na nagpapahinga ako ngayon e. Nilagay ko ang laptop sa side table bago bumaba. Tinitignan ko kasi ang mga post doon sa group ng school namin, at tatlong headline lang naman ang nakikita kong topic doon. At yun ay ang pagsugod ko kay Roxanne, ang panloloko sakin ni Jordan at ang kalandian ni Roxanne."Manang nasan po ang naghahanap sakin?" tanong ko doon sa tumawag sakin kanina sa kwarto. Hindi ko alam ang pangalan nito pero nakikita ko na ito dati pa dito sa bahay dahil gaya nga ng sabi ko hindi ako matandain sa pangalan not unless importante ka sakin."Nand
Hello, everyone! Ako ay humihingi ng paumanhin sa aking matagal na pagkawala at pagtigil sa pagsulat, sa kadahilanang nasira ang aking device na ginamit noon para mag update ng chapters sa librong ito. Ngayon, nais kong bumalik muli sa pagsulat at hingin ang inyong suporta sa aking pagpapatuloy. Inaasahan ko ang inyong pag-intindi sa aking naging sitwasyon. Nawa'y sana pagpatuloy ninyo akong suportahan sa pagsulat at manatili kayo sa pagbasa ng aking gagawing kwento at ng mga susunod pa na aking isusulat. Maraming salamat sa inyong pag-unawa. Nawa'y manatili kayong ligtas araw-araw at maging malusog. Ang susunod na pahina ay pagpapatuloy nang kwento nina Jade and Efraim.
JADE"Saan kayo nanggaling na dalawa? Kanina pa namin kayo hinahanap." bungad samin ni Roan nang makita kami ni nerd na papalapit sa kanila.Nandito sila sa living room, sina Mom and Dad din ay nandito na, kanina pa ata sila nakauwi."Bakit buhat buhat mo si Jade? May nangyari ba?" tanong ni Dad.Oh my ghad! Ngayon ko lang napansin na hanggang ngayon ay buhat buhat parin ako nito. Oh gosh kita ko na ang mapang asar na titig nina Roan. I'm in trouble! Si Mom naman ay parang natutuwa sa n
JADE"Look at Roxanne," nilingon ko ang parte kung saan tumuro si Dana.Mukhang umiiyak si Roxanne, well wala akong paki. Naka moved on na rin naman ako kay Jordan, hindi ko nga alam pero parang ang bilis. Hays, hayaan mo na nga, mas maganda na 'yon kaysa naman magluksa pa ako para lang sa lalaking 'yon. Duh, he's not worth for my tears."Iyak iyak pa, e siya naman ang nanloko." ani Roan saka sinukbit sa braso ko ang braso niya. Hindi naman na ako nagsalita pa at ipinagpatuloy na lang ang paglalakad.Palabas na kami ngayon ng gate, uwian na kasi. At kanina lang tumawag sakin si Mommy dahil may importante daw siyang sasabihin, tungkol saan naman kaya ang isang yun?I'm tired being Jade, wanna swap?Hindi naman umabot ng ilang minuto naka labas na rin kami ng gate, at kitang kita ko na ang sasakyan ni mommy. Binalingan ko sina Roan at Dana and we exchanged goodbyes before I went t
JADE Humahangos akong nakarating sa harap ng eskwelahan. Gosh, simula nang mag isang bahay kami ng nerd na yon, wala na akong tiga hatid at sundo! Hindi ko na talaga maintindihan ang takbo ng buhay ko, feeling ko ako na ang pinaka malas na babae sa buong mundo. Paano ako nakarating? Syempre nag grab ako, di naman ako sanay mag Bus or Jeep no! At isa pa maraming tao doon kaya mas mabuti nang mag grab taxi kaysa naman may makasabay akong iba. Mamaya makatabi ko mga nakakakilala sakin edi anong iisipin nila, na naghihirap na ako? Arg! Why Mom and Dad doing this to me? "Oh bakit ganyan ang itsura mo Jade?" salubong sakin ni Roan nang makasapasok ako sa gate. Hinintay ba ako ng dalawang to? "Yeah right, para kang pinagbagsakan ng langit at lupa." natatawa pang sabi ni Dana. Sinamaan ko lang ito ng ti
JADE "May pinuntahan ka pa ba?"Napaigtad ako sa gulat nang sumalubong sa pinto si Nerd.Damn, gusto pa ata ako nitong atakihin sa puso e. Hindi ko siya pinansin at tuloy tuloy akong pumasok sa loob ng bahay hanggang sa makaakyat ako papunta sa kwarto, hindi ako sumagot sa tanong nito.Tumingin ako sa salamin, baka kasi namamaga na ang mata ko e.Holy shit.Napansin niya kaya itong namamaga kong mata? Bwiset kasing Jordan to kung kailan feeling ko okay na ako, saka naman sumusulpot letse."Oh my dear poor ey-- ah!" napahawak na lang ako sa dibdib ko nang biglang bumukas ang pinto at sino pa nga ba ang nagbukas? Syempre si Nerd, binigyan na nga niya ako ng sakit sa puso tapos gusto pa ako patayin sa gulat gusto na ba talaga ako nito mamatay? Tss."Ah sorry" akmang isasarado na niya ang pinto nang hawakan ko ito."Hindi ba uso sayo kumatok?" hindi ako nito pinansin at padabog na
JADE "May something talaga sa inyo ni Efraim 'no?" pangungulit ni Dana sa akin.Nakabalik na kami ngayon sa classroom at eto, nangungulit sila sakin dahil lang sa hinila ko si Nerd palayo sa crowd kanina.Dapat bang hindi ko na lang ginawa yun? G r r. Bakit ko ba kasi ginawa yun? Arg."Tigilan niyo ko, pwede?"bakit ba kasi ang tagal dumating ng prof namin? Tss."Hindi pwede, hangga't di ka umaamin" sagot ni Roan.Hindi na lang ako sumagot at kunwari ay nagbabasa na lamang ako ng libro. Wala naman talagang something samin diba? Wala naman kaming feelings sa isa't isa, pinagkasundo lang naman kami."What the hell Dana?" ani ko dahil hinila nito ang libro na kunwari ay binasa ko kanina.The hell, hindi ba nila ako titigilan?"Sagutin mo muna kasi tanong namin" ani Dana saka niyakap ang lib
Kinsley Marie Andrade, studying Bachelor of Secondary Education, Major in Science. She could get anything what she wish for by her own doing. But... what if the 'thing' she wants to get, would be - William Evans Vega? William Evans Vega, studying Bachelor of Science in Human Physiology. A varsity player of Raviers University. Who don't give a damn for her. 'Not every thing you wanted were can get easily, sometimes you need to work hard to get it.' they said. But, what if she already did everything but still could not get what she wanted? And if she does get it, what will happen next? Would the outcome be good or the opposite of what she expected? &n
Efraim's Point of View When I first transferred to Ravier University, mommy told me that she and daddy agreed to arrange for me to get married. At first, I had no idea who the girl was, but when I saw a woman who was exactly as mommy said 'almost-perfect-girl' I seemed to know who it was. She's my classmate and I can't take my eyes off her. Masuwerte pa ako dahil sa likod niya ako pinaupo ng prof namin. Her friends and other classmates approached me and the only one who ignored my presence was her. So, the thought of 'she hates nerdy guys' reached my mind. She hates me for being a 'nerd' . What more if she finds out that I will be his fiancé and husband in the future? From the looks of her, she's hard to approach so I didn't try to talk to her. I don't want to be scolded or anything. And
Jade's Point of View "Jade..." pinunasan niya ang luha niya at humarap sa akin. "Si Efraim..." "Anong n-nangyare?" nanginginig kong hinawakan ang balikat ni Roan. "Jade, si Efraim... Gising na si Efraim!" Umawang ang labi ko at dahan-dahang bumaba ang kamay ko mula sa braso ni Roan. Bumagsak ang luha ko dahil hindi makapaniwala sa sinasabi ni Roan. Paanong... Wala akong paalam na tumakbo palabas ng condo. Was it true? Gising na ba talaga si Efraim? Pagtunog ng elevator ay agad akong bumaba. Tumakbo ako papuntang parking pero naalala kong kay Jordan pala ang gamit na sasaky
Jade's Point of ViewMatapos ng araw na yun ay hindi na ako bumalik pa sa ospital. Hindi rin ako pumupunta ng Mansion at sa ngayon, narito ako sa condo ni Roan tumutuloy. Wala na akong balita kung ano na nga ba ang nangyari kay Efraim. I don't have any idea if Tita Arlene and Tito Robert continues what they want to do for Efraim.Dito muna rin tumutuloy sa condo ni Roan ang iba pa naming kaibigan. Hindi ko nga alam kung paano napilit ni Eurei ang makasama sa amin gayong strict masyado ang parents niya. But I'm happy that they're here for me - to accompany me. And I'm happy that we're together. Noong huling tuloy ko kasi dito 'di ba ay mag-isa lang ako? Kaya masaya ako na kasama ko sila dito."Want drinks?"Inabot ni Eurei sa akin ang
Jade's Point of ViewTulad nga ng napag-usapan, pumunta kami sa ospital para tignan ang kalagayan ni Efraim. At dahil bilang lamang ang pwedeng pumasok sa ICU, ako muna ang pinapasok nila. Hindi pa nga ako nakakalapit nang tumulo na agad ang luha ko.Nang hihina ako. Hindi ko na imagine na maa-aksidente at mangyayari ito kay Efraim nang dahil sa akin. Kung pwede lang palitan ko na siya sa higaan at kalagayan niya ay gagawin ko. Kaso, alam ko namang hindi pwede iyon mangyari.Naalala ko bago ako mawalan ng malay sa loob ng sasakyan nang gabing iyon. Niyakap niya ako para siguraduhin na magiging maayos ako pagtapos nun. Kahit na inaway ko siya ng gabing iyon, mas inisip niya parin ako. Hindi ko mapigilan ang guilt na namumutawi sa katawan ko. Pati ang galit sa sarili at
Jade's Point of View I can't imagine living without him now. I thought he's already fine? But, why does this happened... I rather die, too instead of being alive without him. It's passed 3PM since Efraim took to the ICU again. While me, stayed in his room for a while because it's my parents' wants. My friends were still here, glancing at me. I stood up. I can't wait any longer. I want to see Efraim now. I want to know his state. I'm scared. I am fucking scared, I might lose him. "Where do you plan to go, Jade?" Zaylee asked immediately as she saw me standing up. "I-I want to see Efraim now." I
Jade's Point of ViewDahan-dahan kong ibinuklat ang dalawa kong mata at ang unang bagay na bumungad sa akin ay ang puting kisame. Naramdaman ko na may nakahawak sa kanang kamay ko kaya tinignan ko iyon. Si Mama, she's sleeping beside me while holding my hands. I shifted my gaze to look around and that's when I realized that we're in the hospital.Anong ginagawa ko rito?Muli kong ipinikit ang mata ko at pilit inaalala ang nangyari;Pumunta ako sa company, may dalang pizza, pumasok sa isang kwarto, nakita ko si Efraim na may kahalikan, hinila niya ako, nagtalo kami, pinaandar niya ang sasakyan hanggang sa nagpumilit ako bumama. May nakakasilaw na bagay, isang truck, pag-alog ng malakas ng sasakyan, pagyakap sa akin ni
Jade's Point of ViewKinaumagahan ay mabigat ang talukap ng aking mata nang ako'y gumising. Kahit sobrang sakit ng mata ay pinilit kong dumilat. Inabot ko ang phone ko at nakitang 6AM na, kailangan ko na maghanda para sa pagpasok.Dumiretso ako sa banyo at nagtagal doon ng trenta minutos. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba at dumiretso sa dining, naabutan ko doon si Sarah na naghahanda ng pagkain sa lamesa."Si Efraim?" tanong ko kahit alam ko naman na ang sagot. Because half of me was hoping that he's still here."Ay, nauna na pong umalis ma'am,"Tumango na lamang ako at umupo para kumain. Nang magsimula ako ay umalis na rin si Sarah. Hindi na ako nagtagal
Jade's Point of ViewWeeks past after I talked to Mom, Dad and Mama. From now on, I'll call Maddy my Mama. Hindi ako sanay pero alam kong masasanay rin ako.And as for Efraim, he didn't leave me for one week straight. He take good care of me and look after me. My friends were so happy that time and I am, too. But today was different. It's Valentines Day and Efraim wasn't with me. He's busy for their shoot kababalik niya lang din kasi doon kaya full time siguro siya doon ngayon. It's okay, though. I'll wait for him later. I'll text him to come home for tonight and I'll set our date at home. Uutusan ko na lang sina Manang."Hay, kung kailan naman valentines wala si Efraim." nagkalumbaba si Kinsley at nakatingin sa malayo.