Ezra's POV
Nang makatulog siya ay marahan ko siyang inakay papunta sa kaniyang kwarto, iniligpit ko rin ang mga nag kalat na bote sa sahig pati na ang ibang gamit.
Awang-awa ako kay Nexus, hindi ko lubos akalain na magiging ganito kahirap para sa kaniya ang lahat. Ang dami kong pinag daanan bago ako nakabalik dito.
Nang sumabog ang mga bomba ay nadiskubre kong may isa pang daanan na hindi naisara. Nang makatalon ako sa tubig ay inabot parin ako ng malakas na pag sabog at iyon din ang huli kong naalala sa tagpong iyon.
Nang magising ako ay nakilala ko sina aling Belen at mang Rogelio na nag alaga sa akin noong mga panahong wala akong maalala. Ilang buwan rin akong nanatili sa kanila hanggang sa may iilang alala akong nakikita sa isipan ko.
Nalaman nina aling Belen at mang Rogelio na isa akong Mendivel, dahil sa delikadong sitwasyon ay nag tulong tulong silang maidala ako sa aking pamilya.
Kayanaman sobrang saya k
Ezra's POV "Are you ready?" Tanong ni Nexus sa akin bago paandarin ang sasakyan kaya mabilis ko s'yang tinanguan. Nakasuot ito ng shade at black plain t-shirt at pants. Bakit naman kahit ganito kasimple ang suot ng lalaki 'to ay ang lakas pa rin ng dating? Ang effortless masyado. Kainis. Ngayon ay susunduin namin sina aling Belen at mang Rogelio, siyempre pasasalamat ko narin ito sa kanila. Mabubuti silang tao at deserve nilang pasalamatan. Napatingin ako kay Nexus at talagang nakangiti ito habang nagda-drive. Teka? Anong meron? Tsk. "What?" Natatawa nitong tanong ng makita n'yang nakatingin na ako sa kanya. "What are you thinking?" Tanong ko rito pero nag kibit balikat lang ito at mas lalong ngumiti kaya namab napairap ako. "Ano nga?" Pangungulit ko rito at tuluyan s'yang hinarap. "Nothing, it's just so good to be true that you're here beside me!" Tuluyan na akong napangiti sa sinabi nito. I know he wants the best for me, but he's the man
Years had passed and I must say that I am now fully contented with my life. After the day I proposed to her we got married right away, it was a church wedding and we are so happy back then and now. We have four kids, since Ezra my wife got pregnant and it's quadruplets! I feel so blessed and that was a memorable time for me. My friends have their own family too. "Kuya Nero, Nitro and kuya Nix! Mom will come and you surely get ready! She's mad right now!" I glanced at my daughter, Savierra Erza. She's really beautiful like her mom! Well, her name origin to his aunt Aviana which was my sister, and the name and code name of her mommy in the organization which is Captain Sierra. Samatha, Aviana and Sierra. Binaliktad lang din ang pangalan ng mommy niya na Ezra. Kaya naging Savierra Erza Mendivel Atkinson ang pangalan ng unica hija ko. See? Talagang nakisingit pa ng isang letra ang kapatid ko. While the name of my boys are, Caiden Nix, Cenduce Nero and Caleb Nitro. Well, my dad and
Bata pa lang ay pangarap na ni Chase ang makasali sa isang organisasyon kung saan s'ya ay magiging isang ganap na secret agent. Samantalang hindi naman ganoon ang pangarap ni Ezra dahil pag do-doctor naman ang gusto nito. Kambal man sila ay magkaiba pa rin ang kanilang gusto, pero madalas na iisa lang ang tumatakbo sa kanilang isipan na parang bang nababasa nila ang iniisip ng isa't-isa. Ang pamilyang Mendivel ay kilala dahil na rin sa yaman at nagkalat na negosyo sa bawat panig ng bansa. "Ezra, alam naman nating simula bata pa tayo ay pangarap ko na 'to" may inis sa boses ni Chase habang isa-isang inilalagay sa backpack ang mga gamit na dadalhin n'ya para sa unang misyon. "Chase, Masyadong delikado 'to! Paano kapag napahamak ka doon!?" Sa inis n'ya ay napakamot nalang s'ya sa ulo nang di-oras at inagaw ang mga gamit na planong dalhin ng kakambal. Second year highschool na sila sa isang sikat na paaralan sa siyudad ng Manila. Laking gulat n'yang nakasali na pala ang kakamba
Ezra's POV It's been ten years simula noong mawala si Chase and today is supposedly our 24th birthday celebration but I don't want to celebrate it. Simula nang mawala s'ya ay ayoko ng mag celebrate ng kahit na ano 'cause it remind me the day he never comes back. Napatingin ako sa cellphone na nakapatong sa table katabi ng laptop ko ng mag-ring ito. It's my mom. Alam kong kukulitin na naman n'ya ako, pero mas maganda atang magtagal nalang ako dito sa office o kaya mag-reason out nalang? Matapos kong i-send sa email ang report ko para sa mga natapos kong misyon ay pinanuod ko ang panibagong video na ipinadala sa akin ni Dia. Kuha ito sa CCTV footage malapit sa mall tungkol sa pag dukot sa anim na taong gulang na bata at iba pang nawawalang kababaihan. Mukhang, ito ang panibagong misyon ko. "Captain Sierra?" Napaangat ako ng tingin ng makita si Justin na hawak ang isang mug. Tinanguan ko lang ito ng mailapag n'ya sa table ko ang kapeng dala at ibinalik ang tingin sa lapto
Ezra's POV MAS dumarami pa ang miyembro ng Black Crystal Revolution at Oo legal ang ginagawa namin. Alam din ng gobyerno ang tungkol sa amin pero walang nakalalabas na impormasyon tungkol sa mga miyembro at iba pang bagay. Ang kasalukuyang Commander ngayon ay si Commander Nazi. S'ya ang pumalit kay Commander Alvazar na mismong tatay n'ya pero namatay ito dahil sa isang misyon. May hinahawakang sagisag ang organisasyon at ito ay ang literal na Black Crystal. Ang sino mang miyembro ng black organization o kung sino man ang may masamang hangarin ang makakakuha noon ay manganaganib ang organisasyon na matagal na pinagka-ingatan ng dating Commander. Nananatili ang itim na kristal sa loob ng organisasyon. Madaming lasers, CCTV at agents na naka-bantay rito. May bawat patibong na nakalagay sa paligid at hindi ito makukuha ng basta-basta. Hawak-hawak ko ang mga papeles na naglalaman tungkol sa kakambal ko. Kung anong misyon ang gagawin n'ya at kung saan dapat siya pupunta, pero nakala
Justin's POV Shutaneeees! Ang daming gwapo ditey! Ay s***a teka? Ba't disconnected na si Captain? Nag alisan na ang iba pang nandito at ang iba ay nakahandusay na sa sahig pero keribels dahil willing akong magpa-gahasa sa kanila hihihi. "Itaas mo ang kamay mo at h'wag kang gagawa ng kahit na anong bagay!" naramdaman ko ang matigas na bagay na nakatutok sa aking ulo. Oh, ang babastos ng mga iniisip n'yo ha? Baril 'yan hindi ano... "Umutot pwede? Hihihi." ngumiti ako ng napakatamis kahit na nakatalikod pa ako sa kanila. "Humarap ka dito!" Agad akong napaharap at Oh-lah-lah! ang yummy naman nito. Super gwapo grabe lungs! "Tangina Flare, h'wag ka namang manakot." sabat naman ng isa pang pogi! "Tsk, epal." "Hoy sinong kasama mo rito?" Maangas na tanong naman sa akin ng isa pang bagong dating. Nakatayo kami dito sa gitna ng venue kung saan dapat ibi-bid ang mga babae. Ano ba 'yan. Dapat pala sa hotel kami eh! "Ah, eh...ako lang mga gwapings! Hihihi." malandi kong sabi at kumi
Ezra's POV Nang makita kong isinakay na si Justin sa sasakyan ay agad ko itong sinundan hanggang sa makarating sila sa isang building o para bang isang hide out. Ilang minuto pa akong naghintay pero bigla na lang may dumating na mga armadong kalalakihan at pinalibutan nila ang buong hide out. Sigurado akong kalaban nila ang mga 'to. Nainip na ako sa kakahintay na baka pumasok sila sa loob ang kaso wala, mga nagbubulungan pa kung susugod pa ba sila o hindi. Mga baliw diba? Ako na mismo ang sumugod sa kanila hanggang sa binaril ako ng isa pero imbes na ako ang tamaan 'yung kasamahan n'yang nasa likod ko ang nabaril. Tsk, kailangan ko atang i-seminar ang mga 'to para naman mag-upgrade ang shooting skills. Nang maubos ko silang lahat tsaka na ako pumasok sa loob, marahas ko pang binuksan ang pinto at mukha pa silang gulat na gulat sa akin. Nakita ko naman si Justin na nakaposas pa at para bang enjoy na enjoy dahil puro lalaki ang mga kasama. Mukhang hindi basta-basta ang mga 'to.
Ezra's POV Nang makapagbihis ako ay agad akong lumabas ng kuwarto at naabutan ko pang inaayos ni Cody ang dala n'yang bag na punong-puno lang naman ng mga pagkain. "Edi sana, dinala mo na buong bahay." komento ko at nilagpasan s'ya, imagine naglagay pa s'ya ng unan at kumot. Nang makita ko ang kotse n'ya ay napairap nalang ako sa kawalan. Paano ba namang hindi? car trip lang daw pero ultimo lotion, shampoo at sabon may dala pa! "Oh? Wag mo 'kong tingnan ng ganiyan, pang emergency lang ang mga 'yan." agad itong sumakay sa kotse at ako pa ang gagawing driver. Tsk "I want to go doon sa medyo magubat, kasi I'm gonna take some videos and pictures." inirapan ko lang ito at agad na pinaandar ang sasakyan habang s'ya naman ay hinahanda ang camera'ng dala. "Para saan ba 'tong kalokohang gagawin mo?" Iritable kong tanong at ngumisi naman s'ya. "Duh?! It's 3:00 am challenge nga! Wala ka kasing alam sa ganito dahil you're always busy with your work! daig mo pa ang militar na halos hindi
Years had passed and I must say that I am now fully contented with my life. After the day I proposed to her we got married right away, it was a church wedding and we are so happy back then and now. We have four kids, since Ezra my wife got pregnant and it's quadruplets! I feel so blessed and that was a memorable time for me. My friends have their own family too. "Kuya Nero, Nitro and kuya Nix! Mom will come and you surely get ready! She's mad right now!" I glanced at my daughter, Savierra Erza. She's really beautiful like her mom! Well, her name origin to his aunt Aviana which was my sister, and the name and code name of her mommy in the organization which is Captain Sierra. Samatha, Aviana and Sierra. Binaliktad lang din ang pangalan ng mommy niya na Ezra. Kaya naging Savierra Erza Mendivel Atkinson ang pangalan ng unica hija ko. See? Talagang nakisingit pa ng isang letra ang kapatid ko. While the name of my boys are, Caiden Nix, Cenduce Nero and Caleb Nitro. Well, my dad and
Ezra's POV "Are you ready?" Tanong ni Nexus sa akin bago paandarin ang sasakyan kaya mabilis ko s'yang tinanguan. Nakasuot ito ng shade at black plain t-shirt at pants. Bakit naman kahit ganito kasimple ang suot ng lalaki 'to ay ang lakas pa rin ng dating? Ang effortless masyado. Kainis. Ngayon ay susunduin namin sina aling Belen at mang Rogelio, siyempre pasasalamat ko narin ito sa kanila. Mabubuti silang tao at deserve nilang pasalamatan. Napatingin ako kay Nexus at talagang nakangiti ito habang nagda-drive. Teka? Anong meron? Tsk. "What?" Natatawa nitong tanong ng makita n'yang nakatingin na ako sa kanya. "What are you thinking?" Tanong ko rito pero nag kibit balikat lang ito at mas lalong ngumiti kaya namab napairap ako. "Ano nga?" Pangungulit ko rito at tuluyan s'yang hinarap. "Nothing, it's just so good to be true that you're here beside me!" Tuluyan na akong napangiti sa sinabi nito. I know he wants the best for me, but he's the man
Ezra's POV Nang makatulog siya ay marahan ko siyang inakay papunta sa kaniyang kwarto, iniligpit ko rin ang mga nag kalat na bote sa sahig pati na ang ibang gamit. Awang-awa ako kay Nexus, hindi ko lubos akalain na magiging ganito kahirap para sa kaniya ang lahat. Ang dami kong pinag daanan bago ako nakabalik dito. Nang sumabog ang mga bomba ay nadiskubre kong may isa pang daanan na hindi naisara. Nang makatalon ako sa tubig ay inabot parin ako ng malakas na pag sabog at iyon din ang huli kong naalala sa tagpong iyon. Nang magising ako ay nakilala ko sina aling Belen at mang Rogelio na nag alaga sa akin noong mga panahong wala akong maalala. Ilang buwan rin akong nanatili sa kanila hanggang sa may iilang alala akong nakikita sa isipan ko. Nalaman nina aling Belen at mang Rogelio na isa akong Mendivel, dahil sa delikadong sitwasyon ay nag tulong tulong silang maidala ako sa aking pamilya. Kayanaman sobrang saya k
Nexus POV It's been three years since I've searched for her but..until now still there's no avail. Everything has changed, simula sa kumpanya at maging sa kaniya kaniya naming pamilya. My mother and father decided to visit our relatives in Texas. While Aviana was married last year and giving birth to her first child. I am still longing to her presence. I am still hurt. "Sir, you have an appointment-" "No, cancel all of my appointments for today." Saad ko rito at agad na tumayo at kinuha ang coat ko. Ang sabi ni Cody ay maya maya lang ay pupunta na doon sina Officer Almonte sa bahay nila. Kaya naman kailangan ko ring makapunta roon. Who knows diba? Baka may maganda silang ibabalita. "Yown! Buti naman bossing lumabas ka na sa lungga mo! Kanina pa kaya dito sa parking lot!" Nakasimangot na sabi ni Drake kaya sinamaan ko lang ito ng tingin. "Alam mo dapat pala nilagyan natin ng tape iyang
Gemma's POV Kakarating ko lang dito sa siyudad at medyo maraming tao dahil ngayon kasi ang araw ng fiesta rito. Sa tinagal ko dito ay mabilis ko lang nakabisado ang buong lugar at kaagad na nakapag adjust sa pamumuhay nila. Sobrang laking pasasalamat ko dahil nandiyan sina Mang Rogelio at aling Belen para alagaan ako. Utang ko sa kanila ang buhay ko dahil nakuha nilang tulungan ako kahit na kinukulang pa ang pang kain nila sa araw-araw. Bagama't wala pa akong naaalala ay nahihirapan akong alamin kung ano nga bang nangyari sa akin. Kung may pamilya pa ba ako o wala na. Iniisip ko kung ano bang buhay ko bago ako mawalan ng ala-ala. Dumiretso na ako sa bilihan ng gamot at medyo may kahabaan din ang pila, kaya naman ay tumingin tingin lang ako sa paligid at nag babakasaling may trabaho akong pwedeng pasukan ng makatulong man lang ako kila aling Belen. Napatingin naman ako sa telebisyon na nandito sa labas ng bilihan kung sa
"Belen! Mas mabuti pang dalhin na natin siya sa ospital!" May halong galit na sa boses ng aking asawa habang nakatingin ito sa babaeng nakahiga sa aming katre ng kama. Ilang buwan na rin simula ng makita namin siyang mag asawa sa dalampasigan, noong una ay akala namin patay na siya. Pero nagulat kaming dalawa ng makitang humihinga pa ito pero wala nga lang malay! "Aba'y mag isip ka nga Rogelio! Napaka raming tao sa lungsod! Wala din tayong sariling sasakyan at kailangan pa nating sumakay ng bangka. Napaka hirap ng sitwasyon natin!" Angil ko dito at naupo sa kinahihigaan ng babae. Tinitigan ko ito at araw-araw ay ako ang nag aalaga sa kaniya. Umaasa akong gigising siya at makakausap naming mag asawa pero simula ng makita namin siya at dalhin dito ay hindi pa ito nagkaka malay. Wala ding ospital o mga doctor dito sa lugar namin, tanging mga mang hihilot lang at iyong mga albularyo! "Baka may nag hahanap na sa kaniya
Janina's POV Mahigit tatlong buwan ng hindi umuuwi dito si sir Nexus, noong nandito pa siya ay wala siyang ibang ginawa kundi ang mag lasing hanggang sa makatulog siya at mapagod kakaiyak. HIndi ko rin maintindihan kung bakit ba masyado siyang apektado sa pagkamatay ng Ezra na iyon! Like duh! Ang dami pa kayang babae sa mundo, at isa pa baka mas lalo lang siyang mapahamak kapag kasama niya ang babaeng iyon. Matapos din niyang hind mag pakita ay pinabalik kami sa mansyon ng pamilyang Atkinson, at kahapon ay sinabi ni ma'am Aviana, ang nakakatandang kapatid ni sir Nexus na pinapalinis nito ang bahay nila ng asawang niyang si Ezra. "Nandito naman kasi ako! kayang-kaya ko siyang pasayahin at ibigay ang lahat sa kaniya." bulong kong saad habang inis na pinupunasan ang picture frame nilang mag asawa. "Janina, aba'y mukhang pinanggigigilan mo ata iyang piktyur ni sir Nexus at ma'am Ezra?" Bahagya naman akong napa
Justin's POV "Calliope!" Sigaw ko ng makita itong naka impake na ang mga gamit. Hindi siya makatingin ng diretso sa akin at alam kong hanggang ngayon ay patuloy niyang sinisisi ang sarili niya dahil sa mga nangyayari. "Leave me alone, Justin." Malamig nitong sabi at nagpatuloy sa pag hila ng maleta niya. Pero hindi ko siya hahayaang umalis, hinding-hindi ako papayag. Walang may gusto ng nangyari at kahit ako ay nasasaktan dahil sa nangyari kay Captain! She's my best friend, and it's painful that she bid a goodbye to us that we know she'll never come back! "Shuta naman Cal, why are you doing this?" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Oo, tulad nga ng sinabi nila ibang-iba na ako ngayon at hindi na tulad ng dati. Maging si papanay nagulat ng ipakilala ko si Calliope bilang girlfriend ko. Everything went fast, siguro na ako sa kaniya. Natakot lang naman ako noong una dahil baka masaktan ulit ako. "It
Nexus POV It's been almost six months since I haven't smile. Not even in my dreams, and it's also six months since Ezra nowhere to be found. Sumasakit ang ulo ko sa mga sunod-sunod na meeting, siguro ay dahil narin wala akong sapat na tulog. Pagod kong binitawan ang hawak na sign pen at saglit na yumuko. I wonder where am I going to find her? I did everything to find her or even a single evidence that she's still alive but there's no to avail. Anim na buwan ko na ring hindi sila nakikita-. Hindi ko alam kong ano ang iniisip nila, galit ba sila? Or bahala na. Gusto ko munang mapag isa, gusto ko munang makapag isip ng mas mahabang panahon na walang ibang iisipin kundi siya lang. Hindi naman ako pumapasok sa company ng actual, nakikipag communicate ako sa kanila via online calls, and ganoon rin sa meeting.Ako ang boss kaya desisyon kong wag magpakita, I am still doing my best to comply what the company needs. My