Mabilis na bumangon si Jackson at sinabi, “Umalis na kayong mga babae. Hindi na namin kayo kakailanganin ang kumpanya para sa gabi. Natanggal!"Napansin ng mga grupo ng mga kababaihan ang galit sa mga mata ni Mark kaya mabilis silang umalis ng booth. Tahimik na lumipat si Eric sa gilid ni Jackson habang sina Arianne at Tiffany ay umupo. Ang parehong mga kababaihan ay nasa isang tabi habang ang tatlong lalaki ay nasa kabilang panig. Ang kapaligiran na puno ng kasiyahan kanina ay naglaho na, parang summer na napalitan ng winter sa isang iglap.Hindi mapalagay si Eric sa pakiramdam na ito habang hinanda niya ang kanyang sarili na sabihin, "Si Mark ay hindi regular dito. Kailan ay hindi pa siya nanghingi ng isang escort. At saka...""Alam ko, okay lang," sabi ni Arianne habang dahan-dahang binuhusan siya at si Tiffany ng isang baso ng alak.Mas kinakabahan ang tatlong lalaki dahil kalmado lang si Arianne. Walang kamalayan na pinagpag ni Mark ang kanyang dibdib kung saan hinawakan ng bab
Umiling si Mark. "Okay lang. Huwag kang mag alala tungkol sa kanila. Wala siyang gagawing masama kahit na hindi niya ihahatid si Tiffany."Hindi nag-aalala si Arianne pagdating kay Jackson. Nag-aalala lang siya na delikado ito dahil pareho silang nakainom. "Okay ... Uh... dati palagi ka bang nasa bar, ha? Ang mga tao doon ay pamilyar sayo...” Oo naman regular sila doon, ang malanding babae na iyon ay nakakapit na nga sa kanya!"Selos ka?" Tanong ni Mark sa halip na sumagot."Hindi! Matulog na tayo," tumanggi si Arianne.Inayos ni Mark ang posisyon nila at yumakap siya kay Arianne. "Dadalhin kita para sa isang holiday bukas. Hindi ka pwedeng humindi." Naisip ito ni Mark. Naghiwalay na sila Ethan at Tiffany kaya maaari lamang niyang antalahin ang mga bagay, ilayo si Arianne, at maiwasang ibigay ni Ethan ang sulat. Gagawin niya ang lahat para pahabain pa ang oras.Hindi siya tinanggihan ni Arianne, ngunit gumawa rin siya ng kondisyon. "Pwede ba nating isama din si Tiffany? Nakipaghiw
Lumayo ng konti si Tiffany habang nasa itaas pa rin niya si Jackson. “Bakit kita bibitawan ngayon? Sabihin mo sa akin na titigil ka muna sa pangungulit sa akin!"Ang kamay ni Tiffany ay napunta sa ulo ni Jackson at magaspang niya itong kinuskos. "Hindi! Mabigat ang loob ko! Kailangan kong magreklamo!"Napahinto sa paghinga si Jackson dahil wala pang babae ang naglakas-loob na hawakan ang kanyang buhok, kaya dumilim ang kanyang mga mata. Inipit niya ang mga kamay ni Tiffany sa itaas ng kanyang ulo at sinabing, "Ang malalang mangyayari ngayon ay mapapahawak ka sa sahig gamit ang mga kamay mo. Ikaw ang unang nag-provoke sa akin, huwag kang magsisisi."Bago pa lumaban si Tiffany, nilapit ni Jackson ang bibig niya sa bibig ni Tiffany. Magaan lang ang mga halik niya kanina, ngunit mas malalim na sa pagkakataong ito. Napahawak sa sinturon ng bathrobe si Tiffany at napansin ni Jackson na mapayat si Tiffany sa malaking robe na suot niya. Bumalik sa katinuan ang isip ni Jackson sa huling sand
Nanlaban si Tiffany. "Sinabi ko ito sa kanya. Pakiramdam ko ay hindi ko na maibabalik kung paano kami dati. Syempre, dapat itong matapos sa lalong madaling panahon dahil alam kong hindi n ito gagana. Ito ang aking personal na kapakanan at wala itong kinalaman sayo! Natatakot ka lang na hindi ako makahanap ng isang mayaman na lalaki, hindi ba? Kung hindi si Ethan ang nakababatang kapatid ni Mark, hindi mo kami susuportahan na magsama. Dahil pinag-uusapan natin ang pera, ipaalala ko rin sayo na ang fortune fairy na mag-reregalo sayo ang isang bahay ay nawala na ngayon. Gagastos ka ng pera sa paglipat, kaya huwag gastusin ang mga hindi kinakailangang bagay. Nakatikim na tayo ng kahirapan, kaya huwag mo itong ibalik sa sarili mo."Alam ni Lillian ang init ng ulo ng kanyang anak na babae. Sa sinabi niya, alam niya na hindi niya pwedeng talikuran ito. "Kalimutan mo na, hindi ko rin sasayangin ang laway ko sayo. Umalis ka at magsaya. Kapag bumalik ka, maghanap ka ng tamang trabaho. Hindi nat
Si Lisa ay may opinyon tungkol kay Tiffany mula pa noong nasa eroplano sila. May alak sa kanyang system ngayon, dinuro niya ang isang daliri sa harap ni Tiffany at tinanong, "Anong Reyna? Ikaw ang bagong babae ni Mr. West? Huwag masyadong matawa sa sarili mo. Mapapatumba ng bago ang luma at mapapalitan ka rin. Nasa iisang landas tayo, kaya't hindi mo natin kailangang maging masama sa bawat isa. Bata ka pa, iyon lang, pero itatapon ka rin niya ng hindi bababa ng tatlong buwan. Nakasama ko siya ng tatlong buwan matagal na panahon na ang nakalipas, naintindihan mo? At saka, binili niya ako ng lahat ng gusto ko... Sayang, hindi ito magtatagal. Good luck sayo."Naintin at minuro ni Tiffany si Jackson sa isip niya. Bago umalis si Lisa, hinampas niya ang pintuan sa harap mismo ng mukha niya at tinext si Jackson. "'Binilhan niya ako ng lahat ng gusto ko', ito ang sinabi ni Lisa. Kahit ako nahihiya sa mga ginawa mo. Kung magising ulit ako, ika-castrate talaga kita!"Hindi sumagot si Jackson
Sinimulan din ni Eric na mangasar, "Huwag mo nang ipaliwanag. Kapag nagpaliwanag ka pa, nangangahulugang meron kang itinatago at kung ano man ang iyong tinatago ay totoo pala. Mas malala kapag lalo mo ito pinapaliwanag. Lahat tayo ay may malay sa nangyayari. Wala kang dapat ikahiya. Hindi ka na bata, Mark. Tigilan mo na ang pag-arte."Good mood si Mark kaya't hindi siya nakipagtalo sa kanila. Sa halip, tumabi siya at tumingin sa view sa malayo habang may hawak na bote ng beer. Natutuwa siya sa banayad na simoy ng dagat. Ito ay isang bihirang sandali ng kapayapaan.Nainis si Tiffany. Kinuha niya ang kanyang bote ng beer, naglakad sa tabi ni Eric at tinanong, "Gaano katagal mong plano na magbakasyon dito?"Nagkibit balikat si Eric, "Hindi ko alam. Kayo ang bahala. Okay lang ako sa kahit ano."Sa ilang nakakatuwang kadahilanan, hindi mapalagay si Jackson na makita niya sila Eric at Tiffany na magkakasamang nakaupo, "Uuwi tayo paglipas ng isang linggo. Hindi namin maiiwan ang aming mga
Tuwang-tuwa si Eric sa picture na ito; ang itsura niya ay parang nakakuha mahalagang kayamanan nang kinuha niya ang litrato na ito. "Ipi-print ko ang isang ito kapag nakabalik na tayo. Isa para sa akin at isa para sa inyong dalawa. Hindi ako sigurado kung bakit hindi ko pa napansin ito, pero kayong dalawa ay match made in heaven."Ibinaba ni Arianne ang kanyang ulo at ngumiti ng mahinahon. Ngumiti din si Mark at walang habas na binalot ang braso sa balikat ni Arianne.Bumalik sila sa hotel para makapagpahinga sa sandaling nagsawa na sila.Si Jackson ay nasa labas pa rin pagdating nila sa hotel. Ini-click ni Eric ang kanyang dila, "Sa palagay ko ay magiging masaya siya ngayong gabi."Bumalik si Tiffany sa kanyang kwarto nang tahimik, siguro ay dahil sa nararamdaman niyang pagod na pagod siya ngayon. Nang makita niya ang mga bagay ni Jackson sa kanyang kwarto, naiinis siya nang itinapon niya ang mga ito. Sa una ay plano niyang makatulog ng maayos, ngunit nang humiga siya, napagtanto
Kinagulat ni Lisa ang kanyang biglaang pagbabago ng paksa, ngunit sinagot pa rin niya si Jackson, "Sa palagay ko na kapag mahal ako sa isang lalaki, ako lang ang pwedeng gumastos ng kanyang pera. Hindi ako papayag na lumapit sa kanya ang mga p*k p*k. Napakarami na ng mga babae mo, Jackson. Wala ka bang naramdaman kahit isa sa kanila?”Habang nakatitig si Jackson kay Lisa, bigla siyang nainis sa mga babaeng kagaya niya. Hindi ito pag-ibig. Ito ay hindi naiiba mula sa isang material transaction. Lalo siyang nakakatakot sa katotohanan na ang bawat babae na nakasama niya ay katulad niya. Noong nakaraan, hindi talaga siya nagmamalasakit at palaging naramdaman na ang paggastos ng pera para sa kaunting kasiyahan ay isang normal na bagay na ginagawa niya, "Sa palagay ko, hindi pa ako nagmamahal..."Hindi sila bumalik sa hotel noong gabi. Sa halip, nakakita sila ng isang magandang lugar sa tabing dagat, nag-set up sila ng isang tent at nagluto sila ng barbecue. Ang kanilang layunin ay panoori
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy