Kinagulat ni Lisa ang kanyang biglaang pagbabago ng paksa, ngunit sinagot pa rin niya si Jackson, "Sa palagay ko na kapag mahal ako sa isang lalaki, ako lang ang pwedeng gumastos ng kanyang pera. Hindi ako papayag na lumapit sa kanya ang mga p*k p*k. Napakarami na ng mga babae mo, Jackson. Wala ka bang naramdaman kahit isa sa kanila?”Habang nakatitig si Jackson kay Lisa, bigla siyang nainis sa mga babaeng kagaya niya. Hindi ito pag-ibig. Ito ay hindi naiiba mula sa isang material transaction. Lalo siyang nakakatakot sa katotohanan na ang bawat babae na nakasama niya ay katulad niya. Noong nakaraan, hindi talaga siya nagmamalasakit at palaging naramdaman na ang paggastos ng pera para sa kaunting kasiyahan ay isang normal na bagay na ginagawa niya, "Sa palagay ko, hindi pa ako nagmamahal..."Hindi sila bumalik sa hotel noong gabi. Sa halip, nakakita sila ng isang magandang lugar sa tabing dagat, nag-set up sila ng isang tent at nagluto sila ng barbecue. Ang kanilang layunin ay panoori
Kumilos si Lisa na para bang walang nangyari pagbalik niya sa beach. Nagpatuloy siya sa pakikipag-usap at pakikipag biruan kay Jackson. Napagtanto niya na si Jackson ay masyadong abala sa mga barbecue skewer na makakain o maiinom, nagkusa siya na pakainin si Jackson ng ilang mga barbecued meat skewer at painumin ng ilang beer. Naalala pa niya na tingnan ng masama si Tiffany paminsan-minsan.Galit na galit si Tiffany, ngunit mas malinaw ang kanyang isip salamat sa malamig na simoy ng dagat. Bakit siya magagalit? Si Jackson ay pwedeng maging mabuti sa sinuman sa anumang paraan na gusto niya, at wala itong kinalaman sa kanya. Gayunpaman, bakit niya kailangang makisali?Sa eroplano pa lang ay hindi na nila gusto ang ugali ni Lisa. Hindi ba si Jackson ang dapat sisihin bilang sanhi ng lahat ng ito?Ngayong malinaw na ang kanyang isipan, hindi na siya mapakali na ikumpara ang sarili niya kay Lisa. Nakatuon siya sa pagkain at pag-inom habang nakikipag-usap siya kay Arianne paminsan-minsan.
Magkatabi sila Jackson at Tiffany noong nasa eroplano sila pauwi. Ang dalawa ay hindi nag usap sa buong biyahe. Nawalan ng lakas si Tiffany sa nagdaang mga araw. Isinuot niya ang isang eyemask nang makarating siya sa eroplano at nakatulog siya doon. Si Arianne ang gumising sa kanya nang lumapag ang eroplano.Ang bawat isa sa kanila ay umuwi na.Pasado nine o'clock na ng gabi at kakadaan lang ni Arianne sa pintuan. Nasa likuran niya si Mark na bitbit ang mga bagahe. Noong una, gusto ni Henry na magpadala ng ilang mga staff members para salubungin sila sa airport, ngunit tumanggi si Arianne dahil ayaw niyang maging agaw pansin. Kung gagawin ito ni Henry, ito ay katulad ng pagmamayabang ng kanilang kayamanan para sa kanya.Isang housemaid sa Tremont Estate ang biglang lumapit upang batiin sila, "Madam, may nagpadala ng isang bagay sayo at sinasabi na para sayo ito."Nagtataka si Arianne kung kanino ito nagmula, "Ano ito? Alam mo ba kung sino ang nagpadala nito?"Umiling ang housemaid
Ang housemaid ay nagtago sa isang sulok at takot itong magsalita. Ibinigay niya kay Arianne ang sulat ngunit hindi niya inaasahan na magdudulot ito ng kaguluhan. Tumakbo si Henry at Mary sa sala nang makita na nangyari ito. Walang nangahas na magsalita sa kanila. Ang mga lingkod na tulad nila ay hindi pinapayagan na makisali sa mga ganitong bagay.Dahan-dahang naglakad si Mark papunta sa sofa at umupo. Ang mukha niya ay madilim pa rin. Tinaas niya ang nanginginig niyang mga kamay at ipinatong sa kanyang dibdib. Pakiramdam niya ay may nakatusok na isang libong mga kutsilyo sa kanyang puso. Ang bagay na kinatatakutan niya sa lahat ay nangyari na...Makalipas ang kalahating oras, pinilit niya ang kanyang sarili na patayin ang kanyang paghinga, "Maghanap ng tao na susunod sa kanya, pakisiguro na ligtas siya..."Sumang-ayon si Henry, tumawag siya ng isang bodyguard at mabilis itong umalis.Mag-isa lang si Arianne. Si Tiffany lang ang taong maaaring mapuntahan niya. Naglakad siya papunta
Bumili si Tiffany ng ilang beer mula sa isang maliit na tindahan at naglakad siya papunta sa daan. Biglang dumating ang isang van at hinarang siya. Bago pa siya makapag-react, dalawang matabang lalaki ang bumaba mula sa sasakyan at tinakpan ang kanyang ilong ng telang nakababad sa mga kemikal. Pagkatapos, dinala siya ng mga ito sa sasakyan. Ibinagsak niya sa lupa ang plastic bag na puno ng mga bote ng beer kaya nabasag ang mga bote. Ang huling bagay na naramdaman niya ay ang splash ng malamig na beer sa kanyang ankle.Matapos ang ilang oras, binuksan niya ang kanyang malabo na mga mata at nakita na nasa isang hindi pamilyar na lugar siya. Mukhang ito ay isang dating kubo. Ang lupa ay malamig at mamasa-masa at sobrang dumi. Ang isang grupo ng mga kalalakihan ay nakaupo sa isang tabi, umiinom ng beer at nag uusap ng mga maruruming salita.Gumalaw lang siya ng konti nang lumingon sa kanya ang isang lalaki, "Ay, gising na ang babae. Dalian niyo, tanungin siya kung anong gagawin. Hindi ko
Si Ethan iyon. Hindi lamang siya ang dahilan sa likod ng pagkalugi ng kanyang pamilya at maagang pagkamatay ng kanyang ama, ngunit ngayon, dahil sa kanya, binugbog at sinaktan rin si Tiffany! Nauna niyang naisip na si Aery ang nasa likod ng lahat, ngunit ngayon ay napagtanto na niya ito. Ang pamilya ni Aery ay nalugi din. Wala siyang pera para mabayaran ang lahat ng ito. Si Ethan ang may pakana ng lahat!Sampal!Isang malakas na sampal ang narinig. Nagtatakang napatingin si Aery sa lalaking nasa harapan niya, "Bakit mo ako sinaktan?"Nakatanggap ulit siya ng isa pang sampal. Ang dibdib ng lalaki ay tumataas at mabilis na nahulog mula sa kanyang matinding galit.Si Aery ay takot na takot na magsalita ngayon. "Anong ginawa mo sa kanya?" tanong ng lalaki habang nagagalit.Iniwas ni Aery ang kanyang tingin; hinawakan niya ang kanyang pisngi habang sinasagot siya ng tahimik, "Hindi ako iyon... Sila iyon... Nagsimula na sila sa oras na dumating ako. Hindi ba bahagi iyon ng mga bilin mo?
Nagpatuloy siya sa pag-ring ng doorbell ng halos limang minuto bago tuluyang bumukas ang pinto. Nakasuot ng pantulog si Jackson habang nakatitig sa kanya, "Anong ginagawa mo dito?"Sumagot siya habang umiiyak, "Tiffie... Lumabas si Tiffie para bumili ng beer at hindi pa siya nakakauwi. Matagal ko na siyang hinahanap, pero hindi ko siya mahahanap... Ilang oras na; Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Iyon ang dahilan kung bakit narito ako..."Agad na nawala ang antok ni Jackson nang marinig na nawala si Tiffany, "Maghintay ka dito. Kukunin ko ang mga susi ng kotse ko!"Ang pares ay nagmaneho ng ilang beses sa paligid ng mga kalsadang malapit sa bahay ni Tiffany hanggang sa unti-unting lumabas ang araw. "Tumawag na ng pulis," sa wakas ay nag-suggest na si Jackson.Nakayuko si Arianne. Napagtanto din ni Jackson na ang bagay na ito ay hindi kasing simple ng tulad ng inakala niya, "Anong nangyari? Sabihin mo sa akin ang lahat ng nangyari."Detalyadong ipinaliwanag niya ang bagay na ito
Nawawala ang isip ni Arianne. Bigla siyang umalis sa Tremont Estate at ngayon ay hindi sigurado kung saan siya pupunta, "Hindi… Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko... Ihatid mo na lang ako sa isang hotel. Kukunin ko ang aking bagahe sa bahay ni Tiffany at mananatili sa isang hotel sa ngayon."Nakatikom ang bibig ni Jackson. Huminto siya sa pag-iisip saka nag-suggest kay Arianne, "Manatili ka muna sa bahay ko. Mapanganib para sayo na manatili sa isang hotel nang mag-isa. Mukhang hindi ito okay pero ito lang ang pinakamahusay na ideya na mayroon tayo, lalo na sa lahat ng nangyayari."Tumango siya. Ayaw niyang bigyan pa ng problema si Jackson sa oras na tulad nito. Kung may mangyari man sa kanya sa hotel, mag-aalala din si Jackson tungkol sa kanya.Sa Tremont Estate, tumayo si Mark sa harap ng mga French window sa sala, pinagmamasdan si Arianne habang sinusundan niya si Jackson sa kanyang kotse saka nawala ang mga ito sa kanyang paningin. Matagal niya silang tiningnan. Sa oras na ito