Naisip ni Arianne pamilyar ang pangalan. Napaisip siya ng matagal habang tinitingnan ang magandang mukha ni Nina na puno ng makeup at sa wakas ay naalala kung saan niya ito narinig. "Kilala kita, anak ka ni Uncle Moran." Tama iyon, anak siya ni Charles Moran, siya si Nina Moran. Nang kumain siya kasama si Charles habang nasa business trip kasama si Mark, binanggit ng matandang lalaki si Nina habang kumakain sila. Matagal nang magkakilala si Charles at ang mga Tremonts. Siya ay isang taong iginagalang ni Mark, isang nakakatandang kaibigan para sa kanya. Biglang ngumiti si Nina. "Great. Hindi ako pinayagan ng mga bodyguards na makapasok. Naghihintay lang ako dito. Sinubukan kong tawagan si Mark, pero hindi nakakonekta ang tawag. Malamang busy siya." Sinabihan ni Arianne ang mga bodyguard na buksan ang gate habang hinili ni Nina ang isang malaking maleta mula sa trunk ng kanyang kotse nang walang tulong ng kahit sinuman. Naisip ni Arianne na medyo nagustohan niya ang babaeng ito
Oras na para sa tanghalian at si Nina ay hindi pa bumababa, hindi mapigilan ni Mary ang umakyat upang suriin. Agad siyang bumaba na nakasimangot. “Ari, nandito ba si Nina Moran na babaeng iyon para agawin ang iyong asawa? Mapapatawad ko kung naligo siya sa kwarto, pero ano ang mangyayari kung natulog siya sa kama habang ang nakabalot lang sa kanya ay walang iba kundi isang tuwalya? Sa ilang taon na nagtrabaho ako para sa mga Tremonts, hindi pa ako nakakakilala ng isang babaeng napakalaswa dito! Ginamit pa nga niya ang twalya ni sir! Nakakagalit! Itatapon ko ang lahat pagkatapos nito! " Sumimangot si Arianne. Magsisinungaling siya kung sinabi niyang wala siyang pakialam. Kahit na sabihin nating hindi ito ang kwarto ni Mark, ito pa rin ang kanyang personal na kwarto. Sigurado na magaalala siya kaoag ang isang stranger ay gumagamit ng kanyang banyo at kama, at natutulog pa gamit sa isang tuwalya. Bukod pa dito, mas napaatras siya nang maalala niya ang suot na twalya ni Mark. Ginamit i
Bumulong si Nina ng isang kasunduan at nagtungo sa kusina para kumain. Pagkatapos nito, nagbihis siya at lumabas.Nagrereklamo si Mary habang nililinis ang master bedroom. Sa sandaling mahiga si Arianne, naramdaman niyang guminhawa ang pakiramdam niya. Ayaw niya dati matulog sa higaan ni Mark, pero hindi niya inaasahan na masanay na siya dito ngayon. Walang nakakaalam kung gaano katagal na ang ingay mula sa baba. Mayroong tunog ng pinto na hinampas at ang pag-click-clack ng takong sa sahig. Nagising si Arianne na may nararamdamang sakit sa kanyang ulo. Hindi siya natutuwa dahil sa ingay na ito, tiningnan niya ang oras at nakita na four o'clock pa lang ng umaga… Hindi niya kailangang hulaan na si Nina ay bumalik na at wala rin naman siyang masasabi na kahit ano. Hindi rin siya pwedeng magalit sa kanya. Nagtakip na lang ng ulo si Arianne at bumalik siya sa pagtulog. Bumangon siya ng ten o'clock noong susunod na umaga at bumulong sa kanya si Mary. "Si Nina ay bumalik ng four o'cl
"Mahangin ngayon. 'Wag kang tumayo dito. Bumalik ka at humiga. Sabihan mo si Mary na ipadala ang pagkain mo sa kwarto." Pumunta si Mark kay Arianne at nilagay si Rice Ball sa kanyang mga braso. Nabugla ulit si Arianne. Pinayagan siya nito na kumain sa kwarto, na binanggit noon ni Mark na hindi ito tamang asal noong nakaraan. Ngayon, si Mark mismo ang unang nag-suggest nito. Sa init ng sandali, napatanong si Arianne, “Pwede bang pumasok sa kwarto si Rice Ball? Hindi ko pa siya nakikita buong araw, natatakot ako na..." Napatigil ng saglit sa paglalakad si Mark. "Huwag kang masyadong kampante. Kapag nakita ko ito, itatapon ko ito." Ang kanyang tono ay hindi masyadong strikto, pero ang kanyang pananalita ay kaswal. Biglang napangisi si Arianne. Ibig ba niyang sabihin ay maaari niya itong dalhin hangga't hindi niya ito nakikita ni Mark? Si Arianne ay hindi nag hapunan sa kwarto dahil gusto alam niyang ayaw ito ni Mark. Hindi sa ayaw niyang gumalaw. Si Nina ay nakikipagdaldalan
Itinulak ng pinto sa sumunod na segundo at tulad ng inaasahan, pumasok si Mark. Napayuko si Arianne dahil medyo nagsisisi siya. Ang kanyang pisngi ay namula mula sa kanyang kaba at ang puso niya ay malakas na tumibok. Mabuti na lang at hindi gumalaw si Rice Ball. Parang maganda ang mood ni Mark ngayon. Bagaman walang ibang tao sa paligid, nakangiti pa rin siya at tinanong pa niya, "Hindi ka komportable?"Sobra ang kaba ni Arianne ngayon, hindi siya mapakali sa mga hindi magandang bagay sa pagitan nila. "Hindi naman, medyo okay na ang pakiramdam ko. Sa tingin ko, pwede na akong bumalik sa trabaho bukas,” maayos ang sagot niya. Nagalit si Mark. "Tumigil ka sa kalokohan mo. Dapat kang magpahinga ng isang buwan sa bahay. Huwag mo akong asarin sa susunod. Hindi ito makakabuti para sayo. Hindi mo ba kayang... pasayahin ako tulad ng ibang mga babae?" Itinaas ni Arianne ang kanyang tingin upang salubungin ang kanyang mga mata. "Tulad nino? Ni Aery Kinsey?" Napatigil sa paghinga si M
Biglang namula si Arianne. Bakit siya naghihinala na may ibang tinutukoy si Mark? Dirty joke ba iyon? Upang maalis ang kakaibang pakiramdam, binuka niya ang kanyang bibig at kumagat sa saging. Nahirapan siyang lunukin ang pagkain. "Hindi ko ito makagat. Pwede mo ba itong ilayo? Mag-iiwan ng amoy dito ang mga prutas." Bahagyang nanlilisik ang mga mata ni Mark habang pinapanood ang medyo nanginginig na labi ni Arianne. Bigla siyang sumandal at hinalikan siya sa labi. Naririnig ni Arianne na nag-ring ang kanyang ulo. Ano ang ginagawa niya! Marami pa silang hindi nalutas na mga problema sa pagitan nila. Hindi ba naiinis ang magkaaway kapag nakikita nila anv bawat isa? Bakit niya hinalikan si Arianne "Umph ... 'Wag..." Sinubukan niyang pigilan si Mark. Pagkabukas pa lang ng bibig ni Arianne ay sinamantala na ito ni Mark. Dinikit niya ang buong katawan niya kay Arianne para mapigilan siyang manlaban. Sa pamamagitan lamang ng isang layer ng kumot sa pagitan ng kanilang mga katawan, h
Itinuwid ni Arianne ang kanyang likuran at deretsong nagtanong, "Ano ang inaasahan mong makuha na sabihin sa akin ang lahat ng ito? Nakikilala mo lang si Mark sa pamamagitan ng tatay niyo. Sa palagay ko, wala ka sa lugar para magsalita ng kahit ano tungkol sa amin. Wala kang pakialam sa relasyon namin ni Mark. Masyado kang naging tsismosa, Miss Moran." Ngumiti si Nina saka bumalik sa kanyang kwarto nang walang sinabi. Itinulak ni Arianne ang pinto at pumasok sa kwarto. Mukhang mahimbing ang tulog ni Mark kaya ang kwarto ay tahimik. Tahimik siyang nahiga na may magulong isipan. Sa tuwing may nagbabanggit ng pagbagsak ng eroplano, pakiramdam niya ay nasasakal siya ng napakabigat na pressure. Lalo niyang gustong hanapin si Mr. Sloane sa lalong madaling panahon para malaman niya ang katotohanan. Umagang umaga, nag-ayos na si Mark para lumabas. Nagmadaling lumabas ng kwarto si Nina. "Mark, lalabas din ako! Pasakayin mo ako! Tinatamad akong magmaneho." Si Arianne, nang marinig ito, a
Kinahapunan, bumalik si Mark kasama si Nina. Hindi lamang iyon, ngunit bumalik din sila nang mas maaga kaysa sa dati. Hindi pa oras para umalis mula sa trabaho si Mark. Si Mark ay palaging maselan sa trabaho; hindi siya makakauwi ng maaga maliban kung nasa ilalim ito ng mga espesyal na kalagayan. Dala-dala ni Nina ang malaki at maliliit na bag ng mga ingredients. Punong-puno rin ang mga kamay ni Mark. Pagpasok pa lang ni Nina sa pintuan ay sumigaw siya ng tulong. "Mary, halika at tulungan mo akong buhatin ang mga ito!" Dahan-dahang lumabas si Mary sa kusina. Nang makita niya ang mga ingredients, agad niyang sinabi, "Meron kami ng mga ito sa bahay. Bakit ang dami mong binili?” Ngumisi si Nina sa kanya. "Ayokong maging isang freeloader! Hindi ako magiging masaya na maging freeloader kapag magtatagal ako dito. Ito ang lahat ng mga bagay na gusto namin ni Mark, kaya gamitin lamang ang mga bagay na binili ko para sa hapunan ngayong gabi." Nang makita na walang sinabi si Mark, walang
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy