Sabi ni Mark, “Gusto niyang humiram ng pera. May pagkakataon na gumaling si Aery, ngunit gagastos ito ng malaking halaga para sa kanyang follow-up na paggamot, at magiging napakahabang proseso ito. Parang may mga isyu sa kumpanya niya sa ngayon at nahihirapan siya sa cash flow niya, kaya wala siyang choice kundi hilingin ito sa akin.”‘Pahiram ng pera, sabi mo?’ Medyo nakaramdam ng sama ng loob si Arianne. 'Mas gugustuhin pa ba ni Helen na hanapin si Mark kaysa sa sarili niyang anak?'Napakagat labi si Arianne. “Ikaw ang hinihiling niya, hindi ako. Kaya, gawin mo ang gusto mo. Hindi mo kailangang sabihin sa akin."Naglakad si Mark sa gilid ni Arianne at umupo bago inabot ang kamay para hawakan ito sa balikat. “Bakit niya ako hahanapin? Hindi kaya dahil sa relasyon natin? Pareho lang, ako man o ikaw ang hinahanap niya, kaya kailangan bang mag-iba nang malinaw? Sinasabi ko sa iyo na hingin ang iyong opinyon; the person who’s asking for a loan is your mom after all. Alam kong hindi mo
Inayos ni Tiffany ang kanyang postura para matingnan niya ito, harap-harapan, at maipakita ang buong kaluwalhatian ng kanyang nakakaakit na ngiti.“Magsasapat pa ba ako sa pagtingin sayo, hon? Hindi! hinding-hindi ko! Kailanman! Magsawa ka sa gwapo mong mukha, puddin’! Kita mo, ikaw ang isang mahalagang starburst na pinagdaanan ko sa buhay para lang mahanap at makuha ang akin; Do you really think I’m gonna deny myself from staring at my husband, looking damn fine every single day, hmm? Ha! Sinasabi ng mga tao na ang pag-aasawa ay kung paano mo masira ang spell ng pag-ibig, ngunit hindi para sa akin, tao, hindi para sa akin. Dahil sa bawat araw na kasama kita, lalo lang akong naiinlove ng nakakabaliw! Mahal na mahal kita! Purrrrrrrrr…”Nakita ni Jackson ang kanyang balat na gumagapang sa real-time habang siya ay gumagapang. “Ano ba...nangyari lang? Hindi ka ganito... cringey noon, r-right? The hell knocked you on the head and changed you, babe?"Nakakatakot, tila hindi nasaktan si Ti
Si Summer, na nakikinig mula sa lahat ng paraan pabalik sa silid-kainan, ay natawa nang husto kaya nabulunan siya sa kanyang pagkain. “Ha—uh, uh hem! Ubo, ubo, ptooey! Hahahaha! Hesukristo, Lil’ P! Ilang taon ka na ulit? Ang maliit mong boombox na iyon ay talagang makakapagsabi ng mga pinakakahanga-hangang bagay! Kung mas matanda ka ng ilang taon, sinampal ka na ng nanay mo ngayon! C’mon, you rascal, ang pangit lang ng kapatid mo sa ngayon—kapag tumanda na siya, gagaling lang siya, pwede ka na tumaya! Baka mabaligtad ang mga mesa at siya na ang ayaw nang makipaglaro sa iyo!"Naisip ni Tiffany ang hamon ng kanyang anak sa mga kakayahan sa pag-iisip at ibinaba ang kanyang ulo habang ang matinding kirot ay tumusok sa kanyang dibdib. Sa bawat oras na si Lil’ P ay nagsimulang ibuka ang kanyang bibig at ibinabato ang lahat ng uri ng mapang-akit na mga salita sa kanyang kapatid na babae, ang galit na pinapaypayan niya sa loob ni Tiffany ay tunay at totoo. Hindi pa ba sapat ang paghihirap ni
Biglang umupo si Tiffany sa kanyang puwitan habang nakabuka ang kanyang mga daliri sa kwelyo ni Jackson. Ang kanyang mga mata ay basa pa rin ng luha, ngunit ang kislap ay kahit papaano ay napuno ng panibagong bahid ng pang-aakit. "Hindi ka pa rin pupunta ngayong gabi..."Bahagyang nagdilim ang mga mata ni Jackson. “Damn it. Kinuha ang iyong pain."Tumango si Tiffany. “As if I could ever create any scheme as good as yours! Talaga, hindi ka ba mangunguna?"Bumilis ang tibok ng puso ni Jackson. Kung paano niya itinaas ang kanyang boses, ang tono na ginamit niya, at ang hitsura ng kanyang mukha... Ang laro ng pang-aakit ng babaeng iyon ay tunay na sumikat sa lahat!…Kinabukasan sa Tremont Estate, ang pagbabalik nina Arianne at Mark ay sinalubong ni Henry na personal na lumabas ng pinto. “Welcome home, Mr. Tremont; Madam. May bisita ka sa bahay."Napahinto sila sa kanilang mga hakbang. Wala sa kanila ang inaasahan na makakasama noong araw na iyon, bagama't tumango si Mark. "Mm, naiin
Hindi na nakatiis si Mark na panoorin ang kanilang palitan. Tumayo siya at hinila ang braso ni Arianne, nagmumungkahi, “Sige, tama na. Naaalala ko si Smore na may ilang mga takdang-aralin mula sa paaralan ngayon, at marahil maaari mong tingnan at makita kung ginagawa niya ang mga ito. Hayaan mo akong hawakan ito.”Tugon ni Arianne na walang salita at nagtatampo bago tumalikod sa kanila at naglakad palayo.Dinala siya ng kanyang katapangan hanggang sa isang sulok, kung saan walang ibang naroroon, bago ito gumuho at tumambad sa kanyang namumulang mga mata. Ang katotohanan na humiram si Helen ng malaking halaga mula sa kanya ay hindi kailanman ikinadismaya sa kanya—ito ay ang paghahayag na pagkatapos na talikuran si Arianne, ang buhay ni Helen ay hindi bumuti. Ang makita siyang paikot-ikot, na talagang nagmamakaawa para sa kawanggawa, ay isang kirot sa kanyang puso, at kinasusuklaman niya ang pakiramdam ng pagkabalisa na iyon.Sa ibaba, sinubukan ni Mark ang lahat para aliwin si Helen.
Sa huli niyang walang humpay na pag-rolyo, sa wakas ay nagsalita si Arianne. “Masyadong busog para makatulog? Bumangon ka at gumalaw, kung gayon."Sa ilang kadahilanan, nakaramdam siya ng pagkabalisa. Sinubukan niyang hilahin siya sa kanya bilang panlunas. "Maaaring sabihin ang parehong tungkol sa iyo. Alam mo kung ano ang nasa isip ko, hindi ba? Magiging tapat ako sa iyo—kung gusto mong makita ang iyong ina, magagawa mo. Laging, kahit kailan mo gusto. Hindi mo kailangang maapektuhan ang kawalang-interes pagkatapos mong makita siya sa bawat oras; Alam kong gusto mo siyang makita ng husto."Nang marinig niya ang pagbanggit niya ay sinindihan ni Helen ang kanyang piyus, dahilan upang itulak niya ito palayo sa kanya sa pagkabigo. “Wag mo siyang banggitin! Ayaw niya akong titigan, kaya bakit ako magsusumamo sa kanya na tumingin sa akin na parang malungkot, nakakaawa, ha? Hindi ako wala sa aking dignidad at pagmamataas, alam mo; there's no way I would still come with puppy-dog-eyes na nag
Alas sais ng umaga, isang malakas na nakakairitang tunog ang bumulaga kay Arianne sa kanyang pagtulog. Hindi ito ang kanyang karaniwang oras para gumising, at wala siyang balak na magsimula ngayon. Itinulak niya si Mark, senyales na tulungan siyang makuha ito. Ang lalaki ay mahinang sumunod at tumayo mula sa kanyang kama, kinuha ang kanyang telepono at sinipat ang pangalan ng tumatawag bago ito ipinasa kay Arianne. “Ang iyong telepono; ito ay Melanie. Kunin mo." Inilagay ni Arianne ang telepono sa kanyang tainga. “Mmm, helloww? Melanie? Bakit maagang tumawag?" Mula sa kabilang panig ng telepono, ang boses ni Melanie ay mapanganib na magaan at halatang nanginginig, “A-Arianne... T-Teo... Siya... Siya ay dinukot... Nasa m-media na ito... D-Hindi mo ba alam pa?" Agad na napawi ang hamog ng pagtulog sa paligid ni Arianne. "Anong sinabi mo?! A-Anong nangyari?!?!” Laking gulat ni Mark, ang plano niyang bumalik sa kanyang pagkakatulog ay agad na napigilan, at bilang tugon, gumulong
Litong-lito si Arriane at hindi alam ang kanyang dapat isipin.Hindi nagtagal ay ibinaba niya ang tawag at nag-iisang tumayo sa banyo, desperadong sinusuklay sa kanyang alaala ang kamakailang pag-uugali ni Mark upang makahanap ng anumang abnormalidad.Hindi sana pinaghihinalaan ni Arianne si Mark bago sinabi ni Melanie ang kanyang kaso. Ngunit sa sandaling itinaas ng babae ang kanyang mga punto, hindi napigilan ni Arianne na sundin ang takbo ng haka-haka. Oo, gustong paniwalaan ni Arianne na si Mark ay nasa malinaw, ngunit kahit na siya ay umamin na siya ay palaging may kakayahang magkatulad na kalupitan.Talagang naging apoplectic siya noong gabing natagpuan niya ito kasama si Mateo. At gayunpaman maliban sa pagbugbog sa lalaking iyon sa lugar bilang isang labasan ng kanyang galit, lumabas si Mark sa karanasan na halos hindi naapektuhan. Walang follow-up sa kaganapan; wala man lang nabanggit sa mga sumunod na araw. Ang paraan ng kanyang pag-arte ay malayo lamang sa kanyang pagkatao