Ang kaguluhan ay sapat na nakakaakit ng isang doktor at ilang mga nars, ngunit wala ni isa sa kanila ang nagtagumpay sa de-escalation. Masyadong lasing ang lalaki sa gantimpala, an-eye-for-an-eye justice na hindi na niya iniisip ang anumang bagay.“Kung gusto mong manampal ng masama, sampalin mo ako! Kung mayroon kang mga bola upang gawin iyon, pagkatapos ay halika, ipakita sa akin kung ano ang mayroon ka!" bulyaw ni Arianne sa lalaki habang nauuwi sa pagkabalisa ang pasensya niya. "Ngunit ito ay mas mahusay na maging ang katapusan ng hangal na away sa pagitan ng mga bata, naririnig mo? Sa sandaling sinaktan mo ako, anumang bagay na darating pagkatapos ay mahigpit sa pagitan nating mga matatanda!"Sumakay si Tiffany at pinagtanggol si Arianne. “Ano ba talaga ang impiyerno! Trip mo, girl?! Ang taong ito na winawagayway mo ang iyong pulang tela ay may tangkad ng kalabaw, alang-alang sa Diyos! Maaari niyang literal na sampalin ang buhay na liwanag ng araw mula sa iyo! Makinig, hon, magi
Dahil sa over-the-shoulder throw na iyon ay tila naglaho ng parang bula ang kayabangan ng lalaki. Nanatili siyang nakahiga s sahig, at napatigil ng ilang segundo bago siya tumayo ulit. “Ikaw… t*ngina mo! Mandurugas ka!”Pinitik ni Jackson ang isang maluwag na hibla ng kanyang bangs palayo sa kanyang noo, walang pakialam. “Meh, ang bagal mo lang. Maaari mong subukang ituro muli ako kung hindi ka naniniwala sa akin. sa personal? Pinaninindigan kong pinakamahusay na pag-usapan ito, ngunit hey, kung gusto mo ng gulo, sino ako para tanggihan ka? Sa totoo lang, hindi kailanman natalo ang Jackson West sa sinuman sa isang laban."Jackson... Kanluran? Isang kakaiba, malabo na pakiramdam ng pagiging pamilyar ang lumitaw sa isip ng ama. Kinuha niya ang malabo at sinubukang gumawa ng higit pang mga detalye, ngunit sa kasamaang palad, ang lalaki ay nagkaroon ng isang bungo ng maraming beses na masyadong malaki para sa kanyang utak. “Pahhh, you can be Jackie East or North or whatever for all I car
Isa sa ilang mga bagay sa buhay na nagpapagalit kay Arianne ay ang makita na saktan ng isang lalaki ang kanyang asawa. Ang mismong kilos nito ay sumakit sa kanyang mga mata at umukit ng pagkasimangot sa kanyang mukha. "Babayaran namin ang mga medikal na bayarin ng iyong anak, at iyan ang aming huling salita sa bagay na iyon. Excuse us, hindi kami interesado sa internal debacle ng iyong pamilya—at talagang, ang mga bagay na iyon ay kabilang sa mga hangganan ng iyong bahay, hindi ba? Ang ilabas ito sa mga lansangan na ganoon—Diyos, nakakahiya! Sa totoo lang, kung tayo ay mahigpit na layunin dito, kung gayon ang lahat ay may kasalanan dito. Lahat tayo ay kailangang umuwi at turuan ang ating mga anak ng wastong asal.”Sa kasamaang palad, ang plano ni Arianne ay nahadlangan sa sandaling sila ay bumalik sa bahay-Smore ay sprinted up ang hagdanan sa kanyang silid bago ito bolting sarado mula sa loob. Ilang minutong kumatok si Arianne sa pinto, ngunit ayaw sumagot ng brat. “Umalis ka na, Mama
Tumango si Arianne. "Ang menu, please. Paki-abot sa akin.”Biglang nagtanong ang waitress, "Ikaw lang mag-isa dito, hmm?"Tumigil sandali si Arianne. Sa totoo lang, gusto niyang isama si Mark noon pa man, ngunit hindi siya nagkaroon ng pagkakataon... At siyempre, nagkaroon lang sila ng matinding away na nagpabigat sa kanyang puso ngayong naaalala niya ito. “Oo... Mag-isa yata akong kakain ngayong gabi. Ang mga simpleng pagkain ay sapat na para sa isang taong kumakain ng mag-isa."Pagkatapos pumili ng kanyang mga pagkain, kaswal niyang tinanong, “So, andito ba ang boss mo? Ever since the restaurant’s opening, parang lagi siyang nandiyan, ha? Pero wala siya ngayon... Bakit ganun?""Nakalabas siya kaninang hapon," nakangiting sagot ng waitress. "Hindi ako sigurado kung babalik siya sa gabi, ngunit kung hinahanap mo siya ngayon, maaari mo siyang bigyan ng singsing."Ngumiti si Arianne sa kanya. “Ay, wala lang. nagtatanong lang naman ako. Anyway, huwag mong hayaang itago kita."Mabili
Tinimplahan ni Arianne ang bawat pagkain na nasa mesa. “Hindi, sa totoo lang, masarap silang lahat para sa akin! Sa totoo lang, hindi ako yung tipong magsisinungaling hangga’t maari,” sagot ni Arianne. “Napaka-successful ng business mo, pre. Nakakapagtaka lang, hindi ba? Dahil ibang business ang tinatahak ng pamilya mo, hindi ba sila magkakaroon ng kaunting opinyon tungkol sa pagfocus mo sa iyong restaurant?"Bumaba ang mga mata ni Mateo sa sahig at umiling. “Lagi silang gumagalang sa mga pinili ko sa buhay. Anumang bagay na gusto kong gawin ay hindi nahaharap sa pagsalungat ng aking pamilya—sa karamihan ng mga pangyayari, gayon pa man. Siyempre, hindi ko rin kayang talikuran ang negosyo ng pamilya, kaya sa palagay ko pagkatapos ng ilang sandali ay hindi ko na mapapanood ang aking restaurant nang madalas hangga't gusto ko."Tumango si Arianne. "Sumasang-ayon ako. Hindi ko nais na gumugol ka ng masyadong maraming oras at tumuon din sa isang kainan. Ang pangunahing negosyo ng iyong pam
Medyo masakit ang ulo ni Arianne. “Tumigil ka muna sa pag-iyak at hayaan mo akong tingnan iyan! So, inagaw ni Chubby Chuck ang laruan ni Lil’ P at tinulak pa siya, tama ba? Tamang protektahan mo ang iyong nakababatang kapatid, pero hindi naman tama na lapitan mo siya at bigla nalang sapakin ‘di ba? Paano kung nasugatan mo ang kanyang mga mata o kung anumang mahalagang parte ng katawan niya? Dapat muna tayong maging mabait; kung hindi natin sila magagawang makausap, saka tayo magsusumbong sa mga guro. Hindi makaligtaan ng mga guro ang sitwasyon mula nang mangyari ito sa paaralan. Siyempre, hindi ko hinihiling na itago mo ito sa loob at huwag gumanti kapag binu-bully ka. Malaya kang lumaban kung may unang nanakit sa iyo. Kailangan mong maging matigas kapag kailangan mo, pero kailangan mo ring timbangin ang kalubhaan ng sitwasyon."Habang nagsasalita si Arianne, mas naagrabyado si Smore. Iyak siya ng iyak, nahihirapan siyang lumuhod. Niyakap siya ni Arianne na hindi na nakatiis na makita
Noong weekend, niyaya ni Melanie at Tiffany si Arianne na magkita sa restaurant ni Mateo, ngunit tumanggi siya.Hindi alintana kung ang kakaibang pakiramdam na ibinigay sa kanya noon ni Mateo o ang kasinungalingang ibinunyag ni Mark, wala na siyang dahilan upang pumunta doon muli.'Ang mas kaunting problema ay mas mabuti. Hindi ko pa nagawang talunin si Mark sa mental games. Pakiramdam ko ay napaamo ko lang siya kapag naging masunurin siya, ngunit sa sandaling ilabas niya ang kanyang mga pangil, hindi ko na siya makokontrol.'Pagdating nila sa restaurant, habang nag-o-order siya ng kanyang pagkain, nagreklamo si Tiffany, “D*mn it, it's such a rare opportunity for us to be able to come out and have fun on the weekend, yet Ari refused to join in and iiwan tayong dalawa sa sarili natin. Hindi ba niya sinabing na-in love siya sa pagkain sa restaurant ni Mateo? Palihim ba siyang pumupunta rito sa likuran natin at ngayon ay pagod na sa pagkain dito?”Si Melanie ay medyo mas maselan kaysa
Hindi alam ni Arianne kung pupunta ba siya dahil wala namang ibang nakalagay sa text message.‘Nasa bahay si Mark tuwing weekend, kaya wala akong maisip na dahilan para lumabas ngayong gabi.’ Sa isiping iyon, naisipan ni Arianne na tanggihan si Mateo. Gayunpaman, bago pa man niya matapos ang pag-type ng pangungusap, pinadalhan siya ni Mateo ng isa pang text message. ‘Alam kong maaring medyo mahirap para sa iyo na tanggapin ang aking kahilingan, ngunit ito ay matagal na kong hiling at kinailangan ko ng maraming lakas ng loob upang makapagpaalam sa iyo nang pribado. Marami akong gustong sabihin sa iyo; matutupad mo ba ang hiling ko?'Sa sandaling iyon, kinumpirma ni Arianne na hindi si Melanie ang liwanag ng buhay ni Mateo—ito ay walang iba kundi siya.‘Di ko maintindihan sa buhay ko kung bakit may taong magtatago sa akin sa puso nila sa loob ng maraming taon. Matagal na akong may impluwensya kay Mateo, pero hindi ko pa siya kilala noon. Ang lahat ng ito ay naging hindi patas para sa
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy