Tinimplahan ni Arianne ang bawat pagkain na nasa mesa. “Hindi, sa totoo lang, masarap silang lahat para sa akin! Sa totoo lang, hindi ako yung tipong magsisinungaling hangga’t maari,” sagot ni Arianne. “Napaka-successful ng business mo, pre. Nakakapagtaka lang, hindi ba? Dahil ibang business ang tinatahak ng pamilya mo, hindi ba sila magkakaroon ng kaunting opinyon tungkol sa pagfocus mo sa iyong restaurant?"Bumaba ang mga mata ni Mateo sa sahig at umiling. “Lagi silang gumagalang sa mga pinili ko sa buhay. Anumang bagay na gusto kong gawin ay hindi nahaharap sa pagsalungat ng aking pamilya—sa karamihan ng mga pangyayari, gayon pa man. Siyempre, hindi ko rin kayang talikuran ang negosyo ng pamilya, kaya sa palagay ko pagkatapos ng ilang sandali ay hindi ko na mapapanood ang aking restaurant nang madalas hangga't gusto ko."Tumango si Arianne. "Sumasang-ayon ako. Hindi ko nais na gumugol ka ng masyadong maraming oras at tumuon din sa isang kainan. Ang pangunahing negosyo ng iyong pam
Medyo masakit ang ulo ni Arianne. “Tumigil ka muna sa pag-iyak at hayaan mo akong tingnan iyan! So, inagaw ni Chubby Chuck ang laruan ni Lil’ P at tinulak pa siya, tama ba? Tamang protektahan mo ang iyong nakababatang kapatid, pero hindi naman tama na lapitan mo siya at bigla nalang sapakin ‘di ba? Paano kung nasugatan mo ang kanyang mga mata o kung anumang mahalagang parte ng katawan niya? Dapat muna tayong maging mabait; kung hindi natin sila magagawang makausap, saka tayo magsusumbong sa mga guro. Hindi makaligtaan ng mga guro ang sitwasyon mula nang mangyari ito sa paaralan. Siyempre, hindi ko hinihiling na itago mo ito sa loob at huwag gumanti kapag binu-bully ka. Malaya kang lumaban kung may unang nanakit sa iyo. Kailangan mong maging matigas kapag kailangan mo, pero kailangan mo ring timbangin ang kalubhaan ng sitwasyon."Habang nagsasalita si Arianne, mas naagrabyado si Smore. Iyak siya ng iyak, nahihirapan siyang lumuhod. Niyakap siya ni Arianne na hindi na nakatiis na makita
Noong weekend, niyaya ni Melanie at Tiffany si Arianne na magkita sa restaurant ni Mateo, ngunit tumanggi siya.Hindi alintana kung ang kakaibang pakiramdam na ibinigay sa kanya noon ni Mateo o ang kasinungalingang ibinunyag ni Mark, wala na siyang dahilan upang pumunta doon muli.'Ang mas kaunting problema ay mas mabuti. Hindi ko pa nagawang talunin si Mark sa mental games. Pakiramdam ko ay napaamo ko lang siya kapag naging masunurin siya, ngunit sa sandaling ilabas niya ang kanyang mga pangil, hindi ko na siya makokontrol.'Pagdating nila sa restaurant, habang nag-o-order siya ng kanyang pagkain, nagreklamo si Tiffany, “D*mn it, it's such a rare opportunity for us to be able to come out and have fun on the weekend, yet Ari refused to join in and iiwan tayong dalawa sa sarili natin. Hindi ba niya sinabing na-in love siya sa pagkain sa restaurant ni Mateo? Palihim ba siyang pumupunta rito sa likuran natin at ngayon ay pagod na sa pagkain dito?”Si Melanie ay medyo mas maselan kaysa
Hindi alam ni Arianne kung pupunta ba siya dahil wala namang ibang nakalagay sa text message.‘Nasa bahay si Mark tuwing weekend, kaya wala akong maisip na dahilan para lumabas ngayong gabi.’ Sa isiping iyon, naisipan ni Arianne na tanggihan si Mateo. Gayunpaman, bago pa man niya matapos ang pag-type ng pangungusap, pinadalhan siya ni Mateo ng isa pang text message. ‘Alam kong maaring medyo mahirap para sa iyo na tanggapin ang aking kahilingan, ngunit ito ay matagal na kong hiling at kinailangan ko ng maraming lakas ng loob upang makapagpaalam sa iyo nang pribado. Marami akong gustong sabihin sa iyo; matutupad mo ba ang hiling ko?'Sa sandaling iyon, kinumpirma ni Arianne na hindi si Melanie ang liwanag ng buhay ni Mateo—ito ay walang iba kundi siya.‘Di ko maintindihan sa buhay ko kung bakit may taong magtatago sa akin sa puso nila sa loob ng maraming taon. Matagal na akong may impluwensya kay Mateo, pero hindi ko pa siya kilala noon. Ang lahat ng ito ay naging hindi patas para sa
Natawa si Mateo sa kanyang sarili. "Tama ka, maaaring mukhang kalokohan ito sa iyo, ngunit pinanghahawakan ko ito ng ganito katagal. Minsan, kinasusuklaman ko ang sarili ko dahil sa pagkatao ko, kung paano ako patuloy na humahawak sa isang tao nang hindi ko siya makakalimutan. Naalala ko ang unang beses na nakilala kita; nasa art studio kami sa school. Noong panahong iyon, ang lahat ay nagpapahinga habang ikaw lang ang nakaupo doon, gumuguhit na may seryosong ekspresyon sa iyong mukha habang nakaupo ka sa araw... Sinubukan kong lumapit sa iyo, ngunit palagi mong tatanggihan ang sinuman sa paglapit sa iyo. Bukod kina Tiffany at Will, hindi mo nagawang tanggapin ang sinuman sa iyong lupon. At saka, aalis na sana ako papuntang ibang bansa, kaya hindi ko sinasadyang mapalapit sa iyo. Pagkatapos noon, nagpatuloy ako sa pag-iisip, kung naglagay ako ng kaunting pagsisikap, magagawa ko bang maging katulad ni Tiffany at Will... Isa sa iyong mga kaibigan? At least, hindi ako magsisisi."Ang pag
Natauhan muli si Arianne at nagmamadaling pumunta sa harapan para paghiwalayin sila. "Marka! Hindi ito ang iniisip mo! Hayaan mo akong magpaliwanag!"Agad siyang tinulak ni Mark. “Bastos ka!”Naka-high heels si Arianne, kaya hindi na matatag ang mga paa niya sa damuhan. Ngunit matapos itulak ni Mark, agad siyang bumagsak sa lupa at tumama ang palad niya sa bato, na naglabas ng taimtim na sigaw ng sakit mula sa kanya.Parehong dumudugo ang ilong at bibig ni Mateo. Itinaas niya ang kanyang mga kamay upang protektahan ang kanyang mukha habang sinusubukan niyang magpaliwanag. "Ginoo. Tremont, hindi ito ang iniisip mo. Mabuti kung hindi mo ako maintindihan; Wala akong pakialam kung paano mo ako makitungo. Pero hindi mo dapat intindihin si Arianne!"Nang pumasok sa pandinig ni Mark ang mga salitang pang-proteksyon, naramdaman lang niya na mas malinaw na talagang may nangyayari sa pagitan nina Mateo at Arianne. Ang anumang paliwanag sa puntong iyon ay magmumukha lamang na mas malungkot.
Hindi akalain ni Arianne na magiging ganito katuwid ang ugali niya dahil sa bagay na ito. Naisipan niyang ipaliwanag sa kanya ng maayos ang mga bagay-bagay at sana ay maiintindihan siya ni Mark. Gayunpaman, hindi lamang siya tumanggi na makinig sa anumang paliwanag, hinampas pa niya si Mateo at itinapon ito sa lupa ng dalawang beses. Higit sa lahat, ayaw niyang pinapanood siya ng iba at sinusundan din siya; kinasusuklaman niya iyon mula pa noong una!'Sinasabi niya na pinakaayaw niya ang pagtataksil, ngunit hindi ko man lang naisip na ipagkanulo siya. Hindi dapat ako madamot na yakapin ang isang taong umaalala sa akin sa loob ng maraming taon, iyon lang.'Sinabi ko rin na ayaw kong pinapanood at sinusundan, ngunit patuloy niyang ginagawa iyon...'Nang maisip ni Arianne kung gaano kalmado si Mark bago siya umalis, nakita niyang biro ito. ‘Malinaw niyang alam na nagsisinungaling ako, pero nagagawa pa rin niyang magpanggap na parang walang nangyayari. Naghihintay ba siya ng sandali par
“Kahit sino?”Malamig na binitawan ni Mark ang kamay ni Arianne habang sinasabi niya ang mga katagang iyon.Tumayo si Arianne. “Isang yakap lang, napakanormal na gawin. Bakit mo sinasabi 'kahit sino man'?"Naglakad si Mark patungo sa roof-to-floor window bago umupo at nagsindi ng sigarilyo. "Maraming babae ang nagkakagusto sa akin. Dapat ko bang yakapin silang lahat? Kung iyon ang kaso, wala na akong gagawin pa. Bakit hindi mo maibigay sa kanya? May asawa ka na, at hindi mo man lang ako tinanong. Wala ba akong karapatang magalit? Ganoon ba kahirap para sa iyo na aminin ang iyong mga pagkakamali?"Tuluyan nang natahimik si Arianne. ‘Tama siya. May dahilan at karapatan naman siya para magalit sa akin.'Kung bakit ako pumayag sa kahilingan ni Mateo noong una ay dahil marami siyang nagawa para sa akin at iniisip niya ako sa lahat ng mga taon na ito na hindi ko maiwasang makaramdam ng kaunting hiya at isipin na ito ay isang pasanin na kailangan malutas sa lalong madaling panahon.‘Fur