“Parehas lang ‘yon.,” kalmadong sagot ni Mark. “Wala siyang pagkakakilanlan. Hindi madaling hanapin siya kung gusto niyang itago ang sarili. Natatakot ako na maghintay na lang tayo hanggang sa muli niyang ipakita ang kanyang mukha.”“Kahit si Jackson, na magaling sa self-defense, naputol. Kung ikaw o ako ay tumakbo sa Seaton, baka mawalan tayo ng buhay…” Nilapitan ni Alejandro si Jackson para sa nakakagulat na dahilan.Galit na nagngangalit si Jackson. “Ano ang ipinahihiwatig mo? May mga bagay na hindi kayang lampasan, okay? Siya f*cking snucked isang atake sa akin. Tigilan mo na ang pagmumuni-muni. Hintayin mo na lang akong makalabas sa ospital na ito. Ibagsak muna kita. Tiyak na malaki ang bibig mo, kontrabida kang peste.”Natawa si Alejandro sa halip na magalit. “Maaaring naiinis ka, pero wala ka namang magagawa di ba? Kung gusto mo akong bugbugin, tatayo ako dito, tahimik lang. I swear na hindi ako lalaban, basta makabangon ka sa kama at magtaas ng kamao.”“Enough,” walang maga
Lumabas si Mark sa wasak na kwarto. Ang kanyang mamahaling leather na sapatos ay nabahiran na ng nalalabi mula sa pagsabog. Hindi siya mas kalmado kaysa kay Arianne. Naglakad siya patungo sa hagdan at umupo sa balkonahe. "May sigarilyo ka ba?"Bumunot ng sigarilyo si Alejandro at iniabot sa kanya. “Ito ang unang beses na nakita kitang ganito. Ayos ang bata. Wala siya sa bahay. Hahanapin ko siya ngayon din."Huminga si Mark ng ilang hithit ng sigarilyo bago siya unti-unting kumalma. Tinawag niya ang kasambahay para tanungin ang sitwasyon. Batay sa sagot ng kasambahay, isang lalaking nakasuot ng utility uniform ang dumating sa bahay bandang ala-1 ng hapon, na nagsasabing tinitingnan ang aircon. Nakasuot siya ng face mask at baseball cap. Hindi niya masyadong makita ang mukha nito. Wala noon si Henry, kaya isang kasambahay lang ang sumunod sa nag-aayos sa itaas. Inakala ng lahat na pinatawag ni Henry ang repair man, kaya walang nagtanong dito.Tumayo ang kasambahay at pinagmamasdan ang
Pagkarinig nito ay agad na sumagot si Arianne para kay Mark. “Oo! Pupunta tayo, ngayon din!"Hindi tumutol si Mark. Sumilay ang mga sulok ng labi ni Alejandro sa isang ngiti. “Iyan ang tamang pagpili! Kailangan kong magmadaling umuwi para sa hapunan. Tigilan mo na ang panliligaw. Bigyan ang mga kawani ng Tremont Estate ng mahabang bakasyon. I can't sustain that many mouths, ni kulang ako ng staff.”Sa wakas, tanging sina Arianne, Mark, Aristotle, at Mary ay magkasamang pumunta sa Smith Manor. Hindi mahiwalay si Aristotle kay Mary, kaya kailangan niyang sumama.Personal na naghanda ng malaking kainan si Melanie nang malaman niyang darating sina Mark at Arianne. Dati siyang hinihintay, kamay at paa, noong siya ay nakatira sa mga Larks. Ngayong may asawa na siya, wala na siyang ibang hilig maliban sa pag-aalaga sa kanyang baby kaya naman nahasa niya ang kanyang husay sa pagluluto.Ang magiliw na saloobin ni Melanie ay naging dahilan upang hindi komportable si Alejandro. “Hindi sila bi
Pareho ang identity ng dalawang ito, si Alejandro ay nakababatang kapatid ni Mark mula sa ibang ina at si Aery ay ang kanyang nakababatang kapatid na babae mula sa ibang ama, kaya paano naging iba ang trato nila sa kanilang mga kapatid? Marahil ito ay dahil alam ng ilang tao kung kailan dapat aminin ang kanilang mga pagkakamali at magbago habang ang iba ay ayaw magbago.Ang mga tao ay hindi kailanman perpekto at parati silang nagkakamali, pero ang ilan ay karapat-dapat na patawarin habang ang iba ay hindi.Ang pinsalang idinulot ni Aery kay Tiffany ay hindi na maibabalik at ang pangyayaring iyon ay maituturing na tinik sa puso ni Arianne. Kahit pa sangkot si Alejandro sa bagay na iyon, mas malaki ang responsibilidad na si Aery ang may pakana nito dahil sa simula pa lang ay hindi sinasadya ni Alejandro na saktan si Tiffany.Higit pa rito, ang mga aksyon ni Alejandro ay maaaring napakatindi, pero ang lahat ito ay may magandang dahilan. Walang paraan para maiwasan niya ang anumang away
Sa halip na ipakita ang pagiging mabagsik na tao na kakaunting salita lamang ang sasabihin, si Henry ay biglang tumawa ng malakas at napuno ng emosyon. Maging ang kanyang mga mata ay may kumikinang na bagay na masasabing mula sa mga luha. “Loko ka talaga, gusto mo ba talagang mamatay ako? Hindi mo na ako kailangang ilibing. Empleyado lang ako ng Tremonts, hindi ang senior mo. May sarili akong funeral arrangements pagdating ng panahon."Hinila ni Mark ang kumot ni Henry at pinainit ang kanyang katawan. “Senior ka na sa paningin ko. Naging ganito ako dahil sayo. Itinuturing kitang ama kaysa sa aking tunay na ama.”Napabuntong-hininga si Henry. “Kahit anong mangyari, tatay mo pa rin siya at kailangan mo nang kalimutan ang nakaraan. Dapat umuwi ka kaagad. Magiging maayos ang kalagayan ko dito at madi-discharge na ako sa loob ng dalawang araw. Gagawin ng mga tauhan ko ang kanilang makakaya para mahanap ang kinaroroonan ni Seaton; Aayusin ko ito para sa iyong kapakanan. Ipinapangako ko na
Kahit papaano ay nakahinga ng maluwag si Mark nang makuntento siya sa kanyang narinig.Humithit muna ng sigarilyo si Alejandro bago nagpatuloy. "Sa totoo lang, bukod sa pagiging ambisyosong lalaki, si Seaton ay nakatutok sa Tremont Estate dahil intensyon ng asawa niya na hiwalayan siya. Hanggang doon lang ang abot ng magkakaintindi ko. Pinapatagal pa ni Seaton ang divorce na ito sa kabila ng tagal ng panahon na lumipas. Sa kabilang banda, ang asawa ni Seaton ay nagmamay-ari ng isang bahagi ng shares ng kanyang kumpanya at paniguradong mahihirapan siya sa sandaling nag-divorce sila at ang kanyang asawa ay nakakuha ng isa pang bahagi ng kanyang mga share, at iyon ang dahilan kung bakit target niya ang Tremont Enterprise. Hindi niya kailangang mag-alala tungkol sa bankruptcy kapag nakuha niya ang iyong kumpanya. Naapektuhan ang kumpanya ni Seaton nang magkaroon siya ng problema; ibinenta pa sa amin ng kanyang asawa ang kanyang shares nang walang pag-aalinlangan nang makuha namin ang kump
Napabuntong-hininga si Summer. “Base sa sitwasyon mo ngayon, sa tingin ko ay magiging okay ka lang, pero kinabahan talaga ako sayo. Bakit mo sinabi kay Tiffany na itago sa amin ang katotohanan? Hindi ba sinaksak ka lang naman? Wala namang vital organs na natamaan, pero ito ako nag-aalala dahil tinago mo ito sa akin. Hindi na talaga kaya ng puso ko ang ganitong pressure."Saksak lang...?Lalong naghinala si Jackson sa tunay niyang pagktao. Sasabihin ba talaga ng isang ina ang ganitong mga bagay sa kanyang anak? Kung hindi niya alam ang ugali ni Summer, sa tingin niya ay dapat lang na nagpa-DNA test na siya!Umalis si Summer sa ospital kasama si Tiffany matapos ipilit ni Jackson na umalis sila. Nakipagkita ang dalawa kay Atticus, na babalik na sana sa ward nang paalis na sila, at malungkot na nagtanong si Summer, “Saan ka nanggaling? Ganito ka ba talaga bumisita sa isang pasyente sa ospital? Bakit umalis ka paglipas lang ng dalawang minuto? Nainis si Jackson sa ugali mo kanina.”Nagu
Sa kabila nito, walang intensyon si Arianne na ibalik si Aery sa kanyang buhay dahil walang alinlangang sinusubukan niya lang bumalik para bumalik siya kay Mark. Nanganganib din si Smore na malagay sa panganib kung hindi siya naging maingat. Matapos timbangin ang mga pros and cons, nagpasya si Arianne na huwag pansinin si Aery. Hindi magbabalak ng masama si Seaton kay Aery kung alam niya ang pangit nilang relasyon ni Arianne. Natuwa siya na hindi siya malambot na tao at nagawa niyang balewalain si Aery nang hindi nakokonsensya. Hindi kasing-santo si Arianne gaya ng iniisip ng iba.Ipinaalam ni Arianne kay Helen ang tungkol sa pagbabalik ni Aery at laking gulat niya nang malaman na walang alam si Helen tungkol dito. Nakatakas na si Aery nang makita niyang abala si Helen sa ilalim ng trabaho. Hindi sinundo ni Helen si Aery dahil na rin sa kanyang trabaho.Ipinaliwanag ni Arianne kay Helen ang kay Seaton at nilinaw niya na hindi siya mananagot kung may mangyari kay Aery.Nangako si Hel
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy