Nagpapanic si Arianne. Kasunod nito ay binigay niya ang cellphone kay Mark.Tinawagan ni Mark ang number, ngunit binabaan siya ng tawag sa kabilang linya. Hindi nagtagal, nagpadala ng message ang number: ‘Alam kong hinahanap niyo ako, pero give me a break. Nakakapagod magtago sa inyong lahat. Kung patuloy akong hahanapin ng mga tauhan mo bukas, puputulin ko ang mga kamay ni Aery Kinsey. Napakagandang dalaga, sayang naman kung mawalan siya ng kamay. Bigyan mo ako ng kaunting kapayapaan at katahimikan sa loob ng dalawang araw habang inihahanda mo ang iyong sarili na makipag-usap sa akin tungkol sa negosyo. Hintayin mong kontakin kita. Mula ngayon ay kokontakin natin ang bawat isa.’Para kumpirmahin na hawak niya si Aery, nagpadala si Seaton ng picture ni Aery Kinsey na nakatali sa isang madilim na kwarto. Naka-tape ang bibig ni Aery habang napakalaki ng kanyang mga mata sa sobrang takot. Hindi ito mukhang isang acting. Napakahirap magpanggap na takot tulad ng itsura niya sa litrato.M
Gaano man karami ang kasalanan na nagawa ni Aery, si Helen ay parating nasa tabi niya, na kinukunsinti siya hangga't kaya niya. Gayunpaman, si Arianne ay hindi kailanman gumawa ng kahit anong pagkakamali ngunit siya ang iniwan sa huli. Sinasabi ng mga tao na ang mga batang umiiyak ang binibigyan ng mas maraming pagmamahal. Totoo ba talaga ito?Nanatiling tahimik si Arianne, at nagsimulang humagulgol si Helen. “I’m sorry... hindi ko sinasadyang sabihin iyon. Please, tulungan mo ako, okay? Iligtas mo si Aery.”"Paano mo gustong tulungan kita?" Tanong ni Arianne habang nakatitig sa kanyang mukha. “Ipalit ang buhay ng iba para sa isang buhay? Pinutol ni Seaton ang lahat ng kanyang kontak sa akin, at ang magagawa lang natin ay hintayin na siya ang kumontak sa atin para tanungin kung ano ang gusto niya. Pero malamang ang magiging sagot niya ay buhay para sa isang buhay. Walang ibang bagay na mas mahalaga sa kanya ngayon. Patay na dapat si Seaton ngayon, siya ay naka-blacklist. Hindi na siy
Naramdaman ni Aristotle ang kanyang emosyon at inosenteng nagtanong, "Mama, malungkot ka ba dahil kay Wowa?"Napangiti si Arianne sa kanya. “Hindi naman. Hindi mo alam kung gaano karaming problema ang meron ako. Huwag mo na isipin ito; hindi mo kailangang mag-alala tungkol sa mga ganitong bagay. Masyadong maraming problema ang mga matatanda…”Sinubukan ni Aristotle na hawakan ang kanyang ulo, ginaya ang ginawa ni Mark. Maliit lang siya kaya kinailangan siyang tulungan ni Arianne kaya yumuko siya.Uminit ang puso ni Arianne nang makita ito. “Smore, masaya ako na nandito ka sa akin; walang bagay na hindi ko kayang lampasan. Malaki ang tiwala ko sayo.”Biglang tinulak ni Mark ang pinto at pumasok sa kwarto. “Nag-away ba kayo ng mama mo? Na-kidnap si Aery, kaya dapat nag-aalala siya. Huwag mo na lang pansinin ang sinabi niya.”Napakagat labi si Arianne. “Sinisisi niya ako kung dahil hindi ko pinansin si Aery noong tumawag siya. Ako ba talaga dapat ang sisihin dito? Bakit magiging alal
Nang halos matapos na siya sa kanyang pagkain, tumingin si Seaton sa kanya at inilagay ang ekstrang fast food sa harapan niya sa lupa. “Tatanggalin ko ang tape sa bibig mo at bibitawan ko muna ang mga tape sa kamay mo para makakain at makainom ka. Kung lalagpas ka sa linya, papatayin kita. Naiintindihan?”Tumango sa kanya si Aery. Ang gusto lang niyang gawin ngayon ay kumain ng masarap.Hindi nag-aalala si Seaton na baka bigla siyang sumigaw ng malakas. Napakakaunti ng mga residente sa paligid na ito ay parang isang inabandunang maliit na village. Napakaraming pagsisikap ang kanyang pinagdaanan para mahanap ang lugar na ito. Ang bahay na ito ay original na pag-aari ng isang bachelor. Ang bachelor ay sobrang hirap na ang bahay ay walang iba kundi mga dingding lamang. Bukod sa kahoy na kama, may hindi pantay na upuan at bulok na mesa dito. Ang pamaypay lang ang binili niya dahil hindi na niya kaya ang init.Binigyan niya ang bachelor ng pera bilang upa sa loob ng ilang araw at sinabih
Natakot si Aery. “Sasama ka sa akin? Hindi ba parang hindi komportable ‘yon?"Walang nang pasensya sa kanya si Seaton. "Pwede ka namang hindi gumamit ng kubeta, umihi ka na lang diyan kapag nawalan ka ng kontrol."Ayaw ni Aery na madumihan ang kanyang sarili, kaya wala siyang ibang pagpipilian kundi ang palakasin ang kanyang loob para hayaan siya ni Seaton na gumamit ng banyo sa may garden gamit ang isang lubid. Ang kubeta na ito ay mabaho at napakarumi. Kinailangan niyang hawakan ang kanyang ilong at magsuka bago siya pumasok dito."Huwag kang mag-alala, hindi mawawala sa pang-amoy mo itong kubeta pagkatapos ng ilang araw mong manatili sa ganitong klaseng kapaligiran," mapanuyang sinabi ni Seaton nang makita niya ang hitsura ni Aery. “Walang kwenta kung maiinis ka pa. Masanay ka na lang."Nag-aatubili talaga si Aery na pumasok sa loob, ngunit hindi na niya ito napigilan. Pinilit niya ang kanyang sarili at inilabas ang kanyang lakas ng loob, habang pinipilit niya ang kanyang sarili
Suminghal si Seaton. “Malalaman ko kung gaano ka kahalaga sa kanya pagdating ng panahon. Pwedeng hindi ka mahalaga sa kanya, pero importante sa akin na kapatid mo siya. Sigurado akong pipilitin ni Helen si Arianne na iligtas ka."....Kinabukasan, absent si Arianne sa trabaho dahil abala siya sa pagsama kay Helen sa bahay. Napailing na lang si Helen at hindi siya kayang maiwan ni Arianne.Mas maasikaso pa si Helen kaysa kay Arianne sa mga dumarating na tawag. Hindi mahalaga kung sino ito, hangga't nagri-ring ang telepono ni Arianne, biglang tumatalon si Helen at iisipin na si Seaton iyon. Gayunpaman, lumipas ang isang buong araw ngunit wala silang natanggap na anumang update kay Seaton.Napakahirap para sa kanya na bulag na naghihintay sa paligid. Hindi man lang makakain at makatulog ng maayos si Helen sa bawat gabi na lumipas.Lagpas 9PM na nang sa wakas ay may dumating na tawag mula sa number ni Aery.Kinuha ni Helen ang cellphone mula sa mga kamay ni Arianne bago pa siya makas
Mabilis na tumigil si Arianne sa kanyang kinatatayuan. “Anong gusto mong gawin ko? Makipaglaban gaya ng ginagawa mo ngayon at hayaang magdusa ang isang inosenteng bata? Si Aery ang dahilan kung bakit nangyayari ito sa kanya. Hinding-hindi ito mangyayari kung hindi siya bumalik dito na may masamang intensyon sa pamilya ko. Ano ang gusto mong gawin ko ngayon? Ipagpalit ang sarili ko sa kanya? Bakit ko ito gagawin? Anong karapatan mo para hilingin ito sa akin? Naiintindihan ko na ikaw ay nagpapanic at nag-aalala, pero huwag mong ilabas ang disappointment mo sa akin. Wala kang karapatan!"Pagkasabi nito ay binuhat ni Arianne si Smore at tumakbo papunta sa kwarto niya, agad niyang sinara ang pintuan sa kanyang likuran.Inakala noon ni Arianne na tinalikuran na niya ang nakaraan at napatawad na niya si Helen. Ngunit nang mangyari ito, napagtanto ni Arianne na hindi na niya kailangan patawarin ni Helen, at hindi siya karapat-dapat sa kanyang kapatawaran. Sa huli, si Arianne ay isang bata pa
Pinunasan ni Mark ang glabella niya para pigilan ang sakit ng ulo niya. “Pwede bang huminahon ka? Hindi ko sinabihan ang mga tauhan ko na itigil ang paghahanap. Nag-ayos kami ni Alejandro ng isang bagong grupo ng mga tao na maghahanap sa kanya, dahil masyado nang matagal ang pagma-manipula ni Seaton sa akin. Sa tingin mo ba ay hindi ko pa naiisip ang lahat ng nararamdaman mo? Importante ang oras ngayon; Naiinis na ako ngayon, kaya ‘wag mo nang palalain ang sitwasyon. Hindi mangyayari ang lahat ng ito kung hindi gagawa ng gulo si Aery. At saka, paano siya naging isang bata at hangal? Bata pa ba siya? Hindi nakakapagtaka kung bakit naging spoiled si Aery, dahil sa tinatrato mo sa kanya. Mabuti na lang at hindi mo pinalaki si Arianne!"Nang matapos siya, umakyat si Mark at inutusan ang mga guard na huwag paalisin si Helen sa bahay. Lalong magiging seryoso ang kanilang sitwasyon kung may gawing kalokohan si Helen.Mayroon na lamang silang 10 hours na natitira bago sumikat ang araw, at an
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy