Sayang at napalagpas nila ito. "Daddy, bakit di ako binisita ni Mommy ngayon? Sabi niya makikipaglaro siya sa akin ngaong linggo." Nahimasmasan si Madeline sa boses ni Jackson. Itinaas niya ang kanyang mukha at nakita ang batang lalaking hinihila ang pantalon ni Jeremy, habang nakatingala ito at nagtatanong. Iniabot ni Jeremy ang kanyang kamay at hinaplos ang maliit na ulo nito nang may malambing na ngiti. "Jack, mula ngayong Lunes, pupunta sa Daddy sa isang business trip at di muna makakauwi nang matagal. Kailangan mong makinig sa nanay mo okay?" "Gaano katagal?" Inosenteng tanong ng batang lalaki. Nag-aalinlangang ngumiti si Jeremy. "Mauunawaan mo kapag malaki ka na." Ikinurap ni Jackson ang kanyang malaki, maliwanag at matalinong mga mata. "Edi kailangan kong lumaki nang mabilis para makita ko agad ulit si Daddy." "Baby ko, ang galing mo." Pinuri ni Jeremy. Bigla siyang lumuhod at niyakap si Jackson. "Daddy, anong mayroon sa'yo?" Walang muwang na kumurap si Jackson.
Nagdilim ang mukha ni Jeremy saglit nang makikita ang bagyo sa kanyang mga mata. "Baliw ka na ba? Alam mo ba kung anong sinasabi mo?" Lumiwanag ang mata niya nang may kumikinang na lamig habang ang salita niya ay parang yelo. "Sa mga sinasabi mo, di ka karapat-dapat bilang lola ni Jack!" Kinilabutan si Karen nang mapagtanto niyang nagkamali siya. Kaagad niyang itinama ang kanyang sarili at hininayan ang kanyang boses. "Jeremy, nagkamali lang naman ako ng sinabi kasi sobrang nagagalit ako, pero talagang sinira ng babaeng ito ang pamilya natin sa pakikipagsabwatan kay Felipe." "Wag na nating banggitin ang bagay na ito muna, pero talagang binalak niyang patayin ang lolo mo!" Tinignan nang masama ni Winston si Madeline. "Di ito gagawin ni Linnie." Sinigurado ni Jeremy nang walang alinlangan. Hindi inakala ni Madeline na isang araw ay pagkakatiwalaan siya ni Jeremy nang walang ainlangan, ngunit sa sandaling sinabi niya ito, narinig ni Madeline si Karen na pinagsasalitaan na nama
Lumabas si Madeline sa ospital at dahan-dahang huminto. Ngumiti siya. "Di na dadating ang araw na tatay o tayong dalawa nang magkasama." Kaagad na nabiyak ang puso ni Jeremy nang marinig niya ang mga salitang ito. Tinignan niya ang likod ni Madeline na nasa malapit, pero pakiramdam niya na bundok ang pagitan nilang dalawa. "Eveline? Ikaw talaga yan, Eveline!" Mula sa malayo, tinawag ni Eloise si Madeline sa gulat at tumakbo palapit. Tinignan ni Madeline ang taong unti-unting lumalapit at nagulat. Habang naguguluhan pa siya, nagtanong ang batang lalaking hawak ni Jeremy, "Grandma, bakit pumunta ka rin sa ospital?" Mayroong bakas ng pag-aalala sa mga mata ni Eloise nang sumagot siya, "Wala lang. Nandito lang si Grandma at Grandpa para sa isang routine check-up." "Talaga bang ayos lang kayong dalawa?" Ibinuka ni Madeline ang bibig niya. Nang makitang nag-aalala sa kanila ni Sean si Madeline, isang ngiti ang lumitaw sa mukha ni Eloise. "Wag kang mag-alala Eveline. Ayos lang ta
Nang bumangga ito, nabasag ang mga bintana ng kotse nang lumabas ang usok mula sa harapan ng kotse. Ang mga gulong ay kumakaskas pa rin sa aspaltong kalsada at bumukas ang airbag sa sandaling bumangga ang kotse. Sa sandaling ito, lalong hinigpitan ni Jeremy ang yakap niya at ibinuhos niya ang lahat para protektahan si Madeline. Nang marinig ang mahihina at nasasaktang sigaw ni Madeline, wala nang pake si Jeremy sa kanyang mga sugat nang itaas niya ang kanyang mata nang nag-aalala para tignan ang kalagayan ni Madeline. Ngunit sa sandaling ito, nakita niyang magkasalubong ang kilay ni Madeline at maputla ang mukha nito. Ang lalong nagpabagabag sa kanya ay nakalaylay ang ulo ni Madeline habang nakapikit ang mga mata niya. Nagblangko saglit ang isip ni Jeremy, pakiramdam niya na nahulog sa kawalan ang puso niya. Nanlaki ang mga mata niya nang ang kanyang madugong kamay, na nahiwaan ng mga bubog ng bintana ng kotse ay hinawakan ang maputlang mukha ni Madeline. "Linnie? Linnie!"
Si Eloise at Sean na di pa nakakaalis ng ospital ay halos mapaluhod nang manghina ang kanilang binti nang malaman nila na naaksidente si Madeline at Jeremy. Sumugod sila sa emergency room at nakita si Jeremy na naghihintay sa labas. Nakaupo siya nang hindi kumikibo sa upuan habang tumutulo ang dugo mula sa kamay niya. Ang buong pagkatao niya ay mukhang naninigas, at ang katawan niya ay naglabas ng isang malamig at malungkot na hangin. Ang lumapit sa kanya ay para kang tinataga ng matatalim na yelo sa katawan niya. Naaalala pa rin ni Eloise ang nangyari noong nakaraang tatlong taon noong isugod si Madeline sa operating table, ganito din si Jeremy, natatakot nang sobra. Mukhang naunawaan ni Eloise sa sandaling ito kung bakit nakakapagtakang galit sa kanilang dalawa ni Meredith si Jeremy noon. Dahil ito sa natatakot siyang baka may mangyaring masama kay Madeline. Ngayon, kinabahan din si Eloise. Ayaw talaga niyang maulit ang nangyari noong nakaraang tatlong taon. Nang makita a
Tinignan ni doktor si Jeremy na mukhang nababahala at dinamayan ito. "Sir, di mo kailangang mag-alala masyado. Walang malaking panganib sa asawa mo at wala ring mga gasgas at pasa sa katawan niya, pero ang mga sugat sa kamay mo ay mas seryoso kaysa sa kanya." Di man lang tumingin si Jeremy sa dumudugo niyang palad. "Ang akin ay isa lamang sugat. Gusto kong malaman ang kalagayan ng asawa ko. Kung ayos lang siya, bakit siya nawalan ng malay? Kumusta na siya? Gusto kong pumasok para makita siya!" Nang magsalita siya, susugod na siya papasok ng emergency room. Noong nakaraang tatlong taon, pumasok si Madeline sa emergency room sa katulad na paraan at di na nakalabas. Ang pangyayari noong araw na yun ay nag-iwan ng matinding sugat at trauma sa puso niya. Natatakot siya na mauulit ang pangyayari noong araw na yun at di na makakalabas si Madeline pagpasok niya ng kwarto. Hindi na niya kakayanin ulit ang sakit. Nang makita ito ng mga doktor at nars, kaagad nilang hinawakan si Jer
Nang naiinis dahil malambing na nakatitig si Felipe kay Madeline, naglakad palapit si Jeremy at hinarangan ang titig ni Felipe. "Tara sa labas, may sasabihin ako sa'yo." Ngumiti si Felipe nang marinig niya ang mga sinabi ni Jeremy. Tapos lumingon siya at sinundan ito palabas. Sa dulo ng pasilyo, tapatang sinabi ni Jeremy sa kanya, "Felipe, maaaring maloloko mo si Linnie, pero di mo ako maloloko. Ginagamit mo si Linnie para makuha ang pakay mo." Tahimik na nakinig si Felipe nang di nakikipagtalo. Sa halip ay ngumiti siya at sinabi, "Tama, ginagamit ko si Vera. Kung di dahil kay Vera, magiging napakahirap para sa akin na makuha ang Whitman Corporation at Whitman Manor nang ganito kabilis." Pagkatapos pakinggan ang walang pagsisising sagot nito, itinupi ni Jeremy ang kanyang daliri at nagsimulang tumunog ang kamao niya. "Felipe, talagang naoakasama mo" "Napakasama?" Tumawa si Felipe nang dumaloy ang kayabangan mula sa mata niya. "Diba masama ka rin? Sinaktan mo si Vera hanggang
Nabigla ang lahat ng nasa ward sa tanong na ito. "Eveline, ako ang nanay mo." Tinuro ni Eloise ang sarili niya habang natataranta. Tumutulo na ang luha sa mga mata niya. Mahirap para kay Jeremy na paniwalaan ito. Mas naging di kapani-paniwala ito nang makita niya na mukhang naguguluhan at nag-iingat ang taong nasa harap niya. Paano nangyari ito? Paano nangyari ang ganitong bagay? Ang babaeng minahal siya nang sobra, na minahal at kinamuhian siya ay talagang nakalimutan siya? Pagkatapos magulat, saglit lang na naayos ni Felipe ang pagtataka niya. Pagkatapos ay ngumiti siya at lumapit kay Madeline. "Vera, wag kang mag-alala. Kahit anong mangyari, nasa tabi mo ako. Patignan lang muna natin sa doktor ang kalagayan mo." Pagkatapos pakinggan nang maigi ang mga salita ni Felipe, hinayaan ni Madeline ang doktor na suriin siya. Ayaw talagang paniwalaan ni Jeremy ang nangyayari sa harap niya. Hindi siya kilala ni Madeline pati si Eloise, pero naaalala niya nang malinaw si Felip
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si