"Ang ganda naman ng mga sinabi mo, Mr. Whitman. Pero, sayang naman at hindi ako si Madeline Crawford." Tinanggi niya ito. Pagkatapos ay sarkastiko siyang tumawa "Kahit na ako si Madeline, hindi kita papatawarin at hindi rin kita bibigyan ng isa pang pagkakataon. Nadurog ang pag-asa sa mga mata ni Jeremy. Bumagsak rin ang kanyang puso. Sa totoo lang, hindi na siya nagulat na makukuha niya ang ganitong sagot. Pero nang marinig niyang itinanggi niya ito, ang mga salita niya ay parang isang kutsilyo na humihiwa sa kanilang mga puso. Kaagad na pumunta si Felipe sa eksena pagkatapos niyang makita ang live broadcast online. Tinulak niya ang mga tao palayo at lumakad sa tabi ni Madeline, ang kanyang malumanay at gwapong mukha ay puno ng galit. Hinawakan niya ang kamay ni Madeline sa harap ng lahat. Ang kanyang mga mata ay dominante at mapang-angkin habang nakatingin kay Jeremy. "Jeremy, wag mong ipilit ang hipokrito mong paghingi ng tawad at pag-ibig kay Vera. Hindi siya ang ex-wi
Kaagad na pinaandar ni Jeremy ang kotse. Pagkatapos sabihin ni Madeline ang mga salitang iyon, isang umaasang ngiti ang lumitaw sa kanyang malamig na mukha. Sa salamin, nakita ni Jeremy si Madeline na hawak nang mahigpit ang kanyang mga kamay. Mayroong walang hanggang emosyon sa kanyang mga mata na may halong bakas ng kaba. Ngumiti si Jeremy nang makita niya ang saya sa mukha ni Madeline. Sa wakas ay nakita niya rin ang isang ngiti sa kanyang mukha. Ngunit pagkatapos bumiyahe sa mga mataong kalsada, napadpad ang kotse sa isang lugar na pamilyar para kay Madeline. Naguguluhan siya habang naaalala niya ang tanawin sa labas ng bintana. 'Nasa April Hill lang ba nakatira ang anak ko?'Kung ganoon, sinong nag-aalaga sa anak ko?' Mabagal na huminto ang kotse habang iniisip niya ang mga tanong na iyon. Hindi naghintay si Madeline kay Jeremy na buksan ang pinto para sa kanya at nagmamadaling lumabas. Hindi naiiba sa kanya ang lahat ng kanyang nasa kanyang harapan. Nasa dag
Sinakyan niya ang kanyang sinabi at ngumiti. "Opo. Gusto namin ng asawa ko na balikan ang aming mga alaala." Naiinis na tinignan ni Madeline si Jeremy na hindi naman pinansin ng lalaki habang tinulungan niya ang matanda na pulutin ang mga kamote at dalhin ang kanyang basket. "Sa malapit ka lang po nakatira, di ba? Tutulungan kitang iuwi ang mga ito." "Salamat." Tinanggap ng matandang babae ang kanilang tulong at tinuro niya ang daan. Mabilis na hinawakan ni Jeremy ang kamay ni Madeline bago sumunod. Walang nagawa ang pagtatangka ni Madeline na makawala. "Talagang mapagmahal kayong mag-asawa, pumunta kayo sa tabing-dagat kahit na napakalamig." Nakangiting lumingon ang babae na mas lalo pang lumalim nang makita niya ang magkahawak na mga kamay nina Madeline at Jeremy. "Ang swerte mong babae na makahanap ng isang mapagmahal na asawa. Naalala ko kung paano siya tumakbo noong nasugatan ang hindi mo maraming taon na ang nakakaraan, hinihingal siya nang makarating sa health center
Natawa si Madeline sa kanyang sinabi. Kahit na ganoon, nabasa ang kanyang mga mata habang bumugso ang hangin kahit na tumatawa siya. "Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Jeremy?" Suminghal siya, ang kanyang mga mata ay napuno ng mga hindi tumutulong luha. "Sinasabi mo na minahal mo ako simula noong nagkita tayong muli, pero tinanggal mo ang isang parte ng laman ko?" Nagdilim ang ekspresyon ni Madeline sa pagkasabi niya ng 'minahal'. "Ganito ba ang magmahal, Jeremy? Ibig sabihin ng pagmamahal ay hinihiling mo ang pinakamaganda para sa taong iyon! Hindi para sirain, basagin, at pahirapan sila!" Nilabas ni Madeline ang kanyang bakit habang nagsimulang tumulo ang luha mula sa gilid ng kanyang mga mata kasabay ng hangin ng dagat. Tumulo ito sa likod ng kamay ni Jeremy, ang init ng kanyang luha ay lumapnos sa kanyang laman. "Hindi mo kailangang magsinungaling sa sarili mo, Jeremy, at hindi ko rin kailangan na magsinungaling ka sa'kin. Ang taong minahal mo buong buhay mo ay si Mere
Kinagat ni Madeline si Jeremy. Bahagyang nagsalubong ang mga kilay ni Jeremy at kumurap ang kanyang mga mata. Napuno ng saya ang kanyang mga mata dahil inisip niya na senyales ng kasiyahan ang marahas na pagtanggi sa kanya ni Madeline. Lumuwag ang kanyang pagkakahawak kay Madeline at agad siyang nasampal sa mukha. Tumingin ng masama si Madeline kay Jeremy, kinuyim niya ang kanyang mga kamao nang makita niya ang dugo sa mga labi ni Jeremy. "Huwag mo 'kong halikan gamit ng bibig mo na ginamit mo sa paghalik sa ibang babae! Nakakadiri ka!" Nagwala siya, galit na galit siyang tumalikod. Pinunasan ni Jeremy ang dugo sa kanyang mga labi. "Ikaw lang ang babaeng hinalikan ko." Bumagal ang lakad ni Madeline. Umikot si Jeremy upang tingnan ang likod ni Madeline. "Alam ko hindi ka maniniwala sakin, pero yun ang totoo. Kahit kailan wala akong hinalikan na ibang babae." Dahan-dahang inangat ni Madeline ang kanyang nanlilisik na mga titig. "Talaga, wala kang hinalikang ibang baba
Lalaki? Nagulat si Madeline. 'Nagsinungaling sakin si Meredith. Lalaki ang anak ko, hindi babae!' Naramdaman ni Madeline na tumigil ang pagtibok ng kanyang puso. Nagkaroon ng bahid ng pagdududa ang mga titig ni Madeline habang pinagmamasdan niya ang masayang si Jeremy. Nang mapansin niya ang pagdududa sa mga mata ni Madeline, tumingin si Jeremy sa kanya at tumango. Naglaho ang lahat ng pagdududa sa puso ni Madeline dahil sa tahimik na paniniguro ni Jeremy at agad siyang bumaba mula sa sasakyan. Nagmadali siyang tumakbo papasok ng Montgomery Manor. Napuno ng pagsisisi si Jeremy at ipinikit niya ang kanyang mga mata nang makita niya ang nananabik na itsura ni Madeline. Oo, napakasama ni Meredith, pero hindi ba ganun din siya? Maghahapunan na ang mga tao sa mansyon at naglalakad papunta sa dining room si Eloise kasama sila Sean at Jackson noong marinig niya na biglang nagsalita ang isang kasambahay nila, "Sir, Madam, nakabalik na si Ms. Eveline!" Hindi makapaniwala sa
Napaluhod si Madeline habang hinahaplos niya ng kanyang nanginginig na mga daliri ang kilay ni Jackson. Dumaan ito sa kanyang mga mata, papunta sa kanyang ilong, at papunta sa kanyang bibig… "Anong problema, Mommy? Bakit ka umiiyak?" Nagtatakang kumurap ang mga mata ni Jackson habang pinipunasan niya ang mga luha ni Madeline. Hinawakan ni Madeline ang maliliit na kamay ni Jackson. "Jack… Ang pinakamamahal na anak ni Mommy. Sa wakas nakita ka na ni Mommy!" Hindi na nakapagpigil pa si Madeline at niyakap niya si Jackson. Habang yakap niya ng mahigpit si Jackson, naghalo ang saya at lungkot na nararamdaman niya at lumabas ito bilang mga mainit na luhang dumaloy sa kanyang mukha. Alam niya na dapat maging masaya siya, ngunit pakiramdam niya ay madudurog ang kanyang puso. Sadyang napakasama ni Meredith. Paano siya nakaisip ng paraan upang pahirapan siya at ang anak niya? Naramdaman ni Madeline na sumikip ang kanyang dibdib habang iniisip niya ang masasamang bagay na ginawa
Walang kahit anong emosyon ang mga mata ni Madeline nang magtagpo ng mga mata nila ni Jeremy. "Kung may natitira ka pang konsensya Jeremy, ibibigay mo sakin ang anak ko.""Ito ba ang gusto mong pag-usapan natin?" Napangiti ng mapait si Jeremy. "Hindi pwedeng mawalan ng tatay si Jack dahil lang nandyan na ang nanay niya." "Tatay?" Suminghal si Madeline at nagalit siya kay Jeremy. "Hindi ka ba nakokonsensya, Jeremy? Wala kang ginawa para maging karapat-dapat ka na maging tatay ni Jack." "..." Tinikom ni Jeremy ang kanyang mga labi at nanahimik lamang siya. Lumapit sa kanya si Madeline, bumubugso ang galit mula sa elegante at maganda niyang katawan habang nakatayo siya sa harap ni Jeremy. "Naalala mo ba kung anong pinapainom mo sakin sa tuwing pagkatapos mo 'kong galawin? Contraceptives. Sinabi mo sakin na kahit kailan hindi magiging karapat-dapat ang isang babae na kasing sama ko na maging nanay ng mga anak mo. Natatandaan mo ba?" "..." Nagsalubong ang mga kilay ni Jeremy da
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si