Kabanata 485

Natawa si Madeline sa kanyang sinabi.

Kahit na ganoon, nabasa ang kanyang mga mata habang bumugso ang hangin kahit na tumatawa siya.

"Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Jeremy?" Suminghal siya, ang kanyang mga mata ay napuno ng mga hindi tumutulong luha. "Sinasabi mo na minahal mo ako simula noong nagkita tayong muli, pero tinanggal mo ang isang parte ng laman ko?"

Nagdilim ang ekspresyon ni Madeline sa pagkasabi niya ng 'minahal'.

"Ganito ba ang magmahal, Jeremy? Ibig sabihin ng pagmamahal ay hinihiling mo ang pinakamaganda para sa taong iyon! Hindi para sirain, basagin, at pahirapan sila!"

Nilabas ni Madeline ang kanyang bakit habang nagsimulang tumulo ang luha mula sa gilid ng kanyang mga mata kasabay ng hangin ng dagat.

Tumulo ito sa likod ng kamay ni Jeremy, ang init ng kanyang luha ay lumapnos sa kanyang laman.

"Hindi mo kailangang magsinungaling sa sarili mo, Jeremy, at hindi ko rin kailangan na magsinungaling ka sa'kin. Ang taong minahal mo buong buhay mo ay si Mere