Habang pabalik na siya sa manor, naririnig pa rin niya ang sinabi sa kanya ng nanay niya kanina. Nang di niya nalalaman, nagsimula na pala siyang bilisan ang pagpapaandar at makalipas ang higit sampung minuto, nakarating na siya sa garahe ng manor. Pagbaba niya ng kotse, dumiretso siya sa sala. Nang nasa pinto na siya, nakita niya ang mukhang pinapangarap niya. Ang napakaganda at nakakahumalinh na mukhang ito ay naaaninag niya. Napahinto sa paglalakad si Jeremy nang bumilis ang tibok ng puso niya. Tumingala si Madeline at nakita niya si Jeremy. Nahihiya siyang nginitian nito, habang ang mga mata niya ay buhay na buhay na parang nakakausap siya nito. Napakaraming emosyon dito. "Akala ko si Felipe, ikaw lang pala Mr. Whitman." Bahagyang ngumiti si Madeline. Bumalik sa normal ang tibok ng puso ni Jeremy sa isang iglap. Naningkit ang mga mata niya habang nanatili ang ngiti niya. "Hinihintay mo ba si Felipe?" "Plano namin ni Felipe na pumunta dito nang magkasama, pero bigla s
Nahimasmasan siya at nakita niya si Felipe na naglalakad palapit sa kanya. Naglakad si Madeline palagpas sa kanya, at ang mahinang amoy niya ay nanatili sa kanyang ilong. Ang tamis ng amoy niya at mayroon siyang kakaibang amoy. "Jeremy." Nang makita ni Felipe si Jeremy, natural niya itong binati. Noon pa siya matikas at maayos tignan, mukhang maginoo sa bawat kilos niya. Tinignan ni Jeremy silang dalawa nang maghawak-kamay sila. Naiinis niyang sinulyapan ang dalawang ito. Tumingin si Madeline kay Jeremy at tumalikod para ngitian si Felipe. "Felipe, pasok na tayo." "Okay." Malumanay na sinabi ni Felipe habang hawak ang kamay ni Madeline nang dalhin niya ito sa sala. May tinatawagan ang nanay ni Jeremy. Nang makita niya si Madeline at Jeremy na naglalakad palapit nang magkahawak-kamay, umirap siya sa inis bago ibaba ang linya. "Oh Felipe, nandito ka," Sinabi ng nanay ni Jeremy nang may kakaibang boses. Pagkatapos, tinignan niya si Madeline mula sa sulok ng mga mata niya.
Dumapo kay Jeremy ang titig ng lahat nang bigla niyang sabihin ang opinyon niya. May yelo na nakabalot sa kanyang gwapong mukha at ang mata niya ay mukhang matatalim na icepick. "Jeremy, pakakasalan ko si Vera kahit anong mangyari," Kalmadong sinabi ni Felipe pero matikas ang tono niya. "Hindi ko hahayaan na ikasal kayong dalawa." Bumangga sa kanya ang kalmado at mabagal na sagot ni Jeremy. Mas matikas pa ang tono niya kaysa kay Felipe. Sumimangot si Madeline. "Anong ibig-sabihin mo nito, Mr. Whitman? Sino ka para kontrahin ang kasal namin?" Tinikom niya ang bibig niya nang dumapo ang malamig niyang titig sa mukha ni Madeline. Ang mga mata niya ay puno ng panghihimasok. "Hindi kita papayagan na maging tita ko dahil sa mukha mo." Dominante ang kanyang toni habang ang mukha niya ay seryoso at sigurado. Tumawa si Madeline. "Hindi ko pwedeng pakasalan ang tito mo dahil kamukha ko ang dati mong asawa? Kung ganon, tingin mo ba na ayos lang kung pakakasalan ko ang isang taong
Mag-isang pumunta si Madeline sa ospital kung nasaan si Meredith. Mayroong isang malaking grupo ng tao na nagkakagulo sa tapat ng ospital. Ang lahat ay nakatingin sa pinakamataas na palapag ng building. Nang makita ito ni Madeline ay tumingala rin siya. Nakakita siya ng isang puting anyo na nakaupo sa bakod. Base sa kanyang mukha, si Meredith nga talaga iyon. Kaagad siyang sumakay ng elevator papaakyat. Inakala niya na naroon na si Jeremy, pero walang tao roon. Hindi niya nakita si Jeremy. Pero mukha siyang nag-aalala kanina. Hindi ba siya nag-aalala kay Meredith? Bakit siya nagmamadaling tumakbo? Habang pinag-iisipan niya ito, narinig niya si Eloise na umiiyak at sumisigaw sa kalungkutan sa kanyang harapan. "Mer, 'wag mong gawin 'to. Nagmamakaawa ako sa'yo. Pwede bang bumaba ka na?" Namamaos na ang boses ni Eloise sa kaiiyak. Malinaw kung gaano siya nag-aalala para kay Meredith. Hinigpitan ni Madeline ang kanyang mga kamao. Tumingin siya sa kanyang harapan at nakita niya
Pagkatapos sabihin iyon ni Madeline ay kaagad na nanlamig ang ere sa paligid nila. Ang tanging tunog na maririnig ay ang hangin ng taglagas na bumubugso sa bubong. Paulit-ulit itong humahaplos sa kanilang mga mukha. Nagbago ang ekspresyon ni Eloise habang hindi makapaniwalang nakatingin kay Madeline. "A-Anong sabi mo? Anong sinabi mo?" Lumapit si Sean kay Madeline sa sandaling ito. Nakatingin siya sa kanya ng may nagtatanong na mga mata. "Anong kalokohan ang sinasabi mo? Buhay siya! Bakit mo siya sinusumpa at sinabing namatay siya tatlong taon na ang nakakaraan?!" Ngumiti lang si Madeline bago binitawan ang kamay ni Eloise. "Hindi ko sinusumpa ang anak mo. Inulit ko lang ang sinabi niya," kalmado niyang sabi habang nakaturo kay Rose. "Narinig kong sinabi niya iyon gamit ng dalawang tainga mo. Ang sabi niya patay na raw ang anak ninyo tatlong taon na ang nakakaraan." "Ano?" Hindi makapaniwalang tumingin sina Eloise at Sean kay Rose. "Kalokohan!" pagtanggi ni Rose. Kahit na
"Kung bruha si Madeline, eh ano naman ang pinakamamahal ninyong anak?" Hindi mapigilan ni Madeline na suminghal. "Nakipagsabwatan siya sa isang estranghero para kidnapin ang kanyang sariling anak tapos sinisi si Madeline. Nalimutan niyo na ba 'yun? Para kaayawan ni Jeremy si Madeline, ninakaw niya ang bracelet ng iba at friname-up si Madeline. Nakalimutan niyo rin ba 'yun? Mrs. Montgomery, tanungin ninyo ang sarili niyo, sino ba ang tunay na bruha rito?""Ikaw…" hindi makapagsalita si Eloise pagkatapos niyang sumagot ng ganito. "Hindi. Hindi ko ginawa ang mga 'yun…" bulong ni Meredith habang umiiyak. Kinagat niya ang kanyang labi, kaawa-awa siyang tignan ngayon. "Vera Quinn, bakit mo ba ako sinisiraan? Nagawa mo na kaming guluhin ni Jeremy. At saka, sinira mo pa ang mukha ko. Matutuwa ka lang ba 'pag namatay ako? Sige, tutuparin ko ang hiling mo. Tatalon na ako!" "Wag, Mer!" "Mer!" Natataranta siyang pinigilan nina Eloise at Sean. Ngunit suminghal lang si Madeline. "Sige, da
"Mer! Meredith! Anak ko!" Nagwawalang sumisigaw si Eloise. Bigla na lang, bumigay ang kanyang mga binti at sumubsob sa mga braso ni Sean. Nawalan siya ng malay. Nang makita ito ni Madeline ay kumirot ang kanyang puso. Si Eloise pa rin ang kanyang tunay na ina. Kahit na hindi siya gusto ni Eloise, umaasa pa rin siya na magiging ayos lang sina Eloise at Sean. Ngunit, niloloko sila ni Meredith. Pakiramdam ni Madeline ay nakakatawa ang lahat ng ito. Pagkatapos niyang ayusin ang kanyang isipan, nakita niya si Jeremy na nakatayo sa lugar kung saan tumalon si Meredith ngayon-ngayon lang. Tumingin siya sa baba nang may seryosong ekspresyon sa kanyang mukha. Pagkatapos ng dalawang segundo, tumalikod siya at naglakad pabalik. "Bumagsak lang siya sa balcony. Sa tingin ko magiging ayos rin siya." Kalmadong sagot ni Jeremy. Pero, nakita siya ni Madeline na nakahinga nang maluwag. Nag-aalala pa rin siya kay Meredith. Nag-aalala siya na baka patay na siya. Ngunit, inaasahan na ito ni
Sa susunod na segundo, lumabas mula sa kotse si Jeremy habang napapalibutan nang isang malamig na aura. Napakalamig ng kanyang mukha nang makita niya silang hinablot ang mga kamay ni Madeline. Tinaas niya ang kanyang kilay bago hinila si Madeline sa kanyang tabi at papalayo sa mga pulis. "Aksidente lang ang pagkalaglag ni Meredith. Wala siyang kinalaman dito. Mag-imbestiga kayo nang maayos bago kayo mang-aresto." Malamig ang kanyang tono habang ang kanyang mga mata ay naniningkit. Pagkatapos nito, hinawakan niya ang balikat ni Madeline at binuksan ang pinto ng kotse. "Sakay." Kumpara sa kotse ng mga pulis, mas gugustuhin pa ni Madeline na sumakay sa kotse ni Jeremy. Sa ilang segundo lang, dinala siya ni Jeremy sa isang tahimik at walang taong lugar. Nang makalabas si Madeline sa kotse ay diretso siyang nagtanong, "Ako ang dahilan kung bakit tumalon ang babaeng pinakamamahal mo mula sa isang building. Bakit mo pa rin ako tinutulungan?" Tinignan siya ni Jeremy nang may peke
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si