Tumawa nang mahina si Madeline bago maglakad palapit. Nang makita ni Jeremy ang tao sa likod niya, napahinto siya sa paglalakad. Mukhang nagulat siya. "Bakit ka nandito?" "Ayaw mo ba akong makita Mr. Whitman?" Tanong ni Madeline habang may pekeng ngiti sa kanyang mukha. Pagkatapos, dagdag niya, "Sa totoo lang, nag-aalala ako. Pero hindi ako kay Meredith nag-aalala. Sa'yo ako nag-aalala." Nabigla si Jeremy. Tinignan niya ang babaeng nakangiti sa kanya sa ilalim ng madilim na ilaw. May isang mapagtangkang kinang sa kanyang mga mata nang maglakad siya sa harapan niya. "Sumunod ka sa akin." Bigla niyang hinawakan ang kamay ni Madeline at naglakbay ang lamig ng kamay niya sa puso niya sa isang iglap. Hindi niya hinila palayo ang kanyang kamay, pero kasabay nito, hindi siya nagdalawang-isip na bumitaw di tulad ng noon. Dinala ni Jeremy si Madeline sa bubong ng ospital. Ngayong walang ibang tao dito, nagmukhang tahimik at nakakakilabot ang lugar. Kalat ang mga bituin sa langit n
Ang mainit niyang hininga ay kumalat sa pisngi ni Madeline. Nabigla siya, at ang lahat ng ginawa n Jeremy sa kanya noon ay lumitaw sa kanyang Isipan. Napakalupit niya at walang puso, kaya ginawa niya ang lahat ng pinakamalupit na bagay sa kanya. Hindi makaisip si Madeline ng bagay na hindi pa nito nagawa sa kanya. Habang nakatulala siya, napansin niyang palapit ang mukha ni Jeremy sa kanya. Nagsimulang bumilis ang tibok ni Madeline. Inakala niya na hahalikan siya ni Jeremy, kaya tatakbo na sana siya nang hilahin siya nito. Yumuko ito at sinubsob ang mukha nito sa pagitan ng kanyang leeg at balikat. Mukha itong pagod. Sa yakap na ito, inilalabas nito ang lahat ng di malamang paghihirap at stress. Nagpakasawa siya sa yakap niyang ito. Nabigla si Madeline habang nakaipit sa yakap ni Jeremy. Hindi siya nakasuot ng makapal na damit, kaya nararamdaman niya ang init ni Jeremy sa tela ng kanyang damit dahil napakalapit nila sa isa't isa. Tumagos sa balat niya ang init nito at unt
Kakasimula pa lang niyang isagawa ang plano niyang paghihiganti, kaya di niya hahayaan ang kahit na ano na guluhin ito. Sinagot ni Jeremy ang tawag pero hindi niya binitawan si Madeline. Di siya makatakas kahit na gustuhin niya. Tinignan niya si Jeremy nang magsimula itong sumimangot. Pagkatapos, naging mas malamig ang tono niya. "Ano? Nawawala si Jackson?" Nang marinig ito ni Madeline, naramdaman niya na tumalon ang puso niya. 'Nawawala na naman si Jackson?' Nagsimula rin siyang mag-alala. Habang nakatulala siya, lumapit si Jeremy sa kanya nang nakakunot ang noo. "Nawawala na naman ang anak ko, pero tingin ko mahahanap mo siya." "Ako?" Nagulat si Madeline. Subalit, ayaw na niyang makipagtalo dito. Sinabi ng kumakabog niyang puso na gusto niya ring malaman kung nasaan si Jackson. "Pwede kitang tulungan na hanapin siya." "Tara na pala," Sinabi niya nang bumitaw ito. Pagkatapos, inilapag niya ang kanyang coat sa ibabaw ng manipis na coat ni Madeline. Nagulat si Madeline
May nunal sa kanyang kaliwang dibdib na magpapatunay na siya si Madeline. Isa itong marka na ayaw niyang sirain dahil tingin naman niya hindi magkakaroon si Jeremy ng pagkakataon na makita ang bahagi niyang ito matapos niyang 'mabuhay muli'. Nandito siya para maghiganti, hindi para makipagrelasyon sa kanya. Dahil dito hindi niya tinanggal ang nunal na nasa kanyang kaliwang dibdib. Nang mapansin niya ang titig ni Jeremy, hinila niya pataas ang kanyang tuwalya bago tumalikod kay Jeremy. "Bakit di ka kumakatok bago pumasok?" Naiinis niyang tinanong. Akala niya isasara ni Jeremy ang pinto at aalis, pero sa halip ay narinig niya ang palapit nitong hakbang. Huminto ito sa likod niya. "Bakit ka pumasok? Labas." Gusto siyang palayasin ni Madeline at nagsalita nang may malamig na tono. Hinawakan niya ang tuwalya nang mas malapit sa kanyang dibdib at naglakad palayo. Nakapaa lang siya. Subalit, sa sandaling humakbang siya paharap, hinablot ni Jeremy ang kanyang manipis na braso.
Tanong niya, habang nakakaramdam ng nakakapanghinang sakit sa kanyang puso. Nang maalala niya ang kawawang mukha ni Madeline noong luhaan siyang nagpapaliwanag, pakiramdam niya hindi na siya matutubos pa. Paano niya nagawang maging ganito kalupit sa isang babaeng minahal siya nang sobra? Paanong napagtanto lang niya na mahal na niya ito kung kailan huli na? Ngayon, nauunawaan na niya kung bakit tinanong ito ni Old Master Whitman sa kanya noong sinabi nito na gusto siya nitong hiwalayan. Tinanong siya ng old master kung nagtalik ba sila pagkatapos nilang ikasal. Syempre, ginawa niya. Maraming beses. Sinabi niya na nandidiri siya sa kanya, pero hindi niya pa rin mapigilan ang kanyang sarili na galawin ito. Lumalabas na hindi lang talaga niya mapigilan ang damdamin niya, ngunit nang malaman niya ito, huli na. Pinagtipon ni Jeremy ang mga naiisip niya at tinignan ang puntod. "Kamukhang-kamukha mo siya, kaya lagi akong nagkakaroon ng maling akala. Niyakap ko siya kagabi, p
Tinignan ni Madeline ang lalaking lumabas mula sa madla at naramdaman niyang lumalabas ng kanyang katawan ang kaluluwa niya. Ang tagal na niyang hindi nakita ito, pero ang taong nasa harap niya ay maliwanag pa rin ang mata at gwapo pa rin. Mas nag-mature na siyang tignan di gaya ng dati. Lumapit ito sa kanya, nakikita ang kanyang mukha sa itim na mata nito. May hindi maipaliwanag na ligaya sa mga ito. "Maddie, ikaw nga yan…" Tinitigan siya ni Daniel nang maigi, kasinhinahon at kasinlmbing ng simoy ng tagsibol ang kanyang boses. "Sorry. Di ako si Madeline Crawford." Tumaas ang kilay ni Madeline sa inis. "Kapag nandito lang kayo para makipagkita sa akin kasi kamukha ko si Madeline Crawford, pakiusap umalis na lang kayo. May negosyo akong kailangang patakbuhin," Seryoso niyang sinabi bago tumalikod. Nang wala na sa paningin niya si Daniel at Ava, yumuko siya. 'Ava, Dan. Patawad. Patawarin mo ang pagmamalupit ko.' "Maddie!" Di sumuko si Ava at hinawakan ang kamay ni Madeline. "
Hindi kumbinsido si Ava. Gusto niya pang makipagtalo pero matapos niyang marinig ang sinabi ni Jeremy, kaagad na nawala ang pag-asa niya. Tinignan niya si Madeline at nanlumo matapos makita ang kaakit-akit nitong mukha. 'Di ba talaga ito si Maddie? 'Hindi, imposible yun.' Galit na tinignan ni Ava si Jeremy bago magkaskasan ang kanyang mga ngipin. "Jeremy, siguro isa itong patibong. Sigurado akong siya si Maddie! Ikaw ang-" "Tama na." Sumingit si Madeline nang seryoso. "Wala akong pakialam kung anong nangyari sa pagitan niyo ni Madeline, pero wala itong kinalaman sa akin. Makinig kang maigi, hindi ako si Madeline Crawford." Pagkatapos niyang sabihin ito, itinaas niya ang magaganda niyang mata at tumingin kay Jeremy. "Magpapahinga muna ako ngayon. Pwede mo ba akong samahan Mr. Whitman?" Tumingin si Jeremy sa kanyang nakakahumaling na mata ay ngumiti. "Ikinalulugod ko." Pagkatapos niyang sabihin ito, hinawakan niya ang kamay ni Madeline. Nagbigay-daan ang lahat para sa k
Ang malalim at kaakit-akit niyang boses ay pumasok sa kanyang taenga bago dumapo sa kanyang puso. Hindi inasahan ni Madeline na itatanong ito ni Jeremy. Malinaw na nagulat siya. Sa kabila ng pagkabigla niya, kalmado pa rin siya. "Jeremy, alam mo ba ang sinasabi mo?" "Syempre, alam ko ang sinasabi ko." Binabaan niya ang boses niya para mas maging nakakahumaling ito pakinggan. "Malapit na akong ikasal kay Felipe, kaya bakit.kita magugustuhan?" Seryosong sinabi ni Madeline, habang itinutulak siya palayo. Subalit, basta lang hinawakan ni Jeremy ang kamay na dumapo sa kanyang balikat. "Hindi mo ba talaga ako gusto? Edi bakit mo ako pinuntahan sa ospital at sinabing nag-aalala ka sa akin?" Tanong niya, "May pake ka sa akin. Atsaka, tingin ko di mo naman masyadong gusto ang tito ko," Sinabi niya nang manatili ang madilim niyang mata sa mukha ni Madeline. Naramdaman niyang tumatalon ang kanyang puso. Kahit na pagkakaalam niya magkaibang tao sila, hindi pa rin niya mabalewala ang
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si