Ang malalim at kaakit-akit niyang boses ay pumasok sa kanyang taenga bago dumapo sa kanyang puso. Hindi inasahan ni Madeline na itatanong ito ni Jeremy. Malinaw na nagulat siya. Sa kabila ng pagkabigla niya, kalmado pa rin siya. "Jeremy, alam mo ba ang sinasabi mo?" "Syempre, alam ko ang sinasabi ko." Binabaan niya ang boses niya para mas maging nakakahumaling ito pakinggan. "Malapit na akong ikasal kay Felipe, kaya bakit.kita magugustuhan?" Seryosong sinabi ni Madeline, habang itinutulak siya palayo. Subalit, basta lang hinawakan ni Jeremy ang kamay na dumapo sa kanyang balikat. "Hindi mo ba talaga ako gusto? Edi bakit mo ako pinuntahan sa ospital at sinabing nag-aalala ka sa akin?" Tanong niya, "May pake ka sa akin. Atsaka, tingin ko di mo naman masyadong gusto ang tito ko," Sinabi niya nang manatili ang madilim niyang mata sa mukha ni Madeline. Naramdaman niyang tumatalon ang kanyang puso. Kahit na pagkakaalam niya magkaibang tao sila, hindi pa rin niya mabalewala ang
'Hindi nakalimot si Ava. 'Kaya ako nagbabalik para maghiganti. Para sa sarili ko ito, pero lalong para sa anak ko.' Nang mapansin ni Ava na matagal na hindi nagsalita si Madeline, lumapit siya at hinila ang kamay niya. "Maddie, pakiusap, sumama ka na sa amin. Si Dan ang taong tunay na nagmamahal sa'yo. Huwag ka nang magpaloko sa basurang ito!" "Manahimik ka." Biglang sumingit si Madeline. "Ilang beses ko nang sinabi sa'yo na hindi ako si Madeline Crawford. Atsaka, bakit di ko pwedeng makasama si Mr. Whitman? Anong kinalaman sa akin ng nakaraan niya? Alam ko lang na masaya akong makasama siya. Masaya din akong makasama sita. Kaya pakiusap, tigilan niyo na ako!" Natapos sa pagsasalita si Madeline nang may malamig na tono. Pagkatapos, itinulak niya palayo ang kamay ni Ava. Tumalikod siya at hinawakan ang kamay ni Jeremy, nagpanggap na malapit silang dalawa. "Jeremy, sa ibang lugar na lang tayo mag-usap. Nakakairita ang mga taong ito." "Sige." Walang emosyong sumagot si Jeremy.
Nagmadali si Jeremy na pumunta sa lugar kung saan niya nakita ang puting anino. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya na parang tatalon ito palabas ng dibdib niya. 'Maddie! 'Ikaw ba yan, Maddie?' Paulit-ulit niyang isinigaw ang pangalan ni Madeline sa puso niya dahil sigurado siyang hindi siya namamalikmata. Subalit, pagdating niya sa libingan, walang tao doon. Tila ba panaginip lang ang nakita niya kanina. Nanlamig ang puso niya. Namamalikmata na ba siya kasi namimiss na niya ito nang sobra? Naisip ni Jeremy habang nanlulumo. Nang paalis na siya, nakita niya ang isang bakas ng usok na nangagaling sa puntod sa malapit. Naningkit siya at naglakad palapit. Lumapit siya sa puntod ni Len. Si Len ang lolo ni Madeline. Nakita niya ang isang buoquet ng white chrysanthemum sa harap ng puntod at isang kandila na may sindi. Talagang hindi siya namamalikmata kanina. May nagpunta dito para dalawin si Len! Sino pa bang dadalaw kay Len bukod kay Madeline? Muling bumilis ang t
Tumingala si Madeline at nagtagpo ang mata niya at ang manipis na mata ni Felipe. Mukhang mabait ang mga mata niya at binalot siya sa isang mainit na hangin. "Susuportahan kita sa lahat ng gagawin mo. Pero kung posible, ayaw ko talagang sa ganitong paraan mo gawin ang paghihiganti mo." Inunat ni Felipe ang kanyang kamay hanggang sa dumapo ang kanyang daliri sa kanyanh malambot na mukha. Nanginig si Madeline sa lamig ng daliri niya. Maraming lihim ang nakatago sa likod ng kanyang malalim na mata. Tila ba mahihigop ang kahit sino sa mata niya kapag tumingin sila sa mata nito nang matagal. Nang lalayo na si Madeline, lumapit si Felipe sa kanya. Lumapit ang gwapo niyang mukha sa harap niya, nagpapakita ng pagiging dominante at pagiging mapag-angkin "Hindi siya karapat-dapat na makuha ka mula noon hanggang ngayon." Naramdaman niyang bumilis ang tibok ng puso niya sa sandaling sinabi niya ito. Hindi niya alam ang gagawin niya. Nang mahimasmasan siya, nakita niya ang labi ni F
Hindi nila inasahan na ang taong pinagbabalakan nila ay biglang lilitaw sa harapan nila. Biglang natigil ang pagtawa ni Meredith at Rose. Ang napakapangit nilang mukha ay napuno ng pagkabigla nang titigan nila si Madeline na kakapasok lang. "Ikaw! Sinong nagsabi na pumasok ka? Kailan ka pa nakatayo diyan sa labas? Anong narinig mo?" Tumayo si Rose at tinuro si Madeline nang galit niya itong tanungin. Hindi nagsalita si Meredith. Nanlaki lang ang mga mata niya at tinignan si Madeline. Tumaas ang kilay ni Madeline at ngumiti. "Bakit? May sinabi ka ba na hindi mo dapat sinabi at natatakot ka na malaman ko?" "..." Nagbago ang mukha ni Rose. Bahagya niyang inalis ang tingin niya. "Ikaw…" "Kung di ako nagkakamali, ikaw siguro ang adoptive mother ni Madeline. Tsk tsk, talagang nahawaan ka na ng ampon may. Nagtataka ako kung paanong ang isang mahinhin at eleganteng babae na tulad ni Mrs. Montgomery ay nagkaroon ng isang napakapangit at napakasamang anak na tulad ni Meredith!" "A-An
"Vera Quinn, ang kapal ng mukha mong pag-initan ako, p*ta ka?!" Nagwala si Meredith. Ang mahina at mahinhing panlabas na anyo sa video ay tuluyan nang nawala. Tumingin siya nang masama at nagkaskasan ang mga ngipin niya nang kumuha siya ng isang fruit knife sa lamesa. Balak niyang hiwaan sa mukha si Madeline. Sa isang banda, hindi siya pinipigilan ni Rose. Umaasa siya na matuturuan ni Meredith ng leksyon ang nakakairitang babaeng ito. Nang makita niya na palapit sa kanya ang kutsilyo, naalala ni Madeline ang dalawang hiwa na iniwan ni Meredith sa mukha niya noon. Bumalik ang pangyayaring ito sa isipan niya na parang isang bangungot. Kaagad siyang nahimasmasan at nagmadaling iwasan ang kutsilyo. "Wag ka nang magtago p*ta ka!" Nag-aalab ang apoy ng galit sa dibdib ni Meredith. Itinaas niya ulit ang fruit knife. "Sasabihin ko sa'yo Vera Quinn. Ganito ko sinira ang mukha ni Madeline noon. Kapag naglakas ng loob ka pa na banggain ako, ipapatikim ko sa'yo ang sakit na naranasan niya!
Hinawakan ni Meredith ang mukha niya sa takot. Nang makaramdam siya ng mainit at malagkit na likido pababa ng pisngi niya, nanlaki ang mga mata niya. "Dugo! Snf daming dugo! Ang mukha ko!" Tinignan niya ang madugo niyang palad at tumili. Mas maputla na ang mukha niya ngayon at patuloy siyang nauubusan ng dugo. Tumingala si Madeline at nakita niya ang nahiwaang laman sa kanang pisngi ni Meredith. Nagulat siya, pero kasabay nito, pakiramdam niya nakakatawa ito. Ngumiti siya sa nakita niya. Hindi niya inakala na balang araw si Meredith ang masisiraan ng mukha. Karma ba ito? "Mer, Mer, wag kang matakot. Nandito si Jeremy. Hindi niya hahayaang may mangyari sa inyo!" Tumakbo si Rose palapit sa kanya para pagaanin ang loob niya. Kasabay nito, hindi niya nakalimutan na idamay si Jeremy dito. "Jeremy, dalhin mo si Mer sa doktor para magamot ang sugat niya. Kung hindi, magkakapeklat siya sa mukha niya. Masama kapag nangyari yun," Nagmamadaling sinabi ni Rose habang tinutulak si Mered
'Pero di mo man lang ako binigyan ng kahit isang butil ng lambing noon. 'Alam mo ba kung gaano kasakit nung tinaga mo ako sa puso? 'Wala kang alam…' Dinala ni Jeremy si Madeline sa doktor. Matapos siguraduhin na hindi siya napuruhan, gumaan na ang pakiramdam niya. Sa kabila ng pagtanggi ni Madeline, nagpumilit si Jeremy na ihatid siya pauwi sa apartment. Mukhang mas gumaan ang pakiramdam ni Jeremy nang makita niya na wala si Felipe. Napagpasyahan ni Madeline na palabasin siya dahil nag-aalala siya na may mapansin siya. "Mr. Whitman, dapat mong puntahan ang asawa mo sa ospital " "Sinabi ko na sa'yo, di ko na siya fiancée," Seryoso niyang sinabi. Tumingin siya sa mga mata ni Madeline at isang kakaibang kinang ang lumitaw. "Wag mo akong tawaging Mr. Whitman sa susunod na pagkikita natin. Pwede mo akong tawagin sa pangalan ko." Gulat na tumingin sa kanya si Madeline. Nang magsasalita na siya, tumunog ang cellphone ni Jeremy. Tinignan niya ang screen at kaagad na nanlumo a
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si