Ngumiti si Madeline. "Nakita mo ba mismo Mrs. Montgomery? Paano ka nakakasiguro na si Madeline Crawford ang walang hiyang babae tulad ng sinasabi mo?" "Syempre sigurado ako! Pinanood ko mismo gamit ng aking mara kung gaano kawalang hiya at walang awa si Madeline Crawford! Paulit-ulit niyang sinasaktan ang pinakamamahal kong anak at apo. Kamatayan ang pinakamagaang parusa para sa isang babaeng tulad niya!" Itinikas ni Eloise ang kanyang panga, nagbanggit ng mga salitang puno ng poot at pandidiri kay Madeline. Tila ba hindi sapat ang kamatayan para pagaanin ang poot sa kanyang puso. Ilang segundo ang makalipas, nakarinig si Madeline ng panghahamak mula kay Eloise. "Kahit kamukha mo si Madeline Crawford,', Miss Vera. Umaasa ako na ititigil mo ang pagiging walang hiya gaya ng babaeng iyon!" Nang may nangmamaliit na tingin, umalis si Eloise sa tabi ni Madeline at bumalik kay Meredith. Naghawak-kamay ang 'mother-daughter' duo, mukhang mas malapit na sa isa't isa. Kinagat ni Mad
Namutla si Tanner nang ituro niya si Madeline na kasalukuyang naghuhugas ng kamay. Sa gulat, gumapang siya habang nakahawak sa pader dahil tila ba nawalan ng lakas ang kanyang binti. Ito ang unang pagkakataon na dumalo siya sa ganito kagarbong pagdiriwang. Dahil dito, uminom siya nang marami para masulit ito. Sa ilalim ng epekto ng alak, lumutang sa paningin niya ang nakakahumaling na ngiti ni Madeline. Nagdoble ang mukha nito nang nagsimula itong lumapit sa kanya. Hindi siya makahinga! Sa sobrang takot na tignan siya sa mata, nagsimula siyang mabulol. "Mad-Madeline Crawford! Bakit ayaw mo akong tantanan? Ang taong hinahanap mo ay si Meredith! Di ako!" Nang makita si Tanner na nanginginig sa harapan niya, lumapit si Madeline nang tumutunog ang kanyang high heels habang nakangiti. "Tinatanong mo ako kung bakit ka minumulto ng espiritu ni Madeline? Sigurado akong alam na alam mo kung bakit." "Ah!" Tumakbo si Tanner papunta sa banyo ng lalaki, takot na takot. "Hindi ko alam!
'Ang magsimula ulit ay napakadaling sabihin kaysa gawin, Jeremy. 'Dahil ang lahat ng sakit ka pinaranas mo sa akin at sa lahat ng peklat at sugat na iniwan mo ay di kailanman mabubura! 'Ang katotohanang minahal kita ay nakaraan na. 'Poot na lang ang nararamdaman ko para sa'yo!' Sa sandaling iyon, lumapit si Eloise kasama si Meredith. "Mukhang masaya ka Old Master. Anong pinag-uusapan ninyo ng dalagang ito?" "Anong 'dalagang ito'? Si Madeline ito." Naiinis na idiniin ng old master. "Hindi, Lolo. Hindi ito si Madeline. Patay na si Madeline noong nakaraang tatlong taon pa. Ang babaeng ito ay si Miss Vera Quinn, sadyang kamukha lang niya si Madeline." Nakangiting ipinaliwanag ni Meredith, pagkatapos tumingin siya kay Jeremy. "Diba tama naman ako Jeremy?" Habang nakangiti, sigurado siya na lalapit si Jeremy para bulungan siya. Sa halip ay sumimangot ito sa inis. Nagalit ang old master, sumimangot nang titigan niya si Madeline. "Kalokohan! Siya si Madeline!" "Di talaga siya
Tanner Long! Ang hampaslupang yan! Paano siya nakapasok? Namuo ang pagkalito at pagkabahala sa sikmura ni Meredith. Tinuturo ni Tanner si Vera, sinasabing siya ay isang multo habang nanlalaki ang mga mata niya at balot ng takot ang kanyang mukha! Nangangahulugan lang ito na napgkamalan niyang si Madeline si Vera sa gulat. Ang magulat ay nangangahulugang baka may masabi siyang mga bagay na di niya dapat masabi! Subalit ngumisi si Madeline sa takot na sigaw ni Tanner. Mula sa sulok ng kanyang mga mata, pinanood niyang mabalot ng kaba ang mukha ni Meredith. Pagkatapos, nilapitan ni Madeline si Tanner nang mukhang naguguluhan. Nang magkatinginan sila ni Madeline, lalong lumaki ang takot ni Tanner nang magsimula siyang sumigaw. "Ah! I-ikaw nga… ikaw nga yan!" Kasabay ng epekto ng alak, naniwala siya na talagang minumulto siya ni Madeline! Dahil sa lahat ng masasamang bagay na ginawa niya sa buhay niya, natural na maramdaman niya ang ganito kalaking pagkakasala. Tumaas an
Takot na takot si Tanner, namumutla ang kanyang mukha at nanlaki ang kanyang mga mata sa takot. "Umalis ka, Madeline! Wag mo na kong guluhin! Bi… Binayaran lang ako para gawin 'yon!" "Tanner Long!" Kaagad na pinutol ni Meredith ang kanyang sinasabi at kinakabahang tinawag ang mga bodyguard. "Dali, ilabas niyo ang taong 'yan!" Tinuro ng nanginginig na daliri ni Tanner si Meredith at hindi siya pinansin. "Madeline Crawford! Kung… Kung magmumulto ka para maghiganti, siya ang multuhin mo! Utos 'yon lahat ni Meredith!" Sa mga salita ni Tanner, pakiramdam ni Meredith ay nanlamig ang kanyang buong katawan. Habang nararamdaman ang pambihirang lamig na pumapalibot sa kanya, hindi niya maisip ekspresyon sa mukha ni Jeremy. "Anong nangyayari? Sino ang lalaking 'to? Anong ibig sabihin ng mga sinasabi niya?" Kaagad na lumapit si Mrs. Whitman para magtanong. Natatarantang binago ni Meredith ang usapan. "Mrs. Whitman! Siya si Tanner Long. Magkalaguyo sila dati ni Madeline. Sila rin ang
At ganoon na lamang ay naisiwalat ang katotohanan nang dahil sa mga sinabi ni Tanner. Kaagad na nagdilim ang ekspresyon sa mukha ni Jeremy habang nagliyab ang lagim sa kanyang mga mata. Sa kanyang galit, tinaas niya ang kanyang kamao at sinuntok ang pisngi ni Tanner. Tumalsik si Tanner ng ilang hakbang at tumumba. Nahilo siya sa lakas ng suntok nito. Nabasag ang mga baso at plato sa lapag nang tumama siya sa mahabang mesa sa kanyang likuran. Pero hindi huminto si Jeremy. Sa halip, hinila pa niya si Tanner para suntukin nang dalawang beses. Tumulo ang dugo mula sa gilid ng bibig ni Tanner habang nagulo ang kanyang mukha. Subalit, walang nagtangkang pigilan si Jeremy. Nakakatakot tignan ang lalaki sa sandaling iyon. Inisip ng lahat na kapag masyado silang lumapit ay mapapaso sila sa apoy ng galit na nakabalot sa kanya. Paulit-ulit na iniisip ni Jeremy na nagkamali siya sa nagdaang tatlong taon. Lalo na sa usapin tungkol sa kalinisan ni Madeline. Hindi niya maisantabi
Walang pakialam si Meredith sa iniisip ni Old Master Whitman. Ang importante para sa kanya ay ang kay Jeremy. Tumingin ang kanyang makislap na mga mata sa malamig na lalaki. "Naniniwala ka sa'kin, di ba, Jeremy?" Malambing ang tono ni Meredith habang inaabot niya ang kamay ni Jeremy, sinusubukan niyang papaniwalain siya. Sa halip, tanging isang malamig na titig na puno ng pagdududa ang lumapag sa mukha ni Meredith mula sa gilid ng kanyang mga mata. Naglakad siya papalayo nang hindi siya sinasagot. "Jeremy, Jeremy…" Nagsimulang tumulo ang mga luha ni Meredith sa sakit habang pinapanood niya ang papalayong anyo ni Jeremy. Inalo siya ni Eloise sa simpatya. "Ayos lang 'yan, Meredith. Matalino si Jeremy. Sigurado ako na hindi siya naniniwala sa ganung kasinungalingan!" Tumango si Meredith at pinunasan ang kanyang mga luha. "Hahanapin ko siya." "Meredith." Malungkot na bumuntong-hininga si Eloise. Tinaas niya ang kanyang tingin at tinignan nang masama si Madeline. Sa kabila
Hindi niya maintindihan ang tingin ng mga mata ni Jeremy. Mahigpit niyang hinawakan ang manipis na braso ni Madeline, unti-unti niya itong hinihigpitan para hindi siya makawala. Hindi na niya muling bibitawan ang kanyang kamay. Hindi na… Kalmado lang si Madeline sa harapan ng pagdududa ni Jeremy. Ngumiti siya na para bang pinapakita ang kanyang inis. "Sa pagkakaalala ko, Mr. Whitman, nangako ka sakin na hindi mo na ako pagsuspetyahan na ako ang ex-wife mo na si Madeline Crawford." Nang marinig niya ang kanyang sagot, kaagad na nawala ang pag-asa sa mga mata ni Jeremy at unti-unting kumalma ang kamay niya na nakahawak kay Madeline. Binawi ni Madeline ang kanyang kamay at uminom ng champagne. "Sa totoo lang, nakakainis na palagi na lang akong tinatrato na isang patay na tao. Kung hindi lang ako takot sa sakit, baka nga binago ko na ang mukha ko." Biglang tumingin sa kanya si Jeremy. "Wag kang magparetoke." "Hmm?" Bahagyang tinaas ni Madeline ang kanyang mga kilay. Saglit
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si