Kabanata 1888

”Jeremy, wag mo nang isipin ang masasamang alaalang yun. Kasama mo na ako ngayon at ayos lang ako.”

Nang marinig niya ito, ngumiti nang malambing si Jeremy tapos tinaas ang kanyang kamay at hinila si Madeline at niyakap nang mahigpit.

“Linnie, tanga ako diba? Napagtanto ko lang kung gaano ka kahalaga sa akin sa sandaling iyon. Naibaon mo na ang sarili mo sa puso ko pero hindi ko alam kahit na minahal na kita nang sobra.”

Nagsisi nang sobra si Jeremy at sinisi niya ang kanyang sarili.

Ngumiti si Madeline at tinaas ang kanyang kamay para tapikin ang likod nito. Marahan siyang nakiramay, “Minsan, mas maraming nakikita ang taong nakikitingin lang. Wag mong sisihin ang sarili mo.”

“Syempre, sisisihin ko ang sarili ko at di ko napahalagahan ang ganitong nakakabilib na asawa.” Kahit na palabiro itong sinabi ni Jeremy, totoo ito sa kanya nang sabihin niya ito.

Pati si Madeline ay alam kung gaano siya kamahal ng lalaking ito.

“Eveline, nasaan si Carter?”Si Camille na nakarating na ay