Pagkatapos itabi ang unan, napansin ni Carter na isa itong kwaderno. Walang-dudang ito ang kwadeno ni Shirley; nakikilala niya ang sulat-kamay nito sa isang sulyap lang. Binuksan ito ni Carter para tingnan ito nang mapagtanto niyang maaaring ito ang diary ni Shirley. Ngunit ipinakita ng laman nito kung paano niya sinimulang gawin ang anti-toxoid test reagent para sa AXT69. Tinala niya ang datos ng eksperimento niya araw-araw. Mula rito, masasabi niyang pinaghirapan ni Shirley ang paggawa ng anti-toxoid test reagent. Tinatala niya ang bawat maliit na detalye nang maigi para makuha niya ang perpektong datos. Matiyagang binasa ni Carter ang bawat pahina. Nang marating niya ang huling pahina, iyon na ang araw na nakumpleto na ang anti-toxoid test reagent para sa AXT69… Nakita ni Carter na sinulatan ni Shirley ang ibaba ng datos. Pagkatapos mabasa ang mga salitang iyon, namula ang mata niya at kaagad na humigpit ang pagkakahawak niya sa kwaderno at isang madilim at nagbabagang p
Hirap na tinaas ni Shirley ang kanyang kamay at kinuha ang nail clipper na nasa ibabaw ng nightstand. 'Addy, mom dad, Cathy, at anak ko, pagsisisihan ko na ang mga kasalanan ko. Hintayin niyo ko…' Naisip ito ni Shirley sa kanyang puso at nilagay ang nail clipper sa kanyang pulso. Pinikit niya ang kanyang mga mata at nagpasya nang mamatay. Ngunit nang igagalaw na niya ang nail clipper sa kanyang pulso, bumukas ang pinto ng kwarto. Binuksan ni Shirley ang kanyang mga mata, at mula sa kanyang nakatulala at luhaang mga mata, nakita niya ang nanlulumo at malamig na mukha ni Carter. Nang tinignan niya ang papalapit na si Carter, hinigpitan ni Shirley ang kanyang hawak sa nail clipper; kumislap sa kanyang mga mata ang inis at pandidiri. "Carter, bakit mo ba ako palaging ginugulo?" Lumitaw ang pandidiri sa mukha ni Shirley. Habang lalo niyang minahal noon si Carter, mas lalo niya siyang kinamumuhian ngayon. Naglakad si Carter nang may malamig na ekspresyon papunta sa tabi ng ka
Naningkit ang mga malalalim na mata ni Carter at naglabas ito ng isang mapanganib na aura. Napahinto ang puso ni Shirley. Siguro dahil balak na niyang mamatay, hindi siya natatakot. "Carter, pagdurusahan ko ang kinahinatnan ng landas na pinili ko. Wag ka nang mangialam sa buhay ko." "Pinatay mo ang anak ko at sasabihan mo ko na wag mangialam sa buhay mo? Shirley, sasabihin ko sa'yo ngayon din na ipapakita ko sa'yo kung gaano kamali ang desisyon mo." Nagsalita si Carter, ang kanyang mga salita ay mayroong mas malalim na kahulugan at mabagal siyang bumitaw. "Carter, anong binabalak mong gawin? Sinabi ko na sa'yo na hindi ako babalik sa St. Piaf kasama mo. Wag mo kong pilitin," tumanggi si Shirley. Maalam at malagim ang ngiti sa mga labi ni Carter. "Malalaman mo rin kung anong gagawin ko sa'yo." “...”Pinagalaw ni Shirley ang kanyang mga labi pero hindi niya alam kung ano pa ang masasabi niya. Ngunit, nakita niya ang matinding poot na nagliliyab sa mga mata ni Carter. P
Gaano ba katanda mag-isip ang isang bata para maipahayag ang ganitong kaba? Kumirot ang puso ni Madeline habang hinalikan niya ang pisngi ng batang lalaki. "Jack, nangangako ako sa'yo na sasabihin ko sa'yo kung saan ako pupunta sa susunod. Hindi na kita pag-aalalahanin tungkol sa'kin, okay?" Tumango si Jackson at kinurap ang kanyang magagandang mga mata. "Mommy, alam kong maraming ginagawa ang matatanda. Alam ko. Magiging mabuti at maaalalahanin akong bata para hindi ko mabigyan ng problema sina Mommy at Daddy." Lalong nalungkot si Madeline nang marinig niya ito. Habang nakikita niya ang bata ay gwapong mukha sa kanyang harapan ay nakaramdam siya ng kirot sa kanyang puso. "Jack, hindi ko gustong maging masyado kang maaalalahanin. Sana maging malaya at masaya ka kagaya ng mga batang kasing edad mo." "Masaya ako." Inosenteng ngumiti si Jackson. "Ngayon na kasama na natin sina Juan at Jan, napakasaya ko, pero namimiss ko si Lily." Naglaho ang kalahati sa ngiti ni Jackson.
Habang nagsalita si Carter ay nanlumo ang kanyang mukha. "Ang kapalit nito ay naging dugo at tubig lang ang anak namin." Ang kanyang mga mata ay napuno ng nagbabagang poot habang sinabi niya ito. "Heh." Tumawa siya ulit at tinignan si Madeline at Jeremy gamit ng kanyang mapanakit na mga mata. "May tatlo kayong anak, di ba? Ang saya niyo siguro na maging mga magulang, di ba? Anong mararamdaman ninyo kapag namatay ang anak ninyo?" "Carter," pinutol ni Jeremy si Carter. Hindi siya makikinig sa mga pahayag kagaya nito. Paano niya hahayaang sunpain ang kanyang tatlong kayamanan gamit ng mga pahayag na kagaya nito?"Carter, nakunan si Shirley dahil ikaw ang dahilan sa pagkamatay nina Adam at Cathy, kaya nawalan siya ng kagustuhang mabuhay at nagkaroon siya ng negatibong kaisipan. At iyon ang naging sanhi ng trahedyang ito. Kakaiba ka talaga para sisihin kami." Nang marinig ni Carter ang sinabi ni Jeremy ay tumawa siya. "Jeremy, sa tingin mo ba yan ang totoo? "Ang totoo ay hin
Tama si Madeline. Mananagot ang isang tao sa pinili nilang landas. Ang dahilan kung bakit nauwi si Shirley sa ganitong kalagayan ngayon ay dahil sa karma. Wala itong kinalaman sa ibang tao. Kung gusto niya talagang maghanap ng taong mananagot, ang taong iyon ay si Carter. Sa Gray Villa. Alam ni Camille na dinala ulit ni Carter si Shirley sa bagay. Pagkatapos niya itong pag-isipan, nagpasya siya na kausapin si Shirley. Noong una ay gutom at uhaw si Shirley. Pagkatapos siyang dalhin dito ni Carter, nawalan siya ng gana. Nahiga lang siya sa kama at nakatulala sa kisame. Dala ni Camille ang bird's nest porridge na niluto niya papasok ng kwarto. Nang makita niya si Shirley na nakatingin sa kisame nang hindi gumagalaw, hindi niya mapigilang sumimangot. "Alam ko nagdurusa ka ngayon at sinisisi mo si Carter, pero hindi mo kailangang pahirapan ang katawan mo." Habang nagsalita si Camille, dinala niya ang lugaw at inutusan ang mga katulong na tulungan si Shirley na mapupo. Ngun
Natulala si Shirley sa sinabi ni Camille. Nararamdaman niya na hindi siya sinisisi ni Camille at nalulungkot siya para sa bata na walang tyansang maipanganak sa mundong ito. Ngunit, ang batang iyon ay itinadhanang hindi maipanganak. Namula ang mga mata ni Shirley. Mapait siyang ngumiti, pagkatapos ay pinikit ang kanyang mga mata at hinayaang tumulo ang kanyang mga luha. Marami siyang hinanakit sa kanyang puso na hindi niya masabi, pero pakiramdam niya ay siya ang nagdala nito sa kanyang sarili. Hindi iyon mga hinanakit. Iyon ang kinahinatnan ng kanyang mga ginawa. Hindi siya nararapat na maging isang ina. Nang makita ni Camille si Shirley na nasasaktan, hindi siya nagpatuloy sa pagtatanong. Lalo na't maraming taon na silang magkakilala at matagal na siyang itinuturing si Shirley bilang kanyang anak. Kung hindi siya dinismaya ni Shirley at umalis nang walang pasabi noon, hindi magagalit nang matagal na panahon si Camille. "Maghilamos ka. Bumangon ka at kumain. Ako mismo
"Hindi dapat napunta sa sinapupunan ko ang bata. Mas makabubuti sa bata na iwanan ang mga magulang na kagaya natin." “...”Pinipigilan ni Carter ang galit sa kanyang puso, pero nang marinig niyang sabihin iyon ni Shirley, mahigpit na sumara ang kanyang kamay. Kahit na sobra ang galit niya, binuksan niya pa rin ang kanyang kamao sa huli at pinilit na pigilan ang nagbabagang galit sa kanyang puso. "Makinig ka sa'kin, Shirley. Ipapakita ko sa'yo kung gaano ka katanga." "Carter, wag mo nang palakihin ang galit ko sa'yo." Kalmado si Shirley. Ang kanyang blangko ngunit malamig na titig ay nakatuon sa galit na si Carter. "Kahit na gumamit ka pa ng ilang iligal na paraan para makuha ang pamumuno sa St. Piaf, hindi ito marangal." "Heh." Mapangutyang tumawa si Carter nang marinig niya ang sinabi ni Shirley. "Talagang nagbagong-buhay ka na, Shirley." Nilayo ni Shirley ang kanyang tingin nang marinig niya iyon. "Nakita ko na ang lahat. Sana matauhan ka na rin." "Makinig ka, Shi
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si