Bahagyang itinaas ni Madeline ang kanyang mga mata habang nagsasalita."Pero naaawa ako sa bata sa sinapupunan niya. Nakakalungkot para sa bata na magkaroon ng mga magulang na tulad mo."Ang mga salita ni Madeline ay tuluyang napawi ang kayabangan at ngisi sa mukha ni Carter."Eveline, sa tingin mo kaya mo bang tumayo dito ngayon kung hindi ka lang binigyan ni Shirley ng tanging vial ng anti-toxoid test reagent?""Oo, hindi ako tatayo rito. Dapat ay ipinakikita ko ang aking pasasalamat sa babaeng naglason sa akin at pagkatapos ay nagbigay sa akin ng anti-toxoid test reagent, tama ba ako?""…"Lalong nagdilim ang ekspresyon ni Carter, ngunit wala siyang mahanap na sagot sa komento ni Madeline.Sa loob ng ilang segundo, parang ang gulo ng isip niya.Kahit na ang kasalukuyang kalagayan ni Shirley ay mas mahusay kaysa sa inaasahan, na nagbigay sa kanya ng kaginhawaan, siya ay labis na nabalisa sa pag-iisip ng lason na nasa katawan pa rin ni Shirley, na nagbabanta sa pagsilang ng ka
Kahit na nasulyapan lang ni Madeline ang taong dumaan, pakiramdam ni Madeline na pamilyar ang taong ito.Hindi pinansin ni Madeline si Jeremy, na inabot ang kanyang kamay upang punasan ang mga luha niya, at nagmadali siyang lumabas.“Linnie.” Nagtaka si Jeremy at agad niyang sinundan si Madeline.Noong nasa labas na sila, agad na nakita ni Jeremy ang isang babae na nagmamadaling tumakbo palayo.Kahit na hindi niya makilala ang babae sa likod nito, pakiramdam niya at pamilyar ang taong ito.Biglang sumulpot ang mukha ng isang partikular na tao sa isip ni Jeremy. “Ada?”“Siya yun.” Ang sabi ni Madeline at binilisan niya ang kanyang kilos upang habulin si Ada, na mabilis na tumatakbo."Ada!"Inabutan ni Madeline si Ada at hnarangan niya ang daanan ni Ada.Walang magawa si Ada kundi ang huminto.Naiinis siyang tumingin kay Madeline, na nakatayo sa harap niya, at inirapan niya siya. “Huwag kang humarang sa daanan ko, Eveline. Alam mo ba kung anong posisyon ko ngayon?”Sinuri ni M
Nang mapansin ni Ada na nakatingin sa kanya nang kakaiba si Madeline, inatras niya bigla ang kamay niya. “Wag mo na akong istorbohin Eveline! Kung hindi, ipapadampot kita sa mga bodyguard!”Galit na binalaan ni Ada si Madeline at kaagad na tumalikod. Sa takot na baka mahuli na naman siya ni Madeline, sinadya ni Ada na bilisan ang kanyang paglalakad. Tahimik na tumayo sa iisang pwesto si Madeline. Kumunot nang bahagya ang noo niya nang panoorin niyang lumayo si Ada. “Mukhang masaya siya sa sunog na ito.”Para naman kay Jeremy, nagkaroon din siya ng kutob sa sinabi ni Ada kanina. “Linnie, samahan muna kita para makita mo si Adam at Cathy sa huling pagkakataon.”Hinawakan ni Jeremy ang kamay ni Madeline. At para naman sa dahilan ng sunog, nagkaroon na siya ng ilang hinala. Sa pamamagitan ng mga koneksyon ni Jeremy sa Glendale, natunton na nila kung nasaan si Adam at Cathy. Ito ay nasa pinakamalamig na lugar sa ospital at isa ring lugar na walang gustong bumisita. Bumukas
Nakatalikod at paalis na si Ada, ngunit nang marinig niya ang mga sinabi ni Madeine, uminit ang ulo niya. Naiinis siyang lumingon at nang makita niya si Madeline na nakaupo na sa sofa nang hindi man lang niyayaya, kaagad na ipinagpatuloy ni Ada ang anyo niya bilang Mrs. Gray at suminghal. “Di kita kailangan para paalalahanan ako kung paano tumanggap ng bisita ang Gray family. Pero ikaw, wala kang modo kapag bumibisita ka sa bahay ng iba. Pumasok ka at umupo ka na kaagad. Napahintulutan na ba kita? Ako ang female hostess ng pamilyang ito.”“Female hostess ng pamilyag ito?” Ngumisi si Madeline nang magmasid siya sa paligid. “Wala akong nakikitang hostess sa paligid. Pero nakikita ko ang isang nakakaawang babaeng tinatawag ang kanyang sarili na hostess ng isang pamilya.”“...”Biglang gumuho ang ngiti ni Ada at tinignan niya nang masama si Madeline. “Eveline, mukhang nandito ka para gumawa ng gulo ano?”Ngumisi ulit si Madeline nang marinig ito. “Wala ka naman talagang halaga sa p
”Di yan ang intensyon ko. Sadyang pareho lang kami ng hinaing ni Madam Gray, na dapat manahimik ka na lang kung wala ka namang masasabing maganda. Ang mga salita mo ay magbibigay ng problema sa asawa mong si Carter.”Nang magsalita si Madeline, nagsalubong ang kilay niya at eleganteng dinampot ang tasa at uminom ng black tea. “Higit pa rito, tungkol sa kung sinong makikinabang sa pagkamatay ni Adam at Cathy, walang makukuhang kahit ano si Carter. Salungat nito, malaki ang nawala sa kanya sa pagkamatay nila. Kung siya ang nagsimula ng apoy, diba pinapahirapan lang niya ang kanyang sarili?”“...” Hindi inasahan ni Ada na susuriin ni Madeline ang bagay na ito sa ganitong pananaw. Nabahala si Ada nang maalala niya ang mga salitang nasabi niya kahapon. Iniisip niya kung ganito ba ang kinikilos ni Madeline dahil sa sinabi ni Ada. Ngunit totoo man ito o hindi, malinaw na natuwa si Camille sa sinabi ni Madeline. “Tama si Mrs. Whitman. Walang dahilan para manakit ng iba si Carter nang
Nang marinig ito, tumawa nang malakas si Carter, ngunit ang ngiti sa kanyang mukha ay nakakakilabot. “Syempre naniniwala ako sa’yo.”“Talaga?” Umaasang tumingin si Ada kay Carter na nagsabing naniniwala ito sa kanya. Ngunit kasunod nito, nagdilim ang tingin ni Carter. “Naniniwala ako sa sarili ko. Naniniwala ako na ang isang taong tulad mo ay talagang gagawa ng ganitong bagay.”“...” Nanlaki ang mata ni Ada nang maramdaman niyang lalong bumilis ang tibok ng puso niya. Kasalukuyan, ang titig ni Carter ay may bakas ng kagustuhang manakit. Mahal niya si Shirley, at mahal na mahal niya ito. Ito ang dahilan kung bakit naniniwala siya sa sinabi ni Madeline. Nang makita ni Ada na unti-unting lumalapit si Carter sa kanya, pakiramdam ni Ada parang tatalon mula sa bibig niya ang kanyang puso. Kapag umamin siya dito, alam niya kung anong mangyayari sa kanya. Ngunit kapag hindi siya umamin, anong palusot ang pwede niyang gamitin… Habang tahimik siyang nag-iisip ng palusot sa loob
Di na siya makagawa pa ng ingay sa sobrang sakit. Wala siyang magawa kundi ang bumaluktot sa sahig habang umuubo nang walang-tigil. Lumapit si Carter at inapakan ang daliri ni Ada. Naluha siya sa sakit at nangatog ang kanyang buto. Ngunit hindi dito natatapos ang parusa ni Carter. Yumuko siya. Bumalot ang madilim na aura niya kay Ada. Ang mahaba at manipis niyang daliri ay humablot sa buhok ni Ada. “Alam mo ba ang pakiramdam ng masiraan ng mukha at mabalian ng binti? Alam mo ba kung anong pakiramdam ng masunog nang buhay?”“...Ehem, ehem. Carter, hindi, wag…” Tumingin si Ada kay Carter sa takot. “Di ako ang… nagsimula ng apoy… wala akong kinalaman sa pagkamatay ni Cathy at Adam. Siya yun. Sinisiraan niya ako. Di ko talaga ginawa yun…”“Heh…” Walang pakialam na tumawa si Carter at lalong dumilim ang mga mata niya. “Guards!”Pagkatapos tawagin ang mga guwardiya, tinulak ni Carter palayo si Ada habang nandidiri, tapos naglabas ng isang panyo at pinunasan ang kanyang kamay. “Ila
Noon pang kampante si Carter. Ngunit sa sandaling ito, habang nakatingin sa mga mata ni Madeline, biglang hindi niya alam kung anong gagawin niya. Ngunit lumapit si Camille nang mapansin niya ang pagkabahala ni Carter. “Mrs. Whitman, itanong mo lang kung anong gusto mo.”“Tingin ko di mo maibibigay sa akin ang sagot sa tanong ko, Mrs. Gray,” Sinabi ni Madeline bago siya ulit tumingin sa mga mata ni Carter. “Carter, di lang nagkataon ang pagligtas mo sa akin sa dagat noon diba?”Hindi inasahan ni Carter na itatanong ito ni Madeline. Hindi niya alam kung may nalaman ba si Madeline, ngunit may pag-aalinlangan sa titig nito na hindi mataguan ni Carter. “Carter, nagdalawang-isip ka.”Kahit na dalawa o tatlong segundo pa lang ang nakakalipas, ang mga segundong ito ay sapat na para makumpirma ni Madeline ang hinala niya. Sa isang tabi, kumunot ang noo ni Camille habang nagtataka. “Mrs. Whitman, naaksidente ka sa dagat noon at nagkataon lang na iniligtas ka ni Cater. Bakit sa ti
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si