Kabanata 1649

Tumingin si Carter sa taong pumasok at dahan-dahang bumangon.

“Anong maitutulong ko?” Magalang na tanong niya kay Camille.

“Nandito ako para sabihan ka na tumigil ka na sa paghihintay. Di pupunta si Eveline,” Nagsalita si Camille at sinabi dito nang baralbal.

Nanigas ang mukha ni Carter sa sagot ni Camille. Pagkatapos ang isang sandali, ngumiti siya. “Pumunta ka dito para lang tulungan siyang sabihin ito sa akin? Sige.”

Ngumiti si Carter at sinabi ito. Tapos umupo siya pabalik sa upuan niya.

Syempre nakikita ni Camille ang inis ni Carter. Dahan-dahan siyang lumapit sa lamesa at sinabi nang pursigido.

“Carter, bukod-tangi ka na mula pa noong bata ka pa. Wag mo masyadong isipin ang iniisip ng tatay mo at maging masyadong malupit sa sarili mo para habulin ang mga bagay na ito. Mawawala ka lang sa sarili mo sa huli.”

Pagkatapos marinig ni Carter ang sinabi ni Camille, nanatili siyang nakangiti. Ngunit mas nagkaroon ng ambisyon at pagnanasa sa mga mata niya.

“Wag kang mag-al