“Jeremy, anong nangyari? Anong tinitignan mo?” Nang marinig ni Jeremy ang nagtatakang boses ni Madeline, mukhang biglang nahimasmasan si Jeremy. Dumaan sa screen ang mahaba at manipis niyang daliri na para bang ayaw niyang may makita si Madeline. Kaagad niyang isinara ang kanyang phone at inilagay ito sa bulsa niya. Bumangon siya at lumapit kay Madeline nang may maamong ngiti. Tapos hinawakan niya nang marahan ang balikat nito. “Linnie, anong sinabi ni Mrs. Gray sa’yo?” Nang banggitin niya ito, ngumiti si Madeline. Lumitaw din ang puyo sa pisngi nito. “Hulaan mo.” Napagpasyahan niyang pahulain ito. Tumingin si Jeremy sa ngiti ni Madeline nang hindi kumukurap. Kusa niyang itinaas ang kanyang kamay para haplusin ang pisngi nito. Ang nakakahumaling at singkit niyang mata ay puno ng lungkot. “Ang tagal na mula noong nakita kitang ngumiti nang ganito.” Suminghal siya sa lungkot. Ang pahayag na ito ay may sari-saring komplikadong emosyon. Kaagad na naunawaan ni Madeline kung
Kalmadong lumingon si Jeremy. Habang mukhang walang pakialam, hinarap niya ang babaeng naglalakad patungo sa kanya. “Ang biglang sumpong ng lason sa katawan ko ay hindi dahil sa pagkakataon, kundi planado, tama?” Direktang tanong ni Jeremy. “Hindi mo ako tinutulungan mula pa noong umpisa diba, Shirley, o dapat bang itawag ko sa’yo ay Shirley Brown?” Si Shirley, habang ang isang braso ay nakatupi at ang isa naman ay may hawak na mahabang sigarilyo, ay naglakad patungo kay Jeremy bago umihip. “Noong akala mo mamamatay ka na at napagpasyahan mong iwan si Madeline bago makipagkita sa akin, ang ‘doktor, sa eroplano—ang lahat ng ito ay talagang planado.” Lumapit si Shirley kay Jeremy habang nakangiti at huminto sa harapan nito. “Medyo naantig ako sa’yo sa totoo lang, pero mas masaya akong mag-eksperimento. Ngunit hindi ako tulad ni Adam. Hilig niyang magligtas ng tao, habang ako hilig kong… manakit ng tao.” Umamin siya habang mukhang walang bahala at lalong tumindi ang ngiti niya
”May nangyari ba Jeremy?” “Di ko alam kung paano ko ito sasabihin. Sa madaling salita, pagkatapos nating makipagkita kay Carter mamayang gabi, aalis na kaagad tayo dito.” “Oo, sige.” Pakiramdam pa rin ni Madeline may kakaiba, ngunit hindi na siya nagtanong pa. Ngunit malinaw niyang naramdamang ang palad ni Jeremy ay bahagyang lumamig. ‘Jeremy, anong kinatatakutan mo? O dahil ba ito sa lason?’ Nababahalang inisip ni Madeline. Nanatili ang pakiramdam na ito hanggang sumapit ang alas siyete. Tumawag si Camille. Sinabi niya kay Madeline na naghihintay na si Carter sa restaurant ng hotel at pwede nang pumunta doon si Madeline. Ngunit nag-iwan din ng paalala si Camille. “Sinabi ni Carter na makikipagkita lang siya sa’yo nang mag-isa, kaya sabihan mo ang asawa mo na maghintay sa ibang lugar at hindi sa restaurant, bago magbago ang isip ni Carter sa inis.” Gusto rin ni Madeline na maging maayos ang takbo nito kaya pumayag siya.Kahit na nag-aalala si Jeremy para kay Madeline,
Sinabi kay Madeline ng kutob niya na may mas malalim na kahulugan ang ngiti ni Carter, ngunit hindi niya mahulaan kung anong nasa isip ni Carter. Inilapag ni Madeline ang kanyang baso. Sa loob ng ilang segundo, nanatili ang tingin niya sa likido sa ilalim ng kanyang baso. “Mr. Gray, pwede na ba nating simulan ang proseso?” Alok ni Madeline. Tumango si Carter at tumingin sa lalaking naghihintay sa tabi niya. Inabutan ng lalaking mukhang abogado si Madeline ng dalawang dokumento. “Hello, Ms. Montgomery. Ako ang lawyer ni Mr. Carter. Ito ang mga divorce document para sa inyo ni Mr. Carter. Pakiusap tingnan mo ang laman, at kung walang problema, pakipirmahan ang mga document.” Kinuha ni Madeline agn dokumento at sa pagkakataong ito, binasa niya nang maigi ang bawat salita nang detalyado. Noon, nahuli siya sa patibong ni Carter dahil lang sa masyado siyang nagtiwala kay Carter. Sa pagkakataong ito, hindi niya hinayaang magpabaya siya. Nang mabasa niya nang maigi ang bawat li
Sa hotel restaurant. Hawak ni Carter ang isang baso habang nakatitig sa tanawin sa labas ng bintana habang mukhang kalmado. Makalipas ang isang sandali, naririnig ang tunog ng high heels na paparating. Habang walang emosyon, ininom niya ang kanyang red wine at inilabas ang maliit na kristal na bolang dala niya. Hinawakan niya ito sa palad niya at pinaglaruan ito. “Carter.” Tapos narinig ang nakakahumaling at mahinang boses ng babae. Nang hindi man lang lumilingon, sinabi niya nang walang bahala, “Upo.” Ngumiti ang babae at umupo sa tapat ni Carter habang may masayang ngiti. “Carter, nagawa ko na ang gawain ko. Masaya ka na ba?” Nasundan ng katahimikan ang boses niya. Tapos seryosong nagsalita si Carter. “May nararamdaman ka ba para kay Jeremy?” Malamig ang tono niya. “Shirley, ako ang nagbigay sa’yo ng codename na ito. Wag mong kakalimutan kung ano ang dapat at di mo dapat gawin.” Nang marinig ang sinabi ni Carter, biglang nagbago ang ekspresyon ni Shirley. Kabado siy
Biglang huminto si Shirley sa kalagitnaan ng pag-inom niya ng wine. Ryan… Malinaw pa rin niya itong naaalala. Nakaramdam siya ng takot nang mabanggit ito ni Carter. “Carter, bakit mo biglang nabanggit si Ryan? Bukod na lang kung… kung may napansin si Eveline?” Nag-iingat na tanong ni Shirley sa takot na magalit si Carter. Nagkaroon ng ngiti sa malamig na mukha ni Carter. “Di niya ako pasasalamatan kanina sa pagligtas ng buhay niya kung nalaman niya.” Tahimik na nakahinga nang maluwag si Shirley nang marinig niya ito. “Hinuhukay niya ang sarili niyang libingan.” Puno ng panghahamak ang mata ni Carter. “Ibinaba niya ang sarili niya para sa isang babae.” “Carter, g-gagawin mo ba?” Tanong ni Shirley, habang ang mga mata niya ay puno ng takot at galak. Tumingin nang masama sa kanya si Carter. “Anong gagawin ko? Kakalimutan ko ba ang dapat kong gawin dahil sa’yo o sa ibang babae?” “...” Lumamig ang puso ni Shirley nang makita ang seryosong titig ni Carter, ngunit hindi na
”Tulungan ako?” “Hindi, hindi tulong,” Kaagad na iwinasto ni Shirley ang kanyang sarili, “Gagawin ko ang tungkulin ko. Wag kang mag-alala.” Tapos tumango si Carter at habang natutuwa, pinagmasdan niya ang bugso ng damdamin sa mukha ni Shirley bago dahan-dahang tumayo. Ang matangkad at manipis niyang katawan ay dumaan kay Shirley nang may elegante at marangal na aura. Tapos huminto siya. Kaagad na tumayo si Shirley at nakikita lamang ang likod ni Carter. “Pagkatapos ng gawaing ito, baka maisipan kong hayaan kang maging asawa ko,” Walang bahalang binulong ni Carter. Pagkatapos niyang sabihin ito, naglakad siya patungo sa pinto. Napanganga kaunti si Shirley sa gulat at natulala siya saglit. Habang tuliro, tinitigan niya ang likod ni Carter nang maglakad ito palayo. Ang hugis ng katawan nito ay nag-iwan ng malinaw at di malilimutang bakas sa kanyang mata. Kahit na pampalubag-loob lang ito at kahit na kasinungalingan lang ang binabato sa kanya nito, masaya pa rin niyang titi
Pakiramdam ni Jeremy parang nanikip ang puso niya nang marinig niya ang sagot ni Madeline. Nang walang-alinlangan, binuhat niya si Madeline. Tumawag siya ng isang cab sa tabi ng kalsada at tumungo sa pinakamalapit na ospital. Tumakbo si Jeremy hanggang sa marating niya ang pinto ng emergency room. Nang lumiwanag ang pulang ilaw, wala siyang magawa kundi ang manatili sa pasilyong walang laman habang hindi mapakali. Alam niyang walang sakit sa puso si Madeline kaya paanong bigla itong sumakit? ‘Dahil ba sa tumatakbo kami?’ ‘Di ko dapat hinila si Linnie nang ganun.’ ‘Di ko dapat ginawa yun.’ Sinimulang saktan ni Jeremy ang kanyang sarili. Biglang bumukas ang pinto ng emergency room at isang batang nars ang nagmamadaling lumabas. Gustong patigilin ni Jeremy ang nars para magtanong tungkol sa kalagayan ni Madeline, ngunit nag-aalala siya na baka makasagabal siya sa trabaho nito. Di nagtagal pag-alis ng nars, dalawang mukhang propesyonal at matandang doktor na mukhang ser
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si