Ngayon ay mas lalong hindi natuwa si Mrs. Jones. "Bakit siya pwedeng pumasok tapos ako hindi ko pwedeng makita ang anak ko?" "Si Mr. Whitman ay mula sa Internal Investigation Unit ng Interpol at siya ang senior agent na tumitingin sa kaso ng anak mo. Kaya sabihin mo sa'kin kung sa tingin mo bakit pwede siyang pumasok?""..." Walang masabi si Mrs. Jones kaya umatras na lang siya. Pero habang lalo siyang naghihintay ay mas lalo siyang naiinis. Pagkatapos niya itong pag-isipan, lumabas siya para tumawag. Sa loob ng kwarto. Parang isang walang buhay na estatwa si Ryan habang nakatingin siya sa lalaking naglalakad papunta sa kanya nang walang emosyon. "Si Eveline ang gusto kong makita, hindi ikaw," sabi ni Ryan. Para bang gumamit siya ng maraming lakas bago niya masabi ang pangungusap na iyon. Malamig na dumaan ang panginin ni Jeremy sa mukha ni Ryan. "Sa tingin mo karapat-dapat ka na makita ang asawa ko ngayon?" Tinaas ni Ryan ang kanyang tingin at ang tono niya ay puno pa r
Kinuha ni Ryan ang lihim at tinignan ng kanyang mga mata ang pamilyar na sulat-kamay. Ang bawat isang salita ay malinaw na nasalamin sa kanyang mga mata. "I-Imposible…" Naging mabilis ang paghinga ni Ryan. Kinuha niya ang lumang liham at binasang muli ang mga salita. Pero kahit na ilang beses niya pa itong basahin, hindi magbabago ang mga salitang iyon. "Hindi, hindi magagawa ni Lolo yun…" Hindi ito matanggap ni Ryan. Nagsimulang bumulong nang paulit-ulit ang kanyang maputla at tuyong labi. Napuno rin ng walang hanggang kawalan ang kanyang kulay abong mga mata. "Ryan, alam kong mahirap para sa'yo na matanggap ito pero ito ang katotohanan," binuka ni Jeremy ang kanyang labi at kalmadong nagsalita. "Imposible!" Ginamit ni Ryan ang lahat ng kanyang lakas para isigaw ang salitang iyon. Sa sumunod na segundo, hinawakan niya ang kanyang dibdib nang may nasasaktang ekspresyon. Nakikita ni Jeremy ang pagbabago sa data na nasa equipment at alam niyang baka naapektuhan si Ryan. P
"Kung sa tingin mo ay matutulungan mo si Ryan na makatakas sa mga kasalanan niya, ibig sabihin talaga mas isip-bata ka pa kaysa sa mga anak ko." Isang maliwanag at malinaw na boses ang biglang narinig sa gitna ng maingay na madla. Napuno ng ligaya ang mabilis na puso ni Jeremy nang marinig niya ang boses na ito. Tinaas niya ang kanyang mukha at nakita si Madeline na naglalakad papunta sa kanya habang tinutulak palayo ang mga tao. Tinutok ng mga mamamahayag ang kanilang camera kay Madeline gamit ang pagkakataong ito. Pagkatapos ay nagsimula silang magtanong. "Mrs. Whitman, sinusubukan mo bang ipagtanggol si Mr. Whitman sa pagdating mo sa sandaling ito?" "Anong relasyon mo kay Ryan Jones?" "Narinig ko na hindi maganda ang kalagayan ng isipan mo sa ngayon at may nagsabi na isa ka nang tanga ngayon, totoo ba––" "Sa tingin niyo ba mukha akong isang tanga o isang baliw?" Lumapit si Madeline kay Jeremy bago lumingon. Pagkatapos, kampante niyang hinarap ang mga camera. "Hindi ako
Naguluhan si Madeline nang bigla siyang manakawan. Lumingon siya pataas at nakita ang isang reporter na kinuha sa kanya ang sulat para tignan. Pero, kapag nalaman ng lahat ang nilalaman ng sulat, ang pagkasira ng reputasyon ng mga Jones ay walang pinagkaiba sa pagambala sa nananahimik na kaluluwa ni Old Master Jones. Tumakbo si Madeline para agawin pabalik ang sulat ng biglang nakita niya ang reporter na babasahin ang nilalaman ng sulat ng walang pahintulot. Pero, nang babasahin na ng reporter ang sulat, kaagad siyang sinugod ni Mr. Jones na para bang isang leon na ginalit. Hinablot nito ang kuwelyo ng reporter at inutusan ito habang nagkakaskasan ang mga ngipin, "Ibalik mo sa kanya ang sulat!" Nagulat ang reporter. Pero, kasabay din nito, alam niya na may hawak siyang importanteng piraso ng balita, kaya hindi niya mabitawan ito. "Ibalik mo yan sa kanya." Nang bigla na lang, narinig nila ang boses ni Jeremy na hindi mabilis at hindi rin mabagal. Kahit na hindi mataas ang k
Kapag nakikita niya ang lalakeng yun, naaalala niya ang mga kalupitan na ginawa sa kanya nito. "Linnie, umuwi na tayo." Hinawakan ni Madeline ang braso ni Jeremy. "Sige." Pero, nang paalis na sila, biglang hinawakan ni Mrs. Jones ang kamay ni Madeline. “Mrs. Whitman!”Nagmamadaling hinawakan ni Mrs. Jones ang kamay ni Madeline, puno ng pagsusumamo ang mga mata nito. "Mrs. Whitman, pakiusap. Pakiusap kausapin mo si Rye!" Hindi maunawaan ni Madeline kung ano ang nararamdaman ni Mrs. Jones sa mga oras na yun, pero ayaw niya talaga gustong makita si Ryan. "Mrs. Whitman, alam ko na marami akong masasakit na salita na sinabi sa iyo noon. Sa kabila ng nakaraan nating ugnayan bilang mag-ina at daughter-in-law, umaasa ako na mapapatawad mo ako sa pagiging bastos at sa pagiging mapusok ko."Mali si Rye. Hindi ka niya dapat sinaktan ng ganun. Kung ano man ang kaparusahan na haharapin niya ay karama na niya. Pero, Mrs. Whitman, nakikiusap ako sa inyo ngayon. Pwede mo ba kaming tulu
''Ano ba ang sasabihin mo sa akin?'Gustong malaman ni Ryan habang nakatuon ang kanyang tingin sa malumanay at eleganteng babae na nasa kanyang harapan. Nasisinagan ito ng liwanag ng araw na galing sa bintana na para bang isang pinintang larawan. Napakaganda niyang tignan. Pero, alam niyang hindi siya pwedeng mapasakanya. "Sa totoo lang, importante pa ba kung ano ang gusto kong sabihin sayo? Gusto lang kitang bigyan ng pag-asa nung oras na yun. Ganun lang yun ka-simple." Ang paliwanag ni Madeline ang nagpalaho sa mga kinam sa mta ni Ryan. "Hindi, nagsisinungalin ka sa akin. Meron ka sigurong sasabihin sa akin." Puno ng pag-asa ang kanyang mga mata. Ang kanyang itsura ay nagbalik na sa dati niyang malumanay at eleganteng sarili pero ngayon ay puno na ito ng pag-aalinlangan. Lumapit si Madeline sa kama at tinignan ang maputla at aligagang mukha nito. Napansin niya na nakakatawa ito, pero naawa si Madeline kay Ryan ng mapansin niya ang komplikado nitong emosyon. Tinitigan
Pagkasabi niya nito, ngumiti siya at sinabi niya ang mag huli niyang salita. "Sana ay maging masaya kayong dalawa ni Jeremy." "Salamat sa basbas mo. Magiging masaya kami ng aking asawa." Sinabi ni Madeline na may ngiti at lumingon paalis, pero bago pa man siya makaalis, bigla siyang pinigilan ni Ryan. “Eveline.”Huminto si Madeline. "Meron ka pa ba ibang sasabihin?" Malumanay na ngumiti si Ryan. "Ipauubaya ko sa isang abogado ang tungkol sa diborsyo. Simula ngayon, hindi na tayo kasal sa batas. Pwede ka nang bumalik sa tabi ni Jeremy at magpatuloy bilang Mrs. Whitman." Naisip din ni Madeline na makipag-diborsyo kay Ryan, pero hindi niya inaasahan na si Ryan pa mismo ang magsasabi nito. Tumango siya at pinihit ang hawakan ng pinto. Pagkabukas ng pinto at nagtagpo ang mga mata nila Madeline at Jeremy, muli nilang narinig ang boses ni Ryan sa likuran. "Yung nangyari sa hotel, ako ang may gawa ng lahat ng sitwasyon na yun para isipin mo na natlog ka sa kama kasama ko. Per
Dilaw na rosas?Biglang naisip ni Madeline ang babae na may kasamang dalawang bata na may hawak na kulumpon ng dilaw na rosas na nakita niya sa may tabi ng kalsada nung araw na yun. Pero, ang sumopresa sa kanya ng husto sa sandaling yun ay ang boses ng babae.Malinaw na boses ito ni Cathy!Biglang lumingon si Madeline at hinanap ang taong may ari ng boses. Nagkataon, nakita niya ang isang batang lalake na may hawak na dilaw na rosas na naglalakad papunta sa pintuan ng tindahan ng bulaklak.Ang mapayat na hubog na ito ay galing sa babae na nakita niya sa may pinto ng tindahan ng bulaklak nung araw na yun.‘Si Cathy ba ito?’Lumitaw ang ideyang ito sa isipan ni Madeline ng hindi siya makapaniwala sa nangyayari. “Cathy!”Sumigaw si Madeline sa likuran ng babae, pero mukhang nagbingi-bingihan ang babae at naglakad palabas ng tindahan. Lumingon si Madeline at sinubukang habulin ito. Ang tindero ay mabilis siyang tinawag, “Madam, nakalimutan niyo ang mga bulaklak niyo.” “Sa
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si