'Bakit ko kailangang umabot sa pampang? 'Di mo ito kasalanan Linnie. Di ako nararapat sa'yo noong simula pa lang. 'Sana di mo na ako maisip, ang lalaking pinaiyak ka nang maraming beses.' Sinigurado ni Jeremy na di niya papyansahan si Lana. Sa halip, sinigurado niya na nanatili muna siya ng 48 na oras sa ilalim ng kustodiya ng pulis bago niya ito pyansahan. Pagbalik ni Lana sa villa, sinimulan niyang pagsalitaan nang masama si Madeline. "Talagang may tinatagong alas ang dati mong asawa Jeremy." Nanghamak siya at sinabi, "Di ba siya natatakot na baka patayin ko siya isang araw?" Nagsalubong ang kilay ni Jeremy nang nagkaroon ng isang bagyo ng yelo sa kanyang mga mata. "Hiwalay na kami ni Eveline. Bakit ba pinapahirapan mo pa ang sarili mo para lang guluhin siya?" Nagngitngitan ang ngipin ni Lana nang nanlulumo nang lumapit siya kay Jeremy nang may pagdududa. "Mahal mo pa si Eveline ano Jeremy?" "Inaying ko siya noon oo. Kahit anong mangyari isa siyang magandang babae." W
"Eveline!" Huli na si Ryan para pigilan ito at kaagad na tumawag ng can mula sa tabi ng kalsada, gustong habulin ang kotse. Kaagad niyang tinawagan ang numero ni Madeline, ngunit sa sandaling kumonekta ito, naputol ito. Habang nag-aalala sa baka kung anong magawa ng mga tao sa loob ng kotse, di nagdalawang-isip si Ryan na tumawag pabalik sa tumawag sa kanya kanina lang. "I-deploy niyo kaagad ang Team A. Mag-online kayo at sundan niyo ang sasakyan ko. Siguraduhin niyong wala sa panganib ang mga tao sa loob ng kotse!" Natanggap ng nasa kabilang linya ang utos ni Ryan at kaagad na sumunod. Kasalukuyan sa loob ng kotse ni Ryan. Isang makintab na patalim ang nakatutok sa leeg ni Madeline, at sa harap niya, nakita niya si Naomi na nakahawak sa manibela gamit ng isang kamay at gumegewang nang natataranta. Naiilang niyang minaneho ang kotse at dumaan sa ilang red light. Kakatapos lang ni Madeline sa nangyari sa charity nigjt nitong nakaraang dalawang araw at nakahanap lang ng o
Nang marinig ito ni Naomi, malinaw na nairita siya. "Imposible nang magsama tayo diba? Gusto mong makasama si Eveline diba? Sige, mamamatay ako kasama niya!" Tila ba parang sinapian ng demonyo si Naomi. Hinawakan niya ang patalim at sasaksakin na si Madeline sa puso. Nang iiwas na si Madeline, bigla niyang nakita si Ryan na may binunot sa kanyang damit at inilabas ang isang revolver mula sa likod niya. Itinutok niya ito sa patalim ni Naomi at nagpaputok. Asintadong tumama ang bala sa hawakan ng patalim. Kaagad na napabitaw ng pagtama si Naomi mula sa sakit, at ang patalim ay nahulog sa sahig. Habang nagugulat pa si Madeline sa ginawa ni Ryan, nakalapit na sa kanya si Ryan, naglabas ng isang panyo, at idinampi ito sa kanyang dumudugong leeg. "Ayos ka lang ba Eveline?" Nang makitang sobrang nag-aalals si Ryan kay Madeline, dinampot ni Naomi ang patalim at gustong saktan ulit si Madeline. Ang nakataas na kamay ni Naomi ay biglang kumaskas sa mainit na bala. Napasigaw siya sa
Narinig ni Madeline ang iyak ng anak niya at nagmadaling lumabas nang nakapaa. Dalian niyang dinampot ang bata para patahanin ito at inabot ang bote. Ngunit nang mahawakan niya ito, pakiramdam niya na kakagamit lang ng bote at medyo mas kaunti na ang laman ng bote. Tinignan niya ang bata na umiiyak pa rin nang nagtataka. Imposible na makuha nito ang bote at uminom nang mag-isa. Naisip niya na baka si Karen ang dumating kaya di na ito masyadong inisip ni Madeline. Matapos patulugin ang bata, pinatuyo niya ang kanyang buhok at humiga sa kama. Pagod na pagod siya habang nakabukas ang lampara, pero matagal siyang di nakatulog. Binuksan ni Madeline ang aparador sa tabi ng kama at kinuha ang dalawang wedding ring maging ang kabibe at bookmark. Matapos tumingin nang maigi saglit, inilagay niya ang mga ito sa isang jewelry box at itinabi ito sa ilalim ng aparador. Nang tignan ang kabilang dulo ng kama, itinaas niya ang kanyang kamay at marahang hinaplos ang unan. "Bakit lagin
"Gusto mo akong samahan?" Nagulat si Lana. "Talaga?" Tumango si Jeremy. "Kasintahan mo na ako ngayon. Diba dapat lang na samahan kita para asikasuhin ang mga bagay-bagay?" Nang marinig ito, lalong lumaki ang ngiti ni Lana. "Okay, pwede kang sumama sa akin." Ang tagpuan nila ay isang five-star restaurant, at si Jeremy ay naglalakad sa tabi ni Lana nang pumasok sila sa isang pribadong kwarto. Ang taong ito ay isang ginoo na hindi mukhang isang taong madadawit sa ilegal na transaksyon, ngunit nakakaloko ang itsura. Walang bahalang nakinig si Jeremy na para bang isa lang siyang palamuti na sumasama kay Lana. Di nagtagal bago mapag-usapan ito nang maayos. Pag-alis niya, nang-asar pa ang lalaki at sinabi, "Ms. Johnson, di na rin masama ang boyfriend mo. Mukhang lalaki nang lalaki ang negosyo ng Stygian Johnson Gang." Mayabang na naglabas ng sigarilyo si Lana. "Syempre. Ibibigay ko ang bahagi ng negosyo sa boyfriend ko pagkatapos nito at makikiusap ako kay Mr. Xavier na bantayan
Hindi inasahan ni Jeremy na pakakasalan ni Madeline si Ryan. Akala niya nagsisinungaling sa kanya ngunit nang buksan niya ang invitation letter, talagang nakita niya ang pangalan nila. "Ikakasal ka na agad nang ikalawang beses?" Nakangiting tanong ni Jeremy. Tumingin sa kanya nang walang pakialam si Madeline. "Hindi, nagkakamali ka, ikatlo na ito." "..." "Nakipaghiwalay na ako at nakipagbalikan sa'yo nang maraming beses, pinapakasalan ka pa nang dalawang beses at hinihiwalayan ka nang dalawang beses. Noong gipit ako na makuha ang divorce certificate nang pangalawang beses, akala ko na ikaw ang susuporta sa akin buong buhay ko, pero pinatunayan ng katotohanan na di tayo pwedeng magsama." Tumingin si Madeline sa lalaki nang may ngiti sa kanyang labi, nakatingin dito nang walang bahala. "Pagod na talaga ako. Noong bata pa ako, umasa ako na mamahalin at aalagaan ako ng magulang ko. Makalipas ang halos 30 taon, nakuha ko na ito pero ngayon iniwan na nila ako habang buhay. Pagl
Hindi binigyan ni Jeremy ng pagkakataon si Karen na magtanong pa. Bumangon siya at umalis. Para di maistorbo si Madeline, di na ulit tinawag ni Karen si Jeremy. Nang makita si Jeremy na pumasok sa kwarto ni Jackson at Lilian, hindi na niya ito sinundan para di sila magulo. Niyakap ni Jeremy ang dalawang maliit na bata na natutulog. Nang tignan ang dalawang kalmadong mukha, napuno ng pagsisisi ang puso niya. Ibinaling niya ang tingin niya sa natutulog na si Lilian, habang ang malalim niyang mata ay mamasa-masa at maamo. "Lilian, di na ako magkakaroon ng pagkakataong marinig kang tawagin akong 'Daddy' pero ikaw lang ang nag-iisang prinsesa sa puso ko." Yumuko siya at gustong halikan ang pisngi nito, ngunit nang maisip niya ang dugong inubo niya, pakiramdam niya na di man lang siya karapat-dapat na hawakan ang bata. Malungkot na umalis si Jeremy habang tahimik na nakatingin sa pinto ni Madeline nang matagal bago siya maghandang umalis. Ngunit pagtalikod niya nakita niya si J
Nang marinig ang sinabi ng anak niya, parang may humihila sa kamalayan ni Madeline. Nahimasmasan siya at kumalma, tapos nagtanong nang nakangiti, "Jack, sinabi ba talaga niya yan sa'yo? Kailan niya ito sinabi sa'yo?" "Pumunta si Daddy para dalawin kami ni Lily kagabi, pero umalis din kaagad siya." Puno ng lungkot ang malalaking mata ni Jackson. Makikita dito na malalim ang nararamdaman nito para kay Jeremy. Lalong nagulo ang tibok ng puso ni Madeline matapos pakinggan ang sinasabi ng kanyang anak. Nang tila ba parang walang nangyari, hinalikan niya sa pisngi ang bata at pinagaan ang loob nito. "Jack, kumain ka muna ng almusal. Tignan mo oh, patapos nang kumain si Lily." Nang marinig ni Lilian na binanggit siya ni Madeline, itinaas niya ang kanyang masiglang tingin at ngumiti. Bahagyang naghilom ang sugatang puso ni Madeline sa maamong ngiti nito, ngunit nababahala pa rin siya sa sinabi ng anak niya kanina. Matapos ihatid ang dalawang bata sa eskwelahan, nag-alinlangan sag