Bago pa niya mapatay ang shower, ramdam na ang pag-init sa loob ng maliit na banyo. Ang mga patak ng tubig ay nagtipon sa mga puting ceramic tiles na may madilim na floral designs, unti-unting lumalaki at dahan-dahang dumudulas pababa, nag-iiwan ng basang bakas. The sound of running water echoed in the bathroom, amplifying the already charged atmosphere between them.Napatingin si Logan sa nakakaawang itsura ni Erika, sinusubukang pigilan ang nag-aapoy na damdamin sa loob niya. Huminga siya nang malalim. Hindi niya alam kung hanggang kailan niya kayang magpigil. Sa puntong ito, natatakot siyang baka siya ang sumuko bago pa man niya makuha ang gusto.Erika was proving to be his greatest challenge yet."I've cleaned up, and the cockroach is gone. As for the door…” Maingat niyang sinabi.Sabay silang tumingin sa pinto na sinipa ni Logan. Nakasabit ito nang bahagya, parang isang matandang tao na nanginginig sa hangin. Logan coughed into his fist, trying to cover his embarrassment."I’ll b
Nang makita ni Logan si Erika sa ganitong estado, nagsimulang mag-alala siya. Masyadong matindi ang kanyang emosyon, at ang pagbabago ng kanyang mood ay nakakabahala.It seemed that for her, only physical closeness could soothe her emotions.Agad gumalaw si Erika. Iniyakap niya ang kanyang kaliwang braso sa likod ng ulo ni Logan, hinahatak siyang palapit. Ang kanyang mga mapulang labi, parang isdang naghahanap ng hangin, ay buong kasabikan siyang hinalikan.His buttons were roughly torn open, but that wasn’t enough for her—she yanked at his belt with determination.Hawak ni Logan ang kanyang baywang, itinaas siya habang ang isa niyang kamay ay nasa likod ng ulo ni Erika. Nang tumama ang likod ni Erika sa frosted glass, sinalo iyon ng kanyang palad. Most of her bath towel had slipped off, clinging only to her right shoulder, threatening to fall at any moment.Ang kanyang marupok na katawan ay ganap na nakahantad sa harap ni Logan, walang alinlangan. Logan grabbed her trembling hand and
Tinaas ni Erika ang kanyang ulo, nakatitig kay Logan at sa kanyang matalim, guwapong mukha. Ang masidhi niyang tingin ay nagparamdam kay Erika na parang biktimang naka-lock na, handa na lang sa pagpindot ng button para matapos na siya.Just like the tension between them, the only thing separating them was the thin layer of hesitation, waiting to be shattered. Iisang hakbang na lang ang pagitan ni Logan at ni Erika. Ang braso niya, na nakataas pa sa kanyang ulo, ay nagsisimulang sumakit, kaya bahagya siyang nag-ayos ng pwesto.Logan released her, and as soon as he did, her weakened body leaned into him. Hinawakan ni Erika ang maluwag na shirt ni Logan, inilublob ang kanyang mukha sa kanyang hubad na dibdib, at nakikinig sa matatag na tibok ng puso habang bumubulong."Hindi..."Logan wrapped his arms around her waist, doing nothing more than holding her quietly, giving her a moment of peace. Parang ang kalmadong dagat pagkatapos ng bagyo, unti-unting lumitaw ang araw mula sa mga ulap, n
Maagang-maaga kinabukasan, kinusot ni Erika ang kanyang inaantok na mga mata, inangat ang kumot, at bumangon sa kama. The next room was empty, the pure cotton quilt neatly spread on the bed without a single wrinkle.Pumasok ang liwanag ng araw sa bintana, nagbibigay ng mainit na ningning sa malinis at maayos na kwarto. The memory of her surprise inspection of the boys' dormitory back in high school was still fresh—she could almost smell it again. Hindi niya alam kung kailan umalis si Logan, pero may almusal na naghihintay sa mesa, espesyal na binili para sa kanya.Sitting in her nightgown, Erika bit the straw of her drink, sipping gently. The temperature was perfect. Posible kayang na-calculate niya pati ang tamang lamig ng soy milk? Maybe it wasn’t so bad having someone care like this.Pagkatapos niyang maghugas, nagsimula na siyang maghanda para pumasok sa school. Habang nagpapalit ng damit, umalingawngaw sa isip niya ang mga binitiwang salita ni Logan kagabi. She glanced at her und
Gabi.Dumating si Ericson para sa appointment, bitbit ang painting at may bakas ng pag-aatubili sa mukha."Gusto ko talaga ang painting na ito. Bakit ko kailangan itong bitawan? Sa totoo lang, may buhay ang gawa ni Teacher Larson."Nakaupo sa gilid, tahimik lang si Dylan, seryoso ang ekspresyon. Ang iniisip niya lang ay ang malamig at kalkuladong paraan ng pagkakabato ni Erika sa kanya nang hindi man lang nagdalawang-isip.Paano niya bibitawan ang babaeng iniisip niya ng maraming taon?Nakita ni Ericson ang kawalan ng tugon ni Dylan kaya nagpatuloy siya, "Bro, ikakasal ka na. Alam ko naman, hindi malaking bagay sa atin ang magpalaki ng anak, pero dapat man lang may tunay kang interes, di ba? Hindi madaling kalaban si Teacher Larson. Pag naitulak mo 'yan sa dulo, kahit ang kuneho marunong kumagat."Nag-sindi ng sigarilyo si Dylan, malamig ang titig habang tinitingnan si Ericson. "Ang dami mong sinasabi."Sakto lang na tapos siyang magsalita, dumating na si Erika sakay ng kanyang Beetle
Si Dylan ay nag-aral ng Sanda, fencing, at taekwondo, ngunit para sa kanya, mga libangan lang ito ng isang batang mayamang ginoo. Sa harap ng malakas na puwersa ni Logan, tila wala lang ang mga ito.With a simple twist, Logan effortlessly dislocated Dylan's arm, as if he was turning a faucet. Even Erika could see that Logan barely used any effort. Pinipilit ni Dylan ang sakit, hindi man lang umimik o magreklamo."Get out." Logan let go, his voice cold and dismissive.Basang-basa ng pawis si Dylan mula sa sakit, ngunit hindi siya nagsalita. Hawak ang kanyang sugatang braso, umalis siyang nakayuko. Bago siya lumayo, narinig niyang tinanong ni Logan si Erika."Teacher Larson, are you alright?"Umiling si Erika, "I’m fine. Please take Zion home. Kung hindi mo siya masusundo, sabihan mo na lang ang pamilya mo. If anything happens to him, I can’t take that responsibility."Ibinagsak ni Ericson ang pinto ng sasakyan at tinitigan si Dylan nang masama. "Anong iniisip mo? Gusto mo bang ipahamak
Nakatingin lang si Logan kay Erika, nakapatong ang kanyang mukha sa isang kamay, habang tamad na sinusundan ng tingin ang bawat galaw ng dalaga.Ilang araw lang ang lumipas mula noong huli silang magkita, ngunit tila mas presko na si Erika ngayon, kahit na wala siyang suot na makeup. Nakasuot siya ng simpleng short-sleeved na damit, at ang buhok niya'y nakapusod sa isang bun. Walang alahas na nakasuot sa kanya, kaya kitang-kita ang kanyang buong noo at mahahabang leeg, na lalo pang nagningning sa ilalim ng malambot na sikat ng araw. Ang kutis niya’y napakalinis at makinis na parang balat ng isang high school student—malambot, inosente, at sariwa.As Erika glanced at her phone screen, her ears flushed a bright red, reminding Logan of a little rabbit’s tender earlobes—so soft, so tempting. He hadn’t seen her in just a few days, but it felt like an eternity.Medyo nag-atubili si Erika bago sumagot sa kanyang mensahe. Sa wakas, isang salita lang ang na-type niya.[Um.]Hindi na kailangan
Mula nang maghiwalay sila, naging sobrang abala si Erika. Sa umaga nagtatrabaho siya, at sa gabi naman, gumugugol siya ng oras sa paghahanda ng mga sketches, sabik na mabawi agad ang pitong milyon. Sobrang abala niya na hindi na niya iniisip si Logan.But when they met again, Logan was like poison to her. A single touch from him, and she would completely lose herself.He grabbed Erika's chin and kissed her deeply, passionately.Huminto ang kanyang paghinga. Ang kanyang mga kamay, na kaninang nakasandal sa dibdib niya, ay napunta na sa leeg ni Logan. Kahit naka-flat shoes siya, at mas maikli kaysa sa kanya, kinailangan pa rin niyang tumingkayad para maabot ang kanyang mga labi habang yumuyuko siya palapit.Ang manipis na damit ni Erika ay hindi sapat para protektahan siya mula sa magaspang na balat ng puno sa kanyang likuran, na nagbigay ng init at sakit.The sounds of birds returning to their nests, mixed with the rushing water nearby, created a strangely beautiful melody in her ears.