Maagang-maaga kinabukasan, kinusot ni Erika ang kanyang inaantok na mga mata, inangat ang kumot, at bumangon sa kama. The next room was empty, the pure cotton quilt neatly spread on the bed without a single wrinkle.Pumasok ang liwanag ng araw sa bintana, nagbibigay ng mainit na ningning sa malinis at maayos na kwarto. The memory of her surprise inspection of the boys' dormitory back in high school was still fresh—she could almost smell it again. Hindi niya alam kung kailan umalis si Logan, pero may almusal na naghihintay sa mesa, espesyal na binili para sa kanya.Sitting in her nightgown, Erika bit the straw of her drink, sipping gently. The temperature was perfect. Posible kayang na-calculate niya pati ang tamang lamig ng soy milk? Maybe it wasn’t so bad having someone care like this.Pagkatapos niyang maghugas, nagsimula na siyang maghanda para pumasok sa school. Habang nagpapalit ng damit, umalingawngaw sa isip niya ang mga binitiwang salita ni Logan kagabi. She glanced at her und
Gabi.Dumating si Ericson para sa appointment, bitbit ang painting at may bakas ng pag-aatubili sa mukha."Gusto ko talaga ang painting na ito. Bakit ko kailangan itong bitawan? Sa totoo lang, may buhay ang gawa ni Teacher Larson."Nakaupo sa gilid, tahimik lang si Dylan, seryoso ang ekspresyon. Ang iniisip niya lang ay ang malamig at kalkuladong paraan ng pagkakabato ni Erika sa kanya nang hindi man lang nagdalawang-isip.Paano niya bibitawan ang babaeng iniisip niya ng maraming taon?Nakita ni Ericson ang kawalan ng tugon ni Dylan kaya nagpatuloy siya, "Bro, ikakasal ka na. Alam ko naman, hindi malaking bagay sa atin ang magpalaki ng anak, pero dapat man lang may tunay kang interes, di ba? Hindi madaling kalaban si Teacher Larson. Pag naitulak mo 'yan sa dulo, kahit ang kuneho marunong kumagat."Nag-sindi ng sigarilyo si Dylan, malamig ang titig habang tinitingnan si Ericson. "Ang dami mong sinasabi."Sakto lang na tapos siyang magsalita, dumating na si Erika sakay ng kanyang Beetle
Si Dylan ay nag-aral ng Sanda, fencing, at taekwondo, ngunit para sa kanya, mga libangan lang ito ng isang batang mayamang ginoo. Sa harap ng malakas na puwersa ni Logan, tila wala lang ang mga ito.With a simple twist, Logan effortlessly dislocated Dylan's arm, as if he was turning a faucet. Even Erika could see that Logan barely used any effort. Pinipilit ni Dylan ang sakit, hindi man lang umimik o magreklamo."Get out." Logan let go, his voice cold and dismissive.Basang-basa ng pawis si Dylan mula sa sakit, ngunit hindi siya nagsalita. Hawak ang kanyang sugatang braso, umalis siyang nakayuko. Bago siya lumayo, narinig niyang tinanong ni Logan si Erika."Teacher Larson, are you alright?"Umiling si Erika, "I’m fine. Please take Zion home. Kung hindi mo siya masusundo, sabihan mo na lang ang pamilya mo. If anything happens to him, I can’t take that responsibility."Ibinagsak ni Ericson ang pinto ng sasakyan at tinitigan si Dylan nang masama. "Anong iniisip mo? Gusto mo bang ipahamak
Nakatingin lang si Logan kay Erika, nakapatong ang kanyang mukha sa isang kamay, habang tamad na sinusundan ng tingin ang bawat galaw ng dalaga.Ilang araw lang ang lumipas mula noong huli silang magkita, ngunit tila mas presko na si Erika ngayon, kahit na wala siyang suot na makeup. Nakasuot siya ng simpleng short-sleeved na damit, at ang buhok niya'y nakapusod sa isang bun. Walang alahas na nakasuot sa kanya, kaya kitang-kita ang kanyang buong noo at mahahabang leeg, na lalo pang nagningning sa ilalim ng malambot na sikat ng araw. Ang kutis niya’y napakalinis at makinis na parang balat ng isang high school student—malambot, inosente, at sariwa.As Erika glanced at her phone screen, her ears flushed a bright red, reminding Logan of a little rabbit’s tender earlobes—so soft, so tempting. He hadn’t seen her in just a few days, but it felt like an eternity.Medyo nag-atubili si Erika bago sumagot sa kanyang mensahe. Sa wakas, isang salita lang ang na-type niya.[Um.]Hindi na kailangan
Mula nang maghiwalay sila, naging sobrang abala si Erika. Sa umaga nagtatrabaho siya, at sa gabi naman, gumugugol siya ng oras sa paghahanda ng mga sketches, sabik na mabawi agad ang pitong milyon. Sobrang abala niya na hindi na niya iniisip si Logan.But when they met again, Logan was like poison to her. A single touch from him, and she would completely lose herself.He grabbed Erika's chin and kissed her deeply, passionately.Huminto ang kanyang paghinga. Ang kanyang mga kamay, na kaninang nakasandal sa dibdib niya, ay napunta na sa leeg ni Logan. Kahit naka-flat shoes siya, at mas maikli kaysa sa kanya, kinailangan pa rin niyang tumingkayad para maabot ang kanyang mga labi habang yumuyuko siya palapit.Ang manipis na damit ni Erika ay hindi sapat para protektahan siya mula sa magaspang na balat ng puno sa kanyang likuran, na nagbigay ng init at sakit.The sounds of birds returning to their nests, mixed with the rushing water nearby, created a strangely beautiful melody in her ears.
Hindi mapigilan ni Logan ang pagkahulog kay Erika dahil sa kanyang pilya ngunit kaawa-awang ekspresyon. Ginagawa niya ang lahat para paligayahin siya, at ang kanyang mga mata ay puno ng kaba at bahagyang kahinaan. Pero alam ni Erika na kahit ano ang hilingin niya, ibibigay ito ni Logan—kahit buhay niya pa ang kapalit.Erika had avoided intimacy before, often using excuses like her period, but now, with Logan in the mood, she wasn’t sure her pleading would work this time.Si Logan, na may kapilyuhan sa isip, ay mas lalo pang kumapit kay Erika, alam na alam na gustong-gusto ng mga lalaki kapag nagiging sweet at malambing ang mga babae. Kadalasan, iniiwasan siya ni Erika o nilalaro siya ng pa-hard to get, pilit na iniisahan siya. Ang babaeng kumakapit sa kanya sa kama ng isang segundo ay nagiging parang estranghero sa oras na bumangon ito.It wasn’t wrong for Logan to seek something for himself in return.Naisip ni Erika na baka galit si Logan sa kanyang seryosong mukha, kaya’t naglakas-
Tumingala si Logan sa langit, malalim ang iniisip. "Padilim na."Si Gio naman ay inisip na sinenyasan siyang kunin ang mga bendahe, kaya mabilis siyang tumakbo papalayo. Logan slowly lowered his head, gazing at the hand Erika had just clasped. It was as if her warmth and the faint scent of roses still lingered on his skin.Nights like this always stir up memories and thoughts. So, what will he do tonight? She's such a delicate, sweet girl. I want to devour her, but I'm afraid of hurting her.Pagbalik ni Erika sa kampo, kasama na sina Lance at ilang mga kaibigan ni Gio. He looked young and full of energy."Ms. Larson, you graduated from the music department at Dela Salle University too," said Benedict, who just graduated this year.Erika nodded. "Yes.""You left behind many legends, Ms. Larson. I heard Symon wanted you to study abroad with him. How did you end up as a kindergarten teacher after studying music?"Si Frida, na nakatayo malapit, ay walang kaalam-alam tungkol sa nakaraan ni
Ang impresyon ni Erika kay Lance ay nanatili mula sa maikling pagkikita nila sa elevator. Noong mga oras na iyon, nakatuon ang lahat ng isip niya kay Logan, kaya hindi niya napansin na mas bata pala ang binatang ito.Kung alam lang niya na hahantong sa ganitong komplikasyon ang camping trip na ito, hindi na sana siya pumunta, kahit anong pilit.Miss na miss na niya ang sofa sa apartment niya. Sa pangkaraniwang araw, nakaupo siya doon, nagbabasa ng art book o nakadapa sa carpet, nakasandal sa sofa habang gumuguhit.Paano nga ba siya napasok sa gulong ito?Kahit hindi pa sila opisyal ni Logan, hindi ibig sabihin na may karapatan itong makialam sa mga kaibigan niya. Pero nang halos magmakaawa ito na bigyan siya ng pagkakataon, pumayag si Erika.If she told Lance directly that she didn’t have a boyfriend, it would signal to other guys that she was open for pursuit.She handed Logan the warm water he had given her earlier and drank it in one gulp before calmly replying to Lance, "No."Befo
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na
Pagkatapos ipadala ang mensahe, wala pa ring tugon mula sa kabilang linya.Nanlaki ang mga mata ni Erika, puno ng paghanga habang tinitingnan si Frida. “Ate, ang galing mo talaga.”Nakangisi si Frida. “To deal with perverts, you’ve got to out-pervert them by a hundred times. Make them feel as uncomfortable as they make you.”Hindi mapigilang manginig si Erika. “Parang masyado kang natural sa ginagawa mo. Nakakatakot.”The silence from the other side was deafening, as if they had completely vanished. But despite that, Erika still felt unsettled. She knew she wouldn’t rest until she found out who was really behind the harassment.Kung hindi si Mr. Santos, baka si… Lance?Hindi niya ito nakita kamakailan. Nang subtly niyang itanong tungkol dito, sinabi ni Logan na nasa business trip daw si Lance.Sa lunch break, nakatanggap si Erika ng tawag mula kay Maximo, iniimbitahan siyang pumunta sa kompanya para pag-usapan ang arrangements ng playground project.Pagdating niya sa school gate, isan
Sa tahimik na sala, nakaupo ang isang matangkad na lalaki sa leather na sofa, suot ang silk pajamas. Kumislap ang satin fabric na may banayad na liwanag, pinapakalma ang kanyang matipuno at maskulin na aura, binibigyan siya ng isang marangal na anyo.A girl sat on his lap, her fair skin accentuated by her delicate chin and lightly pursed red lips. The two looked perfectly matched.Mainit ang kamay ni Logan habang tinatakpan ang mga mata ni Erika, ang kanyang haplos ay malambing at nakakaakit tulad ng kanyang boses.In this quiet moment, her thoughts began to wander. Even if they couldn’t go any further, just being close to him felt enough to quench her longing.Dahan-dahang iniangat ni Erika ang kanyang kamay at ipinatong ito sa leeg ni Logan, nararamdaman ang lakas ng mga makapal at nakausling ugat sa ilalim ng kanyang mga daliri, isang sensasyong nakabighani sa kanya."Logan, I think..." she started to say, but the housekeeper’s voice cut in from the doorway, “Young Master, it’s urg
Nakataas ang tingin ni Logan, mababa at masidhing titig na tila may tinatagong gutom, parang mabangis na hayop na nakapako ang kagustuhan kay Erika.Habang bumubulong siya, dama ni Erika ang mainit na hininga nito sa kanyang tainga, mabagal at malat na boses, "Baby, what do you want?"Parang napasok siya sa lungga ng isang mabangis na nilalang, kung saan bawat sulok ay may tatak ng kanyang presensya. Maging ang hangin ay mabigat sa kanyang aura, nakakatakot pero nakakaakit, tulad ng pagkakataon nila sa tent noon.Dinilaan niya ang tuyong mga labi, "I..."Sa pagtitig niya sa kanya, napansin niya ang mga natuyong dugo at ang manipis na pawis, patunay ng kanyang hindi mapigilang pagkalalaki. Halos hindi sinasadya, bahagyang lumapit si Erika, "I..."Ngunit biglang narinig ang boses ng isang bata mula sa pasilyo. "Is Teacher Larson really here?"“Oh, my young master, please don’t go in,” sigaw ng butler, bumalik ang katinuan ni Erika.Agad niyang itinulak si Logan palayo at mabilis na tuma
Sa dami ng beses na nasaktan si Logan, tila nasanay na siya sa sakit. Pero walang sakit na mas lalim pa kaysa makita ang mga luha na unti-unting tumulo mula sa mata ni Erika.“It doesn’t hurt,” he rasped, voice rough as he fought to hide the cold fury in his gaze.Kahit halos maghilom na ang mga sugat ni Logan, nag-aalala pa rin si Erika. Ngayon, tila mas malala pa ito dahil sa sariwang dugo na bumalot sa sahig. Mahirap para sa kanya ang makita ito.Logan had faced this senseless punishment because of her. And the one behind it all was Mr. Santos.Nang dumating si Erika, nakita niya kung paano sinikap ni Mr. Santos na ipagtanggol ang sarili, ngunit ang desperasyon niya ay nagtulak sa kanya na saktan si Logan. Lahat ng ito, nasaksihan ni Erika.Lumapit siya kay Symon Santos, na may lihim na damdamin para sa kanya. Malubha ang mga sugat nito at hirap itong bumangon mula sa pagkakahiga. Pero bago pa siya makatayo, hinablot ni Erika ang kwelyo nito at binigyan ng dalawang malakas na sampa
Napalunok si Logan, at gumalaw ang Adam's apple niya habang nanuyo ang kanyang bibig at katawan. Napaisip siya, siguro naman ay walang masama kung magkadikit sila, tama ba?Pero bago pa niya lubusang maisip iyon, kusa nang lumapit siya kay Erika. Halos maabot na niya ang maliit na “isda” nang bumukas ang mga mata ni Erika.Napatitig siya sa kanya nang malabo pa sa antok at nagtanong ng paos na boses, “What are you doing?”Damn it, why is she awake now? Thankfully, Logan’s dark complexion and thick skin kept his flushed face hidden. He quickly grabbed a corner of the blanket, pulling it up with an innocent expression that masked the earlier thoughts in his mind.“Your blanket slipped; I was just covering you up.” Erika gave him a sleepy smile. “You’re so kind.”With that, she drifted back to sleep, a faint smile lingering on her lips, her long eyelashes curling beautifully like a delicate beauty lost in fevered dreams.Napatingala si Logan at napabuntong-hininga. Grabe ang struggle! Tu