“Dalawang milyon! May higit kang isang daang milyon, pero ginagastos mo ito sa basurang ganito?” Hiyaw ni Dylan kay Erika.Isang malakas na tunog ang narinig nang ibagsak ng lalaki ang dalang painting ni Erika sa sahig. Nabasag ang salamin at isang piraso ng bubog ang tumama sa braso ng babae. Maingat niyang pinulot ang painting mula sa mga basag na piraso. Mabuti na lang at hindi nasira ang mismong artwork.“Pasensya na, Mr. Florida,” mahinang sabi ni Erika, “kailangan ko itong ipareframe bago ko maibigay sayo ulit.”Napanganga si Damon. Nakita niya ang kapatid na ilang buwan nang tuliro, at ngayon ay nagwawala sa harap nila. Gusto niyang tulungan itong maglabas ng galit.Dahil sa totoo lang, matagal na niyang sinisikap makitungo kay Erika. Tuwing magkikita sila, hanggang hapunan lang ito, pagkatapos ay aalis na. Hinding-hindi niya sinamahan ang mga ito sa mga nightclub.Madalas siyang pag-usapan ng mga kapatid ni Damon sa likod. Tinatawag siyang “pekeng alta” at isang “tunay na sant
Matapos magsalita, tumingin si Erika sa mga mata ni Dylan at napansin niyang bahagyang lumaki ang mga balintataw nito. Agad siyang umiwas ng tingin.“You didn’t expect to spend so much time on me, did you? Bago mo pa ako ganap na makontrol, nagsimula nang maglagay ng pressure ang pamilya mo. Kahit gaano pa ako kalamig sa’yo, natuloy ka pa rin kay Sue. Ang tanging mali sa plano mo ay hindi ako naging sunud-sunuran gaya ng inaasahan mo. Kaya nagalit ka at ginamit ang aking ‘pagiging malamig’ bilang dahilan para pagtakpan ang tunay mong intensyon.”“Sanay na ako sa ganyang mga taktika mula pa noong tatlong taong gulang ako. Dapat yata magpasalamat pa ako. Muli mong pinatunayan sa akin na ang relasyong batay sa pantay na katayuan ay mali na sa simula pa lang.”“Pagkatapos noon, nagkasundo ang pamilya n’yo at ang mga Valentine, at naging maunlad ang negosyo. Pero para sa isang tulad kong simpleng tao, ang kailangan ko lang ay tatlong beses na pagkain sa isang araw, bubong sa aking ulo, at
Sa gitna ng malakas na bagyo, ang itim na payong ay bahagyang nakahilig kay Erika. Heavy rain streamed down the smooth satin fabric, splattering as it hit the ground below. Nakapuno ng luha ang mata ni Erika, nakatingin sa matangkad na lalaking nakasuot ng malinis na suit.Parang palagi nalang kapag nawawala siya sa kontrol, si Logan ang nakakasalubong niya.Kung nalaman lang ni Erika ang tunay niyang pagkakakilanlan noon, hindi sana siya gumawa ng ganoong kapusukan.Ngayon, si Logan ay may presensyang tila isang nobleng ipinanganak. Kahit walang sinasabi, para siyang isang bituin sa isang pelikula. Matangkad, elegante, at kagalang-galang—isang taong hinding-hindi niya maaabot.Logan glanced at the disheveled woman on the ground. Her face was smeared with makeup, giving her a slightly comical yet pitiful appearance. Tears traced down her cheeks, a line of sorrow etched into her skin.There was a captivating beauty in her vulnerability. Para siyang sirenang sugatan sa karagatan, napaka
Erika’s ears flushed red, as if only around this man did she seem like an ordinary woman—filled with a mix of emotions: happiness, anger, sorrow, and joy.Logan carried her upstairs. The garden was quiet under the rain, the only sound being the raindrops falling onto the leaves and grass. It was oddly soothing.Iniyakap ni Erika ang kanyang mga braso sa leeg ni Logan habang maingat siyang binaba nito sa bathtub. Tiningnan niya ito nang pataas. Logan had already taken off his coat, and the white shirt underneath clung to his skin, revealing his toned physique.Nakatagilid ang likod niya habang nakaluhod sa gilid ng bathtub, inaayos ang tubig. Kitang-kita ang hubog ng kanyang likuran at ang mga masel na bumabakat sa basang damit.Ngayon naintindihan ni Erika kung ano ang ibig sabihin ng "half hide, half reveal."Lalo na sa ilalim ng dim na ilaw, ang balat niya ay tila naging mas madilim kaysa dati, at ang mga nakaumbok na masel ay nagbigay ng mas ligaw at kaakit-akit na anyo.Parang isa
Logan paused, his gaze lingering on the red tint of her eyes. Lifting his hand, he gently ruffled her hair."There's no need to rush." Kinagat ni Erika ang labi niya. Inihanda na niya ang sarili para sa isang komprontasyon, pero parang wala namang balak si Logan na palalain pa ang sitwasyon. Her eyes burned as she glanced at him awkwardly."What are we even doing now, Logan?" Noon, gusto lang niyang lumayo sa kanya. Pero ngayon, siya pa mismo ang humahanap ng linaw sa kanilang relasyon. Logan didn’t believe these were her true feelings.In a low murmur, he replied, "I’m a bit busy today. Let’s have a proper talk another time." Hindi na pinilit pa iyon ni Erika at tumango na lamang."Alright." Later, in the study room. Logan leaned against the window, listening to Max’s report."Teacher Larson and Dylan stayed in the restaurant alone for ten minutes. Paglabas nila, may hawak siyang basag na picture frame. I looked into the identities of the other two people." "What did yo
Erika rushed to the orphanage, finding the place in utter chaos. Isang grupo ng mga siga na nakasuot ng makakapal na gold chains at puno ng tattoo ang braso, ang sumisira sa lahat ng makita. Ang iba’y binubunot ang mga puno, habang ang iba nama’y pinagbabasag ang mga bintana at muwebles. Halata naman na ang intensyon nila ay magdulot ng matinding pagkawasak. Hawak-hawak ang isang bata, dinial ni Erika ang isang numero nang galit na galit. Isang malalim na boses ng lalaki ang sumagot sa kabilang linya. “Hello.” “Bastard, pumayag na ako sa usapan natin, so why are you still doing this?!” Hindi alam ni Erika, pero nasa kalagitnaan ng isang meeting si Logan, kausap ang mga senior executives tungkol sa acquisition plan. Kahit hindi naka-speaker ang telepono, narinig pa rin sa buong silid ang galit niyang sigaw. Lahat ng mata’y napatingin kay Logan, puno ng kuryosidad at aliw. Ah, mukhang umiinit na ang kwento! So, ito pala ang babaeng laging iniisip ni Mr. Vallejo, at parang may
When she was about to take a closer look, the window was already raised. The privacy glass blocked all her prying eyes. Yuan touched the back of her head, iniisip na mali lang ang nakita niya.Teacher Larson has always been cold, bihira itong ngumiti sa boyfriend niya, let alone someone like Mr. Vallejo.She didn’t know that Erika had a man’s iron arm wrapped around her waist. Ang dress na suot niya ay naglalantad ng bawat kurba ng katawan niya, bulging when it should and curling up when it should. The softness of her chest pressed against the man’s firm arms.She bit her lip to prevent herself from making a sound na baka marinig ni Yuan. Logan’s body pressed forward, at idinikit niya ang ulo sa leeg ni Erika, ang mainit na hininga nito ay dumadampi sa kanyang balat.“I guessed it right, you look beautiful in that dress.”The man praised her sincerely. In such a confined space, the atmosphere was filled with a tension na hindi nila kayang pigilan. Nasa harap pa rin ang driver, kaya bu
Erika knew it well and had control over it. She stood and he sat. Logan had to raise his head at tiningnan siyang mabuti.Erika has no makeup, her face is clean, and her exposed neck is cold white, like a good satin surface, smooth and shiny. Sa suot niyang dress, she looked colder and more alluring than when they first met. She was very attractive.His hot palm pressed against her waist and his voice was deep, “Well, what do you want to talk about?”Erika stretched out her slender fingers and moved them down a little along his cold jawline, across the raised Adam’s apple, down his collarbone, and stopped in front of his strong chest.“My right to belong.”Erika slowly leaned forward at inilapit ang labi sa kanyang tainga, “Logan, I will belong to you from now on.”Such an ambiguous sentence is enough to make a man’s heart surge.Logan placed his hand lightly on her waist and, with a smooth pull, Erika found herself sitting on his thigh. Hinawakan niya ang pulso ni Erika, at ang magas
Mas alam ni Logan kaysa sinuman kung gaano kahanga-hanga ang katawan ni Erika, dahil marami na siyang pagkakataon na pinagmamasdan ito gamit ang kanyang sariling mga kamay sa mga nakaraang araw at gabi.Hanggang ngayon, sa tunay na pagtingin niya sa kanya, ang kanyang mata ay puno ng walang takot na paghanga.Ang masikip na swimsuit sa ilalim ng tuwalya ay binibigyan ng hugis ang perpektong katawan ni Erika, bawat kurba ay malinaw na naaaninag.Kahit na ang mga braso at mga binti lamang ang nakalabas, at ang swimsuit ay puti lamang at walang palamuti, mas lalong pinapalakas nito ang kanyang nais kaysa kung ganap siyang hubo’t hubad.Ramdam ni Erika ang mainit na tingin ni Logan sa kanya kahit hindi na siya tumingin pabalik, at isang bahagyang ngiti ang gumugol sa mga labi niya.Iniinat niya ang mga braso at gumagalaw nang may banayad at maingat na kahinhinan. Bawat galaw ay eksakto, nag-aalab ang apoy sa puso ng lalaki. Sa isang splash, dumive si Erika nang maayos. Ang pagpasok niya s
Kaya't gusto niya pa ng higit—higit pa sa isang pansamantalang magandang impression. Hindi lang ito tungkol sa pagmamahal na nararamdaman niya. Ito ay tungkol sa lahat—ang kanyang kahinaan, ang kanyang puso, na nakalantad para sa kanya.Nang punuin ni Erika ng tawa ang hangin, ang mga kilay ni Logan ay bumaba, may malambot na pagmamahal sa kanyang mga mata. Hindi niya napigilan ang mapangiti sa tunog nito."Why are you laughing?" he asked, his voice tinged with warmth.Erika’s dark eyes sparkled with a playful glint. "Don’t you think it’s interesting, thinking about our relationship?" she replied.Logan’s understanding smile deepened, and he chuckled softly. "Does the wine taste good?"Nagbigay ng magaan na baling si Erika, ang kanyang labi ay bahagyang nakangiti. "Okay lang. Natutunan ko na ang bartending. Bakit hindi mo subukan sa susunod?""Magiging isang karangalan," sagot ni Logan, ang kanyang boses ay matatag, ngunit hindi maikakaila ang malalim na pagkahulog ng pagmamahal sa to
Hindi inisip ni Erika na darating ang ganitong panahon. Hindi matagal na ang nakaraan, kung saan siya ay kasing-ingat kay Logan tulad ng isang tao na nag-iingat sa magnanakaw. Noong mga panahong iyon, hawak ni Logan ang kanyang mga paa sa ilalim ng mesa, at ngayon, nagbago ang mga papel.Ang dating mahina ay siya na ngayong may hawak ng kontrol. Tulad ng sinasabi online: "Noon, hindi mo ako pinansin, pero ngayon, ako na ang hindi mo kayang abutin."Sa pag-iisip ng mga salitang iyon, isang mahina at malumanay na tawa ang umabot sa labi ni Erika.Under the dim lighting, the little girl with clear features, fair skin, a slender neck, and delicate collarbones became visible. Ipinagulong niya ang cocktail glass sa kanyang kamay, at ang hangin mula sa dagat ay nilalaro ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mga templo.Ang kanyang ngiti ay kumikinang at puno ng kasiyahan.To Logan, it seemed like a living metaphor, vivid and intoxicating.How could there be such a clean, beautiful, yet mesmeri
That man is too intense.Biglang sumiksik sa puso ni Erika ang frustrasyon—pinapaligaya siya ng kaunti, pinapaligaya siya ng sapat para magdusa ang puso niya. Naisip ni Erika ang mga nagbebenta ng produkto sa mga matatanda—pinapalakas nila ang loob ng mga tao gamit ang libreng itlog sa simula, pero unti-unti, ang pain ng mga itlog ay nagdadala sa kanila sa isang bitag na hindi nila inaasahan.Pinanood ni Gio ang dalawang babae habang papalayo, at nakita niyang may sigarilyo sa bibig ni Logan. Agad siyang lumapit para takpan siya mula sa hangin."It's not that one family doesn't live in the same family. Teacher Larson is just like you—cold on the outside, but warm on the inside. When will that little girl finally get some peace?"Logan exhaled a puff of white smoke, and his sexy Adam's apple bobbed as he spoke, "If you can't offer her a future, I advise you not to interfere."Gio shot him a glare, "The elders in your family aren’t as easygoing as the old antiques in the Briones. You’re
Alam na ni Erika na tinutukso siya ni Logan, kaya’t inilubog niya ang ulo sa dibdib ni Logan at niyakap ito sa baywang. “Logan, nakita ko na.” “Hm?”“Yung bundok na tinutukoy mo sa itaas ng dagat, ang ganda.”Logan gently cupped the back of her head. “I’m free now. I’ll take you there.”“Mm, but let me hug you first…”Napagtanto ni Erika na, bukod sa pisikal na pag-asa kay Logan, mayroon din siyang espiritwal na pagkakabit sa kanya.Kahit hindi siya gumalaw, basta't niyayakap siya ni Logan ng ganito, hindi na niya ramdam ang kabuntot na kalungkutan sa puso. Naiintindihan siya ni Logan at hinawakan siyang mahigpit. Ang taas ng katawan nito ay nagsilbing proteksyon mula sa malamig na hangin mula sa dagat, kaya't naramdaman ni Erika ang init at ginhawa.Frida's breathless voice rang out, "Babe, you’re so silly!"Para bang naglalaro sila ng taguan, at habang naririnig na ang mga ingay na papalapit, binitiwan ni Erika si Logan at tumalon mula sa trunk. Habang inaabot niya ang kanyang mga
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na