Nang makaalis si Max ay tila ba biglang gumaan ang atmospera sa classroom ni Erika. Agad pa siyang nilapitan ni Mr. Gozon at bigla siyang niyakap nito. Nang humiwalay sa kanya ay tiningnan nito ang lahat at saglit pang pumalakpak.“Teacher Larson, this entire school is so thankful for your hardwork. Ang buong akala ko ay tuluyan mo na ngang binitiwan ang proyekto na ito, ngunit pasikreto ka pala kung kumilos,” papuri nito sa kanya at akmang yayakapin pa siya muli kaya umatras na siya.Humalakhak na lamang ito nang mapakla at binalingan ng tingin si Klare.“Hindi gaya ng iba na hindi marunong tumupad sa usapan at akala ay laro lang ang lahat ng ito.”Halos masuka si Erika dahil sa pandidiri sa ugali ng principal habang pinakikinggan niya itong magsalita. Tila ba agad na kinalimutan nito ang naging pakikitungo nito sa kanya bago pa man nila malaman ang tungkol sa kontrata. “Maybe it was Teacher Frida’s boyfriend who gave you the wine, Teacher Klare, at hindi si Mr. Vallejo. Baka sa dam
“Dalawang milyon! May higit kang isang daang milyon, pero ginagastos mo ito sa basurang ganito?” Hiyaw ni Dylan kay Erika.Isang malakas na tunog ang narinig nang ibagsak ng lalaki ang dalang painting ni Erika sa sahig. Nabasag ang salamin at isang piraso ng bubog ang tumama sa braso ng babae. Maingat niyang pinulot ang painting mula sa mga basag na piraso. Mabuti na lang at hindi nasira ang mismong artwork.“Pasensya na, Mr. Florida,” mahinang sabi ni Erika, “kailangan ko itong ipareframe bago ko maibigay sayo ulit.”Napanganga si Damon. Nakita niya ang kapatid na ilang buwan nang tuliro, at ngayon ay nagwawala sa harap nila. Gusto niyang tulungan itong maglabas ng galit.Dahil sa totoo lang, matagal na niyang sinisikap makitungo kay Erika. Tuwing magkikita sila, hanggang hapunan lang ito, pagkatapos ay aalis na. Hinding-hindi niya sinamahan ang mga ito sa mga nightclub.Madalas siyang pag-usapan ng mga kapatid ni Damon sa likod. Tinatawag siyang “pekeng alta” at isang “tunay na sant
Matapos magsalita, tumingin si Erika sa mga mata ni Dylan at napansin niyang bahagyang lumaki ang mga balintataw nito. Agad siyang umiwas ng tingin.“You didn’t expect to spend so much time on me, did you? Bago mo pa ako ganap na makontrol, nagsimula nang maglagay ng pressure ang pamilya mo. Kahit gaano pa ako kalamig sa’yo, natuloy ka pa rin kay Sue. Ang tanging mali sa plano mo ay hindi ako naging sunud-sunuran gaya ng inaasahan mo. Kaya nagalit ka at ginamit ang aking ‘pagiging malamig’ bilang dahilan para pagtakpan ang tunay mong intensyon.”“Sanay na ako sa ganyang mga taktika mula pa noong tatlong taong gulang ako. Dapat yata magpasalamat pa ako. Muli mong pinatunayan sa akin na ang relasyong batay sa pantay na katayuan ay mali na sa simula pa lang.”“Pagkatapos noon, nagkasundo ang pamilya n’yo at ang mga Valentine, at naging maunlad ang negosyo. Pero para sa isang tulad kong simpleng tao, ang kailangan ko lang ay tatlong beses na pagkain sa isang araw, bubong sa aking ulo, at
Sa gitna ng malakas na bagyo, ang itim na payong ay bahagyang nakahilig kay Erika. Heavy rain streamed down the smooth satin fabric, splattering as it hit the ground below. Nakapuno ng luha ang mata ni Erika, nakatingin sa matangkad na lalaking nakasuot ng malinis na suit.Parang palagi nalang kapag nawawala siya sa kontrol, si Logan ang nakakasalubong niya.Kung nalaman lang ni Erika ang tunay niyang pagkakakilanlan noon, hindi sana siya gumawa ng ganoong kapusukan.Ngayon, si Logan ay may presensyang tila isang nobleng ipinanganak. Kahit walang sinasabi, para siyang isang bituin sa isang pelikula. Matangkad, elegante, at kagalang-galang—isang taong hinding-hindi niya maaabot.Logan glanced at the disheveled woman on the ground. Her face was smeared with makeup, giving her a slightly comical yet pitiful appearance. Tears traced down her cheeks, a line of sorrow etched into her skin.There was a captivating beauty in her vulnerability. Para siyang sirenang sugatan sa karagatan, napaka
Erika’s ears flushed red, as if only around this man did she seem like an ordinary woman—filled with a mix of emotions: happiness, anger, sorrow, and joy.Logan carried her upstairs. The garden was quiet under the rain, the only sound being the raindrops falling onto the leaves and grass. It was oddly soothing.Iniyakap ni Erika ang kanyang mga braso sa leeg ni Logan habang maingat siyang binaba nito sa bathtub. Tiningnan niya ito nang pataas. Logan had already taken off his coat, and the white shirt underneath clung to his skin, revealing his toned physique.Nakatagilid ang likod niya habang nakaluhod sa gilid ng bathtub, inaayos ang tubig. Kitang-kita ang hubog ng kanyang likuran at ang mga masel na bumabakat sa basang damit.Ngayon naintindihan ni Erika kung ano ang ibig sabihin ng "half hide, half reveal."Lalo na sa ilalim ng dim na ilaw, ang balat niya ay tila naging mas madilim kaysa dati, at ang mga nakaumbok na masel ay nagbigay ng mas ligaw at kaakit-akit na anyo.Parang isa
Logan paused, his gaze lingering on the red tint of her eyes. Lifting his hand, he gently ruffled her hair."There's no need to rush." Kinagat ni Erika ang labi niya. Inihanda na niya ang sarili para sa isang komprontasyon, pero parang wala namang balak si Logan na palalain pa ang sitwasyon. Her eyes burned as she glanced at him awkwardly."What are we even doing now, Logan?" Noon, gusto lang niyang lumayo sa kanya. Pero ngayon, siya pa mismo ang humahanap ng linaw sa kanilang relasyon. Logan didn’t believe these were her true feelings.In a low murmur, he replied, "I’m a bit busy today. Let’s have a proper talk another time." Hindi na pinilit pa iyon ni Erika at tumango na lamang."Alright." Later, in the study room. Logan leaned against the window, listening to Max’s report."Teacher Larson and Dylan stayed in the restaurant alone for ten minutes. Paglabas nila, may hawak siyang basag na picture frame. I looked into the identities of the other two people." "What did yo
Erika rushed to the orphanage, finding the place in utter chaos. Isang grupo ng mga siga na nakasuot ng makakapal na gold chains at puno ng tattoo ang braso, ang sumisira sa lahat ng makita. Ang iba’y binubunot ang mga puno, habang ang iba nama’y pinagbabasag ang mga bintana at muwebles. Halata naman na ang intensyon nila ay magdulot ng matinding pagkawasak. Hawak-hawak ang isang bata, dinial ni Erika ang isang numero nang galit na galit. Isang malalim na boses ng lalaki ang sumagot sa kabilang linya. “Hello.” “Bastard, pumayag na ako sa usapan natin, so why are you still doing this?!” Hindi alam ni Erika, pero nasa kalagitnaan ng isang meeting si Logan, kausap ang mga senior executives tungkol sa acquisition plan. Kahit hindi naka-speaker ang telepono, narinig pa rin sa buong silid ang galit niyang sigaw. Lahat ng mata’y napatingin kay Logan, puno ng kuryosidad at aliw. Ah, mukhang umiinit na ang kwento! So, ito pala ang babaeng laging iniisip ni Mr. Vallejo, at parang may
When she was about to take a closer look, the window was already raised. The privacy glass blocked all her prying eyes. Yuan touched the back of her head, iniisip na mali lang ang nakita niya.Teacher Larson has always been cold, bihira itong ngumiti sa boyfriend niya, let alone someone like Mr. Vallejo.She didn’t know that Erika had a man’s iron arm wrapped around her waist. Ang dress na suot niya ay naglalantad ng bawat kurba ng katawan niya, bulging when it should and curling up when it should. The softness of her chest pressed against the man’s firm arms.She bit her lip to prevent herself from making a sound na baka marinig ni Yuan. Logan’s body pressed forward, at idinikit niya ang ulo sa leeg ni Erika, ang mainit na hininga nito ay dumadampi sa kanyang balat.“I guessed it right, you look beautiful in that dress.”The man praised her sincerely. In such a confined space, the atmosphere was filled with a tension na hindi nila kayang pigilan. Nasa harap pa rin ang driver, kaya bu
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na
Pagkatapos ipadala ang mensahe, wala pa ring tugon mula sa kabilang linya.Nanlaki ang mga mata ni Erika, puno ng paghanga habang tinitingnan si Frida. “Ate, ang galing mo talaga.”Nakangisi si Frida. “To deal with perverts, you’ve got to out-pervert them by a hundred times. Make them feel as uncomfortable as they make you.”Hindi mapigilang manginig si Erika. “Parang masyado kang natural sa ginagawa mo. Nakakatakot.”The silence from the other side was deafening, as if they had completely vanished. But despite that, Erika still felt unsettled. She knew she wouldn’t rest until she found out who was really behind the harassment.Kung hindi si Mr. Santos, baka si… Lance?Hindi niya ito nakita kamakailan. Nang subtly niyang itanong tungkol dito, sinabi ni Logan na nasa business trip daw si Lance.Sa lunch break, nakatanggap si Erika ng tawag mula kay Maximo, iniimbitahan siyang pumunta sa kompanya para pag-usapan ang arrangements ng playground project.Pagdating niya sa school gate, isan
Sa tahimik na sala, nakaupo ang isang matangkad na lalaki sa leather na sofa, suot ang silk pajamas. Kumislap ang satin fabric na may banayad na liwanag, pinapakalma ang kanyang matipuno at maskulin na aura, binibigyan siya ng isang marangal na anyo.A girl sat on his lap, her fair skin accentuated by her delicate chin and lightly pursed red lips. The two looked perfectly matched.Mainit ang kamay ni Logan habang tinatakpan ang mga mata ni Erika, ang kanyang haplos ay malambing at nakakaakit tulad ng kanyang boses.In this quiet moment, her thoughts began to wander. Even if they couldn’t go any further, just being close to him felt enough to quench her longing.Dahan-dahang iniangat ni Erika ang kanyang kamay at ipinatong ito sa leeg ni Logan, nararamdaman ang lakas ng mga makapal at nakausling ugat sa ilalim ng kanyang mga daliri, isang sensasyong nakabighani sa kanya."Logan, I think..." she started to say, but the housekeeper’s voice cut in from the doorway, “Young Master, it’s urg
Nakataas ang tingin ni Logan, mababa at masidhing titig na tila may tinatagong gutom, parang mabangis na hayop na nakapako ang kagustuhan kay Erika.Habang bumubulong siya, dama ni Erika ang mainit na hininga nito sa kanyang tainga, mabagal at malat na boses, "Baby, what do you want?"Parang napasok siya sa lungga ng isang mabangis na nilalang, kung saan bawat sulok ay may tatak ng kanyang presensya. Maging ang hangin ay mabigat sa kanyang aura, nakakatakot pero nakakaakit, tulad ng pagkakataon nila sa tent noon.Dinilaan niya ang tuyong mga labi, "I..."Sa pagtitig niya sa kanya, napansin niya ang mga natuyong dugo at ang manipis na pawis, patunay ng kanyang hindi mapigilang pagkalalaki. Halos hindi sinasadya, bahagyang lumapit si Erika, "I..."Ngunit biglang narinig ang boses ng isang bata mula sa pasilyo. "Is Teacher Larson really here?"“Oh, my young master, please don’t go in,” sigaw ng butler, bumalik ang katinuan ni Erika.Agad niyang itinulak si Logan palayo at mabilis na tuma
Sa dami ng beses na nasaktan si Logan, tila nasanay na siya sa sakit. Pero walang sakit na mas lalim pa kaysa makita ang mga luha na unti-unting tumulo mula sa mata ni Erika.“It doesn’t hurt,” he rasped, voice rough as he fought to hide the cold fury in his gaze.Kahit halos maghilom na ang mga sugat ni Logan, nag-aalala pa rin si Erika. Ngayon, tila mas malala pa ito dahil sa sariwang dugo na bumalot sa sahig. Mahirap para sa kanya ang makita ito.Logan had faced this senseless punishment because of her. And the one behind it all was Mr. Santos.Nang dumating si Erika, nakita niya kung paano sinikap ni Mr. Santos na ipagtanggol ang sarili, ngunit ang desperasyon niya ay nagtulak sa kanya na saktan si Logan. Lahat ng ito, nasaksihan ni Erika.Lumapit siya kay Symon Santos, na may lihim na damdamin para sa kanya. Malubha ang mga sugat nito at hirap itong bumangon mula sa pagkakahiga. Pero bago pa siya makatayo, hinablot ni Erika ang kwelyo nito at binigyan ng dalawang malakas na sampa
Napalunok si Logan, at gumalaw ang Adam's apple niya habang nanuyo ang kanyang bibig at katawan. Napaisip siya, siguro naman ay walang masama kung magkadikit sila, tama ba?Pero bago pa niya lubusang maisip iyon, kusa nang lumapit siya kay Erika. Halos maabot na niya ang maliit na “isda” nang bumukas ang mga mata ni Erika.Napatitig siya sa kanya nang malabo pa sa antok at nagtanong ng paos na boses, “What are you doing?”Damn it, why is she awake now? Thankfully, Logan’s dark complexion and thick skin kept his flushed face hidden. He quickly grabbed a corner of the blanket, pulling it up with an innocent expression that masked the earlier thoughts in his mind.“Your blanket slipped; I was just covering you up.” Erika gave him a sleepy smile. “You’re so kind.”With that, she drifted back to sleep, a faint smile lingering on her lips, her long eyelashes curling beautifully like a delicate beauty lost in fevered dreams.Napatingala si Logan at napabuntong-hininga. Grabe ang struggle! Tu