Sa sandaling ito, gusto nang mamatay ni Clinton!P*cha!Anong nangyayari!Hindi siya makakawala, tama?Paano siya pinahiya nang ilang beses ng talunan na si Charlie?Kailanman ay hindi niya inakala na ang painting ay tunay at may halagang dalawang daang libong dolyar!Nangako na siya, ano na ang gagawin niya? Kailangan niya ba talagang kainin ang lamesa?Talagang imposible ito!Kaya niyang bumili ng bagong kotse pagkatapos masunog ng isa, pero paano siya kakain ng lamesa?Siguradong mamamatay siya kung gagawin niya iyon!Inasar siya ng mga nanonood, “Hoy, Clinton, ikaw mismo ang nagsabi na kakainin mo ang lamesa kapag natalo ka. Sisirain mo nanaman ba ang pangako mo ngayon?”“Tama! Hinihintay ng lahat ang pambihirang palabas mo!”May sumampal nang malakas sa lamesa. “Hoy, gawin mo na ngayon!”Ang mukha ni Clinton ay naging pangit na kulay ng pula at berde. Sinabi niya nang mahina, “Magkaibigan tayong lahat, kailangan niyo ba talagang akong sipain kahit na natumba na ako? ”
Ang mas mahalaga, kailangan niyang humanap ng paraan upang malinis ang kanyang reputasyon sa kanyang mga dating kaklase sa kolehiyo. Kung hindi, paano siya magpapasikat sa harap ng kanyang mga kaibigan sa hinaharap pagkatapos siyang ipahiya ni Charlie nang dalawang beses?Habang iniisip niya kung paano ibalik ang kanyang dignidad, biglang nagkaroon ng kaguluhan sa main entrance ng restaurant.Nakuha ng ingay ang pansin ng lahat at tumingin sila sa pinto.Isang grupo ng mga bata na may nakakatakot na itsura ang pumasok sa restaurant. Mayroon silang mga tattoo sa kanilang katawan, may hawak na baseball bat, mga tubo, at iba pa sa kanilang mga kamay. Mukhang hindi sila nandito para kumain.Labis na nagulat ang lahat nang makita ito, lalo na sina Douglas at Lily, ang kanilang mga mata ay puno ng takot.Halata na ang lalaki na may peklat sa kanyang mukha ang pinuno ng grupo. Umabante siya, tiningnan ang lugar, pagkatapos ay tinuro si Douglas na may masamang ngisi. “Boss, bakit hindi ka
Labis na nagulantang si Clinton sa biglaang reaksyon ni Mr. Kee at nainis nang sobra, pero habang pinapanood pa rin siya ng mga kaklase niya, tiniis niya ito at naghanap ng ibang tao. Ngayon, tinawagan niya ang direktor sa sangay ng pulisya ng distrito.Naalala niya malapit ang taong ito sa kanyang ama.Nang may sumagot sa tawag niya, agad siyang nagsimula, “Hi, Mr. Kent, ako ito, si Clinton, Clinton Tucker. May problema ako sa redevelopment zone…”Inilarawan niya muli ang nangyari.Ang lalaki sa kabilang linya ay awkward na nilinis ang kanyang lalamunan at sinabi, “Clinton, siya ay tauhan ni Bill, at si Bill ay tauhan ni Don Albert, sa tingin ko ay hindi ka dapat masangkot sa bagay na ito.”Tinanong nang nalilito ni Clinton, “Wala ka bang gustong gawin tungkol dito?”“Alam mo dapat ang katayuan ni Don Albert sa siyudad na ‘to, wala ito sa kontrol ko.”Kaunting nabulabog si Clinton sa sagot niya at sinabi nang kabado, “Pwede mo ba siyang kausapin saglit?”Tumawa nang marahan
Habang lumingon ang lalaking may peklat sa mukha at nakita si Charlie, nalito siya sa una, pagkatapos biglang nag-iba ang ekspresyon niya! Siya ay sobrang nagulat at mabilis na lumuhod sa sahig!Bago pa kumalma ang iba, tinapon ng lalaking may peklat sa mukha ang kutsilyo, sinampal ang kanyang sarili, at iniyak, “Mr. Wade, patawarin mo ako! Hindi ko alam na nandito ka pala, talagang humihingi ako ng tawad!”Nagulantang si Charlie sa biglang pagbabago ng reaksyon. “Kilala mo ako?”Tumango nang sagana ang lalaking may peklat at sinabi, “Opo, Mr. Wade, boss ko si Bill, nakita kita noong isang araw sa Heaven Springs…”Biglang naliwanagan si Charlie.Nakakainteres.Si Bill, ang tauhan ni Don Albert, ang nagpahirap kina Gerald at Harold sa Heaven Springs noong isang araw. Ang lalaking ito ay tauhan ni Bill.Hindi nakapagtataka na takot siya sa kanya.Kahit ang mga binti ni Don Albert ay nanlambot nang makita si Charlie, lalo na ang tauhan ng kanyang tauhan...Ang lahat ay nagulat sa
Labis na nausea si Claire sa hanay ng kakaibang pangyayari na nangyari ngayong araw.Una ay ang karera. Bakit dalawang beses na mas mabilis ang BMW 520 ni Charlie kaysa sa 540 ni Clinton?Pangalawa, ang sinaunang painting na may halagang daang-daang libong dolyar!Pangatlo, paano at bakit kilala ni Charlie ang mga tao sa underworld? Sila rin ay magalang at may respeto sa kanya.Sa daan pauwi, nagbigay si Charlie ng ilang paliwanag sa mga pangyayari.Una, ang BMW 520 ay isang test drive na kotse na binago ng showroom upang ang mga bibili ay maniwala na ang modelo ay sobrang bilis.Walang masyadong alam si Claire sa mga kotse, kaya pinaniwalaan niya siya.Pangalawa, ipinaliwanag niya ang tungkol sa painting sa restaurant, binili niya ito sa mababang presyo mula sa kanyang kakilala at binigay itong regalo kay Douglas bilang tanda ng pagkakaibigan.Gayunpaman, ang bagay tungkol sa lalaking may peklat sa mukha ay mahirap ipaliwanag. Kailangan niyang humanap ng isang matibay at kapan
Kumunot ang noo ni Claire sa pagkalito. Dito ba nagreserba si Charlie para sa kanilang anibersaryo ngayong gabi?Hindi niya maiwasang itanong nang naghihinala, “Hindi ka nagsisinungaling, tama?”Masayang tumawa nang marahan si Charlie. “Syempre, hindi!”Pagkatapos, nagpatuloy iya, “Nagreserba ako ilang araw na ang nakalipas. Pumasok tayo at tingan mo kung hindi ka naniniwala sa’kin.”Umiling si Claire. Kailanman ay hindi siya niloko ni Charlie kahit isang beses sa loob ng tatlong taon nilang pagsasama, lalo na sa isang importanteng araw tulad ngayong araw. Kaya sinabi niya, “Hindi, naniniwala ako sa’yo.”Lumingon siya nang mausisa at tinanong, “Nagreserba ka ba ng puwesto sa Sky Garden? May isang VIP na lalaki na nireserba ang buong lugar na ito para ngayong araw, tama?”Mabilis na nagpaliwanag si Charlie, “Ang puwesto na nireserba ko ay katabi ng Sky Garden, nagkataon na pwede nating makita ang loob ng hardin. Pwede nating silipin kung sino ang nagreserba ng lugar mamaya! Ano sa
Hindi napansin ni Julie ang biglang pagbabago sa ekspresyon ni claire. Hinila niya ang lalaki sa tabi niya at may mayabang na ngiti sa kanyang mukha habang sinabi, “Hayaan mong ipakilala ko sa iyo ang aking asawa, si Kyle!”Pagkatapos, pinuri niya, “Siya ang young master ng pamilya Sullivan at ang tagapagmana ng kayamanan ng kanyang pamilya na may halagang daang-daang milyong dolyar!”Tumango nang magalang si Claire.Si Charlie naman, sa kabilang banda, ay tumingin nang naiinis sa magnobyo.Dinala niya ang asawa niya rito para sa kanilang anibersaryo ng kasal, sinong nakakaalam na may nakakainis na tanga na lilitaw sa daan nila!Nagpatuloy si Julie sa mayabang na tono, “Ah, siya nga pala, ang asawa ko ay isang platinum member, kaya maraming siyang benepisyo at pribilehiyo dito. Sa tingin ko ay normal suita lang ang kayang makuha ni Charlie, tama? Bakit hindi niyo hayaan si Kyle na pataasin kayo sa luxury suite?”Tatanggihan na ni Claire ang kanilang alok nang biglang humagikgik s
”Sa panahon ng unang taon mo sa kolehiyo, ayon sa mga talaan, pumasok ka sa iba’t ibang kuwarto ng hotel na hindi bababa sa isang daang beses kasama ang walong magkakaibang lalaki, kabilang sina Brett Cooley, Jack Pierce, and Austin Cannon.”Namutla ang mukha ni Julie, ang kanyang mga mata at bibig ay napanganga sa sobrang gulat. Sinabi niya nang galit, “Ano ang pinagsasabi mo! Idedemanda kita paninirang puri!”Sa kabilang dako, malalim na kulubot ang namumuo sa noo ni Kyle. Siya ay halatang nagulat at na-trauma.Nagsimula ulit si Charlie, “Aba, magaling ang isang ‘to. Mayroong kaunting beses na pumasok sa hotel room kasama ang dalawang lalaki, sina Ben Decker at Jay Decker, sa parehong oras. Sila ay magkapatid, hindi ba? Nag-threesome ba kayo?”Tumili sa takot si Julie, “Manahimik ka! Manahimik ka! Ang lahat ng ito ay kalokohan!”Hindi siya pinansin ni Charlie at nagpatuloy, “At saka, sa pangalawang taon mo sa kolehiyo, mayroon kang sugar daddy. Siya ang vice president ng Herolut
Tumango si Vera at sinabi, “May kaunting alam ako sa lahat, pero mga pangunahing kaalaman lang.”Hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Nagdala ako ng maraming pill bago ako umalis, pero wala nang natira ngayon…”Pagkatapos itong sabihin, may naalala siya at mabilis niyang tinanong si Vera, “Siya nga pala, ano na ang petsa at oras ngayon?”Hindi alam ni Charlie kung gaano katagal ang lumipas bago siya napunta dito. Kung kaunting panahon lang ito, may oras pa siya para magmadaling umuwi at sirain ang sulat na iniwan niya para kay Claire. Kung matagal na panahon na ang lumipas, marahil ay nalaman na ni Claire ang tungkol sa sikreto niya.Nang makita ni Vera na nababalisa nang sobra si Charlie, sinabi niya nang nagmamadali, “Huwag kang mag-alala, Charlie. Karirinig ko lang ng ilang segundo ang pagsabog sa timog bago ka lumitaw sa hot spring pool. Nasa kalahating oras pa lang ang lumipas simula noon.”Sa wakas ay huminga na nang maluwag si Charlie nang marinig ni
Pakiramdam ni Charlie na pagod na pagod na ang utak niya, at hindi niya maunawaan ang lohika. Sa sandaling ito, bigla niyang naalala na ginamit ni Vera ang pangalan na ‘Veron’ nang bumisita siya sa Aurous Hill, pero pagkatapos siyang makita, tinawag niyang ‘Vera’ ang sarili niya.Kahit na may kaunting pagkakaiba lang sa pangalan na ‘Vera’ at ‘Veron’, bukod-tangi ang kahulugan nito para kay Charlie.Agad siyang nakaramdam ng lamig sa kanyang gulugod at tinanong nang mahina sa gulat, “Hindi… Naa… Naaalala mo ako?”Tumango si Vera at nahihirapan na alalayan ang nanghihinang si Charlie habang papunta siya sa kanyang kwarto. Sinabi niya nang malambot, “Charlie, niligtas mo ang buhay ko sa Northern Europe. Hinding-hindi ko ito makakalimutan!”Nagulat nang sobra si Charlie. Binulong niya, “Bakit… Bakit naaalala mo pa rin? Maaari ba… Maaari ba na isa ka ring cultivator?”Ngumiti nang nahihiya si Vera at sinabi, “Charlie, hindi ako isang cultivator, pero medyo espesyal ang katawan ko, kaya
Simula noong nawalan siya ng malay, walang ideya si Charlie kung gaano katagal na siyang lumulutang sa kawalan, hanggang sa huli, isang kaunting ilaw ang biglang lumitaw sa harap ng mga mata niya.Sa sandaling ito, kasama ng kaunting ilaw ay ang matinding sakit at malakas na pakiramdam ng kahinaan. Sa sobrang lakas ng pakiramdam ng kahinaan na ito, hindi niya man lang kayang buksan ang mga mata niya.Hindi katagalan, naramdaman niya na para bang binalot ng mainit na pakiramdam ang katawan niya, at parang nagbigay ng ilang kaginhawaan ang init na ito sa matinding sakit sa paligid niya. Pagkatapos ay nadiskubre niya na inaangat siya ng mainit na pakiramdam na ito.Pagkatapos nito, narinig niya ang isang pamilyar na boses na sinabi sa tainga niya, “Charlie!” Dahil sa tawag na ito, unti-unting bumalik ang paningin ni Charlie.Nang binuksan ng nanghihingang Charlie ang mga mata niya at nakita niya ang tao na nakatayo sa harap niya, natulala siya dahil bigla niyang nadiskubre na ang maga
Walang sinabi si Isaac, sa halip, ipinakita niya lang ang screen ng kanyang cellphone sa harap niya.Nang makita ni Rosalie ang mga salita sa screen, agad natipon ang mga luha sa mga mata niya. Ang mga salita sa screen ay: ‘May nangyari sa Young Master. Panatilihin mo sana ang katahimikan mo at tulungan mo akong tipunin ang mga Harker para maghanap ng mga bakas!’Hindi nagsalita si Rosalie at tumango lang siya nang mabigat. Hind katagalan, mahigit sampung miyembro ng pamilya Harker ang nagmamadaling nagtipon, sumakay sa helicopter, at lumipad pabalik sa eksena ng pangyayari.Nang makita ni Rosalie ang nakakatakot na eksena, pakiramdam niya na tila ba pinunit ang puso niya, at hindi niya nakontrol ang mga luha niya. Pero, pinunasan niya ang mga luha niya at naghanap ng mga bakas sa paligid ng bilog na lugar ng pagsabog kasama ang mga miyembro ng pamilya Harker.Patuloy na pinalawak ng mahigit isang dosenang tao ang paghahanap nila, umabot pa ng radyus na isang kilometro mula sa gitn
Biglang huminto saglit ang puso ni Merlin nang marinig niya na ang mga shell fragment sa kamay ni Albert ay pagmamay-ari ni Charlie.Binulong niya sa sarili niya, “Mga gamit ni Charlie? Hindi ba’t ang ibig sabihin ay napahamak siya?”Pagkasabi nito, mabilis siyang yumuko para maingat na suriin ang mga bakas na iniwan ng pagsabog. Sa pag-obserba ng direksyon ng pagsabog, nakahanap siya ng mas maraming piraso ng Tridacna sa lupa.Namutla ang kanyang mukha, at binulong niya, “Sobrang lapit ng mga gamit ni Charlie sa gitna ng pagsabog. Hindi ba’t ang ibig sabihin ay malapit siya sa gitna nang mangyari ang pagsabog?!”Nang marinig ito, namaga ang mga mata ni Albert sa luha, at napaiyak siya. Hindi siya makapaniwala habang sinabi niya kay Merlin, “Chief Lammy, sobrang lakas ni Master Wade. Hindi siguro siya masasaktan sa ganitong uri ng pagsabog, tama?”Nag-squat si Merlin sa sahig, pinulot ang piraso ng tumigas na itim na lupa, puwersahan itong kinuskos, at pagkatapos ay inamoy ito. Ma
Pagkasabi nito, si Albert, na natataranta, ay tumakbo agad palabas at sumakay sa helicopter na naghihintay sa courtyard. Pagkatapos ay sinabi niya nang balisa sa piloto na naka-standby, “Bilis! Paliparin mo!”Sa sandaling ito, isang tao ang mabilis na tumakbo palabas, at tumalon si Merlin sa helicopter gamit lang ang ilang hakbang, sinasabi, “Mr. Albert, sasama ako sayo!”Sinabi nang nagmamadali ni Albert, “Chief Lammy, kumikilos ako ayon sa mga utos ni Master Wade para siguraduhin ang kaligtasan mo at ang mga miyembro ng pamilya Acker. Mas mabuti na manatili ka dito!”Umiling si Merlin at sinabi, “Mr. Albert, huwag mong kalimutan na isa akong pulis. Kung may hindi inaasahang sitwasyon, lalo na ang pag-iimbestiga sa eksena, walang mas propesyonal kaysa sa akin!”Pagkatapos itong pag-isipan, pumayag si Albert at sinabi, “Kung gano’n, kailangan kitang abalahin, Chief Lammy!”Pagkatapos itong sabihin, humarap siya sa piloto at sinabi, “Umalis na tayo!”Binilisan ng helicopter ang ma
Alam niya na ang ibig sabihin pagsabog ngayong araw pagkatapos paganahin ni Mr. Chardon ang pineal gland niya ay patay na sila ngayon ni Charlie. Ipineperesenta nito ang perpektong pagkakataon para maglaho siya nang walang bakas. Sa puntong ito, wala na siyang hangarin na bumalik sa Qing Eliminating Society o patuloy na pagsilbihan ang British Lord. Sa mga mata niya, masyadong nakakatakot ang taong ito, at ang pananatili sa tabi niya ay hahantong sa resulta na hindi mas malala sa kapalaran ni Mr. Chardon.Sa halip nito, inisip niya na mas mabuti na samantalahin ang pagkakataon na ito na maglaho sa mundo. Pagkatapos gumaling sa mga injury niya, maghahanap siya ng isang angkop na lugar para tumira sa seklusyon at sulitin ang natitirang dalawang taon ng buhay niya. Para sa kanya, mas mabuti na mabuhay nang malaya ng dalawang taon kaysa mabuhay ng dalawang daang taon pa kasama ang British Lord.Nang maisip ito, tiniis niya ang matinding sakit at patuloy na gumapang nang nahihirapan papun
Agad umugong sa buong Aurous Hill ang matindi at nakabibinging pagsabog, ginising pa ang buong siyudad mula sa pagtulog nito sa gabi. Nawasak makapal na halamanan sa lambak kung saan nangyari ang pagsabog, gumawa ito ng isang bilog na blangkong espasyo na may radyus na ilang daang metro.Naglaho nang walang bakas si Mr. Chardon, naging hangin ang buong katauhan niya, walang iniwan na mga labi.Ang ideya na ‘mabubuhay ang kaluluwa sa kabila ng pagkamatay ng pisikal na katawan’ ay isa lang panloloko. Isa itong walang laman na pangako na binigay niya sa kanila, niloko sila na isakripisyo nang mapagbigay ang sarili nila.Napagtanto lang ni Mr. Chardon sa sandali ng pagkamatay niya na ang formation na iniwan ng British Lord sa loob ng pineal gland nila, tatlumpung taon na ang nakalipas, ay hindi para iligtas ang parte ng kaluluwa nila. Sa halip, isa itong napakalakas na self-destructive formation. Sa kritikal na sandali ng kamatayan, ang pinaniniwalaan nila na isang pag-asa para mabuhay
Si Ruby, na nakatago sa dilim, ay walang napansin na kakaiba. Nang marinig niya ang sinabi ni Mr. Chardon kanina lang, alam niya na napagana na niya ng pineal gland niya, at agad siyang huminga nang maluwag.Kahit na hindi sila nagkakasundo ni Mr. Chardon, naramdaman niya sa pagkamatay ni Mr. Jothurn na magkakaugnay sila. Ngayong ginamit na ni Mr. Chardon ang pineal gland niya, maituturing na nakatakas na siya sa kapit ng kamatayan!Sa sandaling ito, mas lalong naging mabangis ang ekspresyon ni Mr. Chardon nang napakabilis. Inabot lang ng isa o dalawang segundo para mapagana ang pineal gland niya, at nakaramdam siya ng isang napakainit at hindi maikukumparang apoy na nagliyab sa utak niya. Ang apoy na ito, na parang isang pagsabog ng bituin, ay mabilis na lumaki at lumakas! Tumataas din ang pressure sa pineal gland niya!Pakiramdam niya na tila ba isang malaking bundok ang puwersahan na siniksik sa utak niya! Ang matinding sakit na ito ay maikukumpara sa labing-walong patong ng impy