Isa itong lohikal at makatwiran na paliwanag. Minsan, kailangan ng isang daang kasinungalingan para maipaliwanag ang isang kasinungalingan. Ito ay dahil mahirap para sa mga sinungaling na manatiling lohikal, kaya palaging nadidiskubre ang kasinungalingan nila.Pero, sobrang talinong babae ni Vera, kaya sinigurado na niya na ang mga kasinungalingan niya ay matatag, lohikal, at walang butas. Kaya, walang napansin na kakaiba si Charlie pagkatapos makinig sa kanya.Pakiramdam niya na gusto lang gumawa ng isang divination ni Vera para sa kanya dahil sa mabuting intensyon niya.Nang maisip niya ang tungkol dito, hindi na niya ito itinago at sinabi kay Vera ang petsa ng kapanganakan niya.Nang marinig ni Vera ang petsa ng kapanganakan si Charlie, gumaan ang pakiramdam niya dahil ang petsa ng kapanganakan niya ay ang parehong kaarwan na alam niya mula sa impormasyon niya.Mukhang pinagkakatiwalaan talaga siya ni Charlie. Kaya, sinabi niya, “Charlie, tutulungan kitang gumawa ng isang divin
Sa opinyon ni Charlie, kahit na marahil ay pinupuntirya ng Qing Eliminating Society ang pamilya ng lolo at lola niya, dahil sinabi ni Vera na malalagay siya sa panganib, ang ibig sabihin ay kailangan niyang dumaan sa marahas na laban.Hindi natatakot si Charlie. Alam niya na ang araw-araw na buhay niya ay pinaghirapan niya simula noong nabuhay siya sa edad na walong taon.Ang pinaka kinatatakutan niya ay kapag nalagay sa panganib ang pamilya ng lolo at lola niya at ang asawa niya, si Claire, sa parehong oras. Hindi niya sila mapoprotektahan lahat nang mag-isa sa parehong oras.Nang maisip niya ito, ang unang ideya na dumating sa isipan niya ay humanap ng paraan para paalisin muna si Claire sa Aurous Hill.Kung wala sa Aurous Hill si Claire, wala nang aalalahanin si Charlie, at makakapag-concentrate siya sa pagtatanggol ng pamilya ng lolo at lola niya sa Aurous Hill.Pero, hindi makapag-isip si Charlie ng magandang paraan para paalisin si Claire sa Aurous Hill nang walang pagdududa
Tinanong siya nang mabilis ni Kathleen, “Nakipag… Nakipagkita ka na ba kina Lord Acker at Lady Acker?”Bumuntong hininga si Charlie at sinabi nang walang magawa, “Hindi pa, pero natatakot ako na hindi ko na matatago ang pagkakakilanlan ko sa kanila kung nasa panganib talaga sila ngayon.”Tinanong nang kinakabahan ni Kathleen, “Mr. Wade, kailangan mo ba ng kahit anong tulong? Kung kailangan, titipunin ko ang lahat ng tauhan ko para papuntahin sa Aurous Hill sa lalong madaling panahon!”Sinabi nang kalmado ni Charlie, “Hindi na. Sobrang komplikado ng kasalukuyang sitwasyon sa Aurous Hill, at mas lalong magiging magulo kung dadami ang tao. Kung hindi, hindi ko iisipin na paalisin muna si Claire sa Aurous Hill.”Pagkasabi nito, tinanong ni Charlie si Kathleen, “Miss Fox, pwede mo ba akong tulungan na mag-isip ng paraan para papunthin si Claire sa United States at manatili siya doon pansamantala? Mas maganda kung mas maaga.”Pumayag nang walang pag-aatubili si Kathleen at sinabi, “Wala
Kahit na may malambot na pagkatao si Claire, noon pa man ay determinado na siya na maging isang malakas na career woman. Naantig din siya sa mga sinabi ni Charlie.Paano magagawa ng babae na dalhin palagi ang asawa niya sa tuwing lumalabas siya para magtrabaho? Hindi lang na magmumukha siyang hindi kwalipikado, ngunit magmumukhang walang silbi rin ang asawa niya.Bukod dito, tama rin ang huling sinabi ni Charlie.Mabuting magkaibigan sina Claire at Kathleen. Hindi rin pwede na dalhin palagi ni Claire ang asawa niya sa tuwing nakikipagkita kay Kathleen, kung hindi, siguradong iisipin ni Kathleen na kakaiba ito.Nang maisip ito ni Claire, tumango na lang siya at humingi ng tawad kay Charlie, “Honey, kung gano’n, kailangan kong pumunta nang mag-isa. Kailangan mong alagaan ang sarili mo kapag wala ako sa Aurous Hill. Pakitulungan din akong alagaan ang mga magulang ko.”“Makasisiguro ka.” Pagkatapos ay tinanong ni Charlie nang nakangiti, “Siya nga pala, Honey, hindi mo pa sinasagot nan
Hindi na tumanggi si Claire nang sinabi ni Kathleen na wala ng oras at marahil ay lumampas ng 10 million dollars araw-araw ang pagkalugi ng kumpanya niya.Pinaalalahanan siya ulit ni Kathleen, “Siya nga pala, Claire, hindi mo kailangan magdala ng maraming bagahe. Mayroon ako ng lahat ng kailangan mo dito, kasama na ang mga pang araw-araw na gamit o kahit ano na kailangan mo sa trabaho. Pwede kang manatili sa kwarto ko sa bahay ko pagkatapos mong pumunta dito. Pwede mong gamitin ang kahit ano kung may kahit anong kailangan ka, kaya kaunti lang ang iimpake mo ngayon. Mas mabuti kung mas simple.”“Okay.”Hindi na nangahas si Claire na antalain ito dahil sinabi ni Kathleen na sobrang madalian ang sitwasyon nyia. Binaba niya ang tawag at bumalik sa kwarto kasama si Charlie at nagsimulang mag-impake ng gamit.Kahit na sinabi ni Kathleen na kaunti lang ang kailangan dalhin ni Claire, inimpake pa rin ni Claire ang lahat ng kailangan na personal na gamit para hindi na niya maabala si Kathle
Nakabangon na sina Charlie at Claire sa pagsikat ng araw kinabukasan. Nakapaghanda na sila ng alas sais ng umaga at nagmaneho sa airport bago pa magising sina Jacob at Elaine.Ito ang unang biyahe ni Claire sa malayo pagkatapos nilang ikasal ni Charlie ng napakaraming taon. Kahit na nag-aalangan silang dalawa na magpaalam sa isa’t isa, alam nla na hindi nila maiiwasan ang pansamantalang paghihiwalay na ito.Gustong siguraduhin ni Charlie ang kaligtasan ni Claire. Sigurado siya na aalagaan nang mabuti ni Kathleen si Claire kung ipapadala niya si Claire sa kanya.Pakiramdam ni Claire na kailangan niyang tulungan si Kathleen na lutasin ang problema niya, kaya pansamantala lang siyang mahihiwalay sa asawa niya.Habang nagpapaalam sila sa isa’t isa, namumula ang mga mata ni Claire, at niayak niya nang marahan si Charlie habang binulong, “Honey, hindi ko alam kung gaano katagal ako sa United States ngayon, kaya kailangan ko iwan sayo ang lahat sa bahay…”Hinimas ni Charlie ang likod ni
Pero, ang puso niya na isang daan at limampu’t anim na taon nang tumitibok ay parang tumitibok sa hindi karaniwang bilis nang walang dahilan. Minsan ay sobrang bilis ng tibok ng puso niya at minsan ay mabagal ito, parang isang rollercoaster, kaya natakot siya.Alam ni Mr. Chardon na ang abnormal na kilos na ito ay dahil kinakabahan siya.Kahit na hindi pa siya kinakabahan nang sobra sa loob ng napakaraming taon, naaalala niya pa rin na nararamdaman niya ito paminsan-minsan kapag kinakabahan siya dati. Isa itong gawi na mayroon siya simula kabataan.Hindi mapigilang alalahanin ni Mr. Chardon ang mahabang paglalakbay niya. Lumaki siya sa panahon ng mga miserableng digmaan. Hindi siya kailanman nagkaroon ng sapat na makakain, walang sapat na masutt, at palagi siyang napapaligiran ng mga mababangis at masasamang tao.Noong bata pa siya, walang bisa at sobrang gulo ng bansa. May mga problema sa loob at labas, at sobrang sama ng kalagayan ng mga tao.Hindi mabilang ni Mr. Chardon kung g
Kahit na may iba’t ibang pananaw sa mundo ang maraming relihiyon, lahat sila ay binabanggit ang isang konsepto, at iyon ay ang Degenerate Age of Dharma.Sa madaling salita, naniniwala ang mga relihiyon na ito na ang tuloy-tuloy na pag-unlad ng mga tao ay unti-unting binabawasan ang ugnayan sa pagitan ng mga tao at kalikasan, langit at lupa, at ang universe, kaya pinapalaki ang distansya sa pagitan ng mga tao at ng Diyos.Ayon sa mga Taoist, sa una ay puno ng Reiki ang mundo, at kayang maging immortal ng mga tao basta’t magiging dalubhasa ang mga tao sa pamamaraan ng paghigop at pagbabago ng Reiki. Pero, halos naubos na ang Reiki sa kalikasan ngayon, at nawalan na ng posibilidad ang mga tao na umangat sa imortalidad, kaya ito ang itinuturing nila na Degenerate Age of Dharma.Kahit na totoo o hindi ang pahayag na ito, ang personal na karanasan ng mga na-master ang Reiki ay wala nang Reiki sa kalikasan. Kailangan nilang gumamit ng mga pill o mga espesyal na gamit na may laman na Reiki
Lubhang ikinagulat ni Charlie ang tanong ni Vera. Pero sa masusing pag-iisip, mukhang may punto nga ito. Kung isa talaga itong malaking plano na inihanda sa loob ng mahigit dalawampung taon, imposibleng iaasa ito sa isang taong hindi maasahan para sa isang napakahalagang bahagi ng plano.Alam ng lahat kung gaano ka-hindi maasahan si Jacob, at si Charlie na mismo ang pinaka nakakaalam nito. Kahit biyenan na lalaki niya si Jacob, masasabi ni Charlie nang buong tiwala na kung sa kanya nakasalalay ang tagumpay o kabiguan ng isang mahalagang plano, malamang sa malamang ay mabibigo ito.Kaya agad niyang kinuha ang cellphone niya at tinawagan si Jacob.Sa sandaling iyon, nakahiga si Jacob sa kwarto niya sa Thompson First habang abala sa pagkalikot ng cellphone niya. Mula nang magsama sina Matilda at Yolden, tila nawala na ang lahat ng kasiyahan sa buhay niya. Dagdag pa roon, nasa bahay din si Elaine na kinaiinisan at kinasusuklaman niya, kaya’t ang tanging libangan na lang niya ay ang magku
“Pero namatay na ang ama ko dalawampung taon na ang nakalipas. Hindi naman siya isang Feng Shui master na katulad mo, kaya paano niya malalaman noon pa lang na kailangan kong malagpasan ang pagsubok na iyon sa edad na dalawampu’t pito?”Napakunot ang noo ni Vera.Matapos ang matagal na pag-iisip, sinabi niya, “May punto ka. Ayokong bastusin ang sinuman, pero parang imposibleng mahulaan ng iyong ama nang ganoon ka-eksakto ang mga mangyayari dalawampung taon na ang nakalipas.”Dagdag ni Charlie, “Nang makilala ko si Master Lennard sa Mount Wintry, sinabi niyang pumunta siya sa Eastcliff para piliin ang Mount Wintry bilang isang geomantic treasure land para sa pamilya Wade, alinsunod sa kahilingan ng lolo ko. Kinumpirma ko na ito sa lolo ko at sa iba pa. Sa panahong iyon, masama ang sitwasyon ng pamilya Wade, at totoo ngang naghanap ng tulong ang lolo ko kung kani-kanino bago niya nahanap si Master Lennard. Kaya hindi posibleng naplano ng ama ko ang paglabas ko sa dragong stranding pred
Nararamdaman ni Jasmine na may gustong siguraduhin si Charlie, pero nang mapansin niyang ayaw ni Charlie na ipaliwanag nang malinaw ang mga bagay, naging maunawain siya at hindi na siya tinanong. Sa halip, magalang niyang sinabi, “Master Wade, kung may kailangan ka o may gusto kang itanong, huwag kayong mag-atubiling tumawag sa akin kahit kailan.”“Sige, salamat.”Nagpasalamat si Charlie kay Jasmine at ibinaba ang tawag. Napansin ni Vera ang tila naguguluhang ekspresyon niya kaya hindi niya napigilang magtanong, “Young Master, ano naman ang bumabagabag sayo ngayon?”Kalmadong sagot ni Charlie, “Bigla ko lang naalala ang isang bagay. Noong nakuha ko ang Apocalyptic Book, para siyang libro pero parang hindi rin. Pagkapulot ko, kusa itong naging pulbos, pero sa hindi maipaliwanag na dahilan, ang laman nito ay agad na naitala sa isipan ko…”Sandali siyang tumigil bago nagpatuloy, “Ibig bang sabihin nito, ang Apocalyptic Book ay para lang talaga sa isang gamitan, at nakatakda na isang ta
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa