Nang marinig ni Rosalie na pupunta si Charlie, sinabi niya agad ito sa mga magulang niya at kay Holden, ang lolo niya.Nanabik silang lahat nang sobra sa punto na nagmamadali nilang tinipon ang lahat ng miyembro ng pamilya Harker at naghintay sa courtyard para batiin si Charlie.Nang dumating si Charlie sa villa ng pamilya Harker, nakapila na ang pamilya Harker sa magkabilang bahagi para hintayin siya. Si Sheldon, na may panibagong hitsura, ay nandoon din.Sa sandaling lumabas si Charlie sa kotse, pinangunahan ni Holden ang pamilya Harker na lumuhod nang sabay-sabay at sinabi nang magalang, “Hello, Mr. Wade!”Kahit si Sheldon ay lumuhod sa tabi nina Yashita at Rosalie nang walang pag-aatubili pagkatapos makita na lumuhod ang lahat ng miyembro ng pamilya Harker.Nasorpresa nang kaunti si Charlie at sinabi nang nagmamadali, “Mangyaring tumayo kayo agad. Hindi ito ang unang araw na nakilala mo ako, kaya bakit sobrang engrande pa rin ng pagbati niyo sa akin?”Si Holden, na nakaluhod
May halos walang resources na hindi mapapaandar ni Charlie sa Aurous Hill.Ang hotel, wedding dress, at convoy ang tatlong pinakamahalagang elemento ng isang kasal, at kayang ibigay ni Charlie kina Sheldon at Yashita ang pinakamagandang sa Aurous Hill.Dahil din sa suporta ni Charlie kaya naging maluwag ang kalooban nina Sheldon at Yashita na itakda ang kasal nila sa August 8th.Lumuhod si Sheldon sa sahig para ipahayag ang pasasalamat niya, pero pinigilan siya ni Charlie at sinabi, “Pwede mo nang simulan ang paglilista ng mga bisita para sa kasal ngayon. Sa teorya, hindi ako mangingialam sa kahit sinong gusto mong imbitahin, pero ang batayan ay dapat makokontrol ang mga taong iimbitahin mo.”Pagkasabi nito, tumingin si Charlie kay Yashita at sinabi nang tapat, “Dahil, tumubo ulit ang naputol na braso ni Madam Yashita. Sa sandaling lumabas ang ganitong uri ng bagay sa publiko, natatakot ako na gagawa ito ng nakakagulat na alon sa mundo ng medisina. Ang hindi maipaliwanag na paggali
“Oh, si Nanako-chan…” Nang marinig ito ni Charlie, hindi niya na ito masyadong pinag-isipan at sumagot nang direkta, “Dahil sinabi na niya ito, ikaw na ang bahala kung gusto mo siyang imbitahin o hindi.”Tumango si Rosalie at sinabi, “Kung gano’n, tatawagan ko siya mamaya.”Kahit na alam ni Rosalie na ang dahilan kung bakit gustong pumunta ni Nanako sa kasal ng mga magulang niya ay dahil gusto niyang gamitin ang pagkakataon na ito para makita si Charlie, alam niya rin na ang pagmamahal ni Charlie para kay Nanako ay mas mataas para sa pagmamahal niya para sa kanya.Hindi niya kaya at hindi niya dapat sadyang iwasan ang bagay na ito dahil lang magkikita ang dalawa.Dahil walang opinyon si Charlie tungkol dito, iimbitahin niya si Nanako at ang kanyang ama, si Yahiko, na pumunta sa Aurous Hill para pumunta sa kasal ng mga magulang niya.***Sa sandaling ito, sa Kyoto, Japan.Nang bumalik si Yahiko mula sa United States, hindi niya piniing pumunta sa Tokyo, ngunit dumiretso siya sa m
Pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Nanako, tinigil ni Yahiko ang ginagawa niya at sumandal sa ispada niya habang hiningal siya at tinanong, “Nanako, anong sinabi mo? Baka kailangan nating pumunta sa Oskia?”“Oo!” Ngumiti si Nanako at sinabi, “Teka lang, sasagutin ko muna ang tawag.”Mas lalong nasorpresa si Yahiko. Akala niya na nakatanggap ng tawag si Nanako mula sa iba, kaya sinabi niya na marahil ay kailangan nilang pumunta sa Oskia, pero hindi niya inaasahan na hindi niya pa sinasagot ang tawag.Sinagot ni Nanako ang tawag, at si Rosalie, na nasa kabilang linya, ay tinanong, “Miss Ito, inaabala ba kita dahil tinawagan kita bigla?”“Hindi.” Sinabi ni Nanako nang nakangiti, “Wala akong masyadong ginagawa, pinaglalaruan lang ang ilang mga bulaklak. Miss Rosalie, bakit mo ako tinawagan?”Dumiretso si Rosalie sa punto at sinabi, “Tungkol ito sa kasal ng mga magulang ko.”Tinanong ni Nanako sa sorpresa, “Ikakasal na ba ang mga magulang mo?”“Oo.” Sinabi ni Rosalie nang tapat, “K
Sinabi nang masaya ni Nanako, “Deal na ito, kung gano’n!”Tinanong ni Yahiko, “Dahil mananatili tayo nang matagal, dapat ba tayong bumili ng isang mansyon sa Aurous Hill? Natatakot ako na magiging sobrang boring kung matagal tayong titira sa hotel.”Tinanong siya ni Nanako habang malaki ang mga mata, “Posible ba iyon, Otou-san? Pwede ba tayong bumili ng isang mansyon sa Aurous Hill?”Umiling nang walang magawa si Yahiko at sinabi, “Ikaw ang head ng pamilya Ito, kaya ikaw ang may huling salita sa kung paano gagastusin ang pera, tama?”“Magaling!” Sinabi ni Nanako kay Hiroshi, “Tanaka-san, kung libre ka bukas, bakit hindi ka pumunta nang maaga sa Aurous Hill para maghanap ng angkop na mansyon?!”Sinabi ni Hiroshi nang walang pag-aatubili, “Walang problema, Miss. Aalis ako nang maaga bukas ng umaga.”Pagkasbi nito, tinanong niya ulit, “Siya nga pala, Miss, may mga kahit anong hinahanap ka ba para sa mansyon?”Nag-isip saglit si Nanako at sinabi, “Malaki, tahimik, at hindi mahalaga
Nang bumalik si Charlie sa villa sa Thompson First, nililinis pa rin ni Claire ang bahay kasama ang ilang cleaning staff.Gumamit pa ng professional odor-purifying equipment ang cleaning company para linisin ang buong first floor dahil sobrang lakas ng amoy ng tobacco, alak, inaamag na pagkain, at suka sa first floor.Si Jacob, ang pinagmulan ng baho na ito, ay inimbita sa courtyard ni Claire sa sandaling ito.Pagkatapos maliwanagan ni Jacob kay Charlie, hindi na siya uminom nang marami buong araw, pero medyo magulo pa rin ang hitsura niya. May suot siyang isang pares ng boxers at isang basketball vest habang naninigarilyo at bumuntong hininga habang umupo sa courtyard.Doon lang napagtanto ni Charlie na mas tumaba ang katawan ng matandang biyenan niya na ito, lalo na habang nakaupo siya doon. Ang tiyan niya ay isang malaking bukol, at kasama na ang magulong balbas niya, biglang mas nagmukhang madumi siya.Biglang lumiwanag ang mga mata ni Jacob nang makita niyang bumalik na si Ch
Tumango si Hannah at pinitik ang mga daliri niya sa makabagong paraan. “Mauuna na ako, bye.”Pagkatapos itong sabihin, tinapakan niya ang accelerator at nagmaneho palayo.Naglakad pauwi si Elaine sa bahay sa suporta ni Jacob habang nagmura siya, “Letseng Hannah, nagawa niyang magpakitang gilas sa harap ko ngayong araw. Sa tingin ko ay hindi na niya naaalala kung sino siya! Letse! Bulag siguro talaga ang Diyos para hayaan na kumita ng pera ang ganitong uri ng babae!”Sinabi nang kaswal ni Jacob, “Dahil hindi mo ito matanggap, lumayo ka na lang sa kanya sa hinaharap at huwag mo na siyang bigyan ng atensyon. Huwag mo siyang bigyan ng pagkakataon na magpasikat sa harap mo.”“Ano bang alam mo?!” Sinabi nang sobrang seryoso ni Elaine, “Noong mayaman ako, kinamumuhian din ako nang sobra ni Hannah, pero palagi niya akong sinusundan at pinupuri. Alam mo ba kung bakit?”Tumango si Jacob. “Oo. Dahil sayang para sa kanya na hindi ka pagsamantalahan. Kahit na hindi kayo pinanganak sa parehong
Habang kumakain sila Charlie, Claire, at Jacob sa sala, nagtago si Elaine sa kwarto niya at tahimik na binuksan ang short video platform.Sa panahon ngayon kung saan kayang maging anchor ng kahit sino, kahit ang isang aso ay kayang magsimula ng isang live broadcast online. Ang pagkakaiba lang ay kung may manonood ba o hindi.Kinalikot ni Elaine ang sarili niyang live broadcast room at pinasok ang mga salitang ‘Elkaine’s live broadcast’ sa column para sa pangalan ng live broadcast room.Pagkatapos nito, kinumpleto niya ang paggawa ng live broadcast room niya at sinimulan ang unang online live broadcast ng buhay niya.Sa sandaling nagsimula ang live broadcast, naghanap si Elaine ng mga paraan para magdagdag ng shopping cart dahil pinanood niya ang live broadcast ni Hannah at alam niya na ang pinakamahalagang bagay sa isang live broadcast ay magbenta ng mga produkto. Kaya, dapat may shopping cart para makabenta ng mga produkto. Makakaorder lang ang mga consumer pagkatapos ma-post ng l
Habang umaakyat siya sa Mount Turtle Back at nakita ang ilang tolda at isang dosenang kabataan sa malapit, kumunot nang kaunti ang mga kilay niya.Nakatingin ang mga taong ito sa direksyon kung saan sisikat ang araw, malinaw na gusto itong hangaan. Hindi nagduda si Fleur sa kanila, pero nainis at nadismaya siya nang kaunti dahil masyadong malapit ang mga taong ito sa libingan ng kanyang senior, si Elijah.Ang layunin ng pagbisita niya sa lugar na ito ay para alalahanin ang nakaraan sa libingan ni Elijah, at magsalita nang kaunti mula sa kailaliman ng puso niya sa kanyang senior.Pero, ang posisyon ng mga taong ito ay nasa dalawa o tatlong daang metro lang mula sa libingan ni Elijah, at siguradong makukuha niya ang atensyon nila kung didiretso siya doon. Mahihirapan siyang kausapin ang senior niya dahil dito.Sa sandaling ito, nasulyapan ni Charlie ang isang bata at mature na babae na kalilitaw lang sa malayo. Kayang makita ni Charlie ang hitsura niya gamit ang kanyang pambihirang p
Sa sandaling ito, nang sampung minuto na lang bago sumikat ang araw, nagdagdag ang lahat ng ilang sangay sa bonfire at nagsimulang hintayin ang sandali na sisikat ang araw mula sa likod ng bundok.Makalipas ang halos sampung minuto, ang dating maputlang langit ay nagsimulang lumiwanag ng ginintuang tingkad. Ito ang bakas na malapit nang sumikat ang araw sa abot-tanaw.Habang sabik ang lahat na makita ito, biglang naramdaman ni Charlie na may tao sa malayo na mabilis na papalapit sa lokasyon nila. Dahil nag-aalala siya na madidiskubre siya ni Fleur, sinanay ni Charlie ang mental cultivation method na tinuro sa kanya ni Ruby simula kagabi, mahigpit na kinulong ang sarili niyang Reiki sa loob ng katawan niya.Para sa mga cultivator, ang bawat tao ay parang isang submarine na naglalakbay sa malalim na karagatan, umaasa sa sonar detection para mahanap ang isa’t isa. Gamit ang analohiya na ito, ang isang tao na may mas mataas na cultivation ay parang isang mas advanced na submarine na may
Hindi katagalan, tuluyan nang lumubog ang araw, sinindihan na ng lahat ang bonfire at ang barbecue pit. Dahil naghanda ng sangkap ang lahat at nagdagdag pa si Charlie, medyo marami ang hapunan nila.Bukod dito, bumili rin si Charlie ng maraming wine, kaya mas sumigla ang paligid at atmospera. Sa madaling salita, nagpasya ang lahat na uminom at magsaya sa gabing iyon.Kaya, naglagay si Charlie ng ilang Reiki sa wine. Hindi kaya ng Reiki na palakasin ang katawan nila o gamutin ang mga sakit nila, pero sinisigurado nito na kahit gaano pa karami ang inumin nila sa gabing iyon, hindi man lang sila hihikab.Bukod dito, sa sandaling pumasok ang Reiki sa katawan nila, hindi ito mag-iiwan ng bakas. Kahit na pumunta si Fleur, wala siyang mapapansin.Ang Yorkshire Hill ay matatagpuan sa isang talampas, at medyo malaki ang pagkakaiba ng temperature sa umaga at gabi. Kasam na ang taas ng Mount Turtle Back, bumaba nang sobra ang temperature pagkatapos maggabi. Kaya, umupo ang lahat sa paligid ng
Habang nagsasalita siya, unti-unting naging seryoso ang ekspresyon niya. Sinabi niya, “Leni, mangako tayo sa isa’t isa. Subukan muna nating mabuhay ngayong taon. Kung sa susunod na taon, may mangyaring himala at walang namatay sa atin, pwede kang pumunta sa Oskia at makilala ang mga magulang ko para makuha ang basbas nila. Pagkatapos, pupunta ako sa United States kasama ka.”Si Leni, na kanina pa masaya, ay biglang naging mukhang pagod. Binulong niya, “May apat na buwan pa hanggang sa susunod na taon. Natatakot ako na kahit na hindi ako mamatay sa sandaling iyon, hindi ako makakapunta sa Oskia para makita ka.”Namula ang mga mata ni Shermaine, pero ngumiti siya at sinabi, “Ayos lang. Araw-araw na lang tayo mag-video call. Online na ang lahat ngayon. Kahit ang mga korte ay may hearing sa online. Kung kailangan, pwede na lang tayo kumuha ng isang pari, at pakakasalan kita sa online.”Pinigilan ni Leni ang mga luha niya, tumango nang marahan, at ngumiti habang sinabi, “Okay, deal. Kapa
Hindi inaasahan ni Charlie na habang nagca-camping siya sa mga bundok ng Yorkshire Hill, matatagpuan niya ang dalawang batang pasyente na may cancer. Ang nagpasorpresa sa kanya ay gustong sumali ng dalawang ito sa mga clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical sa Aurous Hill, pero tinanggihan silang dalawa.Ang mas nagpahanga pa sa kanya ay ang taong ito, si Leni, ay kilala pa si Jameson.Habang iniisip ang iba ang tungkol kay Jameson, na dating pinapangunahan ang buong FDA, na kusang umalis at nagsimula ng charity sa Aurous Hill, tinanong nang mausisa ni Charlie si Leni, “Helron, sobrang pamilyar ka ba kay Jameson Smith?”Sumagot nang kalmado si Leni, “Hindi naman. Dahil, bago siya umalis, isa siyang mataas na opisyal sa United States, at ang mga taong nakakausap niya sa FDA ay mga matataas na biopharmaceutical company at mga negosyante sa buong mundo. Ang isang tao tulad ni Jameson ay kahanga-hanga kahit sa mataas na lipunan. Paano magkakaroon ng pagkakataon ang isang ordinaryong
Sinabi ni Shermaine, na nasa gilid, “Hindi naman gano’n. Ang pamamahagi ng mga pwesto para sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical ay hindi base sa kung sino ang may pera at kapangyarihan, ngunit kung sino ang pinaka nangangailangan ng gamot. Ang lahat ng sumali para sa clinical trial ay mga pasyente na may cancer. Halos tatlumpung porsyento sa kanila ang idineklara ng mga doktor na may anim na buwan na lang para mabuhay. May daang-daang pasyente na may advanced pancreatic cancer, at marami sa kanila ay mga bata. Ang mga taong katulad namin na nasa 20s na ay mahihirapan na makakuha ng pwesto.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Shermaine, sumali ka rin ba sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical?”Tumango si Shermaine at sinabi, “Oo, pero hindi ako napili. Ang pamamaraan ng pagpili ng Apothecary Pharmaceutical ay parang pagkukumpara ng mga paghihirap. Una, ikukumpara nila kung sino ang may pinakamalalang sakit, pagkatapos ay kung sino ang pinakabata, kung sinong pamilya
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na