“Hindi ito mahalaga.” Sinabi nang nakangiti ni Vera, “Nasa kalahati na ako dahil alam ko na ang totoong niyang pagkakakilanlan!”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Vera, “Hahanapin ko muna siya sa Oskia, at kung hindi ko talaga siya mahahanap, pupunta ako sa ibang bansa para hanapin siya.”Tinanong nang nagmamadali ng matandang lalaki, “Miss, saan mo siya hahanapin?”Ngumiti si Vera at sinabi, “Pupunta ako sa Aurous Hill dahil doon siya naglaho dalawampung taon na ang nakalipas. Magsisimula doon ang lahat ng bakas!”Sinabi nang hindi nag-iisip ng matandang lalaki, “Miss, sa Aurous Hill din nagsimulang maghanap ang pamilya Wade at pamilya Acker. Pagkatapos maghanap sa Aurous Hill at sa buong mundo sa loob ng maraming taon, hindi pa rin nila siya nahanap. Pero, balak mong hanapin siya sa Aurous Hill makalipas ang dalawampung taon. Hindi ba’t mababalewala ang pagsisikap mo?”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Dahil nagsimulang maghanap ang pamilya Wade at pamilya Acker sa Aurous Hill
Nanahimik saglit si Vera, at sinabi niya, “Hayaan mong gumawa ako ng divination para sayo. Mas mataas pa rin ang antas sa divination ko kaysa sa Oskian medication.”Pagkatapos itong sabihin, kumuha siya ng siyam na copper coin mula sa kanyang bulsa nang hindi hinihintay ang sagot ng matandang lalaki.Pagkatapos ay nialgay niya ang siyam na copper coin sa lamesa sa harap niya. Tulad ng dati, hinati niya ang mga copper coin sa tatlong hilera at kinuha ang unang tatlong barya sa diagonal na paraan bago ito hinagis sa lamesa.Pagkatapos, tiningnan niya agad ang hexagram ng mga copper coin, kumunot ang noo at sinabi, “Sinasabi sa hexagram na malapit nang matapos ang haba ng buhay mo, at may kalahating taon na lang na natitira sayo.”“Kalahating taon?” Nanigas ang ekspresyon ng matandang lalaki at nanigas siya, tila ba tinamaan siya ng isang gayuma.,Pero, mabilis siyang natauhan at ngumiti nang nakangiwi. “Kahit na medyo maikli ito sa inaasahan ko, ayos lang. Sapat na ang kalahating ta
“Aurous Hill?” Tinanong ng matandang lalaki sa sorpresa. “Ang ibig sabihin mo ay nasa Aurous Hill ang birth gate ko?”“Oo.” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Mukhang dapat kang sumama sa akin sa Aurous Hill!”Tinanong nang nagmamadali ng matandang lalaki, “Miss, maaari… maaari ba akong sumama sayo?”“Syempre.” Tumango si Vera at sinabi, “Dahil nasa timog ang birth gate mo at may kinalaman ito sa akin, ang Aurous Hill ang pinaka posibleng lugar. Pumunta tayo doon nang magkasama. Mabubuhay ka hanggang 100 years old kung mahahanap natin ang birth gate mo.”Sabik na sabik ang matandang lalaki at sinabi niya nang magalang, “Salamat sa kabaitan mo, Miss!”Pagkatapos nito, nanginig siya at luluhod na sana.Mabilis na tumayo si Vera para pigilan siya at sinabi nang seryoso, “Hindi mo kailangan lumuhod sa akin. Kahit na may kaugnayan sa akin ang birth gate na ito, hindi ito isang bagay na kaya kong dalhin sayo, kaya kailangan mo pa rin pumunta sa Aurous Hill para hanapin ang sarili
“Jusko!” Sinabi ni Logan. “Miss, bakit nakila Emmett ka?”Sinabi ni Vera, “May ilang personal na bagay ako, at pumunta ako dito para humingi ng tulong sa kanya.”Pagkatapos itong sabihin, dumiretso siya sa punto at sinabi, “Balak kong pumunta sa Aurous Hill at marahil ay tumira sa Aurous Hill pansamantala, kaya gusto kong magtanong kung may bahay ka ba sa Aurous Hill na pansamantala kong magagamit.”Sumagot agad si Logan nang walang pag-aatubili, “Oo, syempre! May hilltop mansion ako sa Scarlet Pinnacle sa Aurous Hill sa loob ng forest park na hindi buksa sa publiko! Isa itong private mansion na inaprubahan ng Aruous Hill noong bumalik ako doon kasama ang asawa ko para mag-invest sa construction. Nagtayo rin ako ng isang espesyal na daan papunta sa mansyon, at ang forest park na ito ay matatagpuan sa siyudad ng Aurous Hill, kaya madaling makapunta sa kahit saan. Pwede kang manatili doon kung pupunta ka sa Aurous Hill! May ilang kotse at isang helicopter din ako, at lahat sila ay ina
Napakabilis at walang kapabayaan ang istilo ng kilos ni Vera.Pagkatapos ibaba ang tawag kay Logan, sinabi niya agad kay Emmett, “Mr. Sandsor, kailangan ko ng tulong mo na mag-ayos ng isang eroplano. Pupunta ako sa Malaysia ngayon.”Tinanong nang nagmamadali ni Emmett, “Miss, bakit hindi ako sumama sayo?”Kumaway si Vera at sinabi nang seryoso, “Hindi na. May espesyal na katayuan ka, kaya madaling mabubunyag ang mga bagay-bagay sa hinaharap kung mag-iiwan ka ng record na umalis tayo nang magkasama sa bansa. Pupunta ako doon gamit ang pagkakakilanlan na ginamit ko sa pagpasok sa bansa, at babalik ako gamit ang bagong pagkakakilanlan. Didiretso ako sa Aurous Hill pagbalik ko. Makipagkita ka sa akin sa Aurous Hill pagdating ng oras.”Nang marinig ito ni Emmett, tumango siya at sinabi, “Masusunod. Hihintayin ko ang balita mo sa Eastcliff. Makikipagkita ako sayo pagkatapos mong dumating sa Aurous Hill.”“Okay!” Tinanon siya ni Vera, “Kailan makakalipad nang pinakamaaga ang eroplano?”
Nang kumonekta ang tawag, pinagtampal ni Elaine ang mga labi niya nang mapaglaro habang sinabi, “Oh, mahal kong manugang, bakit mo ako tinawagan sa ganitong oras?”Sinabi ni Charlie nang nakangiti, “Ma, kamusta ang pagpapagaling mo?”Ngumiti si Elaine at sinabi, “Mabuit, magaling! Kumakain ako ng shark’s fin, abalone, cordyceps, at sea cucumber araw-araw, at mas maganda ang nutrisyon ko kaysa sa mga soccer player! Sobrang galing din ng mga doktor dito, kaya maganda ang paggaling ng binti ko.”Sinabi ni Charlie, “Mabuti naman. Grumaduate na si Claire sa klase niya ngayong araw, at balak naming umalis at pumunta sa New York bukas ng umaga. Babalik tayo sa Aurous Hill nang magkasama pagkatapos ka namin sunduin.”“Babalik sa Aurous Hill?” Agad naging malungkot ang tono ni Elaine, at sinabi niya, “Mahal kong manugang, magiging boring kapag bumalik ako sa Aurous Hill. Hindi magiging madali para sa binti ko, at aabalahin ko kayo ni Claire araw-araw. Sa tingin ko ay mas mabuti na bumalik m
Nag-usap nang matagal sina Kathleen at Claire sa executive lounge.Sa panahong ito, bahagyang binago ni Kathleen ang kanyang kwento, kaya naging sobrang natural at maayos ang lahat para kay Claire.Ayon kay Kathleen, pumunta sila ng kanyang lolo sa Aurous Hill dahil lumalala ang kalagayan ng kanyang ama. May nagpakilala kay Anthony Simmons, isang henyo na doktor, sa kanyang lolo, kaya pumunta agad sila sa Aurous Hill.Pagdating sa Aurous Hill, ginamit ni Kathleen ang alyas na Kylie Jane para manatiling nakatago. Pinili na niya ang pagkakakilanlan na ito noong pumasok siya sa Oskia, kaya napagtanto rin ni Claire na hindi lang gawa-gawa ni Kathleen ang pangalan para linlangin siya.Sinabi ni Kathleen kay Claire na hinanap nila ng kanyang lolo si Anthony para gamutin ang kanyang lolo pagdating nila sa Aurous Hill, at nagamot niya nga ang sakit ng kanyang lolo. Pero sa oras na iyon, sinamantala ng kanyang eldest uncle ang pag-alis ng kanyang lolo sa United States at ginamit ang isang p
Tumawa si Charlie at sinabi nang mapagpakumbaba, “Sa totoo lang, ito ay dahil ipinanganak siya nang may ganitong pundasyon. Alam mo rin na si Miss Fox ay miyembro ng pamilya Fox, at ipinanganak siya sa isang napakayamang pamilya, kaya nakatadhana na magkaroon siya ng kapalaran na makikita lang sa isa sa daang-daang milyon. At saka, suportado rin siya ng kanyang lolo, kaya ang lahat ay nakaayos na para sa kanya, at ang natitira na lang ay ang Feng Shui niya.”Sinabi nang sobrang seryoso ni Claire, “Sobrang lakas na nito! Dati ay iniisip ko na may taong pupunta at magrereklamo sayo balang araw kung palagi kang lumalabas para magbasa ng Feng Shui para sa iba, pero mukhang may napakagaling na abilidad ka talaga, Honey! Hindi nakapagtataka kung bakit ka tinatawag na Master Wade ng mga tao! Ito ay dahil isa kang totoong master!”Habang nakangiti, kinamot ni Charlie ang kanyang ilong at sinabi, “Honey, lalaki ang ulo ko kung pupurihin mo ako nang sobra.”Ngumiti si Claire. “Master Wade, pw
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang