Kaya, tinigil ni Charlie ang pagsabi sa bagay na ito at sa halip, ngumiti siya at sinabi, “Mrs. Lewis, natapos na ni Claire ang kanyang kurso sa United States ngayong araw, at plano naming bumalik sa Aurous Hill bukas. Ikaw, si Stephanie, at si Claudia ay dapat maghanda na para pumunta sa New York at makipagkita sa amin bukas.”Nang marinig ito ni Mrs. Lewis, hindi niya mapigilang sabihin nang masaya, “Magaling, Young Master. Palagi akong kinakausap ni Stephani tungkol sa pagbalik natin sa Aurous Hill sa mga nagdaang araw.”Sinabi ni Charlie nang nakangiti, “Magaling. Akala ko ay ayaw niyong iwanan ang kapaligiran sa Canada.”Sinabi nang ni Mrs. Lewis, “Young Master, sa totoo lang, kapag tumatanda na ang isang tao, wala nang ibang lugar na kasing ganda ng bahay, lalo na’t maaalagaan ko pa ang mga bata pagkatapos bumalik. Talagang hindi na ako makapaghintay.”“Mabuti naman.” Huminga rin nang maluwag si Charlie at tinanong, “Siya nga pala, Mrs. Lewis, kumusta na si Stephanie at si Cl
Pinilit ni Charlie, “Mrs. Lewis, nakakapagod bumiyahe, kaya subukan mong maiwasan ang sobrang pag-aabala hangga't maaari. Si Albert na ang bahala sa bagay na ito, kaya hindi mo kailangan mag-alala. Magkita na lang tayo diretso sa airport sa New York bukas. Ang eroplano na sasakyan niyo nina Stephanie at Claudia ay ang parehong eroplano na sasakyan namin pabalik ng Aurous Hill. Kaya, pagbaba ng eroplano sa New York, sasakay kami para makipagkita sa inyo, at hindi na niyo na kailangan bumaba ng eroplano para lumipat ng connecting flight.”Nang marinig ni Mrs. Lewis ang matatag na tono ni Charlie, wala siyang nagawa kundi sumang-ayon, at sinabi niya nang magalang, “Maraming salamat sa iyong mga pag-aayos, Young Master.”“Walang problema.” Ngumiti nang bahagya si Charlie at sinabi, “Magkita tayo bukas, Mrs. Lewis!”***Alas singko ng hapon.Si Charlie, na may suot na suit, at si Claire, na nakasuot ng mahabang puting evening gown, ay sabay na dumating sa Rhode Island School of Design.
Hindi balak ni Claire na makipag-usap masyado kay Amily, kaya sinabi niya nang mabilis kay Amily, “Amily, hindi ako masyadong magaling makipag-usap, kaya hindi ko na guguluhin ang boss mo.”Pagkasabi nito, sinabi niya kay Charlie, “Honey, bakit hindi muna tayo pumasok?”Nang marinig ni Amily na tinawag ni Claire si Charlie na ‘Honey’, tiningnan niya si Charlie nang may pagtataka at nagtanong, “Ikaw ba ang asawa ni Claire?”Tumango nang bahagya si Charlie. “Oo, ako nga.”Tiningnan ni Amily si Charlie mula ulo hanggang paa at ngumiti, “Sinabi ni Claire na magaling ka sa pagbabasa ng Feng Shui para sa iba. May mga tao pa bang naniniwala sa ganyang mga panloloko?”Bahagyang kumunot ang noo ni Charlie at sinabi, “Maraming bagay ang umiiral kung naniniwala ka sa mga ito at hindi umiiral kung hindi ka naniniwala. Parang relihiyon at Diyos lang. Wala pang nakakita sa Diyos, pero hindi nito pinipigilan ang mga mananampalataya na maniwala sa kanyang pag-iral.”Kumulot ang mga labi ni Amily
Hindi nagalit si Charlie pagkatapos siyang kutyain. Sa halip, sinabi niya nang may pasensya, “Mukhang namumula nga ang mukha mo ngayon, at parang tuwang-tuwa ka. Pero, masyadong masungit ang mga kilay mo, na nagpapatunay na wala kang mabuting likas na ugali. Kahit na malaki ang mga mata mo, medyo prominente ito, kaya makikita na makitid ang pag-iisip mo na may kasamaan. Manipis ang mga labi mo, at matalim ang bibig mo, kaya, ito ay ang karaniwang manipis na labi at matalim na bibig na nagpapakita na ikaw ay madalas na sarkastiko at mahilig gumawa ng problema, na mga katangian ng madaling mapasok sa gulo.”Ngumisi si Amily at sinabi, “Hoy, bakit ka gumagawa ng mga personal na atake kahit na sinabi ko na basahin mo ang Feng Shui ko? Anong mali sa malalaking mata at manipis na labi ko? Madali ba akong gumawa ng problema dahil dito? Bakit hindi mo sabihin na maganda ako, matangkad, at may magandang katawan, kung gano’n?!”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Sasabihin ko pa lang na ang iyong m
Nakikita ni Charlie na may masamang balak si Madien, kaya sinabi niya nang walang emosyon, "Pasensya na, pero hindi kailangan ng asawa ko ng investment ng kahit sino maliban sa akin."Kumunot ang noo ni Madien at tumingin kay Charlie. Pagkatapos ay tinanong niya si Amily, "Sino ang ginoong ito?"Mabilis na ipinaliwanag ni Amily nang nakangiti, “Boss, ito ang asawa ni Claire. Isa siyang napakahusay na Feng Shui master. Binasa niya ang Feng Shui ko kanina at sinabi na magkakaroon ng malaking sakuna ang career ko. Nagkataon na ikaw ang boss ko, kaya' paki-tulungan mo akong kumpirmahin kung ang aangat ba o babagsak ang career ko ngayong araw.”Ngumiti si Charlie at sinabi nang seryoso, “Tulad ng nabanggit ko kanina, masayang-masaya ka nga ngayong araw. Kahit na may masama kang mukha, ikaw ay ipinanganak na may natural na kagandahan. Hangga't may isang lalaki na may sapat na kakayahan para maakit ng iyong halina, ang makakatulong kanyang kakayahan ay para pigilan ang mga depekto sa iyong
“Si Miss Fox?!” napabulalas si Madien, “Bakit nandito si Miss Fox?”Pagkatapos itong sabihin, agad siyang lumingon para tumingin sa pintuan.Sa sandaling tumingin siya, nakita niya ang dalaga at magandang si Kathleen na pumasok, kasama si Jarvis!Nanginig si Madien sa tuwa sa sandaling iyon.Nang makita ng iba si Kathleen, sila ay nagulat at natulala, at sila ay nasorpresa nang sobra at natuwa sa kailaliman ng puso nila.Walang sinuman ang nag-aakala na ang tanyag na si Kathleen ay magpapakita rito.Kahit na ito ang templo ng mga top designers, ang propesyon ng isang designer mismo ay katumbas ng espesyalidad sa pagseserbisyo sa mga mayayaman.Kung ikukumpara sa isang malaking personalidad tulad ni Kathleen, sila ay katumbas ng isang grupo ng mga Michelin chef, at bawat isa sa kanila ay umaasa na magkaroon ng pagkakataong magluto ng masarap na pagkain para sa isang top client tulad ni Kathleen sa regular na batayan.Pero, sa kanilang ranggo, hindi sila kwalipikadong pagsilbihan
Nang marinig ni Amily ang mga sinabi ni Claire, agad niyang inihalukipkip ang kanyang mga braso sa harap ng kanyang dibdib at tumawa nang mapanlait, "Claire, alam mo ba kung sino si Miss Fox? Siya ang pinuno ng pamilya Fox na nagkakahalaga ng one trillion dollars! One trillion dollars! Kung magtatanong siya, magtitipon ang mga Feng Shui masters mula sa buong mundo at mag-aagawan ng pagkakataon para makita siya. Pero sinasabi mo na hiniling niya sa iyong asawa na magbasa ng Feng Shui para sa kanya? Sobrang yabang mo naman, hindi ba? Kung kayang basahin ng iyong asawa ang Feng Shui para kay Miss Fox, kaya ko rin idisenyo ang mansyon ni Miss Fox, okay!”Sumagot si Claire na may galit na ekspresyon, “Pwede mong tanungin si Miss Fox kung hindi ka naniniwala sa akin.”Biglang naging pangit ang ekspresyon ni Amily habang tinitigan niya si Claire, nagngalit, at sinabi, “Claire, oh Claire, akala ko ay simpleng tao ka lang, pero hindi ko inaasahan na sobrang sama mo! Hindi na pagmamalabis na s
Bukod dito, hindi lang walang interes si Claire, kundi buong pusong sinusuportahan niya ang kanyang asawa na nagbabasa ng Feng Shui, kaya medyo naging malungkot si Madien.Naramdaman niya na kung gusto niyang akitin si Claire na sumali sa kanyang kumpanya, ang unang kailangan niyang gawin ay ipakita kay Claire hindi mapagkakatiwalaang sinungaling ang kanyang asawa.Kaya, tiningnan niya si Amily, na nagdadagdag ng gatong, at sinabi nang nakangiti, "Amily, huwag mong sabihin iyan. Nakikita kong tapat si Miss Wilson, at sigurado na hindi niya sinasadyang magsinungaling sayo."Pagkasabi nito, tiningnan niya si Charlie at biglang ngumiti habang sinabi, "Marahil si Miss Wilson ay biktima rin at nadaya nang hindi niya nalalaman."Nakikita ni Amily na ayaw ng kanyang boss na sukuan si Claire, kaya ngumiti siya agad at sumang-ayon, "Tama ka, Chairman! Sa tingin ko rin ay naloko si Claire!"Tiningnan ni Madien si Claire at mukhang sobrang maginoo niya habang ngumiti, "Miss Wilson, ang pangu
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang