Wala nang pakialam si Charlie sa biglaang pagmulat ng mata ni Elaine sa sandaling.Naisip niya lang na siguradong mababalisa si Claire kapag nakita niya na nagkaganito si Elaine kung ibabalik niya si Elaine sa Providence ngayon.Bukod dito, nabali ang binti ni Elaine, at nawalan siya ng abilidad na alagaan ang sarili niya. Kaya, sinong mag-aalaga sa kanya kung dadalhin niya siya sa Providence?Kailangan pumasok ni Claire sa klase, at hindi nakaaabala para sa kanya na alagaan si Elaine nang mag-isa. Kaya, ang pinakamagandang sitwasyon ay manatili si Elaine sa New York para magpagaling.Pero, may dalawang problema pa. Ang una ay kung paano niya mapipilit si Elaine na manatili sa New York, at kung paano niya ipapaliwanag ito sa asawa niya, kay Claire.Pero, ang prayoridad niya pa rin sa ngayon ay ipadala muna si Elaine sa hospital para magpagamot. Kahit na kayang magamot ang injury niya gamit lang ang kalahating Healing Pill, pakiramdam pa rin ni Charlie na medyo sayang na gumamit ng
Pagkasabi nito, pinindot ni Elaine ang order interface at sinabi, “Oskian food, French food, Japanese food, Italian food… Aba, napakaraming menu dito… Kahit ang mga ordinaryong hotel ay hindi ganito karami ang menu, tama?”Tumango ang babaeng nurse at sinabi, “Marami kaming Michelin-star restaurant na nakikipagtulungan sa amin. Karaniwan ay ide-deliver ang order mo sa loob ng isang oras pagkatapos mong piliin ang pagkain mo. Kaya, dapat mag-order ka nang medyo mas maaga para hindi ka maghintay nang napakatagal.”Tinanong nang mabilis ni Elaine, “Bakit walang presyo dito? Hindi ako maglalakas-loob na umorder nang walang presyo. Maba-bankrupt ang pamilya ko kung libo-libong US dollar ang presyo nito…”Ipinaliwanag ng babaeng nurse, “Madam Elaine, nasa top VIP ward ka ng hospital namin, na karaniwang ginagamit ng mga miyembro ng pamilya ng chairman namin. Kaya, hindi mo kailangan magbayad para sa kahit ano habang nandito ka.”“Aba, libre itong lahat?!” Tinanong ni Elaine sa sorpresa a
Nang marinig ni Claire na pinalaya na si Elaine sa presinto, huminga agad siya nang maluwag at sinabi nang sabik, “Ma, nasaan ka ngayon? Tinawagan ka na ba ni Charlie?”Sinabi nang nagmamadali ni Elaine, “Nasa harap ko si Charlie ngayon. Sa totoo lang ay mabilis akong napalaya sa presinto dahil si Charlie ang naghanap ng mga koneksyon para ilabas ako nang maaga.”Sobrang saya ni Claire at sinabi nang mabilis, “Ma, bilis at bumalik ka na kasama ni Charlie, kung gano’n. Hindi mo alam kung gaano ako nag-aalala sayo sa mga nagdaang panahon!”Tumikom ang bibig ni Elaine at sinabi nang nahihiya, “Ah… Claire… Ayoko… Ayokong bumalik sa Providence. Sobrang boring sa lugar na iyon, kaya bakit hindi muna ako manatili ng ilang araw sa New York? Nagkataon na may nakilala akong kaibigan sa presinto, at pinalaya kaming dalawa sa parehong araw. Inimbita niya ako na manatili sa New York ng ilang araw.”Nang marinig ito ni Claire, tumanggi siya nang halos walang pag-aatubili, “Ma, hindi mo ka na dap
Pinaalalahanan siya ni Claire, “Siya nga pala, Honey, huwag mong kalimutan na pasalamatan ang kliyente mo. Siguradong nag-aalala siya nang sobra at malaki ang natulong niya sayo sa mga nagdaang araw, tama? Bakit hindi mo muna siya yayain maghapunan ngayong gabi? Pwede kang magmaneho pabalik kung may sapat na oras pagkatapos mong kumain, pero kung hindi sapat ang oras, ayos lang na bumalik ka bukas ng umaga. Hindi natin pwedeng hayaan na isipin ng iba na nawalan tayo ng kaugalian.”Hindi balak ni Charlie na ilibre si Jordan sa hapunan, pero dahil sinabi na ni Claire, balak niya munang bigyan ng utos sina Albert at Isaac. Gusto niyang manatili sa Shangri-La sa New York sa ngayon.Kaya, sinabi niya kay Charlie, “Honey, hayaan mong ayusin ko ang mga ito, at babalik ako sa sandaling natapos ako.”Binaba ni Charlie ang tawag at sinabi kay Elaine, “Ma, magpahinga ka muna dito ng ilang araw. Makikipagkita ako sa kliyente ko, at babalik ako para samahan si Claire pagkatapos nito.”“Sige, si
Makalipas ang dalawampung minuto, si Charlie ang unang dumating sa Shangri-La.Nang kadarating niya lang sa presidential suite, mabilis na pumunta si Albert para mag-ulat, “Master Wade, nandito si Chief Lammy.”Tumango si Charlie. “Papasukin mo siya.”Nagmamadaling pinapasok ni Albert si Merlin, na may suot na kaswal na damit.Sa sandaling nakita ni Merlin si Charlie, pinagdaup niya ang mga kamay niya nang magalang at sinabi, “Hello, Young Master Wade!”Ngumiti nang bahagya si Charlie at tinuro ang sofa sa harap niya habang sinabi, “Mangyaring maupo ka, Chief Lammy. Hindi ba’t binigyan kita ng isang linggo para makasama ang pamilya mo? Bakit ang aga mong balak pumunta sa Syria?”Tinawanan ni Merlin ang sarili niya haban sinabi, “Abala ang anak at manugang na lalaki ko sa paghahanap ng mga kotse at bahay araw-araw, kaya wala silang masyadong oras sa akin. Ayokong patuloy na magsayang ng oras sa Houston, kaya balak kong pumunta muna sa Syria. Gusto kong makipagkita sa lalaki na nah
Sa una ay naramdaman ni Charlie na marahil ay kasing hirap ng pag-abot sa langit ang paghahanap sa tiyak na address ng lahi ng mga dead soldier ni 547.Ang dahilan para dito ay dahil sobrang higpit ng kontrol ng misteryosong organisasyon sa mga dead solder, pinipigilan silang maunawaan ang tiyak na oras, at pinipigilan silang maramdaman ang panlabas na ilaw, temperatura, tunog, at pagbabago ng mga panahon sa labas na mundo.Kaya, hindi man lang alam ni 547 kung saan sa pitong kontinente siya nakatira, lalo na kung nasa tropiko o malamig na parte ba siya.Kahit ang nag-iisang buhay na tao ay hindi kayang makakuha ng mahahalagang bakas, kaya mas lalong imposible na mahanap ng mga tagalabas ang lugar na ito.Pero, nakahanap si Merlin ng mga bukas kung saan walang kontrol ang misteryosong organisasyon.Ang mga lindol, tsunami, at bagyo ay malalakas na natural phenomena. Kahit na kayang ibukod ng isang malakas na bunker ang mga bagyo at tsunami, kahit gaano kalakas ang bunker, imposibl
Ipinaliwanag nang nagmamadali ni Merlin, “Young Master Wade, hindi ako natatakot na malagay sa panganib…”Tumango si Charlie. “Alam ko, at hindi ko pinagdududahan ang tapang mo, pero tulad ng sinabi mo, sa isa’t-isa ang contact, kaya mas mabuti na maging maingat. Kung kailangan talaga ng contact, siguradong mas ligtas na ako ang makipag-ugnayan kaysa sayo. Kaya, gawin mo lang ang mga panimulang imbestigasyon at iwan mo na ang lahat sa akin.”Ang layunin ni Merlin ay paalalahanan si Charlie na maging mas maingat.Nang makita niya na tinanggap ni Charlie ang payo niya, gumaan ang pakiramdam ni Merlin at sinabi, “Young Master Wade, kung gano’n, wala na akong aalalahanin. Ipapaalam ko sayo sa sandaling may progreso ako.”***Sa gabing iyon, nagmaneho pabalik si Charlie sa Providence, kinuha ni Merlin ang isang Virgin Atlantic flight papunta sa Beirut, ang kapital ng Lebanon, mula sa London.Pagkatapos ng labindalawang oras na flight, gumamit ng helicopter si Porter para personal na s
Dumating si Merlin sa corea area ng base ng Ten Thousand Armies sa gabay ni Porter.Ang tinatawag na core area ay isang central area na may apat na kilometro kwadrado sa gitna ng base ng Ten Thousand Armies.Kahit na hindi pa kumpleto ang base, isang mataas na pader na ang itinayo sa core area, at maraming frame ng mga building na may iba’t ibang taas ang nasa loob ng mataas na pader.Ang mga frame building na ito ay mga modular building unit na kinuha ng Ten Thousand Armies mula sa Oskia na maaaring gamitin sa pinakamabilis na panahon pagkatapos itong buuin nang mabilis.Pero, pansamantalang transisyon lang ang mga building na ito. Sa sandaling nakumpleto ang permanenteng base, unti-unting gigibain ang mga building na ito at tatanggalin.Pinangunahan ni Porter si Merlin sa isang building na may anim na palapag. Sa sandaling ito, nakumpleto na ang mabilis na renovation sa loob ng building. Kahit na ginagawa ang construction site sa labas, halos wala nang bakas ng construction sa l
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka