Nang marinig ni Sheldon na inanunsyo ng matandang lalaki na magkasamang pupunta sina Jaime at Sophie sa Japan, mayroon siyang medyo matagumpay na hitsura sa kanyang mukha.Sa opinyong niya, binigay na ni Lord Schulz ang napakahalagang bagay sa kanyang anak na lalaki at anak na babae. Kaya, isa itong patunay at ebidensya na siya ang pinakamatandang anak na pinaka pinagkakatiwalaan ng kanyang ama.Hindi maiwasang mainggit at magselos ng ibang anak sa sandaling ito.Wala silang opinyon kung gusto ni Lord Schulz na sanayin si Jaime. Dahil, si Jaime ang pinakamatandang apong lalaki ng pamilya. Kung sinaunang panahon ito, ang ibig sabihin ay si Jaime ang crown prince dahil sa katayuan niya. Kahit gaano kalakas o kagaling pa ang ibang prinsipe, kailangan nilang yumuko kapag nakita nila ang pinakamatandang apo.Pero, pinapapunta si Jaime para magkaroon siya ng mas maraming karanasan at kaalaman, at naramdaman nila na masyadong bias si Lord Schulz dahil pinasama niya si Sophie kay Jaime!S
Malinaw na may walang kapantay na pagmamahal at paglalambing si Lord Schulz para kay Sophie.Ito rin ang dahilan kung bakit puno ng pagnanasa para kay Sophie ang lahat ng talentadong binata sa Eastcliff.Dahil, kung makukuha nila si Sophie, hindi lang nila makukuha ang puso ng isang maganda at kaakit-akit na dalaga o isang napakagaling na estudyante na nakatanggap ng pinakamagaling at pinaka prestihiyosong edukasyon. Hindi, para bang nakuha na rin nila ang buong pamilya Schulz!May nagbiro pa at sinabi na kung sino man ang pakakasalan ni Sophie ay makakakuha ng napakalaking kayamanan na trilyong-trilyong dolyar.Kaya, may palayaw din si Sophie na binabanggit ng mga malaki at prestihiyosong pamilya sa buong bansa. Ang palyaw niya ay simple lang at krudo, kilala siya bilang Trillion Schulz.Pagkatapos i-anunsyo ni Lord Schulz ang kanyang desisyon, sinabi niya sa kanyang pinakamatandang anak na lalaki, “Sheldon, bilisan mo na at kausapin mo na sila Jaime at Sophie para makagawa kayo
Kaharap ang tanong ng kanyang ama at kapatid na lalaki, sumagot nang kalmado si Sophie, “Una sa lahat, kahit na napakalakas ng resources at galing ng pamilya Ito sa Tokyo at kahit na malakas din sila sa Osaka at Nagoya, ang top port at harbour sa Japan ay ang Yokohama Port talaga na katabi ng Tokyo.”“Kahit na marahil ay medyo mas mababa ang pamilya Takahashi sa pamilya Ito sa Tokyo, napakalakas at magaling pa rin sila sa Yokohama. Masasabi na ang Yokohama ang base camp ng pamilya Takahashi.”“Pangalawa, may problema ang pamilya Ito ngayon. Nagkaroon malalang injury ang eldest young lady ng pamilya Ito noong international combat and fighting competition sa Aurous Hill kailan lang. Nagpapagaling siya ngayon at nagpapahinga para maibalik ang kanyang pisikal na kondisyon. Mahal na mahal ni Ito Yahiko ang kanyang anak na babae, kaya magiging gambala sa kanya ang pisikal na kondisyon ng anak niya ngayon. Hangga’t hindi makakapag-concentrate nang buo ang isang tao sa kanilang trabaho, mala
Kumunot ang noo ni Sheldon, na nakatayo sa gilid, bago niya tinanong, “Jaime, interesado ka ba sa eldest young lady ng pamilya Golding?”“Hindi, pa…” Kumaway nang nagmamadali si Jaime at sinabi, “Tapat lang na hinahangaan ko siya.”Tumango si Sheldon bago siya huminto saglit at sinabi, “Medyo mabuti talaga ang eldest young lady ng pamilya Golding. Kung gusto mo talaga siya, siguradong hindi ako tututol. Natatakot lang ako na mamaliitin ng lolo mo ang pamilya Golding…”Nang marinig ito ni Jaime, natuwa siya nang sobra. Sinabi niya agad, “Pa, hindi ka talaga tututol dito?”Sinabi ni Sophie, “Kuya, manhid ka ba talaga nang sobra? Hindi mo ba nakikita na sinusubukan lang ni papa na sabihin mo ang totoo?”“Ahh?!” Nataranta si Jaime bago siya tumingin nang nagmamadali kay Sheldon at tinanong, “Pa, ano ba talaga ang ibig mong sabihin?”Bumuntong hininga si Sheldon habang sinabi niya nang seryoso, “Jaime, hindi ka talaga kasing talino ng kapatid mong babae!”Biglang nahiya nang sobra si
Nagalit nang sobra si Sheldon sa mga sinabi ni Sophie.Tinuro niya si Sophie bago niya sinabi nang galit, “Sabihin mo lang dapat ito sa bahay natin. Tingnan natin kung papagalitan ka ng lolo mo kung sasabihin mo ito sa publiko!”Nilabas ni Sophie ang kanyang cellphone bago siya ngumiti at sinabi, “Kung gano’n, bakit hindi ko tawagan si Lolo ngayon at sabihin ko mismo kay lolo ang tungkol dito?”“Niloloko mo ba ako?!” Sumagot nang nagmamadali si Sheldon, “Okay, tama na. Hindi na ako makikipaglokohan sa iyo. Wala pa namang nangyayari. Magmadali na kayong dalawa at gawin niyo ang pananaliksik niya para sa pagpunta niyo sa Japan para makaalis na kayo sa lalong madaling panahon!”Sumagot nang nagmamadali si Jaime, “Bakit hindi natin ito gawin, kung gano’n? Aayusin namin ang bagay na ito ayon sa plano ni Sophie. Makikipagkita muna kami sa pamilya Takahashi bago kami makipagkita sa pamilya Ito. Para sa oras ng pag-alis namin, sa tingin ko ay mas mabuti kung aalis kami sa lalong madaling p
Tumango si Isaac bago sinabi, “Kung walang mangyayari sa hapon, papuntahin ko siya doon para maranasan at mas makita ang mundo para sa sarili niya, kung gano’n.”Hindi pumunta si Charlie sa kahit saan sa tanghali.Hindi siya pamilyar sa Tokyo, at wala siyang kahit anong pagmamahal o interes sa ganitong uri ng maunlad at modernong siyudad.Sa kabaliktaran, mas gusto niya ang Eastcliff. Hindi lang na may maunlad at marangyang matataas na building sa siyudad, ngunit marami ring historical sites na may daan-daang o libo-libong taon ng kasaysayan doon. Sobrang lakas din ng kultural na kapaligiran at pundasyon doon kumpara sa Tokyo.Pero, ayaw ni Charlie na tutulan ang iba na mag-shopping dahil lang hindi siya interesado dito. Kaya, ipinadala niya si Isaac, Albert, at ang lahat.Lumabas ang mga tao sa abalang Ginza at Shinjuku para maglakad at mag-shopping. Nang bumalik sila, punong-puno ang mga kamay nila dahil may dala-dala silang iba’t ibang maliit at malaking shopping bags.Sa hapo
Ang galit ni Yahiko ay hindi dahil wala siya sa katwiran o dahil lang makitid ang isipan niya.Sa mga nagdaang panahon, masama na ang loob niya dahil hindi maayos ang lahat para sa kanya.Una, nagkaroon ng malalang injury ang mahal niyang anak na babae. Pagkatapos nito, biglang nawala nang hindi inaasahan ang kanyang magiging manugang sa hinaharap, si Jiro.Pagkatapos, agad siyang naglabas ng 4.5 billion US dollars dahil balak niyang mag-invest sa Kobayashi Pharma.Pagkatapos pirmahan ang kontrata at bayaran ang Kobayashi Pharma, biglang bumalik si Ichiro at idineklara na walang bisa ang kontrata na pinirmahan niya kasama si Masayoshi,Pagkatapos, malakas na sinabi ni Charlie na wala siyang ibibigay na shares sa kanya at hindi siya makakatanggap ng refund para sa 4.5 billion US dollars na ipinadala niya sa account ng Kobayashi Pharma. Kailanman ay hindi pa nakakakita ng ganito kabastos at kawalang-hiyang tao si Yahiko sa buong buhay niya.Kung hindi dahil mukhamg may kauntling la
Pagkatapos itong pag-isipan, napagtanto niya na sinusundan ng mga Japanese ang Gregorian calendar.Kaya, ang pinakamalaki at pinaka taimtim na piyesta at holiday sa Japan ay ang New Year.Mukhang kapapasok lang ng University of Tokyo sa bisperas ng winter vacation sa oras na ito, at naghahanda na ang mga estudyante para sa kanilang exam.Habang naglalakad si Charlie sa paligid ng campus ng University of Tokyo, hindi niya maiwasang isipin si Nanako na nag-aaral sa university na ito.Kung hindi niya ito mismo nakita, hindi niya maisip kung paano ang isang babaeng mukhang mahina ay hindi lamang isa sa mga top student sa University of Tokyo, ngunit isa ring napakalakas na atleta ng combat and fighting.Puno ng kontradiksyon ang babaeng ito.Habang lumalapit siya sa library, nakikita ni Charlie ang mga poster ni Nanako na nakadikit pa rin sa poste ng ilaw sa kalye.May litrato si Nanako na may suot na uniporme sa poster, at sobrang agaw-tingin ng ngiti niya.Ang laman ng poster ay p
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang