Pagkatapos itong pag-isipan, napagtanto niya na sinusundan ng mga Japanese ang Gregorian calendar.Kaya, ang pinakamalaki at pinaka taimtim na piyesta at holiday sa Japan ay ang New Year.Mukhang kapapasok lang ng University of Tokyo sa bisperas ng winter vacation sa oras na ito, at naghahanda na ang mga estudyante para sa kanilang exam.Habang naglalakad si Charlie sa paligid ng campus ng University of Tokyo, hindi niya maiwasang isipin si Nanako na nag-aaral sa university na ito.Kung hindi niya ito mismo nakita, hindi niya maisip kung paano ang isang babaeng mukhang mahina ay hindi lamang isa sa mga top student sa University of Tokyo, ngunit isa ring napakalakas na atleta ng combat and fighting.Puno ng kontradiksyon ang babaeng ito.Habang lumalapit siya sa library, nakikita ni Charlie ang mga poster ni Nanako na nakadikit pa rin sa poste ng ilaw sa kalye.May litrato si Nanako na may suot na uniporme sa poster, at sobrang agaw-tingin ng ngiti niya.Ang laman ng poster ay p
Ang Japan ay isang bansa kung saan legal na gumawa ng mga gang. Kaya, may iba’t ibang gang at organisasyon sa lipunan ng bansang ito.Ang sikat na movie star, si Jackie Chan, ay dating naging bisa sa isang pelikula na tinatawag na ‘Shinjuku Incident’. Ang background ng balangkas sa pelikula ay tungkol sa Japanese yakuza.Sa Japan, ang Yamaguchi Group at ang Inagawa-kai ang mga leader at boss sa tuktok ng pyramid.Pero, hindi lahat ng yakuza ay galing sa Yamaguchi Group o Inagawa-kai.Sa totoo lang, marami ring iba’t ibang maliliit na yakuza sa iba’t ibang siyudad at distrito.Ang mga organisasyon na ito ay karaniwang tinatawag ang sarili nila na Bosozoku.Mahilig sumakay sa mga maiingay na motor ang mga gangster mulas sa Bosozoku at may dala-dala silang malalamig na armas habang nakikipag-away sila sa kalye.Syempre, kadalasan, madalas lang nila inaapi at pinagsasamantalahan ang mga mahihina at walang imik para makuha nila ang mga kalye.Nang makita ng Oskian na babae na kumaka
Tumawa nang mapangahas si Ryuji bago siya nagngalit at sinabi, “Hindi mo talaga pinapahalagahan ang Bunkyo Bosozoku? Bata, tapos ka na ngayong araw!”Nagulat ang babae, at sumigaw siya nang nagmamadali, “Sir, dapat umalis ka na ngayon! Mga miyembro sila ng Bosozoku! Ang Bunkyo Bosozoku ang isa sa mga pinaka marahas na gang sa buong Bunkyo district. Hindi mo sila pwedeng kalabanin!”Hinawakan nang kaunti ni Charlie ang kanyang ilong bago siya tumingin kay Ryuji at ngumiti habang sinabi, “Narinig ko na may 23 na distrito sa Tokyo. Hindi ba’t ibig sabihin na may 23 rin na gang tulad ng Bunkyo Bosozoku sa Tokyo?”Galit na tinanong ni Ryuji, “Ano naman?! Ang Bunkyo Bosozoku ang isa sa top five sa lahat ng gang sa Tokyo! Kaya mo ba kaming kalabanin?”Suminghal si Charlie at sinabi, “Malalaman ko lang kung kaya kong labanan ang Bunkyo Bosozoku pagkatapos ko munang galitin at hamunin ang gang!”“G*go!” Sumigaw nang malakas ang isa sa mga gangster, “Bata, masyado kang mayabang!”Tumingin
Biglang nakaramdam si Ryuji ng labis na lamig sa mga talampakan niya at sa buong katawan niya!Kailanman ay hindi pa siya nakakakita ng kasing lupit ni Charlie. Hindi lang siya mukhang medyo marahas dahil sa pambihirang lakas niya, ngunit may mas mataas na kalupitan din siya kumpara sa ordinaryong gang member ng Bosozoku.Kapag nagbigay ng banta ang isang miyembro ng Bosozoku, palagi nilang sasabihin ang mga salitang “Hinahanap mo ang kamatayan”, “Bubugbugin kita hanggang sa mamatay ka”, at iba pang walang saysay at walang kabuluhan na banta.Minsan, posible pa na sumigaw sila hanggang sa mapaos sila, pero sa uli, hindi naman sila naglaban.Pero, hindi ba’t ganito ang mundo ng underworld? Hindi ba’t umaasa ang isa sa kanilang mayabang na ugali at sa respeto na mayroon sila? Aasa lang sila sa pakikipaglaban para ipakita ang lakas nila pagkatapos nito.Pero sa sandaling nagsalita ang binatang ito, sinabi niya nang kaswal na kukunin niya ang kanang braso niya?! Parang isang gulong ng
Nang makita ni Charlie na tatakas na siya, agad niya siyang hinabol. Nagsalita nang kinakabahan ang babaeng taga-Oskia sa sandaling ito, “Sir, huwag mo na siyang habulin! Mapanganib ito!”Sumagot nang malamig si Charlie, “Sinabi ko na kukunin ko ang dalawang braso niya. Kaya, hindi ako pwedeng umatras sa sinabi ko. Kung hindi, marahil ay pagtawanan tayo ng mga kaibigan natin sa ibang bansa at sabihin na hindi tumutupad sa pangako ang mga Oskia na kagaya natin!”Nang marinig ni Ryuji ang mga sinabi ni Charlie, tumaas nang sobra ang takot sa kanyang puso, at medyo binilisan niya ang kanyang takbo habang sinubukan niya ang lahat ng makakaya niya para makatakas.Habang tumatakbo siya sa gitna ng kalsada, isang kotse na hindi nakatigil sa oras ang nakabangga sa kanya, at bumagsak siya agad.Pagkatapos masagasaan ng kotse ni Ryuji, nawalan siya ng balanse at bumagsak siya sa gilid ng kalsada.Sa sandaling ito, isang convoy ng mga Rolls-Royce ang mabilis na dumadaan sa gilid ng kalsada.
Umuusok sa galit si Eikichi sa sandaling ito.Siya ang pinakamatandang apong lalaki ng pamilya Takahashi, at siya ang rising star ng pamilya Takahashi. Hindi lang na may pambihirang katayuan at pagkakakilanlan siya sa Tokyo, ngunit sobrang prominenteng tao rin siya na kilala sa buong Japan.Ang katayuan ni Eikichi sa Japan ay katulad sa isang national role model para sa mga lalaki na sikat na sikat sa mga nakaraang ilang taon.Kaya, noon pa man ay may suwail at mapanupil na pagkatao at ugali si Eikichi. Hinding-hindi niya titiisin ang kahit anong kabastusan, at hindi siya isang matiyaga at mapagpasensya na tao.Hindi makapaniwala si Eikichi na ang bianatang ito na mukhang kaedad niya ay hindi papansinin ang kanyang katayuan at katanyagan. Nangahas pa siyang labanan siya at tanungin kung may pasulpot-sulpot na kabingihan ba siya. Sa opinyon ni Eikichi, hinuhukay lang ng binatang ito ang sarili niyang libingan!Kaya, kumaway agad siya sa mga kotse na nasa harap at likod. Sa sandalin
Tinanong ni Sophie, “Ito ba ang unang araw na nakilala mo ako?”***Sa oras na ito, nakatitig nang malamig si Eikichi kay Charlie.Gusto niya talagang utusan ang mga tauhan niya para bugbugin na lang nila nang direkta si Charlie hanggang sa mamatay siya.Pero, kahit ano pa, ang lugar na ito ay malapit sa University of Tokyo. Nasa gitna siya ng siyudad, at maraming tao ang nanonood sa sandaling ito. Kung paparusahan niya talaga si Charlie ngayon, hindi maiiwasan na kailangan niyang problemahin ang iba’t ibang public relation dahil dito.At saka, may dalawang marangal na bisita siya na nakaupo sa kotse. Lalo na si Sophie, na nagustuhan niya. Kaya, naramdaman ni Eikichi na dapat magtira siya ng sapat na karangalan sa harap niya. Kung ipapakita niya ang kanyang mayabang at marahas na ugali sa harap niya, alam ni Eikichi na siguradong maaapektuhan nito ang tingin ni Sophie sa kanya.Kaya, tumingin siya kay Charlie bago siya suminghal at sinabi sa mayabang at dominanteng paraan, “Bata,
Nang makita ni Sophie na napapaligiran si Charlie ng napakaraming bodyguard, determinado na siya na tapos na si Charlie at hindi siya makakatakas ngayong araw.Pero, hindi siya nakaramdam ng awa para kay Charlie.Ito ay dahil hindi niya nasaksihan ang buong sanhi ng pangyayari. Nakita niya lang na hinahabol ni Charlie ang lalaki, kaya tumakbo siya sa main road sa desperasyon. Pagkatapos, nasagasaan ng kotse ang lalaki, at nabali pa ang dalawang braso niya dahil dito.Isa na itong sobrang madugo at malupit na sitwasyon. Sa hindi inaasahan, hindi alam ni Charlie kung kailan siya hihinto, at kinalaban niya pa ang eldest young master ng pamilya Takahashi. Siguradong may mali sa kanya.Sa sandaling ito, nang makita ni Eikichi na medyo tumatagal na ang sitwasyon na ito, nawalan na siya ng pasensya. Agad niyang inutusan ang mga tauhan niya, “Bugbugin niyo siya! Gusto kong bugbugin niyo siya hanggang sa huling hininga na lang ang matitira sa kanya! Pagkatapos, pwede niyo siyang itapon at a
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka
Simula noong sinundan ni Charlie ang mga bakas at nalaman ang shipping company ng Qing Eliminating Society sa Singapore, napagtanto niya na ang mga civilian airplane ay isang madaling makaligtaan na butas.Kahit gaano pa kalakas o kayaman ang isang tao, basta’t kailangan nilang lumipad sa mga international border, kailangan nilang i-ulat nang tapat ang lahat ng flight information sa bawat bansa na dadaanan nila.Ito ay dahil walang indibidwal ang kayang kontrolin ang buong aviation system. Ang pinaka prayoridad ng mga gobyerno sa buong mundo ay ang aviation security at ang airspace security. Bukod sa mga drug trafficker sa Mexico at Colombia, walang maglalakas-loob na lumipad nang iligal sa langit.At sa mundong ito, walang tao ang may kakayahan na gumawa ng isang hindi makikitang eroplano na kayang iwasan ang lahat ng radar detection.Kaya, kahit na siya pa ang pinakamayamang tao sa buong mundo o ang leader ng Qing Eliminating Society, sa sandaling sumakay sila sa eroplano, hindi
Humagikgik si Charlie at sinabi, “Medyo mapanganib ito, pero kung makasalubong talaga natin si Fleur, marahil ay maging magandang bagay ito.”Mas lalong nalito si Vera at tinanong, “Young Master, ano ang eksaktong pinaplano mo?”Sumagot nang tapat si Charlie, “Wala akong tiyak na plano. Ang pangunahing inaalala ko lang ay masyadong mapanganib para sayo na pumunta nang mag-isa sa Yorkshire Hill. Kung pupunta ka, sasamahan kita. Kung hindi natin makikita si Fleur, iyon ang pinakamagandang resulta, pero kung makikita natin siya, marahil ay hindi masamang bagay ito. Basta’t maiiwasan natin na mapansin niya tayo, marahil ay malaman natin kung saan siya at ang iyong ama nag-aral sa ilalim ni Master Marcius Stark!”Ipinaliwanag niya pa, “Sa puntong ito, lumalakas ang pakiramdam ko na ang Apocalyptic Book, Preface to the Apocalyptic Book, at ang mga magulang ko ay konektado. Parang sobrang lapit din ng ugnayan nila kay Master Marcius Stark. Kung mahahanap natin ang lugar kung saan siya nag-
“Tama, Young Master!” Sinabi nang kampante ni Vera sa tawag, “Pupunta ako sa Yorkshire Hill ngayon din!”Nalito si Charlie at tinanong, “Anong gagawin mo sa Yorkshire Hill?”Bumuntong hininga nang magaan si Vera at sinabi nang may kaunting lungkot, “Young Master, simula noong tinamaan ng sakuna ang Mother of Pu’er Tea at umalis ako sa Yorkshire Hill, hindi ako bumalik doon sa nakaraang dalawa o tatlong daang taon. Natatakot ako na gagawa ng patibong si Fleur doon, hihintayin akong mahulog dito.”Nagpatuloy siya, “Nanahimik na siguro ngayon ang Limang Military Governor Office ni Fleur. Kahit na may mga espiya pa rin sila sa Yorkshire Hill, siguro ay umatras na sila sa lokasyon ng Central Military Governor Office o itinigil na ang lahat ng pagbabantay at naghihintay na lang ng utos. Magandang oras na ito para bumalik ako sa Yorkshire Hill ngayon!”Binalaan siya ni Charlie, “Miss Lavor, huwag mo sana itong maliitin. Mas mahalaga ka kay Fleur kaysa sa kahit sino sa mundong ito. Kung ma