Habang ginagamot ni Charlie si Quinn, katatapos lang panoorin ni Nanako ang kanyang mentor, si Kazuki, na matulog. Humarap siya nang maingat kay Hiroshi at sinabi, “Tanaka-san, mangyaring manatili ka dito at alagaan mo ang master ko para sa akin. Kailangan kong magpahinga. Kung hindi, marahil ay hindi ako makapasok sa semifinals, lalo na ang talunin si Aurora.”Para kay Nanako, kahit na pinayuhan siya nang mahigpit ni Kazuki na sambahin si Charlie bilang master niya, hindi siya handa na gawin ito.Sa opinyon niya, nasugatan nang ganito ang kanyang mentor gamit ang isang atake ni Charlie. Kahit sino ang tama o mali sa bagay na ito, hindi niya kayang iwan ang kanyang mentor sa sandaling ito at sambahin si Charlie bilang master niya.Bukod dito, sa kaloob-looban niya, naramdaman niya na malaki ang posibilidad na hindi siya kukunin ni Charlie bilang disipulo niya, ito ay dahil mayaman si Charlie, at kinamumuhian niya nang sobra ang mga Japanese. Hindi niya alam kung anong magagawa niya
Sa isang marangyang Mercedes-Benz sedan, nasa likod ng manibela si Jrio katabi ang tahimik na si Nanako habang paalis sila sa hospital.Sa sandaling nilabas niya ang kotse sa gate ng hospital, hindi maiwasang itanong ni Nanako, “Kobayashi-san, sino ba itong miracle doctor na sinabi mo? Maaari mo bang sabihin sa akin ngayon na?”Tumango si Jiro. “Nanako-san, Anthony Simmons ang pangalan ng doktor. Isa siyang kilalang doktor sa tradisyonal na Chinese medicine sa buong Oskia. Siya ang gumamot sa isang paraplegic na pasyente kailan lang, ang ganitong disability ay sinasabing imposibleng magamot sa kasaysayan ng medisina.”Palaging sobrang lusog at maayos ang katawan ni Nanako, kaya hindi siya nagbigay atensyon sa nangyayari sa mundo ng medisina, at syempre, wala siyang alam kay Anthony.Pero, naintriga siya sa sandaling binanggit siya ni Jiro, at biglang napuno ng pag-asa ang puso niya.Kaya, nagmamadali niyang tinanong, “Kobayashi-san, maaari ko bang malaman kung saan ko makikita ang
Habang may nalilitong hitsura sa kanyang mukha, tinanong ni Nanako, “Kobayashi-san, may problema ka ba sa Dr. Simmons na ito?”“Ah, hindi, hindi.” Nagmamadaling kumaway si Jiro at sinabi nang seryoso, “Hindi ko pa nakikilala ang Dr. Simmons na ito. Siya nga pala, sa totoo lang, bago mamatay ang kapatid ko, ginalit niya dati ang doktor na ito, kaya natatakot ako na may galit siya sa pamilya namin. Para hindi ito makaapekto sa desisyon niya kapag hiniling mo sa kanya na gamutin si Yamamoto-san, mas mabuti kung hindi mo sasabihin ang pangalan ko. Tawagin mo na lang akong Tanaka-san.”“Okay, sige.” Tumango si Nanako. Nanguna siya, pumasok sa pinto, kumatok, at tinanong, “Excuse me, nandito ba si Dr. Simmons?”Nasorpresa ang staff nang makita niya ang maganda at eleganteng babae na nakatayo sa pinto. Sinabi niya nang magalang, “Hello, pasensya na pero sarado na ang clinic ngayon, at hindi na aaliwin ni Dr. Simmons ang kahit sinong pasyente para ngayong araw. Mangyaring bumalik kayo bukas
Hindi inaasahan ni Nanako na si Charlie Wade ay isang Master Wade sa mga mata ni Dr. Simmons at kahit isang Tunay na Dragon.Maraming alamat ang Japan tungkol sa mga dragon. Dahil, ang sibilisasyon ng Japan ay orihinal na nanggaling sa Oskia, kaya maraming pagkakatulad sa dalawang sibilisasyon.Sa kultura ng Japanese, ang mga dragon ang itinuturing na pinaka banal na nilalang na may parehong katayuan sa mga diyos.Pero, lampas sa imahinasyon niya na ang matandang divine doctor na ito ay pararangalan ang isang batang lalaki bilang Tunay na Dragon sa mundong ito.Syempre, hindi niya alam ang impluwensya na mayroon si Charlie kay Anthony at kung paano nito binaliktad ang deka-dekadang pananawa ni Anthony.Sa opinyon ni Anthony, ang kakayahan ni Charlie sa medisina, pati na rin ang pambihirang paggawa niya ng mga medisina ay talagang kakaiba at kamangha-mangha sa mundo.Lalo na at malaki ang benepisyo na nakuha niya mula kay Charlie. Nagbukas ng isang bagong kabanata sa buhay niya an
“Kay Charlie Wade?!”Nanginig agad ang gulugod ni Jiro nang binanggit ang pangalan ni Charlie. Sinabi niya nang nagmamadali, “Nanako-san, lumayo ka dapat kay Charlie Wade! Sobrang mapanganib ng taong ito, mas mabuti kung hindi mo siya masyadong pakikitunguhan…”Pagkatapos, dinagdag niya, “At saka, hindi ka dapat makinig sa payo ni Yamamoto-san at sambahin si Charlie Wade bilang master mo. Para sa akin, hindi palakaibigan ang Charlie na ito sa mga Japanese, kung hindi, hindi niya gagawing baldado si Yamamoto-san dahil lang sa sinabi ni Yamamoto-san!”Tumango si Nanako. “Hindi ko inisip na kukunin niya ako bilang disipulo niya, pero umaasa ako na may magagawa ako para magamot si Yamamoto-san o masabihan si Dr. Simmons na gamutin siya.”Tinanong nang nagmamadali ni Jiro, “Bibisitahin mo ba si Charlie sa ibang araw?”“Hindi, hindi sa ibang araw. Pupunta ako sa kanya ngayong araw.”“Ngayong araw?! Pero gabi na! Pupuntahan mo ba talaga si Charlie ngayon?”“Oo! Ngayon!”Habang puno ng
Totoo na diring-diri si Charlie kay Yamamoto Kazuki, pero kahit na, maganda ang impresyon niya kay Nanako.Kahit na napakaraming taon nang nag-eensayo si Nanako ng martial arts, sobrang marahan na babae siya at maituturing na makatwirang babae siya, sobrang bihira sa sirkulo ng martial art.Nang marinig ito, sinabi agad ni Anthony, “Okay, Master Wade, naiintindihan ko. Huwag kang mag-alala, kung pupunta ulit siya, gagawin ko ang sapat na paggalang ko.”“Mabuti, mas maganda iyon,” sumagot si Charlie. “Okay, Mr. Simmons, malapit na ako sa bahay ko, sa susunod na lang ulit.”“Okay, Master Wade.”Pagkatapos ibaba ang tawag ni Anthony, pinasok ni Charlie ang kotse sa villa area ng Thompson First.Unti-unti siyang bumagal habang papalapit na siya sa bahay niya nang biglang, isang anino ang lumitaw sa gilid at humarang sa kotse niya.Nagmamadaling tinapakan ni Charlie ang preno para pahintuin ang kotse. Tumingala siya at nakita niya na ang taong nakaharang sa kotse niya ay walang iba k
Kumunot ang noo ni Nanako at sinabi, “Mr. Wade, mangyaring pakilinawin mo ang sinabi mo!”Sinabi ni Charlie, “Una sa lahat, kung maglalakad ka sa landas sa mundo ng martial arts, dapat sanayin mo ang iyong isipan, katawan, at pagkatapos ay ang kasanayan.”“Sa ibang salita, mas importante ang kaisipan kaysa sa pisikal na lakas at sa uri ng martial arts.”“Hindi mahalaga kung nag-ensayo ka ng combat, kickboxing, karate, taekwondo, Wing Chun, o Tai Chi. Hindi ito importante. Ang importante ay ang puso mo!”Tinanong ni Nanako, nalilito, “Ang puso ko? Anong mali sa puso ko?”Suminghal si Charlie sinumbat sa nangmamaliit na tono, “Puno ng mga maliliit na kabaitan ang puso mo. Puno ito ng talas; makitid ang isipan; hindi sumusuko; ang pinakamahalaga, kulang ito sa pagiging lobo!”“Pagiging lobo?!” Bumaluktot ang mukha ni Nanako sa isang ngiwi habang sinabi, “Anong ibig mong sabihin? Anong pagiging lobo?”Sinabi ni Charlie. “Ang pagiging lobo ay ang pagkakaroon ng ugali ng lobo. Nilalar
Napagtanto ni Nanako na kailanman ay hindi siya naging kwalipikado na maging martial artist pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Charlie.Nanalo siya sa world championship, at nakoronahan siya bilang top young martial artist sa buong mundo, pero, hindi niya man lang naintindihan ang payak na prinsipyo ng pagiging isang martial artist at ang kaluluwa sa loob nito.Nang makita siyang umiiyak nang walang tigil at nanginginig ang katawan niya, hindi maiwasang magbuntong hininga ni Charlie at sinabi, “Pasensya na, masyado akong alupit sa mga salita ko, pero sana maintindihan mo ang tunay na kaluluwa ng isang martial artist!”Itinaas ni Nanako ang kanyang ulo, nakatingin kay Charlie ang malaki at namumulang mata niya. Pagkatapos, lumuhod siya sa sahig at sinabi sa humihikbi na boses, “Mangyaring liwanagan mo ako, Mr. Wade. Handa akong makinig sa gabay mo!”Sa halip na tulungan siyang tumayo, sinabi ni Charlie na may seryosong ekspresyon, “Ang kaluluwa ng martial art ay hindi ang pisikal
Alam ni Charlie na may pambihirang impluwensya si Emmett sa Eastcliff. Kaya sa tulong niya, siguradong magiging matagumpay ang mungkahi ni Vera. Bukod pa roon, mataas din ang posibilidad na maisakatuparan ang plano ni Vera. Basta’t suportado ito ng mga nasa kapangyarihan at ipakita lang nila na seryoso sila sa mga Acker, magiging ligtas na ang mga Acker sa Oskia.Kahit gaano pa katapang at kapusok si Fleur, hindi niya kakayaning labanan nang lantaran ang isang bansa, maliban na lang kung sawa na talaga siyang mabuhay, dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay.Ngunit ayon sa pagkakaintindi ni Charlie, habang tumatagal ang buhay ng isang tao, lalo niyang pinapahalagahan ang buhay niya at mas natatakot sa kamatayan. At si Fleur, na apat na raang taon nang nabubuhay, ay siguradong takot na takot mamatay. Kung hindi, hindi sana siya tumakas mula sa bundok sa ganoong kahabag-habag na kalagayan.Nang makita ni Vera na wala namang tutol si Charlie sa mungkahi niya, agad niyang tinawagan
Inutusan ni Charlie si Shawn sa tawag na ayusin ang isang private plane para sunduin si Janus papuntang Aurous Hill ngayong alas-nuwebe ng gabi at humiling ng convoy mula sa bahay ni Janus papuntang airport. Kahit na hindi natuwa si Shawn dito, hindi siya naglakas-loob na kumontra at napilitan na lang siyang sumang-ayon habang pilit na nakangiti.Pagkatapos, nagpaalam sina Charlie at Vera sa lolo ni Charlie na si Jeremiah.Sa eroplano, tinanong ni Vera si Charlie, “Young Master, hindi ba masyadong minamadali kung pupunta ka ng New York ngayong gabi? Magkakaroon ka lang ng nasa mahigit sa sampung oras sa Aurous Hill.”Umiling si Charlie at sinabi, “Bukod sa pagpunta ko sa lolo at lola ko at pagbibigay ng balita sa mga nangyari kailan lang, gusto ko ring alamin kung may maiisip silang anumang mahalagang impormasyon. At saka gusto ko ring bumisita sa mga biyenan ko bago umalis.”Tumango si Vera at sinabi nang malambot, “Muntik ko nang makalimutan na nasa United States din ang asawa mo.
Ipinadala ni Charlie ang litrato kay Janus sa WhatsApp at nagpadala ng isang voice message: ‘Uncle Janus, pwedeng mo ba akong tulungan at tingnan kung kilala mo ang taong ito sa tabi ng aking ama?’Mabilis na sumagot si Janus gamit ang voice message: ‘Young Master, nakita ko na ang taong ito sa litrato. Ang pangalan niya ay Biden Cole, pero hindi ako masyadong pamilyar sa kanya. Ang alam ko lang ay isa siyang Oskian na antique dealer na may malapit na ugnayan sa iyong tatay.’Nang marinig ni Charlie na kilala ni Janus ang taong ito, agad niyang tinawagan si Janus. Pagkakonekta ng tawag, sabik niyang tinanong, “Uncle Janus, pwedeng mo bang sabihin sa akin ang tungkol kay Biden Cole nang detalyado?”Sinabi ni Janus, “Ang pamilya ni Biden ay matagal nang nakikibahagi sa negosyo ng mga antiques sa ibang bansa, karamihan ay nakatutok sa Europe at America. Bukod sa United States, may negosyo rin sila sa England at France. May reputasyon ang pamilya niya sa industriya ng mga antique sa Euro
Pagkatapos niyang magsalita, tahimik niyang tinanong si Charlie, “Charlie, bakit ka tinatawag ni Miss Lavor na ‘Young Master’?”Nag-isip sandali si Charlie, saka ngumiti at sinabi, “Mahilig siya sa ancient culture. Huwag ka nang magulat kung tawagin pa niya ang sarili niya bilang 'ang aba'.”Umiling si Jeremiah at ngumiti habang sinasabi, “Matanda na ako, hindi ko na talaga maintindihan ang hilig ng mga kabataan ngayon.”Pagkatapos ay hininaan niya ulit ang boses niya at sinabi kay Charlie, “Pero may tindig talaga si Miss Lavor na parang isang maharlikang babae. Medyo bata lang siya. Kung hindi, bagay sana siya sayo.”“Oo nga, bata pa talaga siya…” Tumango si Charlie habang nakangiti, pero sa isip niya, ‘Kung alam mo lang na mahigit tatlong daan taon na si Vera, baka magulat ka nang sobra.’Pagkatapos nito, sabay na silang pumunta ni Jeremiah sa dining room.Binubuksan ni Vera ang mga biniling almusal nang inabot ni Charlie ang photo album kay Jeremiah at tinanong siya, “Lolo, naa
Hatinggabi na nang lumayag ang isang cargo ship mula sa Blue Bay, sakay si Stephen papuntang Tahiti sa South Pacific.Nakatayo si Stephen sa hulihan ng barko at nilamon ng emosyon habang pinapanood ang lungsod na unti-unting nawawala sa dilim ng gabi. Dati siyang pinagkakatiwalaang tauhan ni Curtis, ang ama ni Charlie. Dalawampung taon na ang nakalipas nang ibigay sa kanya ni Curtis ang dalawang misyon: una, protektahan ang kaligtasan ni Charlie pagkatapos ng mangyayari sa kanya, at pangalawa, sundin ang lahat ng utos ni Ashley. Sa paglipas ng mga taon, kahit nanatili siyang butler ng pamilya Wade, ang lahat ng ginawa niya ay ayon talaga sa mga utos ni Ashley.Sa mahigit sampung taon, kahit si Jeremiah ay walang alam kung buhay pa ba o patay na si Charlie. Dahil hindi inatasan ni Curtis si Stephen na ipaalam ang sitwasyon ni Charlie kay Jeremiah. Si Ashley pa rin ang may hawak ng lahat sa likod ng mga pangyayari.Nang maramdaman lang ni Ashley na dumating na ang tamang panahon, saka
Napabuntong-hininga si Charlie at sinabi, “Posible nga. Sa biglaan niyang pag-alis, parang pakiramdam ko na mahihirapan na akong makita siya ulit. Matalinong tao siya, at alam niyang hindi siya pwedeng magtago habambuhay. Kaya hindi niya gagawin na patayin lang ang cellphone niya ngayong gabi tapos babalik lang bukas sa Wade Mansion na parang walang nangyari, maliban na lang kung disidido na siyang hindi na muling magpakita pagkatapos niyang umalis.”Nagulat si Vera at nagtanong, “Sa puntong ito, ano pa bang itinatago ni Mr. Thompson sa iyo? Hindi ba’t matagal na niyang tinutupad ang mga utos ng iyong ama? Bakit bigla na lang siyang aalis ngayon? Alam ba niyang tatanungin mo siya tungkol sa mga larawan na ito?”Umiling si Charlie at sinabi, “Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya, pero base sa pagkakakilala ko sa kanya, tapat siya sa pamilya Wade. Baka may sarili siyang dahilan kung bakit siya umalis nang hindi nagpapaalam, o baka ito rin ay bahagi ng mga plano ng aking ama.”Sinabi
Alam ni Charlie na si Stephen ang dating pinaka-pinagkakatiwalaang tauhan ng kanyang ama, at sigurado siyang maraming masusing plano ang iniwan ng ama niya noon. Kahit matagal nang nagsisilbi si Stephen sa pamilya Wade, ang totoo, halos lahat ng oras at lakas niya ay nakatuon sa pagtupad ng mga misyon na binigay sa kanya ng kanyang ama.Nang maalala ni Charlie na bahagi rin si Raymond ng plano ng kanyang ama, naisip niyang malamang ay may alam din si Stephen tungkol sa kanya. Kaya sinabi niya kay Vera, “Hindi ko pa masyadong natanong si Mr. Thompson ng mga detalye dati, pero mukhang kailangan ko na talagang kausapin siya ngayon at hingan siya ng malinaw na sagot.”Sa sandaling iyon, nakatuon ang isip ni Charlie sa pagbubunyag ng lahat ng nangyari noon at ng mga planong iniwan ng kanyang ama. Kahit pa kailangan niyang gumamit ng psychological hints kay Stephen, determinado siyang makuha ang lahat ng impormasyon na alam ni Stephen.Dahil doon, sinabi niya kay Vera, “Hahanapin ko na si
Sinabi ni Charlie, “Makakauwi rin ako agad, siguro mga isa o dalawang araw pa.”Sagot ni Jacob, “Ayos! Pagbalik mo, maghanap tayo ng lugar na pwedeng mag-barbecue at mag-beer!”“Sige.”Pagkatapos pumayag sa hiling ni Jacob, nagpaalam si Charlie sa kanya sa tawag. Pagkababa niya ng tawag, tinanong niya si Vera na nasa harapan niya, “Miss Lavor, ano sa tingin mo?”Sagot ni Vera, “Sa tingin ko, hindi nagsinungaling ang biyenan na lalaki mo, at tugma ang kwento niya sa hinala ko.”Nagpatuloy si Vera, “Naniniwala ako na posibleng matagal nang pinaghandaan ng ama mo, halos dalawampung taon na, ang pagkuha mo sa Apocalyptic Book. Base sa kwento ng biyenan na lalaki mo, kusa talagang nabasag ang vase, at yung vibration na binanggit niya, baka galing talaga iyon sa mismong Apocalyptic Book.”“Kaya ang hinala ko, hindi lang kung sino-sino ang pwedeng makakuha ng Apocalyptic Book sa pamamagitan ng vase. Dapat ang tao ay pasok sa mga requirements ng libro at karapat-dapat para mabuksan ito. S
Sinabi ni Jacob nang hindi nasisiyahan, “Syempre hindi ako malamya. Alam mo naman ang kalagayan ko sa pera. Si Elaine ang humahawak ng lahat ng pera sa bahay, at halos wala akong naitatabi, baka ilang libo lang. Kaya kahit anong antique ang tinitingnan ko, doble-ingat ako palagi. Baka mabitawan ko, mahawakan nang mali, o mapagbintangan pa akong may ginagawang kalokohan…”Sa puntong ito, nagpatuloy si Jacob nang naiinis, “Sa araw na iyon, parang may sumpa rin yung jade vase na iyon. Pagkahawak ko, parang may langis, at dumulas agad ito mula sa kamay ko. Nahulog ito sa sahig at nabasag. Baka sinadya talaga ni Mr. Cole na pagbintangan ako.”Napaisip si Charlie, “Pa, noong nabasag yung jade vase, ako ang nag-ayos noon gamit ang egg whites. Hindi ko naman maalalang parang may langis iyon. Ang pagkakaalala ko, medyo magaspang ang vase dahil galing pa iyon sa Tang Dynasty. Hindi makinis ang glaze, parang may buhangin pa nga ang pakiramdam kapag hinawakan. Paano ito dumulas sa kamay mo?”“Eh