“Hindi! Hindi ako aalis!” Hindi makagalaw si Kazuki, pero kaya niya paring igalaw ang ulo niya nang kaunti.Sa sandaling ito, sinabi niya nang paos, “Imposibleng magamot ng kahit sinong doktor ang mga sugat ko. Hindi naman mas gaganda ang buhay ko sa Japan kumpara dito. Bilang master mo, hindi pwedeng iwan kita dito nang mag-isa. Gusto kitang samahan hanggang sa dulo ng kompetisyon bago ako bumalik sa Japan kasama ka.”Sinabi nang nagmamadali ni Nanako, “Master, marahil ay hindi ako manalo at maging champion sa kompetisyon na ito. Pinanood ko na ang video ng laba ni Aurora pagkatapos ng match ngayong araw. Mas malakas siya nang sobra kaysa dati. Kung makikipaglaban ako sa isang talentadong player tulad ni Joanna, marahil ay matagalan ako bago ako manalo nang nahihirapan. Pero, nang kinalaban ni Aurora si Joanna, tinalo ni Aurora siya gamit ang isang atake. Lampas sa kakayahan ko ang gano’ng uri ng lakas…”Nagbuntong hininga si Kazuki habang sinabi, “Pinanood ko rin ang live broadcas
Sa daan pauwi, habang nagmamaneho si Charlie, si Claire, na nakaupo sa tabi niya, ay sabik na sabik pa rin, at hindi niya makontrol ang pananabik niya.Sumabog nang sobra ang sirkulo ng mga kaibigan niya ngayong araw. Napakaraming tao ang nag-like at nag-comment sa kanyang litrato. Lahat sila ay naiinggit nang sobra sa kanya dahil sobrang swerte niya at nagkaroon siya ng pagkakataon na kumain kasama ang pinakasikat na babaeng artista, si Quinn Golding.Patuloy na yumuyuko si Claire habang pinaglalaruan niya ang kanyang cellphone. Hindi talaga mailarawan ang ekspresyon ng pananabik niya sa kanyang mukha.Pagkatapos sagutin ang mga comments na iniwan ng ilang kaibigan niya, tumingin si Claire kay Charlie na may paghanga sa kanyang mukha bago sinabi, “Mahal, ngayon ko lang nalaman na sobrang galing mo talaga. Hindi ko inaasahan na kahit ang isang malaki at sikat na artista tulad ni Quinn ay pinapahalagahan ang kakayahan mo sa Feng Shui. Akala ko na marunong ka lang manloko ng mga tao,
Sumagot nang hindi mapalagay si Charlie, “Nana, sobrang tatag na ng relasyon namin ng hipag mo. Hindi ka pwedeng maging kabit na makikialam sa relasyon namin nang gano’n lang!”“Ako ang kabit na nakikialam sa relasyon niyo?!” Galit na sumagot si Quinn, “Charlie Wade! Ginawa na akong fiancé mo ng mga magulang ko noong nasa apat o limang taon pa lang ako! Pero, tatlo o apat na taon pa lang kayong kasal ng asawa mo!”“At saka, kahit na napakaraming taon kang nawala, hindi kita kinalimutan at palagi kong tinutupad ang marriage contract natin! Bukod dito, palagi kong niloloko ang sarili ko sa loob ng napakaraming taon. Kahit gaano karaming mabuting lalaki ang makilala, palagi kong sinasabi sa sarili ko na may fiancé na ako at siguradong mahahanap ko siya balang araw. Ngayong nahanap na kita, nangahas ka talagang tawagin akong kabit na nakikialam sa relasyon niyo?!”Mas lalong nagalit at nainis si Quinn sa sandaling ito.Ayaw niyang maging ganito kay Charlie. Sa totoo lang, nang sinabi n
Ayaw ni Charlie na sabihin ang totoo kay Claire na makikipagkita siya kay Quinn para sa sakit niya, kaya sinabi niya sa kanya na kailangan ni Liam ng tulong niya tungkol sa negosyo.Hindi ito masyadong inisip ni Claire at sinabihan siya na huwag umuwi nang gabing-gabi bago siya pumunta sa itaas para maligo.Sinimulan ni Charlie ang kotse at nagmaneho pabalik sa Shangri-La Hotel.Samantala, nasa luxury suite si Quinn, balisang hinihintay ang pagdating ni Charlie.Ang kwarto niya sa Shangri-La ay ang Presidential Suite, na dating inookupahan nina Donald at Sean noong bumisita sila sa siyudad.Ito ang pinaka mahal, pinaka marangya, at pinaka malawak na kwarto sa Shangri-La na may lawak na daang-daang metro kuwadrado.Pero, si Quinn lang ang residente sa malawak na presidential suite na ito habang ang kanyang assistant, si Dorothy, ay nanatili sa tabi ng kwarto niya.Nang pinindot ni Charlie ang doorbell sa kanyang kwarto, si Quinn, na may suot na satin nightgown, ay pumunta nang na
Para sa isang pamilya na may net worth na daang-daang bilyong dolyar tulad ng pamilya Golding, siguradong kaya nilang bilhin ang kalahati ng entertainment industry kung gusto nila.Nagbuntong hininga si Charlie at sinabi, “Okay, prinsesa, bilisan mo na at umupo ka sa sofa, susuriin ko ang pulso mo.”Tinitigan siya ni Quinn sa pagkamangha at tinanong, “Marunong ka talagang manggamot ng tao, hindi ba?”Sumagot si Charlie, “Syempre! Sa tingin mo ba ay nagbibiro ako?”Ngumuso si Quinn. “Akala ko na sinusubukan mong pumunta sa kwarto ko sa kalagitnaan ng gabi para pagsamantalahan ako gamit ang palusot na gagamutin mo ako…”“Ako…” Pinaikot ni Charlie ang kanyang mga mata dahil hindi siya makapaniwala, tila ba gusto niyang umubo ng dugo sa sobrang gulat. “Sasabihin ko lang, hindi ako gano’n kasama!”Tumingin nang blangko si Quinn sa kanya at sinabi, “May sasabihin ako sayo, huwag kang mangahas na akalain na ako ang uri ng babae na lumalandi kung saan-saan! Hanggang ngayon, hindi pa ako
Nang maramdaman niya na tuluyan nang nawala ang sakit sa kanyang katawan, tinitigan ni Quinn si Charlie sa hindi paniniwala at tinanong, “Sa tradisyonal na Chinese medicine, ang pagbabasa ng pulso ay isang diagnosis lang, hindi ito gamot. Pero, paano ako gumaling kahit na ang ginawa mo lang ay basahin ang pulso ko?”Sinabi nang payak ni Charlie, “May acupressure sa pulso ng tao na dedikado sa paggamot ng stomach discomfort. Akala mo na binabasa ko ang pulso mo, pero minamasahe ko talaga ang acupressure point mo.”Sinabi ni Quinn sa pagkamangha, “Seryoso? Gumagana ba talaga ito?”Tumango si Charlie at sinabi, “Katulad nito ang pagmasahe mo sa gilid ng ulo mo kapag sumasakit ang ulo mo. Medyo mahiwaga lan ang technique ko kaya mabilis at maganda ang resulta nito.”Hindi maiwasang sabihin ni Quinn, “Charlie, ang galing mo talaga! Sobrang dami ko nang pinuntahan na doktor at sinubukan ko na ang napakaraming medisina, pero, hindi ko ito magamot nang mahigit isang buwan. Kahit ganito, is
Habang ginagamot ni Charlie si Quinn, katatapos lang panoorin ni Nanako ang kanyang mentor, si Kazuki, na matulog. Humarap siya nang maingat kay Hiroshi at sinabi, “Tanaka-san, mangyaring manatili ka dito at alagaan mo ang master ko para sa akin. Kailangan kong magpahinga. Kung hindi, marahil ay hindi ako makapasok sa semifinals, lalo na ang talunin si Aurora.”Para kay Nanako, kahit na pinayuhan siya nang mahigpit ni Kazuki na sambahin si Charlie bilang master niya, hindi siya handa na gawin ito.Sa opinyon niya, nasugatan nang ganito ang kanyang mentor gamit ang isang atake ni Charlie. Kahit sino ang tama o mali sa bagay na ito, hindi niya kayang iwan ang kanyang mentor sa sandaling ito at sambahin si Charlie bilang master niya.Bukod dito, sa kaloob-looban niya, naramdaman niya na malaki ang posibilidad na hindi siya kukunin ni Charlie bilang disipulo niya, ito ay dahil mayaman si Charlie, at kinamumuhian niya nang sobra ang mga Japanese. Hindi niya alam kung anong magagawa niya
Sa isang marangyang Mercedes-Benz sedan, nasa likod ng manibela si Jrio katabi ang tahimik na si Nanako habang paalis sila sa hospital.Sa sandaling nilabas niya ang kotse sa gate ng hospital, hindi maiwasang itanong ni Nanako, “Kobayashi-san, sino ba itong miracle doctor na sinabi mo? Maaari mo bang sabihin sa akin ngayon na?”Tumango si Jiro. “Nanako-san, Anthony Simmons ang pangalan ng doktor. Isa siyang kilalang doktor sa tradisyonal na Chinese medicine sa buong Oskia. Siya ang gumamot sa isang paraplegic na pasyente kailan lang, ang ganitong disability ay sinasabing imposibleng magamot sa kasaysayan ng medisina.”Palaging sobrang lusog at maayos ang katawan ni Nanako, kaya hindi siya nagbigay atensyon sa nangyayari sa mundo ng medisina, at syempre, wala siyang alam kay Anthony.Pero, naintriga siya sa sandaling binanggit siya ni Jiro, at biglang napuno ng pag-asa ang puso niya.Kaya, nagmamadali niyang tinanong, “Kobayashi-san, maaari ko bang malaman kung saan ko makikita ang
Alam ni Charlie na may pambihirang impluwensya si Emmett sa Eastcliff. Kaya sa tulong niya, siguradong magiging matagumpay ang mungkahi ni Vera. Bukod pa roon, mataas din ang posibilidad na maisakatuparan ang plano ni Vera. Basta’t suportado ito ng mga nasa kapangyarihan at ipakita lang nila na seryoso sila sa mga Acker, magiging ligtas na ang mga Acker sa Oskia.Kahit gaano pa katapang at kapusok si Fleur, hindi niya kakayaning labanan nang lantaran ang isang bansa, maliban na lang kung sawa na talaga siyang mabuhay, dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay.Ngunit ayon sa pagkakaintindi ni Charlie, habang tumatagal ang buhay ng isang tao, lalo niyang pinapahalagahan ang buhay niya at mas natatakot sa kamatayan. At si Fleur, na apat na raang taon nang nabubuhay, ay siguradong takot na takot mamatay. Kung hindi, hindi sana siya tumakas mula sa bundok sa ganoong kahabag-habag na kalagayan.Nang makita ni Vera na wala namang tutol si Charlie sa mungkahi niya, agad niyang tinawagan
Inutusan ni Charlie si Shawn sa tawag na ayusin ang isang private plane para sunduin si Janus papuntang Aurous Hill ngayong alas-nuwebe ng gabi at humiling ng convoy mula sa bahay ni Janus papuntang airport. Kahit na hindi natuwa si Shawn dito, hindi siya naglakas-loob na kumontra at napilitan na lang siyang sumang-ayon habang pilit na nakangiti.Pagkatapos, nagpaalam sina Charlie at Vera sa lolo ni Charlie na si Jeremiah.Sa eroplano, tinanong ni Vera si Charlie, “Young Master, hindi ba masyadong minamadali kung pupunta ka ng New York ngayong gabi? Magkakaroon ka lang ng nasa mahigit sa sampung oras sa Aurous Hill.”Umiling si Charlie at sinabi, “Bukod sa pagpunta ko sa lolo at lola ko at pagbibigay ng balita sa mga nangyari kailan lang, gusto ko ring alamin kung may maiisip silang anumang mahalagang impormasyon. At saka gusto ko ring bumisita sa mga biyenan ko bago umalis.”Tumango si Vera at sinabi nang malambot, “Muntik ko nang makalimutan na nasa United States din ang asawa mo.
Ipinadala ni Charlie ang litrato kay Janus sa WhatsApp at nagpadala ng isang voice message: ‘Uncle Janus, pwedeng mo ba akong tulungan at tingnan kung kilala mo ang taong ito sa tabi ng aking ama?’Mabilis na sumagot si Janus gamit ang voice message: ‘Young Master, nakita ko na ang taong ito sa litrato. Ang pangalan niya ay Biden Cole, pero hindi ako masyadong pamilyar sa kanya. Ang alam ko lang ay isa siyang Oskian na antique dealer na may malapit na ugnayan sa iyong tatay.’Nang marinig ni Charlie na kilala ni Janus ang taong ito, agad niyang tinawagan si Janus. Pagkakonekta ng tawag, sabik niyang tinanong, “Uncle Janus, pwedeng mo bang sabihin sa akin ang tungkol kay Biden Cole nang detalyado?”Sinabi ni Janus, “Ang pamilya ni Biden ay matagal nang nakikibahagi sa negosyo ng mga antiques sa ibang bansa, karamihan ay nakatutok sa Europe at America. Bukod sa United States, may negosyo rin sila sa England at France. May reputasyon ang pamilya niya sa industriya ng mga antique sa Euro
Pagkatapos niyang magsalita, tahimik niyang tinanong si Charlie, “Charlie, bakit ka tinatawag ni Miss Lavor na ‘Young Master’?”Nag-isip sandali si Charlie, saka ngumiti at sinabi, “Mahilig siya sa ancient culture. Huwag ka nang magulat kung tawagin pa niya ang sarili niya bilang 'ang aba'.”Umiling si Jeremiah at ngumiti habang sinasabi, “Matanda na ako, hindi ko na talaga maintindihan ang hilig ng mga kabataan ngayon.”Pagkatapos ay hininaan niya ulit ang boses niya at sinabi kay Charlie, “Pero may tindig talaga si Miss Lavor na parang isang maharlikang babae. Medyo bata lang siya. Kung hindi, bagay sana siya sayo.”“Oo nga, bata pa talaga siya…” Tumango si Charlie habang nakangiti, pero sa isip niya, ‘Kung alam mo lang na mahigit tatlong daan taon na si Vera, baka magulat ka nang sobra.’Pagkatapos nito, sabay na silang pumunta ni Jeremiah sa dining room.Binubuksan ni Vera ang mga biniling almusal nang inabot ni Charlie ang photo album kay Jeremiah at tinanong siya, “Lolo, naa
Hatinggabi na nang lumayag ang isang cargo ship mula sa Blue Bay, sakay si Stephen papuntang Tahiti sa South Pacific.Nakatayo si Stephen sa hulihan ng barko at nilamon ng emosyon habang pinapanood ang lungsod na unti-unting nawawala sa dilim ng gabi. Dati siyang pinagkakatiwalaang tauhan ni Curtis, ang ama ni Charlie. Dalawampung taon na ang nakalipas nang ibigay sa kanya ni Curtis ang dalawang misyon: una, protektahan ang kaligtasan ni Charlie pagkatapos ng mangyayari sa kanya, at pangalawa, sundin ang lahat ng utos ni Ashley. Sa paglipas ng mga taon, kahit nanatili siyang butler ng pamilya Wade, ang lahat ng ginawa niya ay ayon talaga sa mga utos ni Ashley.Sa mahigit sampung taon, kahit si Jeremiah ay walang alam kung buhay pa ba o patay na si Charlie. Dahil hindi inatasan ni Curtis si Stephen na ipaalam ang sitwasyon ni Charlie kay Jeremiah. Si Ashley pa rin ang may hawak ng lahat sa likod ng mga pangyayari.Nang maramdaman lang ni Ashley na dumating na ang tamang panahon, saka
Napabuntong-hininga si Charlie at sinabi, “Posible nga. Sa biglaan niyang pag-alis, parang pakiramdam ko na mahihirapan na akong makita siya ulit. Matalinong tao siya, at alam niyang hindi siya pwedeng magtago habambuhay. Kaya hindi niya gagawin na patayin lang ang cellphone niya ngayong gabi tapos babalik lang bukas sa Wade Mansion na parang walang nangyari, maliban na lang kung disidido na siyang hindi na muling magpakita pagkatapos niyang umalis.”Nagulat si Vera at nagtanong, “Sa puntong ito, ano pa bang itinatago ni Mr. Thompson sa iyo? Hindi ba’t matagal na niyang tinutupad ang mga utos ng iyong ama? Bakit bigla na lang siyang aalis ngayon? Alam ba niyang tatanungin mo siya tungkol sa mga larawan na ito?”Umiling si Charlie at sinabi, “Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya, pero base sa pagkakakilala ko sa kanya, tapat siya sa pamilya Wade. Baka may sarili siyang dahilan kung bakit siya umalis nang hindi nagpapaalam, o baka ito rin ay bahagi ng mga plano ng aking ama.”Sinabi
Alam ni Charlie na si Stephen ang dating pinaka-pinagkakatiwalaang tauhan ng kanyang ama, at sigurado siyang maraming masusing plano ang iniwan ng ama niya noon. Kahit matagal nang nagsisilbi si Stephen sa pamilya Wade, ang totoo, halos lahat ng oras at lakas niya ay nakatuon sa pagtupad ng mga misyon na binigay sa kanya ng kanyang ama.Nang maalala ni Charlie na bahagi rin si Raymond ng plano ng kanyang ama, naisip niyang malamang ay may alam din si Stephen tungkol sa kanya. Kaya sinabi niya kay Vera, “Hindi ko pa masyadong natanong si Mr. Thompson ng mga detalye dati, pero mukhang kailangan ko na talagang kausapin siya ngayon at hingan siya ng malinaw na sagot.”Sa sandaling iyon, nakatuon ang isip ni Charlie sa pagbubunyag ng lahat ng nangyari noon at ng mga planong iniwan ng kanyang ama. Kahit pa kailangan niyang gumamit ng psychological hints kay Stephen, determinado siyang makuha ang lahat ng impormasyon na alam ni Stephen.Dahil doon, sinabi niya kay Vera, “Hahanapin ko na si
Sinabi ni Charlie, “Makakauwi rin ako agad, siguro mga isa o dalawang araw pa.”Sagot ni Jacob, “Ayos! Pagbalik mo, maghanap tayo ng lugar na pwedeng mag-barbecue at mag-beer!”“Sige.”Pagkatapos pumayag sa hiling ni Jacob, nagpaalam si Charlie sa kanya sa tawag. Pagkababa niya ng tawag, tinanong niya si Vera na nasa harapan niya, “Miss Lavor, ano sa tingin mo?”Sagot ni Vera, “Sa tingin ko, hindi nagsinungaling ang biyenan na lalaki mo, at tugma ang kwento niya sa hinala ko.”Nagpatuloy si Vera, “Naniniwala ako na posibleng matagal nang pinaghandaan ng ama mo, halos dalawampung taon na, ang pagkuha mo sa Apocalyptic Book. Base sa kwento ng biyenan na lalaki mo, kusa talagang nabasag ang vase, at yung vibration na binanggit niya, baka galing talaga iyon sa mismong Apocalyptic Book.”“Kaya ang hinala ko, hindi lang kung sino-sino ang pwedeng makakuha ng Apocalyptic Book sa pamamagitan ng vase. Dapat ang tao ay pasok sa mga requirements ng libro at karapat-dapat para mabuksan ito. S
Sinabi ni Jacob nang hindi nasisiyahan, “Syempre hindi ako malamya. Alam mo naman ang kalagayan ko sa pera. Si Elaine ang humahawak ng lahat ng pera sa bahay, at halos wala akong naitatabi, baka ilang libo lang. Kaya kahit anong antique ang tinitingnan ko, doble-ingat ako palagi. Baka mabitawan ko, mahawakan nang mali, o mapagbintangan pa akong may ginagawang kalokohan…”Sa puntong ito, nagpatuloy si Jacob nang naiinis, “Sa araw na iyon, parang may sumpa rin yung jade vase na iyon. Pagkahawak ko, parang may langis, at dumulas agad ito mula sa kamay ko. Nahulog ito sa sahig at nabasag. Baka sinadya talaga ni Mr. Cole na pagbintangan ako.”Napaisip si Charlie, “Pa, noong nabasag yung jade vase, ako ang nag-ayos noon gamit ang egg whites. Hindi ko naman maalalang parang may langis iyon. Ang pagkakaalala ko, medyo magaspang ang vase dahil galing pa iyon sa Tang Dynasty. Hindi makinis ang glaze, parang may buhangin pa nga ang pakiramdam kapag hinawakan. Paano ito dumulas sa kamay mo?”“Eh