Habang medyo hindi pa rin siya mapalagay, galit na nakatingin si Quinn sa kanya bago sinabi, “Isaac Cameron! Alam mo ba na nasa Aurous Hill si Kuya Charlie?”“Ahh? Ano… ganito…” Hindi alam ni Isaac kung paano sasagutin ang biglaang tanong ni Quinn, at nag utal-utal siya dahil wala siyang maisip na rason.Nagngalit si Quinn sa galit habang sinabi, “Hindi ka talaga maasahan! Maraming beses na kitang tinanong kung nasaan si Kuya Charlie, pero hindi mo sinabi sa akin ang totoo kahit isang beses!”Sumagot nang medyo nahihiya si Isaac, “Miss Golding, malit talaga ang pagkakaintindi mo. Kailan ko lang din nalaman na nasa Aurous Hill ang young master. Sobrang tagal ko na sa Aurous Hill sa ngalan ng pamilya Wade, at kailanman ay hindi ko pa narinig ang tungkol dito.”Tinanong ni Dorothy sa sorpresa, “Ano?! Quinn, sinasabi mo ba na ang Charlie Wade na ito ang Kuya Charlie na matagal mo nang hinahanap?”Tumango si Quinn habang sinabi nang seryoso, “Tama, siya nga! Pinahirapan ako ng masamang
Hindi makapaniwala si Claire, at hinding-hindi niya pinangarap na ang napakagandang babae sa harap niya ay ang paboritong babaeng artista niya, si Quinn Golding!Masasabi na si Quinn ang pinakamaganda at pinakasikat na babaeng artista sa Oskia, at siya rin ang isa sa mga pinaka maimpluwensyang babaeng artista. Kahit maraming mga artista ay tagahanga niya, at madalas nilang ipinapakita ang pagmamahal nila para sa kanya sa kanilang mga social media account.Ito ay dahil hindi lang maganda si Quinn, ngunit pambihira rin ang talento niya. Ang pinakamahalaga, sobrang galing niyang umarte, at sobrang kumpiyansa siya sa harap ng camera. Sa totoo lang, malaki ang kinalaman ng marangyang aura niya na nakuha niya simula pa noong bata siya.Mas sikat siya sa mga tagahanga niya dahil sa kanyang malamig at mayabang na pagkatao. Wala siyang masamang ugali at pagkatao na mayroon sa ibang sikat na artista, at hinding-hindi niya sinusundan ang mga masasamang halimbawa ng ibang artista sa entertainme
Kung titingnan niya ito nang ganito, sobrang makatwiran at matalino ang desisyon nyia na itago ang mga ito kay Claire. Kung hindi, malaki ang posibilidad na malalagay sa panganib ang buhay ni Claire.Sa sandaling ito, nakatitig si Dorothy kay Charlie gamit ang mabangis na tingin sa kanyang mga mata. Dahil, para kay Dorothy, si Charlie ay isang salot na binigo si Quinn at binasag ang puso niya. Kaya, syempre, isang tinik si Charlie sa mga mata niya.Nagkaroon pa siya ng udyok na sabihin ang katotohanan sa lamesa. Pero, nang maisip niya ang paalala ni Quinn kanina, sinukuan niya na lang ito.Umupo si Claire sa tabi ni Quinn sa lamesa, habang umupo si Charlie sa tabi ni Claire.Sumulyap nang pasadya si Quinn kay Charlie bago siya ngumiti at tinanong si Claire, “Mrs. Wade, ilang taon na kayong kasal ni Mr. Wade?”Sumagot nang nagmamadali si Claire, “Mahigit tatlong taon na, malapit nang mag-apat na taon.”Tumango nang marahan si Quinn bago niya tinanong, “May anak na ba kayo?”Umili
Sa sandaling ito, walang intensyon si Claire na mag-ingat sa paligid ni Quinn, na parang isang diyosa sa kanya.Sa mga mata niya, si Quinn ang perpektong sagisag ng isang kontemporaryong babae. Naramdaman ni Claire na hindi niya kailangang mag-ingat sa isang babae na tulad ni Quinn, na perpekto talaga sa lahat ng aspeto.Kaya, hinding-hindi inaakala ni Clire na ang babaeng katulad ni Quinn ay isa pa lang posibleng karibal niya sa pag-ibig.Guminhawa rin ang pakiramdam ni Charlie sa sandaling ito. Balakg niyang palihim na pumunta sa Eastcliff pagkatapos ng huling laban ni Aurora para palihim niyang kitain ang ama ni Quinn, si Yule.Ang tunay na layunin niya ay hindi para makipagkita kay Yule, ngunit gamutin ang advanced pancreatic cancer ni Yule.Si Yule ang matalik na kaibigan ng kanyang ama. Sa napakaraming taon, hindi lang nagbigay pugay si Yule sa mga magulang niya tuwing Bagong Taon, ngunit hindi siya nag-relax nang kaunti at hindi niya tinigil ang paghahanap kay Charlie. Kaya
Bahagyang ngumiti si Quinn bago niya sinabi, “Heto, lilipat ako nang kaunti sa harapan. Sa ganitong paraan, mas magiging maliit ang mukha mo, at mas magiging maganda ka.”Patuloy na nag-selfie ang dalawang babae na tila ba magkapatid silang babae.Pagkatapos kumuha ng mga litrato, hinawakan ni Claire ang kanyang cell phone at tinanong nang sabik, “Miss Golding, Pwede… Pwede ko bang ipost ang picture sa WeChat ko?”Si Claire ay isa talagang babae na walang kahit anong kayabangan.Nang binilan siya ng BMW ni Charlie, hindi niya ito pinost sa sirkulo ng mga kaibigan niya sa WeChat.Noong nag-ayos si Charlie ng kasal nila sa Sky Garden sa Shangri-La, hindi niya ito pinost sa sirkulo ng mga kaibigan niya sa WeChat.Nang dinala siya ni Charlie para imaneho at maranasan ang isang super sports car na may sampu-sampung milyong dolyar, hindi niya ito pinost sa sirkulo ng mga kaibigan niya sa WeChat.Kahit noong lumipat siya sa top-notch na villa sa Thompson First, hindi ito pinost ni Clai
Pagkatapos i-add nina Quinn at Claire ang isa’t isa sa WeChat, tumingin si Quinn kay Charlie bago siya ngumiti at sinabi, “Siya nga pala, Master Wade, bakit hindi rin natin i-add ang isa’t isa?”Pagkatapos, ibinigay ni Quinn ang QR code ng WeChat niya kay Charlie.Nilabas na lang ni Charlie ang kanyang cellphone at ini-scan ang kanyang QR code bago niya siya in-add.Tumingin nang masaya si Quinn sa kanya dahil nakuha niya ang gusto niya bago niya sinabi sa mahigpit na boses, “Master Wade, kailan ka makakapunta sa Eastcliff? Pwede mo ba akong bigyan ng petsa para maayos ko ang lahat ng kailangang ayusin?”Sumagot si Charlie, “Sa susunod na linggo, pero hindi ko pa mabigay sayo ang eksaktong oras.”Tumango si Quinn bago siya ngumiti at sinabi, “Master Wade, hihintayin ka namin ng ama ko sa Eastcliff, kung gano’n!”Biglang naisip ni Charlie ang sinabi ni Quinn. Sinabi niya na pagkatapos niyang dumating sa Eastcliff at makita ang ama ni Quinn, hindi makapaghintay si Quinn na makita k
“Hindi! Hindi ako aalis!” Hindi makagalaw si Kazuki, pero kaya niya paring igalaw ang ulo niya nang kaunti.Sa sandaling ito, sinabi niya nang paos, “Imposibleng magamot ng kahit sinong doktor ang mga sugat ko. Hindi naman mas gaganda ang buhay ko sa Japan kumpara dito. Bilang master mo, hindi pwedeng iwan kita dito nang mag-isa. Gusto kitang samahan hanggang sa dulo ng kompetisyon bago ako bumalik sa Japan kasama ka.”Sinabi nang nagmamadali ni Nanako, “Master, marahil ay hindi ako manalo at maging champion sa kompetisyon na ito. Pinanood ko na ang video ng laba ni Aurora pagkatapos ng match ngayong araw. Mas malakas siya nang sobra kaysa dati. Kung makikipaglaban ako sa isang talentadong player tulad ni Joanna, marahil ay matagalan ako bago ako manalo nang nahihirapan. Pero, nang kinalaban ni Aurora si Joanna, tinalo ni Aurora siya gamit ang isang atake. Lampas sa kakayahan ko ang gano’ng uri ng lakas…”Nagbuntong hininga si Kazuki habang sinabi, “Pinanood ko rin ang live broadcas
Sa daan pauwi, habang nagmamaneho si Charlie, si Claire, na nakaupo sa tabi niya, ay sabik na sabik pa rin, at hindi niya makontrol ang pananabik niya.Sumabog nang sobra ang sirkulo ng mga kaibigan niya ngayong araw. Napakaraming tao ang nag-like at nag-comment sa kanyang litrato. Lahat sila ay naiinggit nang sobra sa kanya dahil sobrang swerte niya at nagkaroon siya ng pagkakataon na kumain kasama ang pinakasikat na babaeng artista, si Quinn Golding.Patuloy na yumuyuko si Claire habang pinaglalaruan niya ang kanyang cellphone. Hindi talaga mailarawan ang ekspresyon ng pananabik niya sa kanyang mukha.Pagkatapos sagutin ang mga comments na iniwan ng ilang kaibigan niya, tumingin si Claire kay Charlie na may paghanga sa kanyang mukha bago sinabi, “Mahal, ngayon ko lang nalaman na sobrang galing mo talaga. Hindi ko inaasahan na kahit ang isang malaki at sikat na artista tulad ni Quinn ay pinapahalagahan ang kakayahan mo sa Feng Shui. Akala ko na marunong ka lang manloko ng mga tao,
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang