FLASHBACK "Girl, pwede bang makisuyo? Ikaw na muna sana ang maglinis sa Room 2202. Wala naman si Sir Ashton ngayon kasi weekdays naman. Kailangan kasing mabisita at malinisan ang kwarto niya bago mag weekend kasi natutulog s'ya rito tuwing biyernes ng gabi." pakisuyo ni Ester sa kanya, isa sa mga kasamahan niya na matagal na rito. Syempre dahil baguhan palang s'ya kailangan niyang makisama. "Okay, walang problema." sagot ni Amber. "Thank you, girl. You save my date." saad pa nito saka kumindat sa kanya. Kaya pala ay may date ito. Napailing nalang s'ya sabay tulak sa cart na may mga lamang panlinis at room supply. May lilinisan pa siya na dalawang kwarto bago niya mapuntahan ang room na sinasabi nito. Hindi niya iyon kilala kung sino mang tao iyon o baka VIP sa hotel na ito. Wala naman kasing nagsabi sa kanya kung sino ang mga VIP rito kaya wala na rin siyang balak alamin dahil hindi naman s'ya usyoserang tao basta ang importante sa kanya ay matapos ang trabaho ng maayos at makau
Nagdadalawang-isip si Ashton na sumunod sa kanyang ina nang tawagan s'ya nitong dumiretso sa opisina nito sa Hope. Ilang beses niyang pabalik-balik na isinuot ang brown leather jacket na nakasabit sa kanyang likuran. Natatamad kasi s'ya dahil alam niyang babae na naman ang nais na ipakilala ng kanyang ina sa kanya. Suko na kasi siya sa mga blind dates na ipinapataw nito sa kanya. Lagi kasi siya nitong sinisermonan na marami pa raw babae riyan sa takot na hindi na s'ya mag-aasawa. Habang nakaupo at nakaharap sa kanyang computer ay hindi n'ya alam ang gagawin. Hanggang sa tumawag na nga ang mahal niyang ina. "Ma." "Saan kana anak? Papunta ka na?" Napakamot siya sa ulo dahil ayaw niyang magsinungaling dito. "Paalis palang po, Ma." pagtatapat n'ya rito. "Wala kang balak sumipot, ano? Huwag kang mag-alala hindi naman blind date ang ipapagawa ko sa iyo alam kong iyan ang dahilan kung bakit ka nagdadalawang-isip, son." paliwanag ng kanyang ina. Para siyang nabunutan ng tinik da
Mabilis na pinahiran ni Amber ang mga luha at napatakbo s'ya sa higaan ng kanyang anak. Umiiyak habang nakangiti na hinaplos n'ya ang pisngi nito. "Salamat sa Diyos at gising ka na mahal ko." sambit n'ya saka hinalikan ang noo nito na may benda. "Siya ba si papa ko mama? Hindi ba ako nananaginip?" paniniguradong tanong nito. Tumutulo ang luha na tumango siya. Magkaharap sila ni Ashton habang nakatunghay sa kanilang anak. "Ang pogi po pala ng papa ko mama. Pareho po kami ng mukha kaya pala love na love ko s'ya." patuloy pa nito na lalo niyang ikinaiyak. Napatingin s'ya sa gawi ni Ashton saktong nakatingin pala ito sa kanya kaya nagkatitigan sila. "Love na love ka rin ni daddy anak. I'm sorry, I'm really sorry." napaiyak na si Ashton habang hawak ang kamay ng kanilang anak. Ngumiti naman si Avegail. "Okay lang po 'yon, daddy at least nandito kana, magkakasama na tayo nina mama. Thank you Papa God complete na po ang family ko dumating na si daddy mula sa malayo." masayang sam
"Are you ins*Ne? Huh! Umpisa palang sumusuko ka na? Akala ko ba matapang ka! Mahina ka palang kalaban eh!" galit na hamon ni Ashton sa babaeng walang lakas at mugto ang mga mata habang nakaupo sa gilid ng hagdan. "Hindi ko iyon sinasadya, natapilok lang ako. Pasensya na." walang buhay na sagot nito at nakatingin lang sa pader. Napasuklay si Ashton sa kanyang buhok. Halos muntikan na rin siyang madali dahil sa pagsagip n'ya rito, iyon lang ang sasabihin nito? "Iyon lang? Akala mo hindi ko narinig ang mga binabalak mo? Gusto mong iwan ang anak natin ng ganun lang? Pinatunayan mo lang na selfish ka, Amber. Para matakasan ang lahat ng problema nanaisin mo nalang na iwan ang mga taong umaasa sa'yo!" bulalas ni Ashton. Hindi na s'ya nakapagpigil. Paano kung hindi sya dumating on time? Paano kung hindi n'ya binalikan ang babaeng ito dahil sa makulit na tumatawag sa cellphone nito? Mawawalan ng ina ang kanyang anak? Tinitigan s'ya nito. Magkaharap sila ngayon. Nakatayo s'ya sa mas
Limang araw ang lumipas. Sa mga araw na 'yan pakiramdam ni Amber para siyang nasa impy*rno. Minsan sinisisi n'ya ang sarili dahil madali lang sa kanya na magdesisyon na ibigay ang anak sa ama nito. Mali ba ang ginawa n'ya? Laging bumabalik na tanong sa kanyang isipan. Balita n'ya masaya naman ang kanyang anak sa piling ng pamilya ni Ashton. Hindi kasi katulad sa ibang bata si Avegail. Oo alam niyang mahal s'ya nito, pero dahil siguro sa hindi s'ya ang nag-alaga rito mula noong isilang n'ya kundi ang mga magulang ni Jessie ang kanyang kaibigan kaya masyadong malapit sa kanya ang anak. Sa katunayan mas malapit pa ito sa pamilya ni Jessie. Kakabalik lang n'ya mula sa center na pinapasukan ni Jaypee. Sa ngayon nakalutang pa ang kanyang mga plano sa kung ano ang gagawin n'ya sa buhay. Lahat ng pangarap n'ya noon ay parang nawawalan na s'ya ng ganang tuparin. Para saan pa? Para sa anak n'ya? Para sa sarili n'ya? Nawawalan na s'ya ng kompyansa sa sarili. Puno s'ya ng mga pangarap noon dahi
Napakunot ang noo ni Amber sa ginawa ni Ashton. Anong meron? Sigaw ng isipan n'ya. Nakakapanibago naman ata. Habang nakakulong s'ya sa mga bisig nito ay ramdam n'ya ang init na nagmula sa katawan nito. Maging ang amoy ng katawan ni Ashton na nakakalasing at nanunuot sa kanyang ilong ang bango nito. Hanggang ngayon ay hanap pa rin n'ya ang init na iyon. Mariin siyang napapikit nang maramdaman ang kamay nitong dahan-dahang humahaplos sa kanyang likod. Bolta-boltaheng kuryente ang dulot niyon sa kanyang sistema. Kung hindi pa s'ya aalis sa bisig nito ay baka masunggaban pa n'ya ito ng halik. Bahagya niyang itinulak ang lalaki, ngunit mas lalo naman siya nitong hinapit palapit kaya dumikit lalo ang kanyang katawan dito. Ramdam n'ya ang matigas na dumikit sa kanyang puson. Dahan-dahan siyang tumingala upang tingnan ito sa mukha. Tinaasan lang s'ya nito ng kilay saka nagkibit-balikat. "A-anong ginagawa mo?" bulong n'ya rito saka lumingon sa likuran nito. Nag-alala s'ya dahil baka biglan
Nakalipas ang dalawang araw, gumaan-gaan na ang pakiramdam ni Amber. Nakakausap n'ya rin si Avegail kahit sa video calls lang bago matulog sa gabi dahil binigyan ito ni Ashton ng sariling cellphone para may gamitin daw ang kanilang anak pantawag sa kanya ano mang oras na gusto nito. Sapat na para kay Amber ang ganoon at least nakakausap n'ya ang anak bago s'ya matulog. Hapon ng biyernes nang makatanggap s'ya ng tawag mula kay Jessie. "Oi madam Enriquez, nakakalimutan mo na atang may kaibigan ka pa na laging nakakaalala sa'yo." pagtatampo nito sa kanya. Tumawa s'ya. "Inday huwag maging assuming huh! Kung maka-madam ka riyan akala mo eh, nanalo sa lotto." napaismid niyang tugon. Humalakhak naman ito sa kabilang linya. "Okay, saka ka nalang magkwento kapag magkita tayo mamaya. Gusto ko kasi yung harapan." pangungulit nito sa kanya. Napakunot s'ya ng noo. "Mamaya? Saan?" "Bes huwag kanang tumanggi, okay? Nasabi ko na sa kanya na darating tayo. Susunduin kita riyan, mga e
Natulala at hindi makagalaw si Amber dahil sa pagkabigla. Akala kasi n'ya ay may ki-kidnap na sa kanya dahil sa isang malakas na bisig ang humila sa kanya sa may madilim na kwarto sabay takip sa kanyang bibig. Ngunit ng masilayan n'ya ang gwapong mukha ni Ashton ay bigla siyang nabunutan ng tinik sa dibdib. Matalas siya nitong tinitigan sabay baba ng tingin nito sa kanyang leeg hanggang dibdib. Pilit niyang tanggalin ang kamay nitong nakatakip sa kanyang bibig. Parang gusto niyang sipain ang lalaking 'to dahil sa ginawa nito. Para kasi siyang aatakihin sa puso dahil sa takot. Nasa loob sila ngayon ng kwarto pero hindi pa rin nito tinatanggal ang pagkakatakip ng kamay sa kanyang bibig. Iniwas niya ang kanyang mukha upang matanggal ang kamay nito dahil hindi n'ya magamit ang kanyang mga kamay dahil inipit nito iyon sa kanyang likuran. "Ano bang kailangan mo huh! Para akong aatakihin sa puso dahil sa ginawa mo!" singhal n'ya rito nang sa wakas ay nakawala na s'ya sa mga kamay nito. Lu