Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Makalipas ang 5 taon...Limang taon na ang nakakalipas simula nung nadurog ang puso ko. Lumipat ako mula New York patungong Los Angeles para magsimula ng bagong buhay. Noong araw na pinaalis ako ni Aunt Lucy, bumalik ako sa aking apartment at sinabi kay Jason ang nangyari. Nagalit siya at gusto niyang patayin si Adrian sa ginawa niya sa akin pero napigilan ko siya. Kinuha ko ang offer niya at nag maternity shoot. Kahit na hindi ko gusto ang pagiging isang modelo, nakatulong ito sa akin na magbayad ng mga bills mula sa pagiging buntis. Natapos ko ang aking degree at ngayon ay mayroon na akong sariling coffee shop. Mahal ko ang ginagawa ko. Sinubukan kong lumikha ng mas magandang buhay para sa akin at sa aking mga anak.Ipapakita ko sa kanya na hindi ko ang pera niya o siya.Malaki ang pinagbago ng buhay ko sa nakalipas na limang taon. Tatlong taon na ang nakalipas, nalaman kong may mga magulang ako. Nag-aalinlangan ako noong una ngunit noon
Ang Bilyonaryong TagapagmanaWarning! Ang chapter na ito ay naglalaman ng sexual scene!Adrian... "Sige pa, Adrian, Sige pa!" sigaw ni Tonya habang mas pinalakas ko ang pagkakatulak sa kanya."Bilisan mo pa, please," pakiusap niya at masaya kong binilisan ang lakad ko."Fuck babe," daing ko habang palalim ng pabilis ang pagpasok ko habang si Tonya naman ay umuungol sa ilalim ko.Binilisan ko ang lakad ko habang pinapasoko ko ang aking kalalakihan sa kaloob-looban niya. "Oh, yes," sigaw ni Tonya habang nanginginig siya at alam kong kaka-orgasm lang niya.Kumalas ako sa kanya at humiga sa kama, pilit na hinahabol ang aking hininga, nang maramdaman ko ang paglapit niya sa akin. Pinatong ko ang ulo niya sa dibdib ko, hinahabol ko din ang hininga niya."Ang sarap n’on," sabi niya sabay halik sa leeg ko.Tumango ako bilang tugon, napapikit. Para akong tulala dahil iniisip ko siya habang nakikipagtalik ako kay Tonya. Hindi ko napigilan. Sa bawat pagpikit ko, nakikita ko ang mukha n
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Tapos na ako sa wakas. Tapos na ang cake para sa birthday party. Masaya ako sa maliit kong coffee shop. Hindi lang ako gumagawa ng mga cake at pastry para sa shop; Gumagawa din ako ng catering para sa mga party. Kahit three years ago pa lang ako nagsimula, Masasabi ko na maganda ang takbo ng negosyo.Ako ay nagkaroon ng aking unang malaking kaganapan noong ako ay halos tatlong buwan na bukas nang ang isang kabataang babae ay pumasok at nagtanong kung maaari kong ibigay ang ika-labing-anim na kaarawan ng kanyang anak. Pagkatapos ng party na iyon, humanga ang babae at sinabi sa kanyang mga kaibigan ang tungkol sa akin at hindi nagtagal ay nagkaroon ako ng mga kaganapan isa o minsan apat na beses sa isang linggo. Ang aking mga empleyado ay sumusuporta at hindi nagrereklamo kapag marami kaming trabaho. Sa pangkalahatan, masaya ako sa buhay ko ngayon.Tiningnan ko ang oras at nakita kong halos alas singko na at ngayong gabi ay wala akong event, ib
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Biyernes ng gabi...Nasa Los Angeles kami, kung saan nakatira ang kapatid ko. Ngayon ay naimbitahan na kami sa ikalawang birthday party ng kanyang anak, at bagaman ayaw kong pumunta, patuloy akong inaasar ni Tonya, na sinasabing umalis kami sa katapusan ng linggo. Nandito na kami sa harap ng restaurant kung saan ginaganap ang party. Pumasok kami at nakita ko si Mr. Marino, isa sa mga business associate ko, na nakaupo sa isa sa mga table. Nang makita rin sila ni Tonya, sinabi niyang pumunta kami at kumustahin.Alam niya kung paano makakuha ng mas maraming kliyente; yun ang gusto ko sa kanya, sinundan ko siya sa table nila.Nag-uusap at nagtatawanan si Mr. Marino at ang kanyang mga bisita habang papalapit kami. Nakita ko si Sandra na nakaupo doon, napapaisip ako kung ano ang ginagawa niya doon. Pagkatayo ko sa harap ng table ko, napatingin siya sa akin. Napatingin ang lahat at agad na napawi ang ngiti ko. Ang taong limang taon kong kinalim
"Anong nangyayari?" Tanong ni Harry na mukhang nalilito."Hindi ko alam, malalaman natin agad."Sumandal ako sa upuan ko, naghihintay sa lalaki at pagpasok niya, napakunot ang noo ko, iniisip ko kung saan ko siya nakilala kanina."Hello, Mr. Black," sabi niya, naglakad papunta sa desk ko."Umupo ka," sabi ko sabay turo sa upuan."Hindi mo ba ako natatandaan, Mr. Black?" tanong niya."Hindi, dapat ba?""Nagkita tayo limang taon na ang nakalilipas sa istasyon ng pulisya nang akusahan ng iyong kasintahan at kapatid na babae ang iyong asawa ng mga kakila-kilabot na bagay," sabi niya."Oo, naalala ko si Charles, di ba?""Oo, sir, Charles Phillips, at naaalala mo ba ang mga larawan at video tungkol sa iyong dating asawa?"Agad kong ikinuyom ang kamao ko para pakalmahin ang sarili ko at sinamaan siya ng tingin."Anong gusto mo?" Putol ko."Wala lang, pumunta ako dito para sabihin sayo ang totoo.""Anong sinasabi mo?" Tanong ko, tumayo ako at naglakad papunta sa kanya habang nasa
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian…"Naiintindihan mo ba ang sinasabi mo, bastard!" Sinuntok ko siya ng malakas at pinagmamasdan siyang bumagsak sa lupa Sa sandaling bumaba siya, pinaupo ko siya, sinimulan siyang suntukin sa mukha."Naiintindihan mo ba ang ginawa mo! Sinira mo ang kasal ko, sinira mo ang buhay ko at lahat ng ito para sa pera!" sigaw ko sabay suntok sa kanya, dumudugo ang ilong niya pero hindi ako napigilan ng pula lang ang nakita ko."Adrian, itigil mo na ang pagpatay sa kanya!" Narinig kong sumigaw si Harry, hinila ako palayo sa kanya na pilit kong pinapalaya ang sarili ko."Bitawan mo ako; papatayin ko siya!" sigaw ko."Adrian, tumigil ka; wala na siyang malay," sabi ni Harry at napansin ko si Rachele at dalawang security guard na nakatayo roon na nakamasid sa akin.Tiningnan ko ang bastard na nakahandusay sa lupa at sinabing, "Sige, hindi ko na siya suntukin pa Bitawan mo ako."Binitawan ako ni Harry Nahihirapan akong huminga pero sa sobrang galit ko sinimu
"Yung mga g*gong ‘yun!" sigaw niya."Alam kong hindi nila gusto si Ashley ngunit ang gawin ang isang bagay na tulad nito," sabi ni Sandra, nanginginig ang kanyang ulo."Hindi ko gustong ipaalala pero limang taon na ang nakakalipas nang sabihin ko sa’yo na pagsisisisihan mo ‘to pero hindi mo ako pinakinggan. Sinabi mo sa akin na hindi ito mangyayari at tingnan mo ngayon.""Nabulag ako sa selos na hindi ko siya binigyan ng pagkakataon o kahit kanino. Kumbinsido ako na siya ang may kasalanan. Pasensya na, Paumanhin hindi ako nakinig," sabi ko sa pagitan ng luha.Walang nagsalita ng matagal. Tumayo ako at lumuhod sa harap ni Sandra."Sabihin mo sa akin, Sandra, sabihin mo sa akin kung saan ko siya mahahanap, sabihin mo sa akin kung paano ako makakabawi sa kanya.""Paumanhin ngunit hindi kita matutulungan; ang laki ng gulong ginawa mo. Sinira mo siya, Adrian, at ngayon, pagkatapos ng limang taon, sa wakas ay naayos na niya ang mga sinira mo.Hindi ako papayag na saktan mo siya. muli. S
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Sa wakas ay Biyernes na at heto ako naghahanda para sa isang charity ball. Tinanong ako ni Jason kung sasama ako sa isa sa kanyang mga kasamahan sa charity ball, kailangan daw ng lalaki na magselos sa kanyang dating.Hindi ako makatanggi kay Jason dahil lagi siyang nandyan para sa akin. Isa pa, kailangan ko ng distraction pagkatapos ng nabalitaan ko isang linggo na ang nakakalipas. Parang lagi akong isang hakbang pasulong at tatlong hakbang paatras.Nagsuot ako ng itim na damit na hanggang sahig. Kinulot ko ang buhok ko at kinurot ang kalahati sa itaas pababa. Nagsuot ako ng heels, inayos ang aking make-up, tiningnan ang sarili sa salamin sa huling pagkakataon at bumaba.Sa totoo lang, natakot akong pumunta noong una dahil alam kong laging dumadalo si Adrian sa charity balls pero siniguro ako ni Jason na wala siya. Alam kong hinahanap niya ako pero hanggang ngayon wala pa rin, salamat sa mga magulang ko at kay Sandra.Flashback limang buwan