Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Biyernes ng gabi...Nasa Los Angeles kami, kung saan nakatira ang kapatid ko. Ngayon ay naimbitahan na kami sa ikalawang birthday party ng kanyang anak, at bagaman ayaw kong pumunta, patuloy akong inaasar ni Tonya, na sinasabing umalis kami sa katapusan ng linggo. Nandito na kami sa harap ng restaurant kung saan ginaganap ang party. Pumasok kami at nakita ko si Mr. Marino, isa sa mga business associate ko, na nakaupo sa isa sa mga table. Nang makita rin sila ni Tonya, sinabi niyang pumunta kami at kumustahin.Alam niya kung paano makakuha ng mas maraming kliyente; yun ang gusto ko sa kanya, sinundan ko siya sa table nila.Nag-uusap at nagtatawanan si Mr. Marino at ang kanyang mga bisita habang papalapit kami. Nakita ko si Sandra na nakaupo doon, napapaisip ako kung ano ang ginagawa niya doon. Pagkatayo ko sa harap ng table ko, napatingin siya sa akin. Napatingin ang lahat at agad na napawi ang ngiti ko. Ang taong limang taon kong kinalim
"Anong nangyayari?" Tanong ni Harry na mukhang nalilito."Hindi ko alam, malalaman natin agad."Sumandal ako sa upuan ko, naghihintay sa lalaki at pagpasok niya, napakunot ang noo ko, iniisip ko kung saan ko siya nakilala kanina."Hello, Mr. Black," sabi niya, naglakad papunta sa desk ko."Umupo ka," sabi ko sabay turo sa upuan."Hindi mo ba ako natatandaan, Mr. Black?" tanong niya."Hindi, dapat ba?""Nagkita tayo limang taon na ang nakalilipas sa istasyon ng pulisya nang akusahan ng iyong kasintahan at kapatid na babae ang iyong asawa ng mga kakila-kilabot na bagay," sabi niya."Oo, naalala ko si Charles, di ba?""Oo, sir, Charles Phillips, at naaalala mo ba ang mga larawan at video tungkol sa iyong dating asawa?"Agad kong ikinuyom ang kamao ko para pakalmahin ang sarili ko at sinamaan siya ng tingin."Anong gusto mo?" Putol ko."Wala lang, pumunta ako dito para sabihin sayo ang totoo.""Anong sinasabi mo?" Tanong ko, tumayo ako at naglakad papunta sa kanya habang nasa
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian…"Naiintindihan mo ba ang sinasabi mo, bastard!" Sinuntok ko siya ng malakas at pinagmamasdan siyang bumagsak sa lupa Sa sandaling bumaba siya, pinaupo ko siya, sinimulan siyang suntukin sa mukha."Naiintindihan mo ba ang ginawa mo! Sinira mo ang kasal ko, sinira mo ang buhay ko at lahat ng ito para sa pera!" sigaw ko sabay suntok sa kanya, dumudugo ang ilong niya pero hindi ako napigilan ng pula lang ang nakita ko."Adrian, itigil mo na ang pagpatay sa kanya!" Narinig kong sumigaw si Harry, hinila ako palayo sa kanya na pilit kong pinapalaya ang sarili ko."Bitawan mo ako; papatayin ko siya!" sigaw ko."Adrian, tumigil ka; wala na siyang malay," sabi ni Harry at napansin ko si Rachele at dalawang security guard na nakatayo roon na nakamasid sa akin.Tiningnan ko ang bastard na nakahandusay sa lupa at sinabing, "Sige, hindi ko na siya suntukin pa Bitawan mo ako."Binitawan ako ni Harry Nahihirapan akong huminga pero sa sobrang galit ko sinimu
"Yung mga g*gong ‘yun!" sigaw niya."Alam kong hindi nila gusto si Ashley ngunit ang gawin ang isang bagay na tulad nito," sabi ni Sandra, nanginginig ang kanyang ulo."Hindi ko gustong ipaalala pero limang taon na ang nakakalipas nang sabihin ko sa’yo na pagsisisisihan mo ‘to pero hindi mo ako pinakinggan. Sinabi mo sa akin na hindi ito mangyayari at tingnan mo ngayon.""Nabulag ako sa selos na hindi ko siya binigyan ng pagkakataon o kahit kanino. Kumbinsido ako na siya ang may kasalanan. Pasensya na, Paumanhin hindi ako nakinig," sabi ko sa pagitan ng luha.Walang nagsalita ng matagal. Tumayo ako at lumuhod sa harap ni Sandra."Sabihin mo sa akin, Sandra, sabihin mo sa akin kung saan ko siya mahahanap, sabihin mo sa akin kung paano ako makakabawi sa kanya.""Paumanhin ngunit hindi kita matutulungan; ang laki ng gulong ginawa mo. Sinira mo siya, Adrian, at ngayon, pagkatapos ng limang taon, sa wakas ay naayos na niya ang mga sinira mo.Hindi ako papayag na saktan mo siya. muli. S
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Sa wakas ay Biyernes na at heto ako naghahanda para sa isang charity ball. Tinanong ako ni Jason kung sasama ako sa isa sa kanyang mga kasamahan sa charity ball, kailangan daw ng lalaki na magselos sa kanyang dating.Hindi ako makatanggi kay Jason dahil lagi siyang nandyan para sa akin. Isa pa, kailangan ko ng distraction pagkatapos ng nabalitaan ko isang linggo na ang nakakalipas. Parang lagi akong isang hakbang pasulong at tatlong hakbang paatras.Nagsuot ako ng itim na damit na hanggang sahig. Kinulot ko ang buhok ko at kinurot ang kalahati sa itaas pababa. Nagsuot ako ng heels, inayos ang aking make-up, tiningnan ang sarili sa salamin sa huling pagkakataon at bumaba.Sa totoo lang, natakot akong pumunta noong una dahil alam kong laging dumadalo si Adrian sa charity balls pero siniguro ako ni Jason na wala siya. Alam kong hinahanap niya ako pero hanggang ngayon wala pa rin, salamat sa mga magulang ko at kay Sandra.Flashback limang buwan
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... “Sige, panalo ka na.""So, nasaan ang tinatawag kong date?" Tanong ko sabay lingon sa table nang si Jason at Freddie lang ang nakita ko."Malapit na siya, medyo late na daw siya."Tumango ako at umupo sa tabi ni Jason, sumipsip ng champagne habang nag-uusap kaming tatlo.Makalipas ang kalahating oras, lumabas ang tinatawag kong date.Ipinakilala ako ni Jason sa lalaking si Billy. Matangkad siya at mukhang gwapo. Mayroon siyang kayumangging buhok at kayumangging mga mata."Mas maganda ka sa personal," sabi niya."Salamat, gwapo ka rin naman."Masama ako sa ganito; bakit ako pumayag dito? Limang taon na akong hindi naligawan o nakakausap ng ibang lalaki, kung tutuusin ang pamilya at mga kaibigan ko. Ang huli kong nakausap o nanligaw sa isang lalaki ay noong kasama ko siya.Lumingon ako, gusto kong tanungin si Jason kung pwede ba akong pumunta, nang maramdaman kong may humawak sa balikat ko. "Ashley." Pinutol ng isang lalaki si Billy nan
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Isinuot ko ang aking asul na sando at itim na damit na pantalon na aking inimpake para sa charity ball na ito. Binihisan ko ang aking t-shirt at naglagay ng kurbata sa aking leeg. Lumabas ako ng hotel room ko. Ang charity ay hino-host ni Harry, ang aking matalik na kaibigan. Palagi akong nag-aabuloy ng pera sa mga mahihirap at nang hilingin sa akin ni Harry na sumama, ayaw ko noong una ngunit pagkatapos ay sinabi niyang naroroon si Jason at ito ay isang magandang oras upang tanungin siya tungkol sa kinaroroonan ni Ashley. Sinigurado kong hindi nila inilagay ang pangalan ko sa listahan, alam kong malalaman ni Jason na ako ang host.Naghihintay sa akin ang itim na Mercedes sa entrance ng hotel. Pinagbuksan ako ni Sam, ang driver ko, ng pinto at pumasok ako. Inilabas ko ang aking telepono sa aking bulsa at nakita ang isang mensahe mula sa aking kapatid.Sally: Tawagan mo ako.Nagpasya akong huwag ito pansinin at tinignan ang aking mga email mu
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Mabilis na sumapit ang umaga at bago ko namalayan, sumikat na ang araw sa aking mga bintana. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi, hindi pagkatapos makita siya. Akala ko wala na siya pero sa sandaling nakita ko siya sa stage, alam kong kailangan kong umalis doon. Gustong malaman ng tatay ko ang nangyari kagabi pero sinabi ko sa kanya na sasabihin ko sa kanya mamaya. Buti na lang naintindihan niya. Tiningnan ko ang oras at nakita kong pasado alas nuwebe na. Bumangon ako at ginawa ang morning routine ko bago bumaba.Sina Isabella at Ashton ay nakaupo sa harap ng telebisyon, kumakain ng parang pancake. Dumating na yata si Jason."Hey guys," sabi ko. Napatigil silang dalawa sa pagkain at napatingin sa akin."Magandang umaga, mommy," sabi nila, nag-shift up, at umupo ako sa tabi nila."Magandang umaga, baby," sabi ni Jason habang lumalapit sa akin."Kumusta ang pakiramdam mo?""Okay, siguro," bumuntong hininga ako.“Tawagan mo ako kung may ka