Chapter 1

Nagising ako dahil sa ringtone ng cellphone ko na kanina pa tumutunog. Dahan-dahan ko itong inabot sa side table ko at sinagot.

“What?” may irita sa boses kong sabi.

“Ang harsh hindi pwedeng hello muna?” reklamo ng nasa kabilang linya.

Tinignan ko kung sino ang caller id, si Shona.

“What do you want?”

“Well, as you can see, tanghali na. Bumangon ka na diyan. Alam kong nakahiga ka pa din.”

“I’m still sleepy,” nakasimangot kong sagot as if makikita niya.

“I’m going to call Tita Fe,” banta nito.

“Don’t you dare!” Nagising bigla ang diwa ko.

Paano ba naman kasi, malalaman na naman nilang nanggaling ako sa bar kagabi. Mamaya pagalitan pa ako. Nasa condo ako ngayon and I don’t want to go home yet. May hang-over ako.

“Bumangon ka na. May lakad tayo ngayon, remember?”

“Huh? Where?” nagtatakang tanong ko.

“You forgot!” inis nitong sambit. “It’s our day, today. You’re supposed to be here but there you are! You forgot it!” nagtatampo niyang sambit.

Omyyyy!

“Shona, I’m sorry wait! I’ll be there. Does Sofia and Aika coming?”

“Ikaw nalang wala dito.”

Oh crap!

Agad akong nagpaalam sa kanya at binaba na ang tawag. Kahit masakit pa ang ulo ko, pinilit ko pa ding magmadali at pumasok sa banyo. Nang matapos akong maligo, medyo nahimasmasan na ako kaunti. Lumabas ako ng banyo at dumiretso sa walk-in closet ko para magbihis. Nagsuot lang ako ng white off-shoulder and high waisted pants. Nagsuot lang din ako ng flat shoes and there! I’m ready to go!

Agad akong sumakay ng elevator at pagkarating ko sa parking area, sumakay na din ako sa kotse ko at umalis.

Nang makarating ako sa bahay nila Shona ay nasa sala sila at nakaupo. We are celebrating our Friendship Day and I, well, forgot it. I felt sorry for them but I know they understand me.

“Hey,” bati ko sa kanila.

“You’re late,” agad na sabi ni Sofia.

“I’m sorry. I’ll make it up to you guys. My treat,” sabi ko.

Agad naman silang ngumiti. Ganyan sila, kung sa libre, mabilisan lang mawawala ang tampo nila.

“You should,” ani Shona.

“So what’s the plan?” tanong ko. I don’t even have the idea of what are we going to do today. Am I that bad already?

“I want to watch a movie,” sabi ni Aika.

“I want to go shopping,” sabi naman ni Sofia.

“I want to eat something delicious,” si Shona.

I kind a felt weird pero hinayaan ko lang sila sa gusto nila. My brain isn’t functioning, okay? Masakit pa din ang ulo ko.

“Okay, let’s go.” Anyaya ko sa kanila sabay lakad palabas.

Ginamit namin ang kotse ko. Si Shona ang nagdrive , ako ang nasa shotgun seat, sina Aika at Sofia naman ang nasa likod.

Napagdesisyunan naming sa isang restaurant muna kami di-diretso dahil wala pa akong nakakain mula kanina.

Nang makaorder na ay agad kaming kumain. Pagkatapos ay dumiretso kami sa sinehan. Si Aika ang pumili ng papanoorin namin. Horror movie ang napili nito. Noong una ay nagtalo pa sila ni Sofia dahil takot ito sa ganoong palabas. Pero kalaunan ay sumama din ito sa amin sa loob. Nagsisimula na ang palabas nung pumasok kami. Medyo marami naman ang mga nanonood ngayon. Pumwesto kami sa may bandang gitna at si Sofia ay panay ang kapit kay Shona.

“What the heck, Sofie! Para kang bata,” suway pa nito sa kanya.

“Eh bakit ba kasi ito pa napili ni abnoy.”

“Hoy! Narinig ko yun ha,” depensa naman ni Aika.

“We’re in a Cinema. Kayo lang naririnig kong maingay,” suway ko sa  kanila.

Tumahimik naman sila. Nasa kalagitnaan na kami ng panonood ng maramdaman kong may pumwesto sa likod naming mga lalaki. Bale lima sila.

“Hi girls,” bati nung isa. Sumulyap naman ang mga kasama ko sa kanila. Pinagsawalang bahala ko muna yung mga lalaki dahil intense part na yung pinapanood namin kung saan tumatakbo yung bida at nang mga kasama nito. Hinahabol sila nung babaeng nakakatakot ang itsura. At wala pa ko sa mood makipagchikahan o makipagflirt sa lalaki ngayon dahil di pa totally natatanggal ang sakit ng ulo ko. Pero nakatulong naman yung kinain ko kanina kahit papaano medyo di na masakit.

“Huy," kalabit ni Aika sa akin. Sinulyapan ko naman siya at ininguso niya sa akin ang likuran ko. Umayos ako ng upo bago bumaling sa likuran.

“Hi, Miss,” bati agad nila sa akin.

“Yes?” mahinahon kong sambit. Gaya nang sabi  ko kanina, wala pa ako sa mood makipagharutan ngayon pero infairness , ang gwa-gwapo nila.

“Wala, gusto lang naman naming magpakilala sa inyo.”  sagot ng isa.

Tinignan ko ang mga kaibigan ko. Hinayaan ko na lamang na ipakilala nila ako pero nang matapos ang panonood ay lumabas na kami agad para makalayo sa presensya ng mga yun.

Aminado akong nanghaharot ako, pero may taste ako. Gwapo nga ng mga yun pero mukha namang mga adik at masyado silang presko.

“Ang gwapo ng isa kanina,” komento ni Sofia.

Tinaasan ko sila ng kilay.

 “Who?”

“Yung nakaputi. Yung nakausap mo kanina.”

“Type mo?” agad naming tanong ni Shona.

“Not really, naastigan lang ako sa kanya.” pag-amin naman niya.

“Kain na muna ulit tayo,” anyaya ko sa kanila.

Pagkatapos nun ay pumasok na kami sa isang restaurant. Habang nagkwe-kwentuhan ay nakita kong may pumasok ulit na grupo ng mga kalalakihan. Mas disente na tignan ang mga ito.

Napansin ko yung pinakahuling umupo sa kanila. Medyo malapit sa amin ang pwesto kung saan sila umupo.

“Oh my ulam!” Sofia said.

“Sino mga yan?” tanong ko sa kanila.

“Well, famous ang mga yan. Di mo kilala?” nagtatakang tanong pa sa akin ni Aika.

“Magtatanong ba naman ako kung alam ko,” sarkastiko kong sagot.

“Mag-open ka din kasi minsan sa social media. Puro ka boys,” puna ni Shona.

“Hmm, well yung nakablue, siya si Sky. Ofcourse kilala mo na yan as usual, lagi tayong napapadpad sa bar niya eh. Yung---“ Aika.

“Yung nakawhite?” putol ko sa sinasabi niya. I don’t care about the other guys na kasama nung nakawhite. Siya ang gusto kong malaman kung ano pangalan niya.

“Ahh, that’s Kyle Elis Alvey. He graduated from States pero dito niya napiling magtrabaho kasi nandito ang mga magulang niya,” sabi nito.

“You like him?” takang tanong ni Shona.

“I like him,” I blurted out without realizing what I just  said.

Tinawanan ako ng mga kaibigan ko.

“Balita ko, medyo suplado daw siya,” sambit ni Sofia.

“So, ako lang ang hindi nakakakilala sa kanya?” tanong ko sabay tingin sa kanilang tatlo. They just shrugged. I might open my social media later then.

“Anong malay namin sayo,” si Shona na may halong tukso ang mga ngiti.

Tumingin ulit ako sa lalaki bago pinagpatuloy ang pagkain ko. Nang maubos ko ito ay nag-excuse muna ako sa kanila para magrestroom.

Nag-ayos lang ako at naghugas. Nang makalabas ako ay nakita kong naglalakad yung sinasabi nilang Kyle papalapit sa akin. I smiled immediately pero nagulat ako nang lagpasan niya ako.

Napahiya ako dun ah! This can’t be! Hinintay ko ang lalaki na lumabas sa restroom. Nang lumipas ang ilang minuto ay bumukas na ang pinto. Hinarang ko agad ang braso ko doon at nang-aakit na tumingin sa kanya. Tinignan lang niya ako na parang walang pakialam. At mas ikinagulat ko nung bungguin niya ang kamay ko. Ansakit hah!

“Hoy,” tawag ko dito. Napatigil naman ito sa paglalakad at matagal bago ako nilingon.

Tinaasan niya ako ng kilay. Naghihintay siguro kung ano ang sasabihin ko.

“Bakit mo ako binunggo?!” inis na tanong ko.

Walang nagbago sa reaksiyon niya. Ni hindi ko man lang nakitang interesado siya sa akin.

“You blocked my way.” Mahinang sagot nito at naglakad na pabalik sa mesa nila.

Naiwan akong nakaawang ang labi. Nang makarecover ay inis akong bumalik sa table namin. Hindi na ako tumingin sa pwesto nung lalaki at ng mga kasama niya dahil na sa hiyang naramdaman ko. Pero nakita ko sa gilid ng paningin kong napatingin yung mga lalaki  sa akin pati na yung nakaputi pero agad din niyang inalis ang tingin niya. Shit!

“Oh, anyare sayo? Ba’t parang pinagtakluban ka ng langit at lupa?” mapang-asar na tanong ni Aika.

“Nakita namin galing din sa restroom si Kyle ah,” puna ni Shona.

“Let’s go,” inis na sabi ko.

Sumunod naman agad sa akin ang mga kaibigan ko dahil dire-diretso lang akong lumabas ng restaurant na yun.

Nang mahabol nila ako ay nagtanong sila kung ano ba ang nangyari sa akin sa restroom kanina. Kinuwento ko naman sa kanila ang nangyari. Pero mas nainis ako dahil pinagtawanan lang nila ako.

“I told you, suplado siya,” sabi ni Sofia na tatawa-tawa.

“Oh my, I can’t believe this!” sambit naman ni Shona.

“What?!” I snapped at her.

 “First time mong matanggihan sa lalaki,” pagkasabi niya nun ay pinagtawanan na naman nila ako.

“Sige asarin niyo pa ako. Bahala kayo sa buhay niyo. Magjeep kayo!” asar nang sabi ko.

“Hoy, we’re just joking,” sabi ni Aika na tumatawa pa.

“Stop laughing!” saway ko sa kanila.

Nang matapos nila akong pagtawanan ay nag-arcade kami para daw makalimutan ko yung nangyari kanina. Nagtaka din sila kung bakit ko ba daw kasi hinarangan sa mismong pintuan. Hindi ko din alam bakit ko nagawa yun. Nag-eenjoy sila sa paglalaro habang ako ay parang sisirain ko na ang isang machine na napagdiskitahan ko dahil sa inis. Di pa rin ako makaget-over.

Pagkatapos naming maglaro at magshopping ay inaya ko na silang magbar. Saktong padilim na, pumunta na kami sa paborito naming bar ‘Sky Bar’.

Dito kami laging nagba-bar. Laging may special treatment ang mga waiter sa amin. And also, marami akong  nakakasalamuhang mga  lalaki dito. Baka sakaling makalimutan ko ang nangyari kanina.

Nang makapasok kami ay nag-order kami agad nang maiinom. Black Label ang inuna ko. Ilang oras na ang nakalipas at nandito pa din ako sa table naming umiinom pero hindi pa naman ako ganun kalasing. May tama lang kaunti kasi kanina pa ako umiinom. Ang mga kaibigan ko, hindi ko alam saan na sila napadpad. Basta nagpaalam sila sa akin kanina na sasayaw lang sila pero di pa din sila bumabalik.

Habang nakaupo ako dito ay may pumasok na mga bagong dating lang na grupo ng mga lalaki. Nakita ko ang isa sa mga nandoon. Nung una hindi ko pa muna ito mamukhaan pero nung maupo sila sa table na malapit sa amin ay doon ko mas nakilala ang taong ito at walang iba kundi yung nasa restaurant kanina. Si suplado.  Biglang nawala ang ngiti ko at pinukol ito ng masamang tingin pero bakit ang gwapo niya?

Nagulat pa ako nang biglang lumingon ito sa gawi ko. Bigla akong nag-iwas ng tingin. Ako kaya ang tinignan niya? What the hell! Naaninag kong tumatayo na ito at naglalakad papunta sa pwesto namin. Mayghaaddd!!! Lalapit ba siya sa akin? Hindi na ba niya matiis at gusto na niya ako lapitan? Para ano?!

Pero bigla akong nahiya nung nilagpasan lang niya ulit ako sa pangalawang pagkakataon sa araw na ito. Nakita kong dire-diretso ang lakad niya sa lalaking kasama din niya sa restaurant kanina at ito ang may-ari ng bar.

“Hey, Sky.” rinig kong sabi nito sa kausap di kalayuan kung saan ako nakaupo. Infairness ang gwapo din ng boses. Nang mapansin kong pabalik na sila sa pwesto nila, yumuko ako. The heck! Hindi naman ako ganito kamalas na pinanganak , diba?

I can’t believe this!